ตอนที่ 3

ตอนที่ 3

“ป้ายังไม่ได้เร่งเอาคำตอบวันนี้หรอก หนูมายค่อยๆ คิดนะ แล้วอีกสามวันค่อยตอบป้า พอดีป้าว่าจะอยู่เที่ยวเชียงรายต่อสักสองสามวัน ไหนๆ ก็มาแล้ว”

“ค่ะคุณหญิง”

“ถ้างั้นหนูมายจะไปทำงานต่อ ก็ไปเถอะจ้ะ เดี๋ยวป้าจะอยู่คุยกับแม่หนูต่อ”

“งั้นมายขอตัวก่อนนะคะ” ชนัญธิดาบอกแล้วก็ลุกเดินออกมาพร้อมความหนักใจ ไม่รู้แม่กับคุณหญิงคิดอะไรกัน ถึงได้มาขอให้เธอไปทำงานที่กรุงเทพฯ แล้วคนอย่างเธอเนี่ยเหรอจะไปคุมความประพฤติคนกระล่อนแบบนั้นได้

ไม่สิ! ลูกชายคุณหญิงต้องเรียกว่าพวกบ้าตัณหาซะมากกว่า

‘ป้าจะบอกหนูตรงๆ เลยนะว่าลูกชายป้าเจ้าชู้มาก มีเลขากี่คนก็จ้องลากเลขาขึ้นเตียง แต่ก็ดีหน่อยที่ไม่ลากเอาคนมีลูกมีสามีขึ้นเตียง แต่ป้าก็กลัวว่าสักวันลูกชายป้าจะไปยุ่งกับลูกเมียคนอื่น ป้าเลยต้องบากหน้ามาขอร้องให้หนูไปเป็นเลขาให้ลูกชายป้า จนกว่าลูกชายของป้าจะเจอผู้หญิงที่ลูกชายป้ารักและอยากแต่งงานด้วย’

“เฮ้อ!” ชนัญธิดาถอนหายใจขณะยืนพิงรถกระบะคู่ใจเมื่อหวนคิดถึงคำพูดของคุณหญิง

‘สงสัยผู้ชายคนนั้นคงร้ายไม่เบา แล้วถ้าเราตกลงไปทำงานด้วย มีหวังได้ฆ่ากันตาย ก่อนจะเริ่มงานแน่ๆ เธอยิ่งเกลียดคนเจ้าชู้อยู่ด้วย’

“มาย!” อริย์ธัช เวชวิสุต นายอำเภอรูปหล่อเรียกหญิงสาว ลูกสาวเจ้าของไร่สิระสกุลไพศาลเสียงดังขึ้นกว่าเดิม เมื่อครั้งแรกหญิงสาวไม่ได้ยิน

“นายอำเภอ! มาตั้งแต่เมื่อไหร่คะเนี่ย”

“เมื่อมากี้ แล้วมายเป็นอะไร ถึงไม่ได้ยินเสียงเรียกจากผม”

“มายคิดอะไรเพลินไปหน่อยค่ะ แล้วนายอำเภอมาทำอะไรแถวนี้คะ” ถามแล้วก็มองหาคนอื่นๆ เพราะปกติเวลานี้นายอำเภอน่าจะนั่งทำงานอยู่ หรือถ้ามีออกเยี่ยมประชาชน ก็จะมีคนอื่นมาด้วย แต่ตอนนี้ไม่มีใคร

“ผมออกมาเยี่ยมชาวบ้าน แต่คนอื่นเดินนำไปก่อนแล้ว”

“ออกเยี่ยมเกือบทุกวันแบบนี้ ชาวบ้านก็รักตายเลยสิ” ชนัญธิดาแซว แต่ก็เป็นเรื่องจริง เพราะตั้งแต่นายอำเภอคนนี้มาประจำอยู่ที่นี่เกือบจะสี่ปีแล้ว คนแถวนี้ก็รักและเอ็นดูนายอำเภอรูปหล่อกันทั้งอำเภอ โดยเฉพาะสาวแก่แม่มาย เจอหน้านายอำเภอทีไรเป็นต้องพูดแซวตลอด ทั้งบอกว่าอยากเป็นเมียนายอำเภอจังเลย ทำเอานายอำเภอหนุ่มได้แต่ยิ้มเขิน