บทที่ 4 เหล่าเสือร้าย

โรงแรม แกรนด์ เดอ ลาส

อดีตโรงแรมระดับห้าดาวที่เคยรุ่งโรจน์เมื่อสามสิบปีก่อน แต่ด้วยพิษเศรษฐกิจทำให้ถูกขายต่อให้นักธุรกิจเชื้อสายสวีเดนมารับช่วงต่อ โรงแรมแห่งนี้ถูกเปิดต่อนับตั้งแต่นั้น แต่กลับดูแปลกแตกต่างจากโรงแรมทั่วไป ที่นี่ไม่ได้มีนักท่องเที่ยวแวะเข้ามาใช้บริการ ช่วงกลางวันลานจอดกว้างจะแทบร้างไร้ผู้คน แต่กลางคืนกลับคึกคักผิดหูผิดตา

ความจริงแล้วที่นี่ถูกดัดแปลงเปลี่ยนเป็นคาสิโนหรู แถมยังมีแหล่งบันเทิงอื่น ทั้งผับ บาร์ ร้านอาหาร เอาไว้บริการเหล่าลูกค้ากระเป๋าหนักครบวงจร

ด้วยเส้นสายที่หนาปึก แถมยังมีคนในแวดวงตำรวจและรัฐบาลเข้ามาเอี่ยว สถานที่นี้จึงสามารถเปิดให้บริการแบบเย้ยกฎหมายได้มาจนถึงปัจจุบัน

ชั้นสามของตัวโรงแรมหรูเต็มไปด้วยโต๊ะการพนันทุกชนิด ทั้งเครื่องสล็อตแมชชีนเกือบร้อยเครื่อง โต๊ะพนันแบบอื่น ๆ รูเล็ต โป๊กเกอร์ ไฮโล แบล็คแจ็กและอีกหลากหลาย

ลูกค้าที่จะเข้ามาใช้บริการที่นี่ได้ จะถูกตรวจเช็กประวัติอย่างละเอียด เพื่อความปลอดภัยของตัวคาสิโน แถมยังต้องเสียค่าสมาชิกรายปีในราคาแพงหูฉี่ แต่หากใครได้รับเลือกเป็นลูกค้า ก็เท่ากับเป็นเครื่องการันตีว่าคนนั้นไม่ได้มีดีแต่ความรวย แต่ต้องมีอำนาจล้นฟ้าด้วย จึงทำให้กลุ่มไฮโซ บุคคลมีชื่อเสียงอยากจะเข้ามาเป็นสมาชิกของที่นี่ เพื่ออวดเบ่งฐานะ แถมยังได้คอนเน็กชันจากลูกค้าชั้นวีไอพีคนอื่นอีกด้วย

ภายในห้องโป๊กเกอร์แบบปิด ที่ต้องเสียค่าเปิดห้องถึงหนึ่งแสนบาท ถึงจะเข้ามาใช้บริการได้ ปกติจะมีเอาไว้รองรับลูกค้าระดับสูง หรือมาเจรจรธุรกิจกัน บัดนี้รอบโต๊ะสีแดงเลือดหมูตัดดำถูกล้อมไปด้วยกลุ่มชายหนุ่มหน้าตาดีราวกับดารานายแบบ ใบหน้าทุกคนดูกระหยิ่มยิ้มย่อง วางเงินเดิมพันขู่คู่ต่อสู้

“กูสู้” ราชา ชายหนุ่มหน้าตาหล่อร้าย ผิวขาวละเอียดเหมือนหนุ่มเจ้าสำอาง ยกยิ้มก่อนจะเลื่อนชิปลงไปยังกองกลาง ก่อนจะเสยเรือนผมสีแดงของตนเองขึ้นลวก ๆ ดวงตาเจ้าเสน่ห์เหลือบมองคนอื่น ๆ เลิกคิ้วท้าทาย

ท่าทางกะล่อนเจ้าชู้นี้ แต่ก็มีสาว ๆ หมายตาไม่น้อย เนื่องจากทั้งรูปร่างหน้าตารวมถึงฐานะทางบ้าน ที่บิดาเป็นถึงพลตำรวจใหญ่ มีอำนาจสั่งการเด็ดขาด แต่เบื้องหลังกลับปล่อยเงินกู้นอกระบบ เงินจึงไหลเข้าสู่ครอบครัวไม่ขาดสาย

“ไพ่มึงไม่มีทางดีกว่ากูหรอก”

คิมหันต์หนุ่มร่างสูงอัดแน่นด้วยมัดกล้ามแสยะยิ้มร้าย เสื้อเชิ้ตที่สวมถูกปลดกระดุมออกถึงสามเม็ด อวดแผงอกแน่นหนั่นทรมานใจหญิงสาว เขาโยนชิปเกทับเพื่อนคนแรก ก่อนจะใช้สายตาดุดันช้อนมองพนักงานสาวสวยข้างกายด้วยสายตาวิบวับ

ครอบครัวของหนุ่มหน้าลูกครึ่งนี้เป็นถึงผู้ผลิตส่งออกเครื่องใช้ไฟฟ้าแบรนด์ดัง แต่ลูกชายกลับไม่สนใจจะรับช่วงต่อ เขาชื่นชอบรถหรูและความเร็ว จึงได้ไปเปิดสนามแข่งรถยังเขตชานเมืองเป็นของตัวเอง แม้จะเพิ่งเป็นรูปเป็นร่างได้ไม่นาน แต่ก็เริ่มมีชื่อเสียงบ้างแล้ว

“เอ้า! ว่าไงมึง อย่านิ่งเด้ ไม่ไหวก็ถอย”

“...”

ดวงตาสีดำสนิทเยือกเย็นไร้อารมณ์ตวัดมองหน้าน้องชายฝาแฝดอย่างรำคาญใจ เขาไม่ได้พูดโม้เหมือนคนน้อง เพียงแค่โยนชิปใส่กลางวงเหมือนคนอื่น ๆ ใบหน้าหล่อร้ายของราชันเหมือนน้องชายไม่ผิดเพี้ยน มีเพียงเรือนผมที่ดำสนิทตัดกับผิวขาวซีด รวมถึงบุคลิกนิ่งขรึมแต่ดุดันที่แตกต่างจากราชาสิ้นเชิง

ปลายนิ้วยาวยกมวนบุหรี่ขึ้นสูบ ขณะสาวสวยข้างกายช่วยเติมเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ให้เขาอย่างเอาใจ

ชายทั้งสามพร้อมใจกันเงียบ หันมองลูกชายเจ้าของคาสิโนเป็นตาเดียว แล้วก็ต้องขมวดคิ้วกับสีหน้าเหม่อลอยของเพื่อนคนสุดท้าย

“ไอ้แอซตัน” คิมหันต์เรียกชื่อเจ้าตัวเบา ๆ แต่อีกฝ่ายก็ยังนิ่งเฉย ดวงตาเหม่อมองไพ่ในมือไร้จุดหมาย แต่เหมือนในหัวจะไม่ได้จดจ่อกับบทสนทนาของกลุ่มเพื่อนแม้แต่น้อย

“ไอ้ตั้นโว้ย!” หนุ่มหัวแดงตะโกนเรียกเสียงดัง ถึงทำให้เจ้าตัวได้สติ

แอซตันกะพริบตาถี่ ๆ หันมองหน้าเพื่อนด้วยความงุนงง

“ว่าไงนะ”

“ตามึงแล้วไอ้เวร นั่งเหม่ออะไรเนี่ย” ราชาขมวดคิ้วเอ่ยถาม

“เปล่า...กูหมอบ”

เขาตอบเสียงเบื่อหน่าย แล้วคว่ำไพ่ในมือลงเป็นการจบเกมไปแบบงง ๆ ทั้งที่นี่เพิ่งจะเริ่มเท่านั้น ทำให้ราชันที่นั่งอยู่ข้าง ๆ หันมาถามด้วยความสงสัย

“เป็นห่าอะไร ทำหน้าซังกะตาย”

“แค่เบื่อ ๆ”

“สิ่งเดียวที่ทำให้มึงไม่เบื่อคงมีแต่ผู้หญิงล่ะมั้ง” คิมหันต์ส่ายหัวยกแก้วเหล้าขึ้นมากระดกดื่ม

พอเห็นเพื่อนไม่มีอารมณ์ ก็ทำพวกเขาหมดอารมณ์จะแข่งขันไปด้วย

“กูไม่ได้ติดเซ็กซ์ขนาดนั้นปะวะ”

“ไม่ติด แต่ก็ไม่ขาด” เพื่อนผมแดงแสยะยิ้มแซว เป็นคนเดียวที่ยังกระดี๊กระด๊าอยู่

ราชันไม่ได้สนใจจะมองอารมณ์เพื่อนคนอื่น วางเดิมพันบนโต๊ะเพิ่ม จนคิมหันต์ต้องหันกลับมาด่า

“นี่มึงยังจะเล่นอีกเหรอ”

“ก็ไพ่กูดี! เร็ว ๆ จะสู้กูไหมล่ะ”

หนุ่มเรือนผมยาวดกดำส่ายหัว ตัดสินใจหมอบไพ่ในมือไปให้จบ ๆ เป็นการตัดรำคาญ ซึ่งการกระทำนั้นทำให้ราชันหน้ามุ่ย

“อะไรวะ ยอมง่าย ๆ งี้เลย โธ่ หมดสนุกเลย” เขาหน้าบึ้ง ขยี้เรือนผมสีแดงสดของตนเองเป็นการระบายอารมณ์ขุ่นมัวในใจ

“งั้นกูสู้” ราชันพี่ชายฝาแฝดเอ่ยเพียงนิ่ง ๆ แล้วโยนชิปลงเพิ่ม

แม้จำนวนชิปบนโต๊ะจะมีไม่มาก แต่หากแลกออกมาก็เกือบล้าน ตอนนี้จึงเป็นศึกระหว่างสองแฝด ส่วนคนอื่นก็ได้แต่นั่งกอดอก กระดกเหล้า

ดวงตาดำขลับฉายแววขี้เล่นก่อกวนจ้องตรงไปยังใบหน้าเรียบนิ่ง แทบจะเหมือนเขาทุกประการอย่างท้าทาย แต่คนพี่ก็ยังทำหน้าเฉยชา ยกมวนบุหรี่ขึ้นมาอัดกลุ่มควันขาวเข้าปอด ก่อนจะพ่นระบายมันออกมาจนคละคลุ้งไปทั่วห้อง

สองแฝดเกทับกันอย่างไม่มีใครยอมแพ้ เริ่มทำให้คิมหันต์ที่ตอนนี้เป็นผู้ชมเริ่มตื่นเต้นไปด้วย จนกระทั่งดีลเลอร์สาวประจำโต๊ะวาดมือเป็นสัญญาณปิดการเดิมพัน

หนุ่มผมดำและผมแดงที่หน้าตาเหมือนกันอย่างกับแกะจ้องเขม็งมองกัน ก่อนที่คนน้องจะคลี่ยิ้มขอเพิ่มเดิมพันกับพี่ชาย

“ดูมึงมั่นใจจังนะไอ้ราชัน”

“กูแค่หมั่นไส้หน้ามึงเฉย ๆ”

“หน้ากูก็เหมือนหน้ามึงนั่นแหละไอ้เวร” คนเป็นน้องสบถ กัดกรามกรอด คันมือยิบ ๆ แอบอยากลุกไปตะบันหน้าพี่ชายฝาแฝดสักป๊าบ

“เปิดไพ่ของมึงได้แล้ว” หนุ่มน้ำแข็งเอ่ยเสียงเรียบด้วยความรำคาญเต็มทน

“เดี๋ยว ในเมื่อมีแค่เราสองคน เพิ่มเดิมพันกันหน่อยไหมล่ะพี่ชาย”

“ยังไง”

ราชันดับมวนบุหรี่ลงในถาดแก้วด้านหน้า ก่อนจะยกมือขึ้นกอดอกมองหน้าน้องชายด้วยสายตาที่ไม่เปลี่ยนไปสักนิด

“กูอยากได้ดูคาร์ติสีขาวคันใหม่ของมึง”

ราชายักคิ้วเจ้าเล่ห์ พอได้ยินสิ่งของเดิมพันคิมหันต์ก็ถึงกับสูดปากตื่นเต้น เพราะรถคันดังกล่าวมีเพียงไม่กี่คันในโลกเท่านั้น แสดงว่าไพ่ในมือราชาต้องดีมาก ๆ แน่

“แล้วกูจะได้อะไรถ้าชนะ”

“เพนต์เฮาส์ใหม่ที่กูเพิ่งวางมัดจำไปเป็นไง ถ้ามึงชนะกูได้ เดี๋ยวกูผ่อนต่อให้ครบเอง”

“เชรดดดดดด นั่นเกือบสองร้อยล้านเลยไม่ใช่เหรอวะ” หนุ่มตัวร้ายถึงกับตาโต ไม่คิดว่าการเดิมพันขำ ๆ จะเดือดพล่านได้ถึงขนาดนี้

“หึหึ ไงล่ะ สนใจไหมพี่ชาย”

“ดีล”

แม้แต่แอซตันที่เหมือนจะไม่ค่อยสนุกกับกิจกรรมวันนี้ก็เริ่มสนใจการแข่งขันตรงหน้าขึ้นมาเล็กน้อย เขาขยับกายนั่งหลังตรง ยกยิ้มร้ายมองใบหน้าของสองแฝดสลับกันไปมา

“เปิดไพ่ได้เลยค่ะ” ดีลเลอร์สาวประจำโต๊ะถึงกับเหงื่อซึม หลังจากเดิมพันพุ่งสูงเสียดฟ้าเช่นนี้ หากเทียบสิ่งที่พวกเขาเอามาพนันกัน กองชิปหลายล้านบนโต๊ะดูเป็นแค่เศษเหรียญไปเลย

หนุ่มผมแดงเหยียดยิ้มร้ายก่อนจะเผยไพ่ในมือให้ทุกคนบนโต๊ะได้เห็น ช้อนสายตามองพี่ชายที่นั่งเยื้องออกไปด้วยท่าทางของผู้ชนะ

“เสียใจด้วยไอ้พี่ชาย กูได้ สเตรทฟลัช”

“โอ้โห มึงนี่มันมือขึ้นจริง ๆ ไอ้ราชา ถึงว่าสู้ไม่ถอยเลย” คิมหันต์หัวเราะร่า ยกมือขึ้นตบไหล่เพื่อนหัวแดงเป็นการแสดงความยินดี แต่เสียงเรียบก็ทำลายรอยยิ้มของน้องชายลงไปอย่างรวดเร็ว

“กูรอยัลฟลัช” มุมปากหยักยกยิ้มเพียงเล็กน้อย แต่ก็ทำให้อีกฝ่ายหน้าซีด รีบลุกเอื้อมดูไพ่ของแฝดพี่ชัด ๆ

“บ้าไปแล้ว! ไอ้ราชันมึงโกงไพ่ปะเนี่ย!”

“กูไม่ต้องเล่นลูกไม้สกปรกก็เอาชนะมึงได้ไอ้น้องเวร”

“แม่งเอ๊ยยยยย เพนต์เฮาส์กู”

ภาพหนุ่มหล่อหัวสีแดงโอดครวญแทบน้ำตาไหลเรียกเสียงหัวเราะจากกลุ่มเพื่อนได้ทันที ขนาดแอซตันยังอดไม่ได้ที่จะขำไปด้วย ร่างสูงโปร่งยกแก้วเหล้าชนกับเพื่อนหน้านิ่งข้างกาย ซึ่งราชันก็หัวเราะสะใจในลำคอแล้วยกแก้วขึ้นชนเช่นเดียวกัน

พอเสียเดิมพันเสียเกือบหมดตัว หนุ่มอารมณ์ดีประจำกลุ่มก็นั่งหน้าบูดบึ้งเป็นตูด จนพี่ชายเริ่มรำคาญตา หันไปบอกแอซตันให้เรียกพนักงานสาวสวยตัวท็อปมาเอาใจน้องชายหน่อย

ไม่นานราชาก็อารมณ์ดีขึ้นเล็กน้อยที่ได้สาวสวยน่ารักมาประกบซ้ายขวา ออดอ้อนดูแลไม่ห่าง

ฝ่ามือซุกซนลูบไล้ไปตามเรียวขาบางสื่อความหมาย เล่นเอาสาวสวยทั้งสองวูบหวามสยิวท้องน้อยไปตาม ๆ กัน คนอื่นก็ยกมือขึ้นโอบเอวพนักงานคนสวยของคาสิโน กระดกดื่มเหล้าบนโต๊ะโป๊กเกอร์แทนไปเลย

“สรุปว่ามึงเบื่ออะไรนักหนาไอ้ตั้น” หนุ่มหล่อผมยาวมาดเซอร์ยังคงไม่หายสงสัย เพราะหลังจากจบการเดิมพันมันก็เอาแต่นั่งเหม่อใจลอยเหมือนเดิม

“ไม่รู้ดิ แค่รู้สึกชีวิตช่วงนี้ไม่มีเรื่องตื่นเต้นเท่าไร”

“มึงเพิ่งหิ้วนางแบบอินเตอร์ไปเมื่อวานไม่ใช่เหรอ”

“ก็ใช่” แอซตันตอบคำถามราชันนิ่ง ๆ ไม่ได้แสดงอารมณ์ตื่นเต้นแม้แต่น้อย

“ทำไม ไม่เด็ดเหรอวะ ได้ข่าวนั่นตัวท็อปเลยนะโว้ย”

พอราชาได้ยินเกี่ยวกับสาวฮอตมีหรือจะไม่เข้าร่วมวงสนทนาด้วย ผละใบหน้าออกจากซอกคอขาวของสาวข้างกายหันมาถามด้วยความอยากรู้

“ก็ดี...มั้ง”

“ตายด้านไปแล้วกูว่า บอกแล้วอย่าใช้งานเยอะ” คิมหันต์หัวเราะในลำคอ ก่อนจะถูกก้อนน้ำแข็งปาใส่เกือบโดนหัว ดีที่หลบทัน

“ของกูยังสู้โว้ย แค่รู้สึกน่าเบื่อ แถมยัยนางแบบนั่นก็เกาะแน่นเป็นปลิง ทั้งที่กูบอกแล้วว่าแค่วันไนต์สแตนด์ คืนเดียวจบ แต่พอเช้าก็ร่ำร้อง อยากให้กูพาไปกินข้าวดูหนัง งอแงไร้สาระ น่ารำคาญจะตาย”

“ก็เรื่องปกติไหมวะ มึงน่าจะชินได้แล้ว” ราชาทำหน้างง ไม่เข้าใจไอ้เสือร้ายของกลุ่มจะนอยด์อะไรนักหนา

ประตูห้องวีไอพีถูกเปิดเข้ามากะทันหัน ขัดบทสนทนาของพวกเขา ทำให้ทุกสายตาหันไปมอง แต่พอเห็นว่าเป็น ‘เก้า’ ลูกน้องคนสนิทของแอซตันเดินยิ้มร่าเข้ามา ก็ไม่มีใครให้ความสนใจอีก ยกแก้วเหล้าตรงหน้ามาดื่มต่อ

คงมีเพียงแต่แอซตันเท่านั้นที่เปลี่ยนอิริยาบถเป็นนั่งหลังตรง ราวกับกำลังรอคอยการปรากฏตัวของลูกน้องอยู่นาน

“ไง ได้อะไรไหม”

“แน่นอนครับ นายอย่าลืมตกรางวัลให้ไอ้เก้าด้วยนะ” ลูกน้องหนุ่มรุ่นราวคราวเดียวกับเจ้านายอมยิ้มตื่นเต้น ก่อนจะรีบต่อรอง

“รีบพูดมาสักที มัวแต่ลีลาอยู่นั่นแหละ”

“แหม ขอผมเล่นตัวหน่อยสิครับ”

ลูกน้องยิ้มแหยหลังถูกดุ ก่อนจะขอโทรศัพท์เจ้านายมาพิมพ์ชื่อที่ไปสืบมาในช่องค้นหาของอินสตราแกรม ไม่นานก็ปรากฏภาพโพรไฟล์ของหญิงสาวที่ฝังแน่นในหัวตั้งแต่เย็น

“นี่เลยนาย ไอจีเธอ”

“...”

ชายหนุ่มไม่ได้เอ่ยตอบอะไร กดเข้าไปดูแล้วก็ต้องขมวดคิ้วเข้าหากันเป็นปม เมื่อพบว่าไอจีของเธอปิดสาธารณะ จึงทำให้เห็นแค่รูปใบหน้าสวยจัดส่งยิ้มน่ารักให้จากโพรไฟล์เท่านั้น

“แค่นี้? หายหัวไปตั้งนานได้แค่ชื่อไอจี?”

“ช้าก่อน ยังไม่หมด ผมยังได้เฟซบุ๊กส่วนของเธอมาด้วย นี่ ๆ เดี๋ยวพิมพ์ให้”

แล้วผลก็เหมือนเดิมเพราะช่องทางเฟซบุ๊กนางฟ้าคนสวยที่เขาหมายตามันก็ล็อกอีก จนแอซตันอดไม่ได้ที่จะยกมือตบหัวลูกน้องคนสนิทอย่างหมั่นไส้

เพียะ

“โอ๊ะ นาย ตบหัวเก้าทำไมเนี่ย”

“กูละไม่รู้จะสรรหาคำไหนมาด่ามึงแล้วจริง ๆ ไอ้เก้า หายหัวไปครึ่งค่อนวัน ได้แค่ชื่อเฟซชื่อไอจีกลับมา แถมยังปิดสาธารณะอีก”

“นายก็กดแอดเพื่อนไปสิครับ เรื่องนี้เก้าผิดตรงไหน” ลูกน้องหนุ่มหน้ามึนลูบหัวตนเองป้อย ๆ ทำเจ้านายไอ้แต่ส่ายหัวเอือมระอาสุด ๆ

แน่นอนว่าการโต้เถียงของทั้งคู่เรียกความสนใจจากทุกคนบนโต๊ะให้หันมอง ขนาดราชันหนุ่มหน้านิ่งยังสงสัย

“เจอเหยื่อใหม่งั้นเหรอ”

“ไหนเอามาดูบ้างดิ๊”

แม้จะมีเพื่อนนั่งคั่นอยู่ แต่คิมหันต์ก็ใช้แขนยาว ๆ ของตนเองคว้าโทรศัพท์ของแอซตันมาได้สำเร็จ เสือร้ายไม่รอช้ากดเข้าดูภาพโพรไฟล์ส่วนตัวทันที โดยราชาก็รีบแสล็นหน้าเข้ามามองด้วย แล้วทั้งคู่ก็ต้องสูดปากซี้ดซ้าดกับความสวยของเธอ

“เฮ้ย! ใครวะเนี่ย ไปเจอที่ไหน”

“แม่งเอ๊ย สวยจัดเลย สวยกว่าดาราอีกว่ะ”

สองหนุ่มตาวาวจ้องภาพสาวสวยตาไม่กะพริบ ทั้งที่ภาพนั้นเป็นภาพเธอในชุดนักศึกษาเท้าคางหันมาส่งยิ้มให้กล้องเท่านั้น แต่กลับเหมือนมีแรงดึงดูดบางอย่างให้พวกเขาไม่อาจจะถอนสายตาออกห่างได้

พรึ่บ!

“กูเล็งไว้แล้ว ห้ามยุ่ง”

แอซตันคว้าโทรศัพท์กลับ กอดมันไว้ราวกับเป็นสมบัติล้ำค่า ก่อนจะถูกพวกหื่นรีบลุกมาเกาะเก้าอี้ออดอ้อน ขอดูภาพเธออีกครั้ง ซึ่งก็ถูกเจ้าของโทรศัพท์ผลักดันออกห่างด้วยความรังเกียจ คงมีแต่ราชันที่ไม่ค่อยสนใจนัก เพียงแค่เหลือบมองความโอเวอร์ของเพื่อนที่เหลือด้วยความระอา

“นี่มึงจะรุกจีบสาว?” เขาเอ่ยถามเสียงเรียบ

“สวยขนาดนี้เป็นกูก็จีบวะ!”

“มึงเห็นว่าผู้หญิงก็พุ่งเข้าไปจีบหมดละไอ้ราชัน”

“โธ่ไอ้พี่เลว อย่าให้กูพูดว่ามึงเป็นคนสะกิดให้กูเริ่มทั้งนั้น”

“หึ”

“พอ ๆ ๆ เลิกเถียงกัน นี่ของกู เลิกมาเร้าหรือกูได้แล้ว ไอ้ราชาเอาหน้ามึงไปห่าง ๆ”

“แม่งงกจัด เพิ่งมีแค่ชื่อไอจีเขาทำมาหวง ถ้าจีบไม่ติดขึ้นมากูจะสมน้ำหน้าให้” หนุ่มผมแดงเบะปากทำหน้างอน

“เออจริง ยิ่งมึงมีแต่ผู้หญิงวิ่งหาแบบนี้ ขอให้เจอสาวไม่เล่นด้วยสักรอบเถอะวะ”

“เหอะ! คนแบบกูไม่รู้จักคำว่าพลาดโว้ย! คอยดูเถอะ กูจะพายัยนี่ขึ้นเตียงด้วยให้ได้”

แอซตันประกาศกร้าว ดวงตาวาวโรจน์ต้องการเอาชนะ เหลือบมองรอยยิ้มน่ารักของสาวในโทรศัพท์อีกรอบ มาดมั่นแน่วแน่ว่าหากเขาลงสนามเอาจริง ต่อให้สวย หยิ่ง แค่ไหนก็ต้องมาครางอยู่ใต้ร่างเขาทั้งนั้น