บทย่อ
เป็นเทพถูกลงโทษให้เป็นต้นไม้ ทำอะไรไม่ได้มาห้าแสนปี ใครจะคิดว่าใช้ชีวิตเป็นพืชสังเคราะห์แสงไปวันๆจะเป็นสุขเยี่ยงนี้...อ๋า!!!พี่ไส้เดือนดำ อย่ากัดรากของเสี่ยวจื่อนะ! อย่ากินดอกไม้ของเสี่ยวจื่อหมดซี่T_T
แนะนำเรื่อง
ชื่อเรื่อง : บันทึกรักเทพบรรพกาล (มี 3 ภาค)
ภาค 1 : เสี่ยวจื่อไม่ว่าง...สังเคราะห์แสงอยู่
ภาค 2 : เฟยหลง...มังกรดำไร้รัก
ภาค 3 : ข้าจะเกิดและตายในดินแดนลับแล
เริ่มภาค 1 : เสี่ยวจื่อไม่ว่าง...สังเคราะห์แสงอยู่
เสี่ยวจื่อเป็นต้นไม้.....
ก่อนเป็นต้นไม้เสี่ยวจื่อก็เคยเป็นอย่างอื่นมาก่อนนะ...
แต่ก็จำไม่ค่อยได้เท่าไหร่ว่าเคยทำหรือเคยเป็นอะไรมาบ้าง... ก็มันนานมาแล้วอ่ะเนอะ ตั้งหลายแสนปีแน่ะ เสี่ยวจื่อก็ต้องหลงๆ ลืมๆ ไปบ้างแหละน่า รู้แต่ว่าเป็นต้นไม้ช่างมีความสุขเสียจริง... >_<
อ่า... นั่นแสงแดดมาแล้ว เสี่ยวจื่อขอสังเคราะห์แสงแป๊บนึงนะ
>_< ฟินนนนนนน
นอกจากสังเคราะห์แสงแล้ววันๆ เสี่ยวจื่อก็ไม่ค่อยได้ทำอะไรเท่าไหร่ แค่ยืนนิ่งๆ เฉยๆ ก็มีความสุขดี
แต่ไม่รู้ทำไมช่วงนี้ถึงได้มีเจ้าไส้เดือนดำตัวน้อยมาคอยกวนใจเสี่ยวจื่อทุกวัน ชอบเลื้อยไปเลื้อยมาพรวนดินให้มันก็ดีอยู่หรอก แต่พักหลังมานี้เจ้าจะโตเร็วไปแล้วนะเจ้าไส้เดือน! แถมยังชอบแลบลิ้นเลียรากและกิ่งของเสี่ยวจื่ออีก -_-
ว่าแต่... ไส้เดือนมีลิ้นด้วยรึ? ... อืม... ช่างเถอะ คิดมากปวดหัว สังเคราะห์แสงต่อดีกว่า >_<
อ้ายซ่างจื่อซิน หรือ เสี่ยวจื่อ
อดีตเทพพฤกษา ระดับเทพบรรพกาล ถูกลงโทษเพราะทำความผิดเมื่อแปดแสนปีก่อนจึงต้องกลายมาเป็นต้นไม้เกิดและเติบโตวนไปในแดนลับแลเป็นเวลาห้าแสนปี แต่ช่วงเวลาลงโทษที่ยาวนานก็ทำให้เสี่ยวจื่อกลายเป็นคนที่ติดใจชีวิตเรียบง่ายและสุขสบายตามวัฏจักรของพืช พ้นโทษห้าแสนปีแล้วก็ยังคงสภาพตนเองเป็นต้นไม้ต่อไปชิวๆ ไม่ช้าไม่นานก็ผ่านไปแล้วอีกสามแสนปี วันๆ ไม่ได้คิดไม่ได้ทำอะไร เสี่ยวจื่อก็เริ่มจะหลงๆ ลืมๆ มึนๆ เบลอๆ ไปบ้าง จนเมื่อได้มาเจอเจ้าไส้เดือนดำตัวน้อยของตนเอง ชีวิตอันแสนสงบสุขก็ต้องเปลี่ยนไป....
ไท่จื่อเฟยหลงหรือ เจ้าไส้เดือนดำ จื่อหลงของเสี่ยวจื่อ
ความจริงแล้วเป็นลูกมังกรดำที่ยังไม่โตเต็มที่และเป็นบุตรของเง็กเซียนฮ่องเต้ ถูกทำนายว่าเป็นร่างอวตารของเทพสุริยา เทพบรรพกาลในอดีต และในอนาคตจะได้เป็นเทพสงครามของเผ่าสวรรค์ นำความสงบสุขและรุ่งเรืองมาให้ห้าดินแดนสี่สมุทร จึงได้รับการแต่งตั้งเป็นไท่จื่อทันทีที่เกิดมา ในวัยเด็กโชคร้ายต้องเจอด่านเคราะห์แรกตั้งแต่เกิดจนต้องหล่นลงมาอยู่ในแดนลับแลและได้พบกับเสี่ยวจื่อ....
"เสี่ยวจื่อ! ข้าให้ท่านช่วยสอนวิชาเทพให้ข้า แล้วท่านมาสอนวิธีสังเคราะห์แสงให้ข้าได้อย่างไร!! "
"อ่า.... สังเคราะห์แสงไม่ใช่วิชาเทพงั้นเหรอ? ... งั้นไม่เป็นไร เดี๋ยวเสี่ยวจื่อสอนเจ้าใช้รากดูดน้ำก็ได้นะ >__