ตอนที่ 3 เสียใจ

" เกิดอะไรขึ้น "

เสียงพ่อเลี้ยงเอ่ยขึ้น ก่อนที่น้ำผิงจะรีบเดินเข้ามาประคองลูกสาวตัวเอง

" เธอเมามาก ผมช่วยไว้ ขอตัวครับ "

พนาเอ่ยขึ้นก่อนจะเดินออกไปทันที เขารู้สึกว่า ชีวิตของพักพิงนั้นน่าสนใจ และถ้ามีโอกาส ก็อยากรู้จักเธอมากกว่านี้

หลังจากกลับถึงบ้าน น้ำผิงก็ดูแลลูกสาวเป็นอย่างดี เธอรับรู้ว่าหญิงสาวนั้นต้องมีเรื่องที่ไม่สบายใจ ถึงได้ดื่มแอลกอฮอล์มากขนาดนี้

" แม่ขอโทษเด้อลูก ตี้ปามาตี้อันตรายจะอี้"

น้ำผิงเอ่ยขึ้น ก่อนจะลูบไปที่หัวของลูกสาวตัวเอง พักพิงค่อยๆ รู้สึกตัวขึ้น เมื่อผ้าเย็นกระทบกับผิวเนียน

" อื้อออ!! "

พักพิง ลืมตาขึ้น ก่อนจะปรับโฟกัสได้ว่า แม่ของเธอดูแลเธอตลอดทั้งคืน

" แม่ เป็นหยังคือดื่มหนักจะอี้ "

น้ำผิงเอ่ยถามลูกสาวขึ้นก่อนจะยื่นมือเข้าไปกุมมือของลูกสาว ราวกับกำลังปลอบประโลบเธอ

" ฮื่ออออ!! "

พักพิงร่ำไห้ออกมาอย่างหนัก ก่อนจะสวมกอดคนเป็นแม่

" พิงเป็นชู้เขาไม่รู้ตัว เขามีเมียอยู่แล้ว แต่เขาก็มาหลอกพิง "

" ธันวา ยะหยังคือเฮ็ดจะอี้ "

น้ำผิงเอ่ยขึ้นด้วยความรู้สึกเดือดดาล เธอรักและเอ็นดูแฟนหนุ่มของลูกสาวเป็นอย่างมาก เนื่องจากเขานั้นเป็นผู้ใหญ่ งานการมั่นคง จึงยินดี หากลูกสาวจะคบหากับธันวา

" นอนพักซะลูก "

น้ำผิงเอ่ยขึ้นก่อนจะให้ลูกสาวได้นอนพักและออกมาจากห้องทันที

อีกด้าน.!!

" ผู้หญิงคนนั้นคือใคร "

เสียงพนาเอ่ยถามเพื่อนสนิทอย่างอาคมขึ้น แต่ก็ไร้ซึ่งคำตอบของเพื่อนสนิทอย่างอาคม

" ไปสืบ! "

สิ้นเสียงพนา อาคมยัดกายลุกขึ้นทันที ก่อนจะเอ่ยคำพูดร้ายกาจออกมา

" ไร้สาระ "

พนากระตุกยิ้มทันที เพราะเขานั้นรู้นิสัยของเพื่อนสนิทเขาดี แม้จะพูดจาแบบนั้น แต่ภายในห้านาที เขาจะรู้จักผู้หญิงคนนั้นเป็นอย่างดี

ใช้เวลาเพียงไม่นาน อาคม ก็กลับเข้ามารายงานประวัติ และเรื่องราวเกี่ยวกับเธอให้ พนา ฟัง พนาได้รับรู้เรื่องราวทุกอย่าง และเป็นเหมือนที่เขาคิดไว้ไม่มีผิด ว่าไอพี่ชายต่างพ่อแม่นั้น มันตั้งใจจะเครมเธอ

หลายวันผ่านไป.... พักพิงยังคงทำใจเรื่องคนรักไม่ได้ เธอเอาแต่เที่ยวและดื่มเหล้าอย่างหนัก ทำเอาคนเป็นแม่อย่างน้ำผิงอดจะเป็นห่วงลูกสาวคนเดียวของเธอไม่ได้พักพิงเดินย่างกายเข้ามาในผับหรูอย่างที่เคยมาเป็นประจำก่อนจะยัดการนั่งลง ตรงหน้าบาร์เทนเดอร์

"Vodka 4 "พักพิงเอ่ยขึ้นก่อนจะหยิบโทรศัพท์มือถือเครื่องหรู ขึ้นมาเช็ก ผ่านไปไม่นาน เธอก็รู้สึกเหมือนถูกจ้องมองอยู่ตลอด

" เหยื่อมึงนี่ " เสียงอาคมเอ่ยขึ้น เมื่อเห็นเรือนร่างอรชรของหญิงสาวเดินย่างกรายเข้ามาที่ผับของเขาทำเอาพนาต้องหันกลับไปมองทันทีหลังจากตามสืบเรื่องราวของเธอพนาก็ยิ่งสนใจในตัวหญิงสาวเข้าไปกันใหญ่

" ไม่เข้าไปทักหน่อยเหรอว่ะ " อาคมเอ่ยถามพนาขึ้น เสืออย่างพนาไม่เคยปล่อยให้เหยื่อหลุดมือง่ายๆ แต่คนนี้กลับนิ่งเฉย ไม่รีบร้อน

" เดี๋ยวเหยื่อตื่น "

คำพูดสั้นๆ ของพนา อาคมรับรู้ได้ทันที ว่าคนนี้แตกต่างจากคนอื่นๆ ที่ผ่านมา พนาไม่เคยปล่อยเหยื่อถึงสามวัน พักพิงที่ถูกจ้องมองโดยสองหนุ่มเธอจึงค่อยๆ หันมาสบตากับพนา ดวงตาสีครามเธอจำมันได้ดี พักพิงรีบหลบสายตาสองหนุ่มทันที ก่อนจะกระดกเหล้าเข้าปากจนหมดทุกแก้ว และเดินออกไปทันที ฤทธิ์แอลกอฮอล์ทำให้หญิงสาวเดินโซซัดโซเซออกมาเนื่องจากขนาดที่เธอดื่มเข้าไปมันมากพอสมควร

" อื้ออ มึนหัวจัง "

พักพิงเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงงัวเงีย ก่อนที่ชายหนุ่มที่เธอคุ้นเคยจะเข้ามาหาเธอ กลิ่นน้ำหอมราคาแพงเธอจำมันได้เป็นอย่างดี

" พิง! ทำไมเมาแบบนี้ "

เสียงธันวาเอ่ยขึ้น ก่อนจะเห็นพักพิงเมาหนัก จึงเข้ามาพยุงร่างเธอเอาไว้

" ปล่อย "

พักพิงเอ่ยขึ้นก่อนจะขืนตัวออกจากอ้อมกอดแกร่ง อ้อมกอดที่แสนคุ้นเคย อ้อมกอดที่เธอคิดถึงอยู่ทุกวัน แต่วันนี้มันกลับไม่ใช่แค่เธอที่ได้รับมัน

" พี่ขอโทษ พี่รักพิง แต่พี่เลิกกับมินตราไม่ได้ "

ธันวาเอ่ยขึ้นก่อนจะคุกเข่าลงตรงหน้าหญิงสาว หยาดน้ำตาลูกผู้ชายค่อยๆ ไหลออกมา ถ้าเป็นเมื่อก่อนเธอคงเข้าไปสวมกอดเขา แต่ตอนนี้มันไม่เหมือนเดิมอีกต่อไปแล้ว พักพิงเดินหันหลังกลับทันที ก่อนที่ธันวาจะพุ่งตัวเข้าไปกอดเธอจากด้านหลังและซุกไซร้ซอกคอเธอเนื่องจากแอลกอฮอล์ที่ดื่มไปออกฤทธิ์อย่างรุนแรง ทำให้พักพิงไร้เรี่ยวแรงที่จะขัดขืน ตลอดเวลาที่คบกัน ธันวาให้เกียรติเธอมาตลอด แต่วันนี้กลับล่วงเกินเธอ