Hinovel
App Store
Google Play
คลังหนังสือ
บทย่อ
“ฉันไม่ปล่อยเธอไป เธอเป็นของฉัน” ธานินทร์เอ่ย เขาจะไม่ยอมปล่อยเธอไป เขาจะกักขังให้เธออยู่ในอาณัติของเขา “ไม่ได้เป็น” “ให้ฉันรื้อฟื้นมันไหมชะเอม” มือสองข้างยันกำแพง ในขณะที่หญิงสาวอยู่ตรงกลางจ้องมองหน้าของเธอในระยะประชิด “...” “ลองดูไหมว่าเธอเป็นของฉัน เธอกล้าลองไหม?” “...” “พิสูจน์กันไหม” เขาเอ่ยพร้อมกับก้มหน้าใกล้ ๆ เธอ ลมหายใจอุ่นร้อนเป่ารดที่พวงแก้มของหญิงสาว “ไม่ค่ะ เอมไม่พิสูจน์เอมแค่อยากยืนยันว่าเอมไม่ใช่ของคุณแค่นั้น” “เมื่อก่อนเธอเคยเป็นของฉันยังไง ตอนนี้ก็ยังเป็นของฉันอยู่เหมือนเดิมต่อให้เธอพยายามปฏิเสธเธอก็หนีความจริงไม่พ้นหรอกชะเอม” “เอมไม่ใช่ของคุณ” “เมื่อก่อนหรือตอนนี้ก็ยังเป็นของฉันอยู่ เข้าใจไหมว่ายังเป็น” “ไม่ใช่” “เธออยากเป็นของคนอื่นเหมือนที่เธอเคยเป็นสินะ ถึงได้เอาแต่ปฏิเสธ” ธานินทร์เอ่ยอย่างเหยียด ๆ “เอมไม่เคยเป็นของใคร”
1บทนำ
ปึก! ปึก! ปึก!
“อ๊า...” เสียงเนื้อกระทบเนื้อพร้อมกับเสียงครางหยาบโลนดังไปทั่วห้อง ร่างหนาเคลื่อนอยู่บนร่างบางเร่งจังหวะดุจเกลียวคลื่อนพลิ้วไหว มือเล็กกรีดไปตามแผ่นหลังแกร่งจนเกิดรอยแดง
“อ๊า” ธานินทร์ส่งเสียงคำรามในลำคอพร้อมกับเร่งจังหวะรัวเร็ว จนร่างบางเล็กที่อยู่ใต้ร่างหนาหัวสั่นหัวคลอนไปตามแรงที่เขากระแทก
“พะ... พอเถอะเอมไม่ไหวแล้ว” เสียงหวานเอ่ยเสียงสั่นอ้อนวอนชายบนร่าง เธอรู้สึกเหนื่อยและปวดตัวไปหมดกับสิ่งที่เขาทำกับเธอ
“ผู้หญิงร่านแบบเธอมีหน้าที่ทำให้ฉันพอใจแค่นั้น อย่าคิดว่าฉันจะทำตามที่เธอสั่ง อ๊า... “
ปึก! ปึก! ปึก!
น้ำสีใสไหลปริ่มนัยน์ตาเขาปรามาสเธอด้วยถ้อยคำร้ายกาจ หัวใจดวงน้อยกระตุกสั่นไหว เจ็บปวดหัวใจทุกครั้งที่ได้ยินมัน
เธอก็แค่ผู้หญิงร่านที่ต้องการเงิน นอนกับเขาเพราะเงิน นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขากับเธอมีอะไรกัน มันเกิดเรื่องแบบนี้จนแทบนับครั้งไม่ถ้วน
แต่ร้องไห้คร่ำครวญไปก็ไม่เกิดประโยชน์อันใด เมื่อเธอเลือกแล้ว ก็ต้องยอมรับผลของมัน แม้ว่าเธอจะตกในสภาวะนี้เพราะความจำเป็นก็ตาม
ปึก! ปึก! ปึก!
“อ๊า” ธานินทร์ครวญคำรามครางออกมาอย่างซ่านเสียว ริมฝีปากหนาบดขยี้ริมฝีปากบางอย่างเร่าร้อน ทุกท่วงท่าลีลาร่างกายทั้งสองสอดผสานเป็นหนึ่งเดียว
ชะเอมรู้สึกหลงไหลไปกับจุมพิตและสัมผัสอันแสนดุเดือด มือหนาประคองใบหน้าเธอ แต่เอวสอบยิ่งเพิ่มจังหวะรัวเร็ว
ปึก! ปึก! ปึก!
“อื้อ” เสียงครางแผ่ว ๆ ในลำคอ มือเล็กเลื่อนขึ้นสอดแทรกนิ้วเข้าไปในผมนุ่มของชายหนุ่มไม่ต่างกัน เขาปลุกเร้าเขาเว้าวอน ปลุกอารมณ์ของคนร่างเล็กกระพือขึ้น
เขาเปลี่ยนเป็นจุมพิตอ่อนโยนสลับหนักเบา บ่งบอกว่าต้องการเจ้าหล่อนมากแค่ไหน มือหนาเลื่อนลงมาจับเอวคอดขอด กระแทกกระทั้นความเป็นชายเข้าไปในดอกกุหลาบอ่อนหวานอ่อนนุ่มละมุนละไม ซึ่งตอนนี้มันเเดงเถือกเพราะการร่วมรักมาตลอดหลายชั่วโมง
“อ๊า” ใบหน้าสวยบิดเบี้ยวเหยเกเหมือนกับเจ็บปวด แต่ชายหนุ่มรู้ดีว่าผู้หญิงใต้ร่างเขานั้นชอบเรื่องแบบนี้มากแค่ไหน
เขาต้องการตักตวงความสุขจากเรือนร่างนี้ ให้อิ่มเอม แต่ถึงจะตักตวงความสุขมากแค่ไหน เขาก็ไม่เคยอิ่มเลย
ปึก! ปึก! ปึก!
“อ๊า”
“อ๊า” ใบหน้าของธานินทร์แดงก่ำหอบหายใจแรงราวกับวิ่งมาราธอนมาหลายกิโล เขากัดฟันกรอดกระแทกแกนกายเข้าไปอย่างรัวเร็ว ชะเอมเปล่งเสียงหวานรัญจวนออกมายิ่งทำให้เขารู้สึกดี
“มองหน้าฉันสิชะเอม มองหน้าฉัน” บอกพลางขยับกาย
“...” ชะเอมเบือนหน้าหนี ไม่อยากสบตาหรือมองหน้าชายหนุ่มบนร่างด้วยซ้ำ
“มองหน้าฉัน!” เขาพูดเสียงกระด้างแล้วจับหน้าเธอหันมาเผชิญหน้าเขา
นัยน์ตากลมโตจ้องมองชายหนุ่มใบหน้าแดงก่ำ ธานินทร์เร่งจังหวะรัวเร็ว ยิ่งเห็นใบหน้าหวานบิดเบี้ยวอารมณ์เขายิ่งพุ่งถึงขีดสุด
“อ๊า ฉันไม่ไหวแล้ว”
ปึก! ปึก! ปึก! ชะเอมเกร็งร่างรับแรงกระแทก เมื่อชายหนุ่มจับจูงมือหญิงสาวให้แตะขอบสวรรค์ไปด้วยกัน
“อ๊า/อร้าย” ทั้งสองกรีดร้องอย่างสุขสม ธานินทร์กระตุกเกร็งแล้วถอดแก่นกายจากดอกกุหลาบแดงเถือก เขาถอดเกราะป้องกันออก ก่อนจะฉีกซองถุงยางอันใหม่แล้วสวมถุงยางเพื่อป้องกัน จากนั้นก็ดันเเก่นกายเข้าไปในโพรงสวาทของเธออีกครั้ง
“พะ... พอเถอะได้โปรด เอมเหนื่อยแล้ว”
“ฉันยังไม่อิ่มเลย” เขาพูดเสียงกระเส่าเริ่มบทรักเร่าร้อนครั้งแล้วครั้งเล่า กว่าทุกครั้งจะจบลงชะเอมก็นอนหมดแรงอยู่บนเตียง
ปึก!
“นี่ค่าตัวเธอ”
ธนบัตรหลายใบถูกโยนลงบนเตียง ธานินทร์ติดกระดุมเสื้อเชิ้ตแล้วใส่เสื้อกันหนาวราคาแพงทับ เขาปรายตามองร่างบางเล็กที่นอนหมดเรี่ยวแรง เนื่องจากเขาทำเรื่องอย่างว่ากับเธอหลายชั่วโมง
“อะ... เอมขอให้มันจบสักทีได้ไหม? เอมไม่อยากทำแบบนี้อีกแล้ว”
“หึ ผู้หญิงหน้าเงินแบบเธอ อยากจบเรื่องบนเตียงเหรอ? น่าตลกสิ้นดี”
“เอมอยากจบ เอมเหนื่อยเอมอยากจะใช้ชีวิตปกติสักที”
“แต่สัญญาระหว่างเรามันยังไม่จบ” ว่าแล้วก็เดินออกไป ร่างบางเล็กลุกขึ้นจากเตียงแล้วเดินไปอาบน้ำชำระร่างกาย ชะเอมปล่อยสายน้ำอุ่น ๆ ชโลมร่างแล้วปล่อยความคิดเหม่อลอยไปแสนไกล