Hinovel
App Store
Google Play
คลังหนังสือ
บท
ตั้งค่า
บทที่ 3 ทำความรู้จัก
“ให้มลอยู่ห้องนี้เลยหรอคะ” เธอกระซิบถามเขาเสียงเบา ห้องนี้ดูหรูหราและกว้างใหญ่เกินกว่าที่จะอยู่คนเดียว
“ใช่ครับ ขาดเหลืออะไรบอกผมได้เลยนะครับ”
“ไม่ขาดเหลือหรอกค่ะแค่นี้ก็ดีกว่าที่ห้องเช่าของมลเยอะ มลขอไปทำความเคารพคุณพ่อคุณแม่ของคุณก่อนดีไหมคะ”
“คุณพ่อน่ะโอเคครับแต่ว่าคุณแม่ผมอยากให้คุณเตรียมใจไว้สักนิดนะครับ”
“ทำไมหรอคะ”
“ท่านค่อนข้างเครียดน่ะครับ ไม่ค่อยจะพูดคุยกับใครง่ายๆ”
“ท่านมีเรื่องเครียดอะไรหรอคะ มลขอถามไว้หน่อยได้ไหมคะเผื่อว่ามลจะได้ไม่ทำให้ท่านเครียดกว่าเดิม”
“เครียดเรื่องในอดีตที่มันมีผลมาถึงปัจจุบันน่ะครับ”
“อย่าพูดให้มลงงสิคะเนี่ย”
“คุณพ่อผมท่านนอกใจคุณแม่พาภรรยาอีกคนเข้ามาอยู่ในบ้านครับ เขาชื่อเยาวเรศครับเดี๋ยวมลคงมีโอกาสได้เจอ”
“ถ้าเป็นเรื่องนี้มลเข้าใจเลยค่ะ” เพราะเธอเองก็เพิ่งถูกทรยศหักหลัง
“คุณพ่อท่านมีลูกสาวกับน้าเยาว์หนึ่งคนด้วย”
“มลเข้าใจความรู้สึกของคุณแม่คุณค่ะ รับรองว่ามลจะเป็นเพื่อนคุยของท่านให้ได้” เธอบอกเขาออกไปอย่างมุ่งมั่น
“ขอบคุณครับ” เขารู้สึกขอบคุณหญิงสาวที่พยายามเข้าใจในสถานการณ์ในครอบครัวของเขา
“คุณพ่อครับผมมีคนมาแนะนำให้รู้จักครับ พ่อผมชื่ออติรุจครับ ส่วนนี่คือมนพัทธ์หรือคุณมลครับ เธอจะมาเป็นคนดูแลคุณพ่อนะครับ” อิทธิพงศ์แนะนำบิดาให้หญิงสาวได้รู้จัก
“สวัสดีค่ะคุณลุงอติรุจ ต่อจากนี้มลจะมาดูแลคุณลุงเองนะคะ” เธอทำความเคารพท่านอย่างนอบน้อม
“เรื่องยาเดี๋ยวจะมีพยาบาลมาอธิบายให้ฟังนะครับ”
“ค่ะ”
“พร้อมไปหาคุณแม่ผมไหมครับ”
“พร้อมแล้วค่ะ” เธอเดินเคียงข้างชายหนุ่มมายังอีกฝั่งหนึ่งของตัวบ้าน หญิงสาวได้ยินเสียงโวยวายดังมาจากในห้อง
“ออกไปฉันไม่อยากกินเข้าใจไหม ฉันบอกให้ขนออกไปให้หมด” ฝนแก้วโวยวายออกมาเสียงดัง หล่อนไม่เคยมีความสุขอีกเลยตั้งแต่สามีนอกใจคราวนั้น แม้แต่ของอร่อยตรงหน้าเธอก็ไม่อยากจะทานลงท้องไป
“โวยวายอะไรกันครับ”
“คุณเอกมาแล้ว คุณหญิงท่านไม่ยอมทานอาหารเลยค่ะ”
“หล่อนอย่ามาฟ้องลูกชายของฉันนะ ตาเอกมาหาแม่หน่อยสิลูก” คนเป็นแม่เรียกลูกชายเสียงอ่อน
“คิดถึงแม่จังเลยครับ”
“คิดถึงแล้วหายไปไหนมาล่ะลูก”
“ไปรับคุณมลมาอยู่ด้วยกันครับ”
“ว่าไงนะ”
“อะ เอ่อสวัสดีค่ะคุณป้าหนูชื่อมนพัทธ์จะมาดูแลคุณลุงอติรุจตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปค่ะ”
“ผมให้มลเขามาดูแลคุณพ่อน่ะครับ”
“ดูแลอย่างเดียวหรอลูก”
“ให้มาแกล้งเป็นแฟนด้วยครับ”
“ทำไมต้องแกล้งล่ะแม่ไม่เข้าใจ”
“เป็นเงื่อนไขระหว่างผมกับมลครับ”
“เล่ามาให้หมดเลยนะเจ้าลูกชายคนนี้นี่”
“คือมลโดนบอกเลิกเพราะแฟนเขานอกใจมีคนอื่นครับ ผมเลยจะช่วยมลแก้แค้น”
“หึ ผู้ชายมันก็เลวเหมือนกันหมด” เรื่องราวของหญิงสาวทำให้หล่อนนึกถึงเรื่องราวของตนเองทันที ไม่ว่าจะนานแค่ไหนความแค้นมันก็ฝังลึกอยู่ในใจ
“คุณแม่เว้นเอกสักคนนะครับเพราะเอกรักเดียวใจเดียวเพียงแต่ยังไม่เจอคนคนนั้นเท่านั้นเอง”
“จ้ะ แม่เชื่อว่าลูกต้องไม่เหมือนพ่อของลูกแน่นอน มานี่สิเรา” คุณผู้หญิงของบ้านกวักมือเรียกหญิงสาวให้เดินเข้ามาหา
“ค่ะคุณป้า” เธอขยับเข้าไปนั่งลงที่ข้างเตียง
“อย่าไปสนใจผู้ชายเลวๆคนนั้นเลยนะหนู ป้าเชื่อว่าสักวันหนูก็ต้องตัดใจลืมผู้ชายคนนั้นได้ หนูมลเองก็ไม่ได้ขี้ริ้วขี้เหร่สักวันก็จะได้เจอผู้ชายดีๆสักคน”
“ค่ะคุณป้ามลจะลืมผู้ชายเฮงซวยคนนั้นให้ได้”
“ฮ่าๆ” คำพูดของหญิงสาวทำให้มารดาของชายหนุ่มหัวเราะออกมาเบาๆ
“คุณแม่ยิ้ม” ชายหนุ่มพูดออกมาด้วยความดีใจ
“คุณมลทำให้คุณผู้หญิงยิ้มได้จริงๆค่ะคุณเอก”
“นานแล้วนะครับที่ผมไม่ได้เห็นแม่ยิ้มเต็มใบหน้าอย่างวันนี้”
“ไม่รู้สิคุยกับหนูมลของลูกแล้วแม่สบายใจ” หญิงสาวหันไปสบตากับคนข้างกายแล้วก็ยิ้มออกมา
“คุณป้าขามลอาจจะเสียมารยาทที่ขอให้คุณเอกเล่าเรื่องคุณป้าให้มลฟัง มลเข้าใจความรู้สึกของคุณป้าดีค่ะเพราะแผลในใจของมลก็ยังสดใหม่เหมือนกัน แต่คุณป้ารู้ไหมคะว่ามีสิ่งหนึ่งที่มลจะไม่ทำคือการทำร้ายตัวเอง มลจะทานข้าวมลจะดูแลและรักตัวเองเหมือนเดิมหรือมากกว่าเดิมด้วยซ้ำค่ะ คุณป้าทานข้าวกับมลได้ไหมคะ” คำขอร้องของหญิงสาวทำให้มารดาของชายหนุ่มรู้สึกว่าหล่อนนั้นได้ทำร้ายตัวเองเข้าแล้ว
“นะคะคุณป้า มลยังไม่ได้ทานอะไรเหมือนกันค่ะ”
“ผมก็ยังไม่ได้ทานอะไรมาเหมือนกันครับ เราสามคนมาทานพร้อมกันดีไหมครับ”
“จ้ะ แม่ยอมทานแล้วก็ได้”
“เย้ๆ” หญิงสาวแสดงอาการดีใจออกมา
“เดี๋ยวหลินรีบไปจัดอาหารมาให้นะคะคุณเอก”
“ไปเถอะ” สาวใช้รีบออกไปจัดแจงทุกอย่างให้ รอไม่นานอาหารหน้าตาน่ารับประทานก็ถูกนำมาวางเรียงรายอยู่ตรงหน้าพวกเขา มนพัทธ์ท้องร้องเมื่อได้กลิ่นหอมๆของอาหาร
“แหะๆมลขอโทษที่เสียมารยาทค่ะ” ท้องเจ้ากรรมดันมาร้องอะไรตอนนี้ก็ไม่รู้เสียหน้าชะมัด
“ท่าทางจะหิวน่าดูรีบทานเถอะจ้ะ” ฝนแก้วบอกออกไปยิ้มๆ
“ขอบคุณค่ะคุณป้า” หญิงสาวก้มหน้าก้มตารับประทานอาหารอย่างเอร็ดอร่อยและนั่นก็ทำให้คุณผู้หญิงของบ้านรู้สึกเจริญอาหารไม่น้อย
“วันหลังลงไปทานอาหารที่ริมสระว่ายน้ำได้ไหมคะบรรยากาศตอนเช้าน่าจะดีมากเลยค่ะ” เธอหันไปขอความเห็นจากเจ้าของบ้าน
“ได้สิป้าจะลงไปทานเป็นเพื่อน”
“จริงๆนะคะ เกี่ยวก้อยกันก่อนดีกว่าค่ะ”
“เรานี่นะเด็กจริงๆ” ฝนแก้วส่ายหัวไปมาเบาๆแต่ก็ยอมยื่นมือไปเกี่ยวก้อยกับหญิงสาว
“คิกๆ” มนพัทธ์หัวเราะชอบใจ
“แล้วลูกไม่ต้องไปทำงานหรอตาเอก”
“เดี๋ยวก็จะไปแล้วครับแค่อยากจัดแจงธุระของมลให้เรียบร้อยน่ะครับ”
“โอเคจ้ะ”
ดาวน์โหลดแอปทันทีเพื่อรับรางวัล
