Chapter 6 - จะตายไหม

ร่างบางพลิกตัวกลับเตรียมหนี ก่อนที่ชะตากีจะขาด แต่อาจเพราะว่าเธอคิดช้า พอ ๆ กับที่เขาคิดไว มือหนาเข้าคว้าที่ข้อเท้าเล็ก แล้วดึงกลับมาหาตัว

“ผมบอกคุณก่อนเข้ามาในห้องแล้ว”

เสียงกระซิบขู่ที่ข้างหูย้ำประโยคที่เขาพูดก่อนหน้านี้ อัญชิสาขนลุกซู่ไปทั่วร่าง ประโยคตอกย้ำตอนดีลกันลอยเข้ามา !

~คุณอย่าร้องขอให้ผมหยุดกลางคันก็แล้วกัน~

“ชะ ใช่ไง ฉันรู้แล้ว ฉันแค่กำลังเตรียมใจ” เสียงหวานตอบตะกุกตะกัก ในขณะที่ร่างใหญ่เริ่มเข้ามาทาบทับจากด้านหลัง เขาก้มลงจูบที่แผ่นหลังขาวเนียนเธอเบา ๆ

“ฉะ ฉันไม่เคย ครั้งแรก เลย เอ่อ… อาจจะกลัวนิดหน่อย” เธอบอกเขา พร้อม ๆ กับปลอบใจตนเองที่สั่นระรัวไปพร้อมกัน

“คุณ เอ่อ… ชะ ช่วยอย่ารุนแรงนะคะ ฉันกลัวเจ็บ”

หึ… เสียงแค่นหัวเราะคือคำตอบ เลยไม่รู้ว่าเขาจะยอมทำตามที่ขอไหม แต่ที่แน่ ๆ มือหนาสอดลงไปใต้ร่างและขยำที่หน้าอกแล้ว เขาเคล้นคลึงมันเน้น ๆ และใช้นิ้วโป้งเขี่ยเบา ๆ ที่ยอดอก

อึก… อัญชิสากัดริมฝีปาก รู้สึกแปลก ๆ มันวูบวาบ หวั่นไหว และ ว้าวุ่น เรียวนิ้วจิกลงไปกับผ้าปูที่นอนนุ่มเพื่อระบายความรู้สึก

นี่ขนาดเขาแค่เล่นนม เธอยังรู้สึกขนาดนี้

ถ้าเขาเล่น… ตรงนั้น เธอจะรู้สึกขนาดไหน

คริสโตเฟอร์ลอบมองคนใต้ร่างอย่างพอใจ ใบหูของหญิงสาวแดงก่ำจนน่างับ และ… เขาทำอย่างใจคิด ริมฝีปากเข้างับติ่งหูเธอเบา ๆ หยอกล้อด้วยลิ้นที่ดุนดัน ก่อนจะค่อย ๆ เลื่อนลมหายใจอุ่นร้อนและประทับริม‍ฝีปากที่ซอกคอ มือหนาอีกข้างรวบผมของเธอปัดไปอีกฝั่ง ก่อนค่อย ๆ พรมจูบท้ายทอย

เชื่องช้าไม่รีบร้อน ไม่ให้เหยื่อตื่นกลัว แม้อาวุธประจำกายขยายใหญ่ นึกอยากจะมุดส่วนหัวเข้าไปภายในถ้ำตั้งแต่เห็นสีชมพูระเรื่ออยู่ตรงหน้าแล้วก็ตาม

มาเฟียหนุ่มสะกดกลั้นอย่างใจเย็น แต่ภายในใจเป็นเหมือนภูเขาไฟที่กำลังพ่นเถ้าถ่าน รอแค่การปะทุและพ่นลาวาร้อน

ริมฝีปากค่อย ๆ เลื่อนต่ำ สลับลากลิ้นสากไปทั่วแผ่นหลังที่ขาวเนียน มือหนาเคล้นคลึงกระตุ้นอารมณ์ของหญิงสาว ก่อนจะสอดมืออีกข้างไปตรงสะโพกแล้วยกบั้นท้ายงามงอนของเธอขึ้น

อึก… “คะ คุณจะทำอะไร” อัญชิสาถามหวั่น ๆ เมื่อตอนนี้ตนเองตกอยู่ในสภาพโก้งโค้งจนใบหน้าแนบไปบนเตียงนุ่ม

เขาไม่ตอบ ดูเป็นคนพูดน้อย แต่การกระทำมากมายแบบเน้น ๆ มือหนาเข้าบีบที่แก้มก้นนุ่มเด้งทั้งสองข้างของเธอแทนคำตอบ

ใจกลางสาวสีชมพูระเรื่อตรงหน้ายั่วยวนใจจนอยากชิม ใบหน้าหล่อก้มลงต่ำ ก่อนจะใช้ลิ้นสากค่อย ๆ ลากเลื่อน ไปพร้อมกับฝ่ามือหนาที่สอดเข้าไปเพื่อกดนิ้วร้ายขยี้ติ่งเกสรเพื่อกระตุ้นหญิงสาวเพิ่มอีกแรง

“อะ อึม…” ช่องท้องของอัญชิสาวูบวาบจนหดเกร็ง เขาช่างวุ่นวายกับการลากลิ้นเน้นย้ำแทรกเข้าไปเพื่อดูดกลืนน้ำหวานที่ผลิต สลับดูดเม้มเบา ๆ ที่รอบข้างแล้วกลับไปเน้นย้ำตรงส่วนลึก

อึก… “พะ พอที” หญิงสาวคราง เพราะตอบตนเองไม่ถูกว่าความรู้สึกแบบนี้คืออะไร มันไหวหวั่นและหวั่นไหว ทั้งที่ใจอยากขยับหนี แต่ร่างกายดันแอ่นสะโพกเข้าตอบสนอง หัวใจเต้นแรงจนแทบจับจังหวะมันไม่ได้

“เสียวเหรอ” เขาหยุดลงลิ้นที่ตรงนั้นก่อนเงยหน้าขึ้นมาถาม

“อึก… อืม… มันบอกไม่ถูก” หญิงสาวตอบอาย ๆ เพราะมันเป็นความรู้สึกที่อยากต่อต้าน แต่ก็ต้องการในเวลาเดียวกัน

“ให้หยุดทำแบบนี้ ?”

“อะ อืม” เขาดูใจดียอมหยุดตามที่เธอร้องขอ ทว่า… แปลก พอเขาหยุดจริง ๆ เธอกลับรู้สึกไม่อยากให้เขาหยุดอย่างที่พูด

แต่ !!

นั่นเป็นความคิดแวบเดียวที่เธอคิดว่าเขาดูเป็นผู้ชายใจดี เพราะเพียงเสี้ยววินาที ชายหนุ่มเปลี่ยนมาจับร่างบางให้พลิกมานอนหงายในท่าทางที่อันตรายยิ่งกว่าเดิม !

สีหน้าตื่นตระหนกของอัญชิสาที่ถูกจับให้นอนหงายเรียกรอยยิ้มที่มุมปากของมาเฟียหนุ่มได้เป็นอย่างดี

ไม่ใช่อะไร… หน้าตื่น ๆ แบบนี้ก็ดูมีเสน่ห์ไปอีกแบบ ไหนจะท่าทางกัดริมฝีปากที่กำลังเหนียมอายนี่อีก มันดูยั่วยวนมากกว่าจะบอกว่าเธอเขิน

“นะ ไหนว่าจะหยุดคะ ?”

“แค่เปลี่ยนท่า เผื่อคุณไม่ชอบท่านั้น”

ฟังคำตอบแล้วอัญชิสาจะบ้าตาย อายมากที่ตอนนี้ เขากำลังสำรวจมองร่างกายเปลือยเปล่าของเธออย่างถือวิสาสะ ก่อนที่เขาจะไล่สายตาคม แล้วหยุดมองสบตานิ่งกับเธอ