ตอนที่ 2 ผู้หญิงคนนั้น

ปัง! “เก็บกวาดให้เรียบร้อย “หลังจากออกคำสั่งกับเพื่อนสนิท พนาเดินยัดกายออกมาทันที เรื่องการฆ่าคนทรยศพนาทำมาบ่อยมาก จนแทบไม่รู้สึกอะไรนอกจากความสะใจที่ได้ปลิดชีวิตคนพวกนั้น เขาเกลียดการถูกหักหลังเป็นที่สุด เพราะพ่อและแม่ของเขานั้นตายเพราะการถูกหักหลังจากเพื่อนรักพนาจัดการทิ้งบุหรี่และ ขึ้นไปแช่น้ำทันที คืนนี้มีงานเลี้ยงสำคัญของคนใหญ่ คนโต ที่จะมาจัดงานที่โรงแรมแห่งนี้ พนาจึงต้องเตรียมตัวเพื่อต้อนรับด้วยตัวเองในฐานะมือขวาคนสนิทของ ไค

@โรงแรมใจกลางเมืองเชียงใหม่

พนาจัดการแต่งกายเรียบร้อย พร้อมกับออกไปต้อนรับแขกvip และหนึ่งในนั้นก็คือ ครอบครัวของพ่อเลี้ยงอัศนี ที่ค่อนข้างมีอิทธิพลในเชียงใหม่

" ยินดีต้อนรับครับ " เสียงพนาเอ่ยขึ้นก่อนจะยื่นมือเข้าไปทักทายตามฉบับชาวยุโรป คำพูดที่กล่าวทักทายคนตรงหน้า แต่สายตากลับจับจ้องไปที่ หญิงสาวที่หน้าตาสะสวยตามฉบับสาวเอเชีย พนาจ้องใบหน้าพักพิงอยู่นาน ทำให้เธอรู้สึกประหม่า จึงขอตัวเดินเข้าไปในงาน ทัศไนยที่เห็นอย่างนั้นก็รู้สึกไม่พอใจ เพียงแค่เขามองพนา แป๊บเดียวก็รับรู้ได้ทันทีว่า ชายหนุ่มนั้น ต้องการอะไรจากพักพิง เพราะเสือย่อมเห็นเสือด้วยกันอยู่แล้ว

พักพิงเดินย่างกายเข้าไปในงาน ก่อนจะยกเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ราคาแพงเข้าปาก เธอรู้สึกเหนื่อยและท้อแท้กับสิ่งที่เป็นอยู่ ผู้ชายที่เธอรัก ผู้ชายที่เหมือนจะเป็นโลกทั้งใบของเธอ แต่วันนี้เขากลับมาหลอกเธอ พักพิงนั่งมองแก้วเหล้าที่ตัวเองยกขึ้นดื่มพร้อมกับทบทวนเรื่องราวต่างๆ

ระหว่างเธอและแฟนหนุ่ม น้ำหยดสีใสก็ค่อยๆ ไหลออกมา ทัศไนยเดินเข้ามาโอบไหล่พักพิงราวกับปลอบประโลม พักพิงสะดุ้งเฮือกทันที ก่อนจะปัดมือหนาออก และเดินไปนอกงานทันที

พนาที่ยืนมองเหตุการณ์ทุกอย่างจึงตามเธอออกมาพักพิงเริ่มรู้สึกมึนๆ เพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์ที่ดื่มเข้าไปก่อนที่เธอจะนั่งลงที่เก้าอี้ภายในสวน พักพิงร่ำไห้ออกมาอย่างหนัก ความเจ็บปวดจากรักครั้งนี้ ทำให้เธอกลัวการที่จะมีรักครั้งใหม่ ลมหนาวค่อยๆ พัดโชยมา พักพิงที่ใส่ชุดเปิดไหลทำได้เพียงลูบแขนตัวเองเพื่อบรรเทาความหนาวเหน็บ ก่อนจะรู้สึกถึงเสื้อสูทพร้อมน้ำหอมราคาแพงที่ติดอยู่บนเสื้อทาบลงมาบนเรือนร่างของเธอ พักพิงค่อยๆ หันหลังไป ก่อนจะพบกับชายหนุ่มตาน้ำข้าว ดวงตาสีฟ้าครามทำเอาพักพิงละสายตาออกจากดวงตาคู่นี้ไม่ได้ แต่ด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์ทำให้เธอทำอะไรขาดสติ

" เหอะ จะทำตัวสุภาพบุรุษไปทำไม ผู้ชายมันก็สารเลวเหมือนกันหมด " พักพิงเอ่ยขึ้นทั้งน้ำตา ก่อนจะร่ำไห้ออกมาอย่างหนัก

" อกหัก? " พนาเอ่ยขึ้นก่อนจะมองไปที่พักพิง เธอเป็นผู้หญิงที่สวยและตรงสเปกเขาทุกอย่าง

" ไม่ต้องยุ่ง มันไม่ใช่เรื่องของคุณ " พักพิงเอ่ยขึ้นก่อนจะปาดน้ำตาแล้วหมายจะเดินออกไป แต่ก็ต้องรู้สึกมึนหัวเหมือนจะล้มลงพื้น ดีที่ชายหนุ่มตรงหน้ารับร่างของเธอไว้ได้ทัน

" เดินเองให้ตรงก่อน แล้วค่อยอวดเก่ง " พนาเอ่ยขึ้นก่อนจะอุ้มร่างพักพิงในท่าหญิงสาวเดินเข้าไปในโรงแรม แต่ก็ต้องชะงักเมื่อถูกใครอีกคนเดินเข้ามาขวาง

" ปล่อยน้องกูลง " ทัศไนยเอ่ยขึ้นก่อนจะดึงร่างของพักพิงลงมาจากอกของพนาอย่างแรง

" อื้อ...เจ็บ " พนากระตุกยิ้มทันที คำว่าน้องสาวที่ชายหนุ่มผู้มาใหม่เอ่ยขึ้น มันไม่มีความจริงอยู่ภายใต้ดวงตานั้นแม้แต่น้อย ดูก็รู้ว่าชายหนุ่มตรงหน้า ก็อยากได้น้องสาวตัวเองไม่ต่างจากเขา

" ไม่กระดากปากบ้างเหรอ เวลาที่เรียกเธอว่าน้องสาว " สิ้นเสียงพนา ทัศไนยขบกรามแน่นทันที จริงอยู่ที่เขานั้นคิดกับพักพิงมากกว่าน้องสาว และใครก็ไม่มีสิทธิ์แตะต้องพักพิงได้