Chapter 5 - เอาเท่าที่มี
“ดะ เดี๋ยว เออฉันลืมถามไป ละ แล้วคุณได้พกถุงยางมาไหมคะ ครั้งแรกควรจะป้องกัน”
“ไม่มีไซซ์”
หา… ไม่มีไซซ์หมายความว่าอย่างไร
อัญชิสาเหวอหนัก
“ตะ แต่ฉันว่าเราควรป้องกันนะ เพราะฉันไม่รู้ว่าคุณเคยนอนกับใครมาบ้างแล้ว ติดโรคมาหรือเปล่า”
หญิงสาวพูดพลางเริ่มขยับตัวหนี ทว่าไม่ทันแล้ว เขาเดินมาถึงตัวพร้อมกับดันร่างเธอลงไปนอน ร่างใหญ่คร่อมร่างเธอเอาไว้ จนไม่สามารถขยับหนีไปไหนได้
สาบเสื้อของคริสโตเฟอร์แยกออก เธอลอบมองแผ่นหน้าท้องแน่นที่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อ
คลีน แน่น ขาว…
อัญชิสาถึงกับกลืนน้ำลายอึกใหญ่!
“ผมไม่นอนกับใครมาสามเดือนแล้ว พอที่จะทำให้มั่นใจได้หรือยัง”
“อ่า… อ๋อ ค่ะ” เธอใจคอไม่ค่อยดี สมองประมวลผลได้ช้าลง รู้สึกเหมือนวันนี้ตนเองพูดจาติด ๆ ขัด ๆ
“แล้วคุณล่ะ นอนกับใครมาล่าสุด” เขารีเช็กอีกครั้งให้มั่นใจ แต่ดูจากอาการตัวสั่นเป็นลูกนกแบบนี้ ดูแล้วไม่น่าจะ…
“ฉะ ฉันไม่เคย”
“ดี งั้นก็ปลอดภัย สดได้” คริสโตเฟอร์ทำท่าโน้มตัวไปข้างหู เล่นเอาคนใต้ร่างหลับตาปี๋ สองมือรีบดันใบหน้าของเขาออก
“ดะ เดี๋ยว เรายังไม่ตกลงเรื่องราคา” เธอหรี่ตาขึ้นมามองเขาอีกครั้ง เขาถอนหายใจ มีสีหน้าหงุดหงิด ก่อนจะจับข้อมือของเธอที่ดันใบหน้าเขาเอาไว้ออกแล้วกดลงจนจมลงกับที่นอนนุ่ม
“เอาเท่าที่มี”
“ฉะ ฉันมีแค่สองหมื่น”
“อืม…”
“งะ งั้น แค่ชะ ชั่วโมงเดียวก็พอนะ ถะ ถ้า มากกว่านั้นฉันไม่มีเงินจ่าย”
“อืม ถ้าเกินชั่วโมงผมแถมให้”
“ตะ แต่…”
“หยุดพูดได้หรือยัง…” เขาดุ ก่อนจะโน้มใบหน้าลงที่ซอกคอขาวเนียนของหญิงสาว ลมหายใจร้อนระอุพ่นผะผ่าววนเวียนจนอัญชิสาขนลุกซู่ ลิ้นร้อนที่เปียกชื้นเข้าโลมเลียซอกหู ก่อนจะขบเม้มเบา ๆ ที่ติ่งหู สร้างสัมผัสแปลกใหม่อย่างที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อนในชีวิต
เขาปล่อยข้อมือเธอ ก่อนจะเลื่อนมาเคล้นคลึงที่หน้าอกที่ทั้งนุ่มและแน่น ติดก็แต่เสื้อผ้าที่มีมันขวางเนื้อสัมผัสจนหงุดหงิด และเขาควรจะถอดมันทิ้งไปตั้งนานแล้ว
เร็วเท่าความคิด เขาเอื้อมมือไปปลดซิปที่ซ่อนอยู่ตรงด้านข้างชุดของเธอ ก่อนจะปลดชุดสวยให้เลื่อนลงผ่านเรียวขา
“อะ…” ความเย็นจากเครื่องปรับอากาศกระทบร่าง อัญชิสาอายจนไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน
สายตาคมกริบของคนตรงหน้าจ้องมองร่างกายเกือบเปลือยเปล่าของเธอไม่วางตา เขาไล่สายตาจากใบหน้าหวานแดงระเรื่อ ไปหยุดอยู่ที่หน้าอกคู่สวยที่เขาเพิ่งโยนบราปีกนกทิ้งไป เม็ดสีชมพูบนยอดอกแข็งขึ้นเพราะความหนาว ชวนให้เอาปลายลิ้นไปสัมผัส มือหนาลูบไล้หน้าท้องที่แบนราบทว่ายังพอมีกล้ามเนื้อนิด ๆ ชวนเซ็กซี่
มาเฟียหนุ่มหยุดทุกสิ่ง เมื่อไล่สายตาไปถึงชั้นในจีสตริงลูกไม้สีแดงสด
ก่อนหน้านี้ หญิงสาวตั้งใจใส่มาโชว์อดีตแฟนหนุ่ม ที่เขาไม่มีบุญพอจะได้เห็น !
“ยะ อย่ามอง”
อัญชิสาร้องห้าม เมื่อฝ่ามือหนาค่อย ๆ ดึงชั้นในที่ปกปิดจุดหวงแหนสุดท้ายของเธอออก
คริสโตเฟอร์มองตาไม่กะพริบ เขาลอบกลืนน้ำลายไปอึกใหญ่ ผ่านผู้หญิงมานับสิบ แต่ไม่เคยมีใคร สวย… เนียน… สีชมพูระเรื่อ… ไร้แพรไหมสีดำให้ขวางตาขนาดนี้
บริสุทธิ์จนเหมือนเด็ก…
“สวย” เสียงงึมงำบ่งบอกว่าพอใจ
ผู้หญิงตรงหน้าเขาสวยทั้งตัว
สวยยัน…
สวยทุกส่วน
สวยไม่มีที่ติเลยจริง ๆ
ไล่สำรวจร่างกายเปลือยเปล่าของหญิงสาวจนหนำใจ มาเฟียหนุ่มก็ไม่ได้คิดจะเอาเปรียบ เขาหยัดตัวลุกขึ้นยืน ก่อนจะจัดการถอดเสื้อผ้าของตนเองออก !
คนไม่เคยผ่านมือชายอย่างอัญชิสาเผลอมองลำท่อนอย่างตกใจ นี่ใช่ไหมที่เขาบอกว่าในเมืองไทยไม่มีถุงยางไซซ์ของเขาขาย ! แม้จะไม่เคยรู้ขนาดของผู้ชายคนอื่น แต่เธอก็รู้ว่ามันใหญ่ !
จะตายคา… ไอ้นั่น ! ของเขาไหม เอางี้ก่อน !
