ตอนที่ 2 เสี่ยวจื่อเป็นต้นกล้า

ตอนที่ 2 เสี่ยวจื่อเป็นต้นกล้า

เสี่ยวจื่อเป็นต้นกล้า…

จนถึงตอนนี้ก็มีอายุได้สามสัปดาห์แล้ว >_<

เปลือกหุ้มต้นอ่อนหลุดไปหมดแล้ว ใบอ่อนคู่แรกก็แข็งแรงดี เริ่มรับแสงแดดได้บ้างแล้ว

ดูนั่นสิ! มีใบอ่อนเล็กๆ ใบที่สามและสี่กำลังจะแตกออกมาแล้ว นับว่าเสี่ยวจื่อเติบโตมาได้ดีจริงๆ เลย >_<

หลังจากนี้ก็จะมีใบอ่อนใบที่ห้า และหก และเจ็ด และก็แปด เต็มต้นไปหมด จนออกดอกบานสะพรั่งและก็มีลูกผลให้เหล่าสรรพสัตว์ได้เก็บกิน คิดแล้วก็ตื่นเต้นจริงๆ เลย >_<

ว่าแต่…. ครั้งนี้เสี่ยวจื่อจะได้เป็นต้นอะไรกันนะ? ….

รอบก่อนได้เป็นต้นส้มกิมจ๊อก็นับว่าสนุกดี เพียงแต่ผลส้มของเสี่ยวจื่อนั้นออกจะรสเปรี้ยวไปหน่อย เหล่ากระรอกน้อยดูจะไม่ค่อยชอบเท่าไหร่ ผลจึงร่วงลงพื้นเต็มโคนต้นไปหมดจนพวกหนอนและแมลงมาเกาะกินกันให้ยั้วเยี้ย

เสี่ยวจื่อเป็นต้นไม้ แต่เสี่ยวจื่อก็ไม่ค่อยชอบหนอนน้อยหรอกนะ ถึงความจริงแล้วพวกมันจะไม่ได้ดุร้าย แต่ตัวกลมๆ ยาวๆ ยามเลื้อยไปเลื้อยมานั้นมันดูหยึยๆ นี่น่า เสี่ยวจื่อไม่ถูกโฉลกกับสัตว์น้อยแบบนี้สักเท่าไหร่เลยจริงๆ นะ -_-

ถ้าเลือกได้เสี่ยวจื่อก็อยากลองเป็นต้นสาลี่ดูจังเลยน้า…. ลำต้นสูงใหญ่ ผลใหญ่รสหวานอร่อยลิ้น เหล่าสรรพสัตว์คงจะชื่นชอบไม่น้อย

'ว่าแต่… เสี่ยวจื่อเคยได้เป็นต้นสาลี่ไปรึยังน้า? …. รอบที่แล้วข้าเป็นส้มกิมจ๊อ แล้วรอบก่อนนั้นข้าเป็นอะไรนะ?

อืม….

อืม……..

อืม…………..

คิดไม่ออกอ่ะ -_- จำไม่ได้เลยแฮะ แหะๆ เสี่ยวจื่อนี่แย่จังเลยน้า

ช่างเถอะ แดดออกแล้ว สังเคราะห์แสงต่อดีกว่า >_<

“ซอกๆ แซกๆ”

‘เอ๋? เสียงอะไรกัน? …. มีต้นอ่อนกำลังจะงอกออกมาเหมือนกันเหรอ? ดีจังเลยน้า มีต้นจิ๋วๆ จะมาอยู่ข้างๆ ข้าด้วย’

คิดไป เสี่ยวจื่อก็ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ดีใจไป มีความสุขที่จะได้มีเพื่อนต้นอ่อนมางอกใกล้ๆ ต่อให้จะรู้ว่าต้นอ่อนต้นอื่นพูดคุยไม่ได้เหมือนตน แต่ก็เป็นสิ่งมีชีวิตประเภทเดียวกันย่อมต้องพอใจเป็นธรรมดา

‘ว่าแต่… ทำไมพวกเขาพูดไม่ได้เหมือนข้านะ? … แปลกจัง… แต่ ช่างเถอะ… คิดแล้วข้าปวดหัว เป็นต้นอ่อนคิดมากไม่ดี เดี๋ยวจะไม่โต…>___