2 งานปาร์ตี้หน้ากากของเหล่าคนแซ่บ
“นี่ถ้าคนอื่นรู้ว่าแกแซ่บขนาดนี้เขาจะตกใจมั้ยเอวา”
เสียงของหลินเอ่ยแซวออกมาเมื่อเห็นเพื่อนออกมาเปิดประตูให้ด้วยชุดนอนสุดเซ็กซี่ เรียกว่าทั้งบางและน้อยชิ้นจนเธอที่เป็นผู้หญิงยังต้องมองแล้วมองอีกกับความสวยแซ่บของเพื่อนสนิท
“ช่วยไม่ได้ นี่มันชีวิตส่วนตัวฉันนะ”
“แบบแกนี่เขาเรียกว่ามีสองร่างแล้วค่ะเพื่อน คนบ้าอะไรตอนทำงานปิดมิดชิดจนแทบไม่เห็นผิวหนัง แต่พอนอกเวลางานนี่แทบหาเนื้อผ้าไม่เจอ แซ่บเกินคุณน้า”
“เรียกว่าแยกแยะเวลาเป็นต่างหากล่ะ” เอวาบอกอย่างไม่สนใจก่อนจะแย่งถุงของกินมื้อดึกมาจากมือเพื่อน ถึงจะหุ่นดีอย่างที่เพื่อนชมขนาดไหนแต่เอวาก็ไม่เคยงดกินของชอบ เพราะเธอก็ออกกำลังกายอย่างหนักเพื่อรักษาหุ่นไปด้วย
“เอาเถอะๆ แต่งยังไงแกก็สวยเลิศอยู่ดี แล้วตกลงงานปาร์ตี้หน้ากากวันเสาร์นี้จะไปมั้ย” หลินพูดถึงงานปาร์ตี้ที่พวกเธอเคยไปกันบ่อยๆเพื่อผ่อนคลายหลังจากทำงานหนัก ที่ที่ทุกคนจะได้ปลดปล่อยความเครียดและเป็นตัวเองได้อย่างเต็มที่ สนุกกับเพลง การดื่มและรวมไปถึงการได้หาคู่นอนที่ถูกใจสักคนถ้าหากโชคดีได้เจอคืนนั้น เป็นความสนุกที่ไม่มีอะไรมาผูกมัดหรือสร้างความกังวลในภายหลังให้
“แน่นอนสิ ฉันต้องไปผ่อนคลายหลังทำงานจนสมองแทบระเบิดอยู่แล้ว”
“งานแกมันหนักขนาดนั้นเลยเหรอวะ”
“แน่สิ แค่เห็นหน้าบอสก็หนักแล้ว หนักใจที่ต้องข่มความชอบไว้ไงล่ะ” เอวาตอบออกมาหน้าตาเฉยพลางตักของกินเข้าปากคำโตแล้วเคี้ยว แต่คำตอบนั้นกลับสร้างความตกใจให้หลินมากซะจนต้องหยิบหมอนอิงใบเล็กที่อยู่ข้างๆมาทุบ พลางกรีดร้องอย่างไม่อยากเชื่อ
“กรี๊ดดดด ยัยเอวาคนบาป ในใจแกคุกคามบอสในที่ทำงานมานานเท่าไหร่แล้วสารภาพมานะ”
“ไม่ได้คุกคามสักหน่อยเถอะ พูดแบบนั้นฉันดูโรคจิตนะเว้ย” เอวาเงื้อมือที่ถือช้อนขึ้นมาขู่เพื่อนพลางถลึงตาใส่ ทำเอาหลินหัวเราะออกมาก่อนจะถามต่อ
“ล้อเล่นจ้า ว่าแต่ถ้าชอบมากแล้วไม่คิดจะบอกเหรอวะ”
“ไม่อ่ะ ฉันไม่ชอบรับมือกับความเปลี่ยนแปลง แบบนี้มันดีแล้ว”
“เฮ้อ ไม่เห็นจะเข้าใจเลย” หลินมุ่ยหน้า ต่อให้เป็นเพื่อนกันมานานแต่การเข้าใจเอวาให้ลึกซึ้งนั้นยากเกินไปสำหรับเธอจริงๆ
“ไม่ต้องมาเข้าใจฉันหรอก แค่ไปสนุกด้วยกันเหมือนเดิมก็พอ”
“แน่นอนสิ ฉันก็ต้องไปผ่อนคลายกับหนุ่มๆสุดน่ารักเหมือนกันนี่นา ฮะๆ”
“ยัยคนหื่นเอ้ย” เอวามองค้อนเพื่อนก่อนจะหัวเราะแล้วส่ายหน้าให้กับความเจ้าเล่ห์นั่น หลินชอบชมว่าเธอสวยแซ่บอย่างนั้นอย่างนี้ ทั้งที่ตัวเองก็ไม่มีอะไรด้อยไปกว่าสักนิด สาวหมวยสุดเอ็กซ์อย่างหลินก็มีคนมาตกหลุมความน่ารักจนนับไม่ถ้วนเหมือนกันนั่นแหละ
—----------------------------
“เดี๋ยวนะไอ้ธนิน นี่มึงพากูมาที่แบบไหนเนี่ย” เฟยยื้อตัวเมื่อเห็นภายในร้านเหล้าที่เพื่อนพามาเต็มๆสองตา สองขายาวหยุดชะงักพลางมองรอบข้างด้วยความไม่ไว้ใจเพราะเห็นแต่คนแต่งตัวแปลกๆและสวมหน้ากากเต็มไปหมด คิดแล้วเชียวว่าไม่ควรไว้ใจคนเจ้าเล่ห์อย่างธนิน บอกจะพามาผ่อนคลายเบาๆที่ร้านเหล้าจนยอมใจอ่อนตามมา ดันโดนมันหลอกอีกซะงั้น
“เอาน่า ตามกูมาเถอะรับรองมึงต้องชอบและติดใจจนอยากมาอีกแน่ๆ” ธนินรีบจับแขนเพื่อนไว้แน่น เพราะกลัวเฟยจะหนีออกไปก่อนจะได้เจอความสนุกที่แท้จริงของงานนี้
“กูไม่ใช่มึงนะจะได้ติดใจ ไอ้บ้านี่”
“น่า ไหนๆมาถึงแล้วก็ลองเข้ามาก่อนเถอะ” ธนินใช้แรงที่มากกว่าลากแขนเพื่อนเข้าไปในร้านทันทีอย่างไม่สนใจท่าทางต่อต้าน ทำเอาเฟยเหนื่อยที่จะยื้ดยุดกันอยู่จนยอมถูกลากไปให้มันจบๆพลางบ่นออกมาอย่างปลงๆ
“เฮ้อ ทำไมกูต้องเป็นเพื่อนกับคนอย่างมึงด้วยวะเนี่ย”
“อย่าบ่นมาก เอ้า ใส่ไว้ซะ” ธนินยื่นหน้ากากประดับขนนกสีดำครึ่งหน้าที่เตรียมมาให้เพื่อน เฟยรับมาพลิกดูแล้วถามกลับอย่างไม่เข้าใจ
“ทำไมกูต้องใส่อะไรแบบนี้ด้วย”
“หรือมึงอยากเดินเปิดหน้าว่ามาที่นี่ คนอื่นเขาก็ใส่กันหมดทุกคนอย่าเรื่องมาก”
“แม่ง ปัญญาอ่อนฉิบหายเลย” เฟยบ่นพลางถอนหายใจอย่างหงุดหงิดขณะที่สวมหน้ากากเข้าไป ก่อนจะถูกธนินดึงตัวเข้ามุมไปสอนกฎของงานอีกครั้ง
“เอาล่ะทีนี้ก็ฟังกูนะ ที่นี่ใครจะเข้าไปทักใครก่อนก็ได้ ถ้ามึงไม่อยากคุยก็แค่ปฏิเสธไปว่าวันนี้ไม่สะดวก แต่ถ้ามึงถูกใจใครแล้วอยากไปต่อก็บอกไปว่าอยากเห็นตอนคุณถอดหน้ากากจังเลยครับ แค่นี้โอเคเนอะ”
“ทำไมต้องทำแบบนั้นด้วยวะ”
“มันเป็นกฎของงานนี้เพื่อไม่ให้เกิดความวุ่นวาย ถ้าเข้าใจแล้วก็ไปหาคนที่มึงอยากไปต่อซะ กูจะได้ไปแซ่บกับสาวๆสักที” ธนินบอกอย่างรำคาญเต็มที คิดไปคิดมาก็ไม่น่าลากไอ้เสือในถ้ำนี่ออกมางานให้เหนื่อยตัวเองเลย ปล่อยให้มันหาคนไปปรนเปรอถึงที่เหมือนเดิมซะก็ดี
“กูไม่ได้มาที่นี่เพื่อหาแฟนนะเว้ย อีกอย่างใครจะไปชอบคนที่ไม่เห็นหน้าชัดๆวะ”
“โถๆ ไอ้คนอ่อนหัด ใครเขาบอกว่าให้มึงมาหาแฟนไม่ทราบครับ ที่นี่ก็แค่แหล่งรวมคนที่รักสนุกแต่ไม่ผูกพันทั้งนั้นแหละเว้ย จบงานก็จบกัน ต่อให้ได้กันสักคืนเช้ามาก็แยกย้ายไม่มีสานต่อใดๆครับเพื่อน”
“กูถามจริง…” เฟยถามพลางอ้าปากค้างกับความแปลกประหลาดที่ได้ยิน ไม่เข้าใจตั้งแต่ถูกใจกันตอนสวมหน้ากากแล้วเถอะ
“แน่นอนสิ อ้อ แล้วถ้าอยากแซ่บกับใครละก็มึงพาขึ้นไปชั้นบนแล้วขอห้องว่างได้เลย เดี๋ยวพนักงานก็พาไปเองส่วนค่าใช้จ่ายกูจัดการให้แล้วไม่ต้องห่วง รับรองมึงสนุกมากแน่เพื่อนรัก กูไปล่ะนะ”
“ฮะ เฮ้ย เดี๋ยวไอ้ธนิน แล้วกูล่ะ…” เฟยโวยวายคว้าตัวเพื่อน แต่ก็ไม่ทันธนินที่พุ่งตัวออกไปด้วยความรีบ และทันทีที่ถูกทิ้งไว้แบบนั้น เฟยก็ถูกสาวแท้สาวเทียมกลุ่มนึงเข้ามารุมล้อมทันที
“ตัวเอง ขอคุยด้วยได้มั้ยคะ”
“เพิ่งเคยมาครั้งแรกเหรอ หุ่นดีจัง ตัวก็สู้งสูง”
“ตัวหอมมากเลย มีคนคุยด้วยรึยังคะ” หนึ่งในสี่คนขยับเข้ามาใกล้พลางสูดกลิ่นหอมจากตัวเฟยก่อนจะยิ้มออกมา ทำเอาเฟยเริ่มรู้สึกระแวงและถอยหลังออกห่าง
“เอ่อ…คือว่า ขอโทษนะครับแต่ผมมีคนที่รออยู่แล้ว ขอตัวก่อนครับ”
“ว้า เสียดายจัง งั้นก็ไม่เป็นไรค่ะ ไว้เจอกันครั้งหน้าก็ได้”
“ขอให้สนุกนะคะ” เฟยเกร็งตัวพลางพยักหน้าเมื่ออีกคนยื่นมือมาลูบหน้าอกเบาๆจนขนลุกซู่ไปหมด ก่อนจะรีบเอาตัวเองออกมาจากตรงนั้นแล้วไปหาที่อยู่ให้ตัวเองใหม่
