3“อยู่นี่ ๆ เอง

ชะเอมกำเช็คแน่นหายใจไม่เป็นส่ำกับเหตุการณ์​เมื่อครู่ ต่อหน้าคนอื่นธานินทร์​จะไม่แสดงด้านที่เขาเป็นออกมาเลย เขานิ่ง ๆ กับคนอื่น แต่สิ่งที่เขาแสดงกับเธอเมื่อครู่คือตัวตนของเขาสินะ

ขาเรียว​ก้าวย่างมาจนถึงโต๊ะ​ทำงาน มือของเธอสั่นระริกกำเช็คแน่น

“ฉันไม่ใช้แกแน่นอน” ชะเอมพูดแล้วเก็บเช็ค​ไว้ในกระเป๋าสะพาย เธอระบายลมหายใจออกมาแล้วทำงานต่อ แต่เรื่องของธานินทร์​กลับวนเวียน​อยู่ในหัวของเธอตลอดเวลา

เย็นของวันนั้น

“เอมก็กำลังหาเงินอยู่ค่ะ เอมกำลังพยายาม​ติดต่อ​เจ้านายอยู่​” ชะเอมว่าพลางพ่นลมหายใจออกมาแรง ๆ

“ป้าขอร้องล่ะ ต้องให้ป้ากราบเอมไหม เอมถึงจะหาเงินมาคืนป้าได้” โซเฟีย​เอ่ย

“ป้าคะ เอมต้องหาเงินมาได้แน่ ๆ เอมขอเวลาถึงพรุ่งนี้​นะคะ”

“รีบ ๆ หน่อยแล้วกัน ป้าจะเซ็นให้หมอผ่าตัด พรุ่งนี้​เอมต้องเอาเงินมาจ่ายนะ”

“ค่ะ” ชะเอมมองร่างของเควิลผ่านกระจกใส ซึ่งตอนนี้มีเครื่องช่วยหายใจพยุงชีพไว้ เธอไม่อาจจะปล่อยให้เพื่อนเป็นอะไรไปได้ เธอต้องหาเงินมาให้ได้

มือเรียวเล็กหยิบโทรศัพท์​ขึ้นมากดโทรออกหาเจ้านาย แต่ก็เหมือนเดิมไม่สามารถ​ติดต่อได้เลย

@บ้าน

ชะเอมหอบข้าวข้องพะรุงพะรัง​เข้ามาในบ้าน เธอวางกระเป๋าไว้บน​โต๊ะ​แล้วเริ่มลงมือทำอาหาร

ในหัวคิดถึงเรื่องของเควิลไปด้วย เธอควรเอาเช็คใบนั้นไปขึ้นเงิน หรือควรรอพายุดี

ถ้าเอาเช็คไปขึ้นเงิน ชีวิต​เธอต้องตกนรกเป็นแน่ เธอไม่อยากจะผูกติดชีวิต​ไว้กับธานินทร์​ เขายิ่งร้าย ๆ อยู่

แต่ถ้าหากไม่ทำ เควิลตายล่ะเธอจะทำอย่างไร หรือเธอควรเอาเช็คไปขึ้นเงินแล้วหนีไป

“ทำอะไรเหรอชะเอม” เสียงทุ้มเอ่ยข้าง ๆ หูพร้อมกับ​สอดแขนเข้ามาในเอวขอดของเธอ

“ปล่อยเอมนะ” ชะเอมดิ้นขลุกขลัก​ในอ้อมแขนโทมัสผู้เป็นพ่อเลี้ยง เธอเกลียด​โทมัส​เขาชอบลวนลามเธอ

“อยู่เฉย ๆ สิสาวน้อย”

“บอกให้ปล่อย” ชะเอมตวาดโทมัสเสียงดังลั่น ในใจหวาดกลัวจนร่างสั่นเทา ได้แต่ข่มความกลัวเอาไว้ แกะมือสากแล้วผลักร่างท้วมให้พ้นกาย

“ปล่อยฉันนะ”

“ปล่อยก็โง่นะสิ” โทมัส​หัวเราะร่วนอย่างชอบใจ มือไม้เริ่มปัดป่ายไปทั่วร่างของชะเอม

“ปะ... ปล่อยนะไอ้บ้า!”

“เป็นเมียฉัน รับรอง​ฉันจะไม่ให้เธอต้องลำบาก”

“ไปเลี้ยงดูแม่ฉันให้สุขสบาย​ก่อนเถอะ แกถึงจะมาเลี้ยงฉัน ไอ้แมงดา!”

“นังเอม!”

“มีเรื่องอะไรกัน” เสียงทับทิมดังขึ้น โทมัส​รีบผละจากร่างของชะเอมทันที

“ปะ... เปล่า ฉันแค่มาถามชะเอมว่าทำอะไรกินดี”

“จริงเหรอชะเอม”

“ไม่จริง ถ้าเอมจะบอกว่ามันลวนลาม​เอม เเม่จะเชื่อเอมไหม?”

“ไม่!” ทับทิม​เอ่ยเเล้วกอดอกเอ่ยกับ​บุตรสาว​ เธอไม่เชื่อว่าผู้เป็นสามีสุดที่รักจะกระทำเรื่องเลวร้ายแบบนั้นได้

“เอมรู้คำตอบนั้นอยู่แล้ว ขอตัวนะคะ” เธอเอ่ยแล้วเดินแทรกตัวออกไป โดยไม่หันกลับมามอง

“แล้วอาหารใครจะทำต่อ”

“แม่ทำเองแล้วกัน”

“นังเอม!” ทับทิมตะเบ็ง​เสียงเรียก​บุตรสาว​ออกมาอย่างโมโห แต่คนร่างเล็กเดินไปโดยไม่สนใจมองกลับมาด้วยซ้ำ

“แล้วฉันจะทำต่อยังไงล่ะ โอ้ยยยย​”

“ทิมดูนี่” โทมัส​ชูกระเป๋า​สะพาย​ของชะเอมขึ้น

“เอามานี่ ดูสิในกระเป๋า​นี้มีเงินเท่าไหร่?” ทับทิมยิ้มร้ายก่อนจะค้นกระเป๋าของบุตร​สาวทันที

ชะเอมนั่งหน้าเครียด​อยู่ในห้อง ในหัวคิดไปต่าง ๆ นา ๆ เธอจะทำอย่างไรกับเรื่องต่าง ๆ ที่มันกำลังเกิดอยู่ตอนนี้

“เอาไงดี หรือว่าเราเอาเช็คไปขึ้นเงินแล้วหนีไป” เธอระบายลมหายใจอยู่นาน เพราะไม่รู้​จะทำอย่างไรต่อไปดี

Rrrrrr

เสียงสมาร์ทโฟน​ราคาแพงแผดเสียงร้องดังขึ้น ธานินทร์​หยิบมันขึ้นมากดดูแล้วยกยิ้มมุมปากอย่างพอใจ

“ว่าไงชะเอม?”

(“ใช่คุณ​ธานินทร์​หรือเปล่าคะ?”)​

“อ๋อใช่ครับ แล้วคุณ​เป็นใครถึงเอาโทรศัพท์​เอมโทรมาหาผมได้”

(“แม่ของยัยเอมค่ะ พะ... พอดีเห็นชื่อคุณ​ในเช็คเลยเอา​โทรศัพท์​ยัยเอมโทรหาคุณ​ค่ะ”)​

“อ๋อครับ มีอะไรหรือเปล่า?”

(“เช็คที่ให้มา เปลี่ยน​เป็นเงินสดได้เลยหรือเปล่าคะ พอดีเราต้องการเงินด่วน รอไปธนาคาร​ไม่ไหว)​

“แต่เงินนั่นผมให้เอมนะครับ”

(“แต่เอมสร้างหนี้ก็ต้องจ่าย”)​

“ครับ แล้วหนี้อะไรบ้างครับ?”

(“หลายอย่างค่ะ ยัยเอมไปก่อหนี้เอาไว้ตั้งมากมาย​ เจ้าหนี้มาทวงรอพรุ่งนี้​ไม่ไหวหรอกค่ะ เจ้าหนี้เขาต้องการวันนี้”)

“ให้เอมมาเอาเองสิครับ”

(“ไม่รู้​ไปไหนค่ะ ให้เราก่อนได้ไหมค่ะ ยัยเอมไม่กล้าไปเอากับคุณ​ธานินทร์​น่ะค่ะ”)​

“อ๋อครับ งั้นผมจะเอาไปให้นะครับ”

(“เดี๋ยว​เราไปเอาเองดีกว่าค่ะ ว่าแต่คุณ​ธานินทร์​อยู่ที่ไหนคะ?”)​

“อยู่บริษัท​ครับ”

“ค่ำมืดแล้วทำไมถึงยังไม่กลับบ้านคะ? “

“พอดีผมเคลียร์​งานอยู่ครับ”

“เตรียม​เงินไว้เลยนะคะ พวกเรากำลังจะไป”

“ไม่ต้องเอาเช็คมาก็ได้ พวกคุณ​เข้ามาเอาเงินเลย เดี๋ยว​พรุ่งนี้​ผมจะให้เอมเอาเช็คมาคืนผมเอง”

“ค่ะ” ธานินทร์​กดวางสายแล้วเอนกายพิงพนักพิง เขายกยิ้มมุมปากอย่างพึงพอใจ นัยน์ตา​เฉี่ยวคมจ้องมองออกไปนอกหน้าต่าง แสงไฟสอดส่องประทะหิมะขาวโพลน มันสวยมากในความรู้สึก​ของเขา

ผ่านไปอีก1ชั่วโมง

สองสามีมหาประลัยลงจากแท็กซี่​หน้าบริษัท​ยักษ์​ใหญ่​ ริมฝีปากสีเเดงสดถูกแต่งเเต้มด้วยลิปสติก​ราคาแพงคลี่ยิ้มพลางกวาดสายตามองไปรอบ ๆ บริเวณ

“บริษัท​ใหญ่​มากเลย”

“ถ้ายัยชะเอมได้ผัวเป็นเจ้าของบริษั​ทคงดี รีบเข้าไปเถอะ”

“ยัยเอมมันโง่จะตาย จะมีปัญญาที่ไหนมาจับผู้ชาย นอกเสียจากเราจะหาคนรวย ๆ มาประเคนให้”

“นั่นสิ”

“เราไปกับเถอะ”

“ครับ” โทมัส​เดินเข้าไปในบริษัท​

“เชิญ​ครับเจ้านายรออยู่แล้ว” ชายชุดดำเอ่ยพร้อมกับผายมือเชิญ​ทั้งสองเข้าไปข้างใน

“มาแล้วครับ”

“มาแล้วเหรอ? งั้นรีบเตรียม​เงินมาให้เรียบร้อย​”

“ครับนาย”

ชะเอมอาบน้ำชำระร่างกาย ในหัวคิดไปเรื่อยเปื่อย​ มันวน ๆ เวียน ๆ คิดถึงแต่เรื่องของเควิล ถ้าเธอไม่มีเงินไปช่วยเขา เขาตายแน่

“กระเป๋า​อยู่ไหนนะ” ชะเอมกวาดสายตามองหากระเป๋า​สะพายใบเล็กของตนเอง แต่ก็ไม่เจอเลยแม้แต่เงา เท้าเล็ก ๆ เดินออกมาจากห้องแล้วเดินไปในครัว

“อยู่นี่ ๆ เอง” ชะเอมยิ้มแล้วเอาหยิบกระเป๋าของตนเองขึ้นไปบนห้อง เธอมองเช็คในกระเป๋าแล้วถอนหายใจออกแรง ๆ