ตอนที่ 1

ตอนที่ 1

ไร่สิระสกุลไพศาล

“ปั่นๆ ปั่นเข้าไป” เด็กหนุ่มวัยสิบแปดที่เข้ามาช่วยบิดาทำงานในไร่สิระสกุลไพศาลบอกตัวเองและเร่งปั่นจักรยานไปตามลูกสาวเจ้าของไร่ ที่ตอนนี้เจ้าตัวไปช่วยชาวบ้านช่วยกันสร้างฝายชะลอน้ำ

โครม!

เด็กหนุ่มทิ้งจักรยานทันทีเมื่อมาถึงที่หมาย ก่อนจะวิ่งลงไปยังลำธาร แล้วมองหาลูกสาวเจ้าของไร่สิระสกุลไพศาล

“พี่มาย! พี่มาย!” โป๊ป ลูกชายหัวหน้าคนงานตะโกนเรียกเจ้านายคนสวยทันทีเมื่อเห็นยืนคุยอยู่กับผู้ใหญ่บ้าน

“มีอะไรเหรอ” ชนัญธิดา สิระสกุลไพศาล หรือ มาย ทายาทคนโตของไร่สิระสกุลไพศาล ที่ทำไร่ผสมผสานแบบเกษตรอินทร์และเปิดเป็นศูนย์เรียนรู้แก่คนทั่วไปรวมถึงเปิดให้นักท่องเที่ยวเข้าชมไร่ เพื่อสร้างรายได้ให้กับคนงานและชาวบ้าน หยุดการพูดคุยกับผู้ใหญ่บ้านแล้วหันไปถามลูกชายหน้าคนงาน

“แม่เลี้ยงให้มาตามครับ มีคนมาหา”

“ใครมาเหรอ”

“ไม่รู้ครับ โป๊ปรู้แค่ว่ามาจากกรุงเทพฯ”

“ขอบใจนะ อีกเดี๋ยวฉันจะไป”

“งั้นโป๊ปไปทำงานต่อก่อนนะครับ” บอกกล่าวแล้วโป๊ปก็เดินกลับไปหยิบจักรยานแล้วปั่นกลับไปช่วยงานพ่อต่อ

ส่วนชนัญธิดาก็ยืนคิดอะไรอยู่ครู่หนึ่งก็เดินไปยังรถกระบะสีขาว แล้วขับกลับบ้าน พร้อมกับคิดไปด้วยว่าใครกันมาที่มาหาเธอ จะว่าเพื่อนที่กรุงเทพฯ ก็ไม่น่าจะใช่ เพราะเพิ่งโทรคุยกันไปเมื่อวาน เจ้าตัวก็ไม่ได้บอกว่าจะมาเยี่ยม

ชนัญธิดามองดูรถที่จอดหน้าบ้านแล้วทำหน้านิ่วคิ้วขมวด จากนั้นก็เดินไปล้างมือ สะอาดแล้วก็เดินขึ้นบ้าน

“มาย! มานี่เร็วๆ ลูก” แม่เลี้ยงจันทภา เรียกลูกสาวคนโตเข้าไปหาทันที เมื่อเห็นลูกสาวเดินขึ้นบ้านมา

ชนัญธิดายิ้มเล็กน้อยและเดินเข้าไปร่วมวงสนทนากับมารดา ที่พอนั่งลงแล้วท่านก็แนะนำแขกให้รู้จัก

“โตเป็นสาว แล้วสวยเชียวนะ” คุณหญิงแม้นวาด ทักทายแล้วยิ้มเอ็นดู ลูกสาวของเพื่อนรัก ที่ก็นานเกือบเจ็ดปีเห็นจะได้ที่ไม่ได้มาบ้านเพื่อน เพราะหลังจากสามีเสียก็ต้องดูแลธุรกิจต่อ จนกระทั่งลูกชายเรียนจบก็มารับช่วงต่อ จนตอนนี้ท่านวางใจให้ลูกชายดูแล