ตอนที่ 2

ตอนที่ 2

‘ตายแน่ ไอ้แพร จะรอดไหมวันนี้ ขอพระเอกมาช่วยสักคนเถอะ สาธุๆ’ แพรนภัสได้แต่ภาวนาขอให้พ่อเทพบุตรผุดออกมาจากโลกนิยายมาช่วยเธอบ้างเถอะ เพราะพลเมืองดีอย่างเธอวิ่งจนเหนื่อยหอบแล้วแต่ไอ้โจรบ้าก็ไม่หยุดตามเธอเสียที

“นังบ้า! เอากระเป๋าคืนมา ถ้าไม่อยากตาย” โจรร่างอ้วนตะโกนสั่งพร้อมชักมีดออกมาขู่ แต่แพรนภัสไม่สนใจอะไรกับคำขู่นั่น ออกแรงวิ่งเข้าไปตามตรอกซอกซอยพร้อมกับที่ร่างสูงใหญ่ก็ก้าวออกจากรถคันหรู วิ่งไปยังร่างบางที่หายเข้าไปมุมมืดที่เขาเฝ้าสังเกตดูเธออยู่

‘ตัวแค่นี้ริจะเป็นโจร เดี๋ยวเจอดีแน่’ ชายหนุ่มคาดโทษร่างบางพร้อมกับอยากค้นหาว่า เพราะเหตุใดร่างเล็กๆ นั้นถึงได้ทำให้ใจเขาเต้นแรงเช่นนี้ แล้วรีบออกวิ่งตามไปโดยไม่ฟังคำคัดค้านของกาคิมเลยสักนิด แถมยังสั่งให้คนร้องห้ามอยู่ดูแลคุณผู้หญิงให้ดี

ด้านกาคิมก็อยากจะบ้าตาย ชีวิตเจ้านายของเขาสำคัญยิ่งกว่าจะต้องมาดูแลผู้หญิงที่ไม่รู้จักเลยสักนิด แล้วเปิดประตูออกไปยืนมองเจ้านายหนุ่มแต่ก็ไม่วิ่งตามไปเพราะคำสั่ง ก่อนที่เจ้าตัวจะจำใจหันไปสนใจหญิงสาวที่ยืนอยู่ข้างๆ

‘เซ็กซี่ไม่เบาเหมือนกันนี่’ คิดแล้วก็ยิ้มนิดๆ ที่มุมปาก

“ขอโทษครับ ไม่ทราบคุณมายืนทำอะไรอยู่ที่นี่คนเดียว” กาคิมเอ่ยถามเสียงห้วนเพราะไม่พอใจที่หญิงสาวเป็นต้นเหตุให้เจ้านายของเขาต้องลำบากวิ่งไปจับไอ้พวกโจรกระจอกนั่น ด้านคนที่ถูกโจรฉกกระเป๋าก็หันมองคนถาม ปากสวยบิดเบ้เล็กน้อย ไม่พอใจน้ำเสียงอีกฝ่าย แล้วมองอย่างสำรวจผู้ชายตรงหน้าตั้งหัวจรดเท้าพร้อมกับเม้มริมฝีปากแน่น ซึ่งแค่ได้เห็นนางแบบสาวก็เริ่มรู้สึกไม่ชอบหน้าทันที ถึงจะหน้าตาดูดีก็เถอะ แล้วทำเฉยไม่ตอบคำถามของอีกฝ่าย กาคิมเผลอเป่าปากอย่างสกัดกลั้นอารมณ์โมโห

“คุณผู้หญิง ผมถามว่าคุณมาทำอะไรอยู่ที่นี่ หรือหูหนวก ถึงไม่ได้ยิน” กาคิมถามกลับด้วยเสียงกรุ่นโกรธ

“มันเรื่องของฉัน!” แอลล่าโต้กลับเสียงสะบัด โมโหไม่น้อยที่ผู้ชายคนนี้บังอาจพูดจากระโชกโฮกฮากแล้วยังมาใส่ความเธออีก ไม่รู้หรือไงว่าเธอนะนางแบบอันดับหนึ่งของเมืองไทยเชียวนะ จะให้หูหนวกได้ไง อีตาขี้เก๊ก! แล้วตาบอดหรือไงถึงไม่รู้จักเธอ ไปมุดอยู่นรกขุมไหนกัน

ด้านกาคิมพอได้ก็กัดกรามกรอด นึกอยากขย้ำคอที่ตั้งตรงของหญิงสาวเสียให้ได้ ทีตอนแรกแล้วทำตาโตตัวสั่นเป็นเจ้าเข้า แต่ตอนนี้กลับอวดเก่ง ปากดีใส่เขา เจ้านายของเขามันน่าเข้าไปช่วยไหมล่ะ กาคิมได้แต่ข่มความไม่พอใจเอาไว้แล้วหมุนตัวกลับไปยืนเอามือไขว้หลังไม่สนใจคนที่ยืนอยู่ใกล้ๆ สายตาคมจับจ้องไปยังจุดที่คุณแฟรงค์วิ่งหายไป

แอลล่าทำเสียงฮึดฮัดในลำคอกับท่าทางของอีกฝ่าย แล้วเดินเลี่ยงจะกลับที่พักซึ่งอยู่ในซอยถัดไป เกิดอาการเบื่อโลกอย่างที่สุด เธอรึอุตส่าห์หลบบรรดานักข่าวมาพักผ่อนตามลำพังหลังจากมีข่าวอื้อฉาว เรื่องที่เธอกับผู้จัดการเกิดมีปากเสียงกัน ซึ่งใครๆ ก็หาว่าเธอเป็นคนเนรคุณ แต่คนอย่างแอลล่าถ้าทนไม่ได้ก็ต้องออกงิ้วกันบ้าง มีอย่างที่ไหนนัดให้เธอไปดินเนอร์กับมหาเศรษฐีบ่อน้ำมันอายุคราวพ่อ ทำให้แอลล่ามีปากเสียงกันจนขอยกเลิกสัญญา แล้วเธอก็ยอมจ่ายเงินค่าเสียหายไปตั้งเยอะ แต่พวกนักข่าวก็ยังตามขุดคุ้ยไม่เลิก นั่นก็เพราะอดีตผู้จัดการตัวแสบของเธอดันหลุดปากว่าเธอกำลังสานสัมพันธ์กับมหาเศรษฐีบ่อน้ำอยู่ ทั้งที่มันไม่ใช่ความจริงสักนิด ทำให้แอลล่าโกรธและเกลียดอดีตผู้จัดการเข้าไส้ ถึงเธอจะมาจากครอบครัวปานกลางพ่อแม่แยกทางกัน แต่ไม่คิดจะขายตัวหรือเอาตัวเข้าไปประเคนให้พวกมหาเศรษฐีแน่ๆ แต่พอดั้นด้นมาพักผ่อนที่บ้านเกิดของมารดาก็มาเจอโจรซะได้