5.นางสมันเนื้อหวาน

*** ทักทายคร้า***

อนินญามินมองการต่อสู้อยู่ในรถอย่างตกใจ หญิงสาวดิ้นรนเพื่อให้ตัวเองหลุดจนข้อมือขาวแดงช้ำ เมื่อจัดการคนร้ายเสร็จจิรายุก็เดินไปขึ้นรถอย่างสง่า ทิ้งเปลวไฟและซากคนร้ายไว้เบื้องหลัง

ร่างสูงก้าวไปนั่งเคียงข้างและยกร่างนุ่มขึ้นบนตัก อนินญามินก็บดเบียดกายเข้าหาอย่างน่ารัก จิรายุหัวเราะเบาๆ คลายเครียดไปในพริบตา

“กลัวมั้ย หืม” เขาถาม ปลายนิ้วเชยคางแหลมขึ้น

หญิงสาวทอดมองเขาและกัดริมฝีปากตัวเอง ลมหายใจหอมกรุ่นหอบกระเส่า สายตาคมโตช้อนมองหวานฉ่ำ จิรายุถึงกับหายใจสะดุดเพราะความเซ็กซี่ของคนตรงหน้า

“กลัว คนชั่ว ปล่อย ฉัน...” เธอพูดไม่เป็นประโยค มือปัดป่ายไปบนร่างแกร่ง จิรายุยิ้ม มองความน่ารักน่าใคร่และความอวบอิ่มของสินค้าที่ประมูลมาอย่างถูกใจ ถ้าไม่มีฤทธิ์ยานรกนั่นเธอจะน่ารักแบบนี้ไหมนะ แต่ไม่เป็นไร หากเธอไม่ร่านร้อน เขาก็จะจุดไฟที่ซ่อนอยู่ด้วยตัวเอง

“คุณมาจากไหนบอกได้มั้ย”

ปลายนิ้วแกร่งไล้ไปบนริมฝีปากนุ่ม แล้วเคลื่อนไปตามแก้มนวลเนียน หญิงสาวปรือตาขึ้นมอง จิรายุสบตาคมสวย ก่อนจะไล้ปลายนิ้วบนริมฝีปากหวาน

“มาจากไหน จำไม่ได้ แต่ฉันจำคนชั่วๆ อย่างคุณได้”

จิรายุก้มลงไปชิด สายตาคมกวาดมองดวงหน้ารูปหัวใจสวยใสนัยน์ตาเป็นประกาย

“รู้มั้ยว่าตัวเองน่ารัก” เขาชมเสียงแหบพร่า ก่อนจะประกบปากกับกลีบปากนุ่ม บดเคล้าเคล้นคลึงและดึงดูดเข้าไปในโพรงปากตัวเองอย่างกระหาย มือหนาลูบไล้แผ่นหลังเปลือยเปล่านุ่มละมุนมือ ปลายลิ้นสากก็ตวัดปัดส่ายดูดดื่มความหวานที่หลบซ่อนอยู่ข้างในจนพอใจ แล้วเคลื่อนไปจูบไซ้ลำคอขาว มืออีกข้างลูบไล้ไปตามส่วนเว้าโค้งอย่างโลมเลีย แล้ววกขึ้นไปกอบกำทรวงสล้างเต็มไม้เต็มมืออย่างถือสิทธิ์ แรงบีบเคล้นและกดเน้นปลายถันทำให้เสียงครางดังออกมาจากริมฝีปากอิ่ม

ร่างงดงามเบียดกายเข้าหาเพื่อให้เขาดับความปรารถนาของฤทธิ์ยา

“อื้อ...อื้อ” เธอร้องครางและแหงนหงายรับจุมพิตอย่างเงอะงะ จูบไม่ประสาบอกให้เขารู้ว่าเธอไม่เคยผ่านมือชายใดมาก่อน ความหอมหวานแสนบริสุทธิ์ส่งให้วงแขนแข็งแรงยิ่งกอดรัดแน่นขึ้น

ขณะที่เบาะหลังกำลังเร่าร้อน มัสสะก็ขับรถวิ่งไปจอดหลังแบล็กกาล่าอย่างรู้ใจเจ้านายหนุ่ม ถ้าพาเจ้านายกลับบ้านสภาพนี้ มีหวังทั้งเจ้านายและเขาถูกมาดามใหญ่มัลลิกาสอบสวนแน่ๆ เอาไว้ให้เธอปกติก่อนจะดีกว่า ยังไงเจ้านายเขาคงไม่ยอมปล่อยเหยื่อเนื้อสมันหวานห่างกายเป็นแน่

รถจอดนานแล้วแต่คนที่เบาะหลังยังคงกอดรัดฟัดเหวี่ยงและจูบกันอย่างดูดดื่ม อกอวบอิ่มเต็มมือกระเพื่อมขึ้นเพราะเริ่มขาดอากาศหายใจ แรงดิ้นขลุกขลักในวงแขนทำให้ริมฝีปากร้อนที่เคลื่อนไหวบนใบหน้าเนียนจำต้องยกห่าง หญิงสาวเผลอครางอย่างขัดใจแล้วเบียดกายเข้าหาเสียเอง รอยยิ้มบางๆ ผุดขึ้นบนใบหน้าคม ก่อนจะจับปลายคางเธอนิ่งอยู่กับที่

“ไปต่อที่ห้องนะครับ” เขาบอกเสียงหวาน เธอก็พยักหน้ารับอย่างง่ายดาย ลำแขนกลมกลึงยกมือโอบรอบลำคอหนาและเบียดกายบดเบียดเขาอย่างจงใจ จิรายุหยิบสูทตัวนอกคลุมร่างเกือบเปลือยให้พ้นจากสายตาการ์ด ก่อนจะอุ้มเธอลงจากรถและพาไปที่ลิฟต์ส่วนตัว

การ์ดเห็นเจ้านายหนุ่มอุ้มสาวสวยเดินออกจากลิฟต์ก็รีบเปิดประตูห้องรอ ใบหน้าคมก้มลงไปมองคนในวงแขน เป็นจังหวะที่หญิงสาวช้อนสายตามองมา ดวงตาคมโตหวานเชื่อมทำเอาเลือดหนุ่มฉีดพล่านไปทั่วสรรพางค์กาย

ร่างสูงอุ้มเธอเข้าไปในห้องนอนและวางลงบนเตียงอย่างทะนุถนอม พอจะยกกายออกห่างลำแขนเรียวสวยก็ยกขึ้นคล้องลำคอเขา แววตาเธอเต็มไปด้วยความต้องการจนชายหนุ่มต้องกัดกรามแน่นเพื่อสกัดกั้นความต้องการเอาไว้

“ช่วยฉันด้วย ร้อนเหลือเกิน”

“ตั้งสติหน่อยสิคนสวย ถ้าผมอดใจไม่ไหวร่างกายคุณละลายแน่” เขายิ้มยั่ว ไล้ปลายนิ้วบนริมฝีปากนุ่ม เธอคลี่ยิ้มลูบไล้ลำคอหนา จริตของผู้หญิงที่ธรรมชาติให้มาถูกแสดงออกมากมายจนเสือร้ายแทบจะคลั่งตายตรงหน้าเธอ ฤทธิ์ยากระตุ้นความต้องการให้เธอกล้ายกตัวขึ้นไปจูบริมฝีปากได้รูปเบาๆ

จิรายุหัวเราะในลำคอ ความอดทนอดกลั้นขาดสะบั้นลง หัวใจแกร่งเต้นรัวยิ่งกว่ากลองสะบัดชัย เลือดในกายฉีดพล่านอย่างรุนแรง ความต้องการที่มีต่อร่างนุ่มจึงกลายเป็นความหื่นกระหายที่ไม่เคยเกิดขึ้น เนื้อนางนุ่มละมุนมือปลุกเร้าอารมณ์ดิบเถื่อนในสายเลือด จนจิรายุต้านทานความต้องการไม่ไหวอีกต่อไป

“ช่วยฉันนะคะ ฉันทรมานเหลือเกิน” คำร้องขอออดอ้อนน่าสงสาร ผิวขาวผุดผ่องแดงก่ำเพราะถูกยากระตุ้น

จิรายุลูบไล้แผ่นหลังบางเปล่าเปลือยและดึงชุดสีแดงเพลิงออกจากร่างกลมกลึง

“พระเจ้า...” ชายหนุ่มอุทานในลำคอ ดวงตาคมเข้มถึงกับตกตะลึงกับความงดงามตรงหน้า สายตากวาดมองดวงหน้าสวย ละเลื่อนไปตามลำคอระหง ทรวงอกอวบอิ่มที่กระเพื่อมไหวไปมาตามแรงหอบหายใจของเจ้าของ ยอดถันสีชมพูราบเสมอเนินทรวงหากแตะปลายลิ้นสากลากไล้ก็คงตื่นชัน แค่คิดความกระสันก็วิ่งพล่านไปทั่วร่างแล้ว ไหนจะเอวคอดสอดรับกับสะโพกผายมน หน้าท้องแบนราบน่าลูบไล้ สะกดสายตาให้หยุดที่สะดือสวยจนเขาต้องยกมือไปสัมผัสและไล้ด้วยปลายนิ้วเพื่อยืนยันความงดงามตรงหน้าว่าเป็นความจริงไม่ใช่ความฝัน ผิวกายนวลเนียนกระทบแสงสีส้มนวลจากหลอดไฟ ส่งให้ร่างบอบบางผุดผ่องงดงามขึ้นเป็นเท่าทวี

เขาสำรวจความงดงามด้วยฝ่ามือร้อนอย่างเชื่องช้า และท่าทีรีรอก็ทำเอาเธอรุ่มร้อนและร้องครางออกมาอย่างขัดใจ

จิรายุกระตุกยิ้มตื่นเต้นกับเกมรักมากกว่าครั้งไหนๆ ผิวนวลเนียนกับกลิ่นหอมของเนื้อนาง ทำเอาเขาร้อนเหมือนตกอยู่ในกองเพลิง มือหนารีบจัดการเสื้อผ้าตัวเองด้วยเวลาไม่ถึงนาที ดวงตาคมหวานมองความงดงามของเรือนร่างกำยำแห่งบุรุษเพศอย่างตื่นตา สองมือบางยกขึ้นไปรอสัมผัสเรือนร่างนักรบโบราณอย่างกล้าๆ กลัวๆ จนเขาอดยิ้มกับความไร้เดียงสานั้นไม่ได้

“ช่วยฉันนะคะ ฉันร้อนเหลือเกิน” เธออ้อนวอนน่าสงสาร สองมือก็ลูบไล้แผ่นอกกว้างอย่างร้อนรน ริมฝีปากอิ่มแห้งผากจนเธอต้องเลียลิ้นไปรอบๆ ดุจคนกระหายรุนแรง จิรายุถึงกับคำรามลั่นในลำคอกับความเซ็กซี่บาดหัวใจของเธอ

“เดี๋ยวจะร้อนกว่านี้คนสวย” เขากระซิบเสียงหวานข้างๆ หูพร้อมกับขบเม้มติ่งหูนุ่ม เธอสูดปากร้องครางดังๆ อย่างไม่อาย ริมฝีปากอุ่นจูบไซ้ไปตามดวงหน้าและมาหยุดที่ริมฝีปากอิ่ม เขาบดเคล้าเร่าร้อนและบดเบียดกลีบปากนุ่มให้เผยอออกเพื่อสอดลิ้นเข้าไปหาความหวานล้ำอย่างเรียกร้อง

****