ตอนที่ 3

ตอนที่ 3

“นั่น คุณจะไปไหน” กาคิมหันมาถามเสียงเข้มไม่แพ้หน้าตาที่กำลังแสดงให้หญิงสาวได้เห็น แอลล่าสะบัดหน้าหันมามอง ริมฝีปากบางสวยยกหยันน้อยๆ

“ฉันก็จะกลับที่พักไง อ้อ! แล้วถ้าผู้ชายคนนั้นเอากระเป๋ามาคืนฉันได้ ก็ช่วยเอาไปให้โรงแรมนี้ด้วย” แอลล่าบอกชื่อโรงแรมที่พักจบก็เดินเชิดหน้าออกไป รู้สึกหงุดหงิดอย่างบอกไม่ถูกเมื่อเจอหน้าเข้มโหดของอีกฝ่ายจ้องเขม็ง

“โธ่เว้ย! นี่คุณผู้หญิง เจ้านายผมไม่ใช่ใครที่ไหนจะมาสั่งได้” กาคิมสบถอย่างหัวเสีย คิดคาดโทษหญิงสาวจนกรามสองข้างของคนหน้าคมเข้มนูนเป็นสัน บังอาจนักนะคุณผู้หญิงที่มาออกคำสั่งให้คนอย่างคุณแฟรงค์เอากระเป๋าไปให้ ไม่มีทางเสียละ

“ก็ฉันนี่ไง สั่ง! ” แอลล่าหันมาตะโกนบอก แล้วแอบหัวเราะที่คนหน้าเข้มได้แต่ยืนทำหน้าโกรธแค้นเธอนัก แต่สำหรับเธอไม่เคยคิดจะสนใจหรอก เพราะเกิดอาการเกลียดขี้หน้าขึ้นมา

“ฝากไว้ก่อนเถอะคุณผู้หญิง อย่าให้เจออีกแล้วกัน คราวหน้าผมจะจัดการสั่งสอนคุณให้หายปากดีแน่” กาคิมโต้กลับเสียงห้วน ก่อนหันมายืนทำท่าประจำเพื่อรอให้เจ้านายหนุ่มกลับมาพร้อมกระเป๋าของผู้หญิงที่กาคิมคิดไว้ว่าถ้าเจอเจ้าหล่อนอีกเมื่อไหร่ ต้องมาสยบอยู่ใต้ร่างแน่ๆ เจ้านายเขาเจ้าชู้เพียงใดเขารู้ดี และเขาก็เจ้าชู้ไม่น้อยไปกว่าผู้เป็นนาย ซึ่งคุณแฟรงค์ก็รู้ดีเช่นกัน เรื่องอะไรเขาจะยอมให้ผู้หญิงมาทำเชิดใส่แล้วหนีไปกันล่ะ เธอต้องโดนแน่ๆ ผู้หญิงปากดี!

“อย่าฝันไปเลย ว่าจะได้พบกันอีก” แอลล่าหมุนร่างหันมาตะโกนตอบ แล้วรีบวิ่งกลับโรงแรมที่พักแบบไม่เหลียวหลัง กาคิมได้แต่ยืนกัดฟันดังกรอดๆ อยากจะตามไปลากหญิงสาวมาลงโทษซะเดี๋ยวนั้น ก่อนตัดใจออกตามหาเจ้านายหนุ่ม เขามั่นใจว่าต้องพบกับเธออีกแน่

************************

“ว้าย! อุ๊บ..” แพรนภัสอุทานได้เพียงเท่านั้นเมื่อร่างของเธอถูกฉุดให้เข้ามายังห้องห้องหนึ่งที่มืดมิด แถมยังมีมือใหญ่ของใครบางคนมาปิดปากเธอไว้ ร่างเล็กตกใจไม่น้อยพลางกอดกระเป๋าของพี่คนสวยไว้แน่น ใจแอบเต้นรัวแรงเมื่อได้กลิ่นหอมบ้างอย่างปะทะเข้าจมูกจนเผลอสูดดม เพียงครู่เดียวก็แอบเบาใจได้บ้างว่าเจ้าของฝ่ามือร้อนผ่าวทำให้ใจสั่นนั่นไม่ใช่ไอ้โจรอ้วน

ร่างกำยำพาคนในอ้อมแขนเดินลัดเลาะสิ่งกีดขวางไปเรื่อยๆ ตามผนังกำแพง เขาเห็นแสงไฟสลัวๆ ผ่านเข้ามาได้เพียงน้อยนิดจึงพาหญิงสาวเดินไปยังจุดนั้นแล้วก็พบกับหน้าต่างบานเล็ก แล้วค่อยๆ เปิดออกอย่างเบามือ เมื่อมีแสงไฟผ่านเข้ามาได้ ตาคมกริบก็ก้มมองหญิงสาวทันที หัวใจหนุ่มกระตุกวูบแบบไม่รู้สาเหตุอีกครั้ง ด้านแพรนภัสก็กำลังเงยหน้ามองเขาอยู่เช่นกัน ดวงตาหวานใสเผลอมองอย่างสำรวจทั่วโครงหน้าที่ถูกสรรสร้างมาราวกับเทพบุตร แถมกลิ่นกายของเขาก็ชวนให้หลงใหลแพขนตาก็หนางามงอนยิ่งกว่าผู้หญิงบางคนเสียอีก หรือหนึ่งในนั้นก็คือเธอ แพรนภัสห่อปากผ่อนลมหายใจแผ่วเบาเมื่อได้ยลโฉมคนที่ฉุดเธอเข้ามา

‘หล่อ’ คือคำเดียวที่สาวร่างบางคิดได้ เธอไม่อยากเชื่อเลยว่าคำภาวนาของเธอจะได้ผลเกินคาด มีหนุ่มหล่อมาช่วยเธอแล้ว

‘ ขอบคุณนะคะพ่อเทพบุตรสุดหล่อ’ ร่างบางรำพันอยู่ในใจพลางกลั้นยิ้มอย่างปลาบปลื้ม

ส่วนหนุ่มหล่อก็มองสำรวจหญิงสาวด้วยเช่นกัน ตัวเธอเล็ก เสื้อผ้าที่ใส่ก็บ่งบอกได้ดีว่าราคาถูกแน่ๆ โครงหน้ารูปไข่ ปากนิดจมูกหน่อย ท่าทางคงดื้อรั้นน่าดู แต่โดยรวมเข้าขั้นน่ารักมากกว่าสวย แตกต่างจากคู่ควงของเขาจนเทียบไม่ติด แต่ทว่าผิวที่แขนเรียวเล็กนั่นเรียบเนียนและนุ่มมือ หนุ่มลูกครึ่งจึงเผลอลากปลายนิ้ววนเล่นเบาๆ ทำเอาขนกายสาวเกือบทุกเส้นลุกฮือชวนให้สติสตังของแพรนภัสเริ่มกลับมา หลังจากที่เพ้อฝันไปกับความหล่อเหลาของพ่อเทพบุตรสุดหล่อ แม้ใบหน้าคมคายจะดูเฉยเมยไปบ้าง แต่ในเวลานี้เขาก็หล่อบาดใจทำให้หัวใจเธอสั่นสะท้านจนแทบคิดสิ่งอื่นใดไม่ออก