ตอนที่ 4 พลาด
" ปล่อยพิงนะ อื้อออ!!! เจ็บ "
พักพิงเอ่ยขึ้นเมื่อไรหนวดของอดีตคนรักบาดเข้าที่เนื้อผิวของเธอ
" พิง กลับมาหาพี่เถอะนะ พี่คิดถึงพิง "
ธันวายังคงสติแตก เขายอมรับว่าเห็นแก่ตัว ที่อยากมีหญิงสาวทั้งสองคนอยู่ในชีวิต
" พิงบอกให้ปล่อยพิงไง "
พักพิงเริ่มทนไม่ไหว เมื่อธันวาผลักเธอเข้าหารถ และบดขยี้ริมฝีปากลงมาอย่างแรง
".. อื้ออ!!! พักพิงร้องท้วงขึ้นมาทันทีเมื่อถูกปลายเรียวลิ้นของอดีตคนรักสอดเข้ามาควานหาความหวานในโพรงปากของเธอ ธันวายังคงบดขยี้ริมฝีปากบางของหญิงสาวด้วยความโหยหา ตั้งแต่วันนั้น ก็ไร้การติดต่อจากพักพิง ทำเอาเขานั้นต้องส่งคนสะกดรอยตามเธอ ด้วยความคิดถึง
"กรี๊ดด!! ช่วยด้วย "
พักพิงกรีดร้องขึ้นเมื่อริมฝีปากเป็นอิสระ
".!! อื้อออ แต่แล้วริมฝีปากบางก็ถูกกระแทกลงมาอีกครั้งและร่างของเธอถูกผลักให้นอนลงบนฝากระโปรงรถหรู ก่อนที่ชายหนุ่มจะถกกระโปรงเดรสตัวสั้นของเธอขึ้น พักพิงร่ำไห้ออกมาอย่างหนัก เมื่ออดีตคนรักนั้นกระทำราวกับไม่ให้เกียรติเธอ
ปึก! ปึก!! หมัดแกร่งฟาดเข้าที่ใบหน้าของธันวาเข้าอย่างจัง ก่อนที่พนานั้นจะดึงร่างหญิงสาวเข้ามาในอ้อมกอด
พักพิงค่อยๆ มองที่ใบหน้าชายหนุ่มที่มาใหม่ ไม่ว่าเขาจะเป็นใคร แต่เธออยากขอบคุณเขาที่มาช่วยเหลือเธอได้ทัน
" มึงเสือกอะไรด้วย นั้นแฟนกู "
ธันวาเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นพนาเข้ามายุ่งเรื่องของตน
"งั้นเหรอ "
พนาเอ่ยขึ้น ก่อนจะยกมือเท้าสะเอว ทำให้ปืนที่เหน็บเอวไว้ โผล่พ้นเสื้อสูทราคาแพงออกมา ธันวาที่เห็นแบบนั้น จึงเดินออกไปทันที
พักพิงร่ำไห้ออกมาอย่างหนัก บนอกแกร่งก่อนจะสวมกอดชายหนุ่ม เธอเหนื่อยเกินไปที่จะแบกรับเรื่องราวทุกอย่างได้ในตอนนี้ เธออยากหนีไปให้ไกลจากที่นี่ แต่เธอก็เป็นห่วงแม่ของเธอ...
พนา ก้มมองหญิงสาวในอ้อมกอดด้วยสายตาเรียบนิ่ง ภายใต้ใบหน้าเรียบเฉยไม่มีใครเดาความคิดของชายหนุ่มได้เลย แม้แต่เพื่อนสนิทอย่างอาคม
พนาพาหญิงสาวขึ้นมาชั้นบนของผับทันที พักพิงที่เมาจนไม่ได้สติ ทำได้เพียงเดินโซซัดโซเซตามชายหนุ่มเข้าไปในห้อง
พักพิงที่เมาไม่ได้สติ เธอเหมือนกับตุ๊กตา ที่ใครจะจับวางตรงไหนก็ร่างกายอ่อนปวกเปียก และร้อนรุ่มขึ้นมา
" อืออ ร้อนอยากอาบน้ำ "
ด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์ทำให้พักพิงทำอะไรขาดสติ เธอค่อยๆ ปลดเปลื้องเสื้อผ้าออกและเดินเข้าไปในห้องน้ำทันที พนาที่เห็นแบบนั้น จึงปลดกระดุมเสื้อและเดินตามเธอเข้าไป
" เธอไม่ควรมาถอดเสื้อผ้าต่อหน้าฉันนะ "
เสียงพนาเอ่ยขึ้นบริเวณใบหูของหญิงสาว ทำเอาพักพิงขนลุกซู่
" อื้ออ ไม่เอา ออกไป "
เรือนร่างเปลือยเปล่าของหญิงสาวทำให้พนาควบคุมเสือที่อยู่ร่างไว้ไม่อยู่ ใบหน้าคมคายซุกไซร้ดูดเม้มซอกคอขาวอย่างเอาแต่ใจ พักพิงขนลุกซู่ด้วยความเสียวซ่านเมื่อชายหนุ่มเลื่อนริมฝีปากเข้ามาดูดกลืนปลายยอดอกของเธอ
" อ๊า!! "
นิ้วเรียวสอดขยุ้มผมชายหนุ่มด้วยเสน่ห์ราคะที่พุ่งเข้ามาตามอารมณ์ พนารู้สึกไม่ชอบใจที่หญิงสาวนั้นมายุ่มย่ามกับหัวของเขา แต่ก็ไม่ได้ปัดมือออก ยังคงดูดเม้มเต้าอกอวบอูมแรงขึ้น ราวกับกำลังลงโทษเธอ
" อื้อ!! เจ็บ!
ความเสียวซ่านหายไป เหลือเพียงความเจ็บปวดเข้ามาแทนที่ เรียวปากหนา ค่อยๆ เลื่อนลงมาบริเวณท้องน้อย ก่อนพักพิงจะได้สติ และผลักชายหนุ่มออก พร้อมกับวิ่งออกมาจากห้องน้ำทันที แต่อาการเมาแอลกอฮอล์ของเธอ ทำให้เธอเดินได้ไม่กี่ก้าว ก็ต้องโดนชายหนุ่มกระชากไว้ และผลักเธอลงบนเตียงนอนขนาดใหญ่ทันที พักพิงเริ่มดีดดิ้น เมื่อชายหนุ่มแยกเรียวขาทั้งสองข้างของเธอออกแล้วจัดการฉกริมฝีปากเข้าหาเนินสามเหลี่ยมพร้อมกับสอดปลายลิ้นเข้าไปในร่องสวาทที่ปิดสนิท ความงดงามตรงหน้า ทำเอาพนาอดที่จะดูดกลืนกลีบกุหลาบสีสวยของเธอไม่ได้
" สวย!! "
พนาเอ่ยขึ้นก่อนจะแหวกกลีบกุหลาบแยกออกจากกันและส่งปลายลิ้นร้อนเข้าไปควานหาน้ำหวานสีใส
" อ๊า!! หยุดนะ ไม่เอา "
พักพิงเริ่มดีดดิ้นขึ้นอีกครั้ง แม้ว่าร่างกายจะตอบสนองสิ่งรบเร้ามากแค่ไหน แต่เธอก็ไม่อยากเผลอไผลมีความสัมพันธ์กับคนแปลก พนาที่เห็นว่าหญิงสาวเริ่มดื้อรั้น จึงจับเรียวขาของเธอแยกออกจากกัน ก่อนจะแทรกตัวไปกลางหว่างขาของเธอ ปลายหัวเห็ดแดงก่ำจอไปที่ปากร่องสวาทของหญิงสาว
