บ่วงรักรอยปรารถนา

บทนำ

จุดเริ่มต้น

ภายในห้องรับแขกใหญ่ของบ้าน กันตนารักษ์ ตอนนี้กำลังถูกครอบงำด้วยความเงียบงันที่แพร่ซ่านไปทั่วบริเวณอย่างหนัก เบื้องหน้าของคุณหญิงโฉมไสวคือชายหญิงคู่หนึ่งที่กำลังนั่งก้มหน้าอย่างคนติดไม่ตก ถัดไปไม่ไกลกันเท่าไหร่นักคือชายหนุ่มอีกคนที่กำลังนั่งกอดอกจ้องมองคนทั้งสองด้วยอารมณ์ที่ยากต่อการคาดเดาว่าตอนนี้เขากำลังรู้สึกอย่างไรกับเรื่องที่เกิดขึ้นกันแน่ ยิ่งเวลาผ่านไปนานมากเท่าไหร่ ความเงียบก็ดูเหมือนจะยิ่งเป็นสิ่งเดียวที่ขยับขยายไปรอบๆ กายจนกระทั่งคุณหญิงโฉมไสวเป็นฝ่ายทนไม่ได้จึงค่อยๆ เอ่ยขึ้นทำลายความเงียบที่แสนจะน่าอึดอัดสำหรับทุกคนลงไปในที่สุด

“ว่ายังไงตากันต์! แม่ต้องการคำตอบไม่ใช่การเงียบ ตกลงมันเกิดอะไรขึ้น ทำไมลูกกับหนูมนถึงได้…” นอนอยู่ด้วยกันที่คอนโดในสภาพเปลือยเปล่าทั้งคู่ นางจำต้องเอ่ยถามต่อคำถามเดิมแต่ภายในใจเพราะไม่อยากพูดอะไรออกไปมากกว่านี้ด้วยเกรงว่าหญิงสาวอีกคนจะเริ่มต้นร้องไห้ออกมาอีกครั้งหลังจากที่เพิ่งจะเงียบเสียงไปได้เมื่อไม่กี่นาทีก่อนหน้านี้

“ผมไม่มีคำตอบอะไรจะให้คุณแม่ครับ” กันต์ธีร์ กันตนารักษ์ บุตรชายเพียงคนเดียวของคุณหญิงโฉมไสวกับนายพลประเสริฐตอบกลับมารดาตามความเป็นจริงที่รู้สึกอยู่เพราะเขาเองก็ยังสับสนอยู่มากเกินกว่าที่จะตอบคำถามหรือไขข้อสงสัยให้ใครต่อใครได้ว่าเรื่องราวทั้งหมดมันเริ่มต้นขึ้นจากอะไร และใครเป็นคนเริ่มที่จะเริ่มมัน ชายหนุ่มไม่อยากตอบอะไรออกไปมากนักจนกว่าจะคิดถึงเรื่องราวทั้งหมดที่เกิดขึ้นได้จนครบ

“แกว่ายังไงนะไอ้กันต์!!” รักษ์ นามมี ตวาดเพื่อนสนิทที่ร่ำเรียนด้วยกันมาตั้งแต่มัธยมปลายอย่างเหลืออดหลังจากที่เงียบนิ่งมาโดยตลอดตั้งแต่ที่เกิดเรื่องขึ้น เรื่องที่เขาเองก็ไม่ได้อยากให้มันเกิดพอๆ กับทุกๆ คนในที่นี้สักเท่าไหร่ แต่เมื่อมันเกิดขึ้นแล้วก็ต้องมีใครสักคนบอกกับเขาได้ว่าทำไมเพื่อนรักกับน้องสาวที่เขารักเสียยิ่งกว่าชีวิตของตัวเองถึงได้มีสภาพที่ใครเห็นก็ต้องดูออกมาตลอดทั้งคืนที่ผ่านมานั้นทั้งสองคนทำอะไรต่อมิอะไรกันไปบ้างทั้งๆ ที่กันต์ธีร์เองก็รับปากเขาเอาไว้แล้วว่าจะดูแลน้องสาวของเขาให้ดีที่สุด แต่คำตอบที่เพิ่งจะได้จากเพื่อนกลับยิ่งทำให้เขาโมโหจนแทบอยากจะโผเข้าไปซัดเพื่อนรักให้หมอบ ติดแค่เพียงขยับจะพุ่งเข้าใส่อีกฝ่ายที่เขาไว้ใจมากกว่าใครๆ คุณหญิงโฉมไสวก็ยกมือขึ้นมาห้ามซะก่อน

“ใจเย็นๆ ก่อนจ๊ะตารักษ์ แม่ว่าตอนนี้ตากันต์เองคงจะสับสนอยู่ หนูมนละจ๊ะ จำอะไรได้บ้างไหมลูก” คนถูกถามจำต้องเงยหน้ามองคุณป้าที่เธอรักพอๆ กับแม่ของตัวเอง เพราะตั้งแต่ที่คุณแม่ของเธอเสียไปเห็นจะมีก็แต่คุณหญิงโฉมไสวคนนี้ที่เป็นคนคอยดูแลเธอกับพี่ชายเป็นอย่างดีมาโดยตลอดไม่เคยขาด หญิงสาวมีโอกาสได้รู้จักครอบครัวกันตนารักษ์ครอบครัวนี้เมื่อตอนอายุได้เพียงแค่ห้าขวบ วันนั้นเองที่เธอรู้สึกชื่นชอบในตัวลูกชายของเพื่อนรักของคุณแม่เข้าอย่างจัง

กันต์ธีร์…รักแรกและรักเดียวที่เธอมีและมีมาโดยตลอด

แต่สายตาของคนใจร้ายคนนั้นกลับไม่เคยมองมาที่เธอเลยสักครั้ง ไม่ว่าเธอจะพยายามทำดีสักแค่ไหนสำหรับเขาแล้วเธอก็เป็นได้เพียงแค่ลมบางเบาที่พัดผ่านไปมาอย่างไร้ค่าเท่านั้น เพราะว่านอกจากเขาจะไม่รักเธอแล้วเขายังทำเหมือนไม่ชอบขี้หน้ากันเสียด้วยซ้ำไป หญิงสาวน้ำตาตกยามเมื่อคิดถึงเหตุผลที่ว่าทำไมเธอกับเขาถึงได้ตื่นมาในสภาพที่เปลือยเปล่าด้วยกันทั้งคู่ เรื่องราวทั้งหมดมันเริ่มต้นที่ตัวของเธอเองทั้งนั้น เธอที่ทำให้เรื่องทั้งหมดเกิดขึ้นด้วยความโง่ของตัวเอง