28

ครึ่งชั่วโมงต่อมา

ไบรอันมารอรับอันนาถึงที่จอดรถ และพาขึ้นลิฟต์ส่วนตัวไปยังห้องวีไอพี เขาเดินนำไปอย่างเชื่องช้าราวกับว่ารอบางอย่างอยู่

“เกิดอะไรขึ้นคะ คุณไบรอัน”

“ท่านประธานน่ะสิครับ เมามาก ...บ่นว่าเสียใจ น้อยใจที่...เอ่อ...ที่เมียไม่รัก” ไบรอันเตรียมคำตอบไว้อยู่แล้ว รอจังหวะให้หญิงสาวถามก่อนแค่นั้น

“คะ?....” อันนาประหลาดใจสุด ๆ คนดุอย่างนั้นน่ะเหรอรู้จักน้อยใจ

“จริงครับ คุณอาจจะไม่รู้ว่าท่านประธานเซนซิทีฟ ความจริงเขาเป็นคนอ่อนไหวมาก ๆ ...ผมไม่รู้ว่าเมื่อกลางวันคุณคุยอะไรกันถึงได้ออกอาการแบบนี้” ชายหนุ่มพยายามสร้างภาพเจ้านายให้ดูน่าสงสารเข้าไว้ อย่างน้อยก็คงไม่ถึงตาย.....

“ถึงขนาดนั้นเลยหรือคะ” อันนาหน้ายุ่งคิ้วขมวด ฟังดูไม่สมเหตุสมผลเท่าไหร่ แต่ก็อาจเป็นไปได้เพราะเขากับหล่อนไม่ได้มีเวลาศึกษากันเหมือนคู่แต่งงานส่วนใหญ่ เจอกันไม่กี่วันเขาก็พาไปจดทะเบียนเพราะกลัวจะไม่ได้แอ้มสาวก็เท่านั้นแหละ....

“อืม.....ผมอยากจะบอกให้คุณทำใจหนักแน่นเข้าไว้ สิ่งที่เห็นมันเป็นแค่ภาพลวงตาที่พี่ออสตินชอบทำประชดเวลาที่น้อยใจสุด ๆ เท่านั้น ปกติก็มีแต่คนที่รักมากอย่างมัมเท่านั้นที่เขาจะทำแบบนี้.....แล้วก็มีคุณนี่แหละเป็นคนที่สอง” ชายหนุ่มพูดปูทางเอาไว้ก่อน เพราะภาพในห้องนั้นมัน.......เฮ้อ !......

“หมายความว่ายังไงคะคุณไบรอัน”

“ก็...หมายความว่า คุณต้องเป็นผู้หญิงคนสำคัญมาก ๆ สำหรับพี่ออสตินยังไงล่ะครับ ไม่อย่างนั้นเขาไม่เก็บมาน้อยใจหรอก” ไบรอันพยายามอย่างสุดความสามารถแล้วจริง ๆ ยิ่งได้เห็นอีกฝ่ายอมยิ้มก็เบาใจขึ้นเป็นกอง

“โอเค....เขาอยู่ห้องไหนคะ นำไปได้เลยค่ะ” อันนารู้สึกฮึกเหิมขึ้นเป็นกองที่รู้ว่าหล่อนมีความสำคัญกับเขา พอ ๆ กับคุณมัม...โถ...สามีที่น่าสงสารของอัน.......

อันนายืนอึ้งกับภาพที่เห็นในห้อง โซฟาตัวยาวรอบห้องวีไอพีมีบอดีการ์ดของสามีจับจองนอนยาวเหยียด บ้างก็นั่งให้หญิงงามเอาอกเอาใจ ยกเว้นท่านประธานใหญ่ที่นั่งดื่มแต่เพียงลำพังราวกับพ่อพระน่ายกย่องซะไม่มี...เชอะ !...

“ปลอม...ปลอมชัด ๆ” หญิงสาวกัดฟันพึมพำ สายตาพุ่งไปที่สามี จอมหื่นคิดไปถึงหากว่านี่เป็นเหตุการณ์ปกติ คงจะเป็นเขาใช่ไหมที่จะมี ผู้หญิงรุมล้อมเอาอกเอาใจแบบนี้

“ที่รัก...มานี่สิครับ” ส่งเสียงเรียกภรรยาเสียงหวาน

“แค่นี้ใช่ไหมคะที่อยากให้อันเห็น” นอกจากไม่ไปตามคำเชิญแล้ว เสียงเย็นเฉียบแหวกอากาศทำให้ทุกชีวิตขยาด หยุดการเคลื่อนไหว เหล่านักแสดงจำเป็นลุกขึ้นนั่งกันเป็นระเบียบเรียบร้อย

“อันนา...คือผม....” จู่ ๆ จอมวางแผนก็คิดหาคำอธิบายไม่ถูกได้ แต่นั่งมองเมียสาวอย่างคาดไม่ถึง......หล่อนจะต้องชื่นชมเขาถึงจะถูกสิวะ......อุตส่าห์แสดงให้เห็นชัด ๆ ว่าสามีที่ดีควรเป็นแบบไหนมีผู้หญิงมากมายแต่ก็ยกให้ลูกน้องหมด น่าซาบซึ้งจะตาย

ทางด้านไบรอันเองก็อ้าปากค้างเหมือนกัน ไม่คิดว่าเจ้านายจะตอแหลได้โล่เบอร์นี้....เอ๊ะ...หรือไม่ควรได้โล่ ไม่เนียนเอาเสียเลยพล็อตโคตรห่วยยิ่งกว่าเด็กเล่นขายของ

กว่าออสตินจะรู้ตัว เมียสาวก็หมุนตัวกลับลงไปที่รถแล้ว ดีหน่อยที่กามินมีไหวพริบไม่รีบร้อนออกรถทำให้เจ้านายของเขาวิ่งตามมาทันพอดี

“อันนา.....เฮ้...คุณจะเดินหนีผมแบบนี้ไม่ได้” ชายหนุ่มตะโกนเสียงดุดันไล่หลังเรือนร่างระหงที่เดินตัวตรงเกือบจะถึงรถอยู่แล้ว

“เลิกเล่นแล้วหรือคะ” หญิงสาวหันมาถามพร้อมกับมองคนที่วางอำนาจนิ่ง ๆ ไม่ได้มีอาการเกรงกลัวแม้แต่น้อย

“อือ...ไม่สนุกเลยเนอะ” ชายหนุ่มกระซิบบอกเขิน ๆ …กูทำบ้าอะไรลงไปวะเนี่ย......

“เป็นอะไรมากหรือเปล่าคะบอส หรือว่าไปล้มหัวกระแทกกับอะไรมา ถึงได้ลุกขึ้นมาทำอะไรแผลง ๆ แบบนี้ แทนที่จะเอาเวลาไปพักผ่อน”

“ชู่ว์....กลับถึงห้องค่อยบ่น” ออสตินกอดร่างบางพลางดันเข้าไปในรถที่ลูกน้องติดเครื่องรอไว้อยู่แล้วพร้อมกับกระซิบชิดริมหู ขบเม้ม หยอกเย้าเบา ๆ อย่างเอาใจ

“อื้อ.......ทีแบบนี้ล่ะทำเป็นหน้าบาง” อันนาผลักไสใบหน้าสาก ระคายออก ส่งค้อนให้อย่างหมั่นไส้รู้ว่าคนหน้ามึนคงจะอายลูกน้อง...แต่ หล่อนจะยอมไว้หน้าก็ได้เขาจะได้ไม่เสียการปกครองรอให้ถึงห้องก่อนเถอะ...แม่จะบ่นให้หูชาเลย เล่นอะไรไม่เข้าเรื่องหล่อนไม่พูดออกไปแต่สายตาคาดโทษนั้นก็ทำให้สามีรู้สึกถึงภัยที่กำลังคืบคลานเข้ามา...แต่ออสตินเสียอย่าง ไม่ได้แอ้มหรอก...ยัยเด็กอ่อน...

ท่านประธานหนุ่มผู้องอาจกลายเป็นผู้ชายไม่มีกระดูกซุกซบขบเม้มเนื้อนวลไม่ห่าง ตลอดทางจากผับจนกระทั่งถึงเพ็นท์เฮ้าส์ไม่ยอมให้ขาดตอนเขาตั้งใจมอมเมาไม่ให้เมียสาวได้ตั้งตัว

“หยุดเดี๋ยวนี้นะคะบอส” อันนาอดทนจนได้อยู่กันตามลำพังในห้อง จึงได้ปรามคนที่ทำตัวเป็นเถาวัลย์พันเกี่ยวจนแทบจะเดินไม่ได้

“ผมหยุดไม่ได้แล้ว คุณก็รู้” เสียงแหบพร่ากระซิบบอกพร้อมทั้งดึงมือสาวเจ้าไปพิสูจน์ความแข็งขึงที่พร้อมรบพร้อมลุยมาก จะสั่งให้หยุดตอนนี้ ฆ่ากันเลยดีกว่ามีแต่เดินหน้าไปให้ถึงฝั่งฝันร่างใหญ่ดันเรือนร่างโปร่งบางจนล้มลงบนที่นอนหนานุ่มสามีหนุ่มตามลงไปคลุกเคล้าคลอเคลียไม่ห่าง

“บอส....อย่าทำเป็นมึน อันรู้ว่าคุณไม่ได้เมา” หญิงสาวต่อว่าเสียงแข็ง...เฮอะ....หวังจะกลบเกลื่อนความผิดง่าย ๆ แบบนี้เลยหรือไงอย่างน้อยหล่อนควรได้รู้สาเหตุที่เขาทำแบบนั้นจะได้ปรับจูนเข้าหากันไม่ใช่แก้ปัญหาด้วยเซ็กส์เพียงอย่างเดียว เพราะหล่อนยังแอบหวังว่าหากโชคดีสามารถประคับประคองชีวิตคู่อยู่ด้วยกันตลอดรอดฝั่งได้ก็นับว่าเป็นอภิมหาโชค....นอกจากความหื่นแล้วสามีของหล่อนก็ออกจะแสนดีชาตินี้คงหาไม่เจอแล้วล่ะ....