24

“หึหึ.....คิดอะไรอยู่ กลัวโดนลูกหลงไปด้วยหรือไง” ออสตินเอ่ยถามอย่างรู้ทัน

“แล้วไม่น่ากลัวหรือไงคะ ถ้าอันต้องตายแบบไม่สมเหตุสมผลล่ะก็....บอสจะต้อง...จะ.....เฮ้อ...จะชดเชยให้อันยังไงดีอ่ะ” หญิงสาวคิดไม่ออกเหมือนกัน

”งก !....ถ้าเธอตายแล้วฉันจะต้องตายตามเพื่อไปจ่ายเงินเธอด้วยหรือเปล่าแม่คุณ” ชายหนุ่มประชดรู้ว่าได้เมียขี้งกแต่ไม่คิดว่าจะมากขนาดนี้

“ใช่ ๆ ๆ ......นั่นแหละใช่เลย.......” อันนาหัวเราะที่เห็นบอสสุดหล่อทำเป็นค้อนเลียนแบบหล่อน

“งั่ม !!.....” มือใหญ่เอื้อมมาจับมือขาวของหล่อน จากนั้นนิ้วเรียวก็ถูกขบกัดเบา ๆ ก่อนจะไล้เลียละเลียดชิมราวกับของหวานในขณะที่สายตาก็มองตรงไปข้างหน้าเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

“อี๋....ปล่อยนะ...เล่นบ้า ๆ” ไม่รู้ว่าเพราะเขาเล่นบ้า ๆ หรือว่าหล่อนคิดพิเรนทร์กันแน่ ถึงได้หน้าตาแดงก่ำเป็นลูกตำลึงสุกยามที่มองตามลิ้นร้อนเกี่ยวกระหวัดปลายนิ้วเล่น หล่อนมองเพลินจนลืมดึงมือออก มิหนำซ้ำยังกลืนน้ำลายดังเอื๊อกเพราะลำคอแห้งผาก

“เค็มจริง ๆ ด้วยแฮะ” ชายหนุ่มเหลือบมองหน้าอันนาด้วยความพอใจ แค่หล่อนโดนปลายนิ้วยังอารมณ์กระเจิดกระเจิงถึงเพียงนี้ จุดติดง่ายดีเหลือเกินแม่คุณ.......ออสตินแกล้งต่อว่าเรียกสติเสียหน่อยก่อนที่เขาจะเสียสมาธิในการขับรถมากไปกว่านี้ หรือไม่ก็จอดรถชิมกันข้างทางให้รู้แล้วรู้รอดไป

“ใครใช้ให้ชิมเล่า...สกปรก” หญิงสาวต่อว่าทำท่าแสนงอน หล่อนใช้ทิชชูเปียกมาเช็ด ๆ ๆ จนหนังแทบถลอกไม่รู้ว่าทำไมต้องหงุดหงิดเหมือนกัน

“โอ๋ ๆ ๆ พูดเล่นน่า ความจริงหอมหวานน่ากิน อยากชิมทั้งตัวให้พุงกางเลยต่างหาก....แวะชิมกันก่อนเอาป่ะ......” ชายหนุ่มหันมาหลิ่วตาให้แต่แทนที่สาวเจ้าจะรู้สึกดีกลับสะบัดหน้าคอแทบหัก....หึหึ...เขินได้รุนแรงจริง ๆ เลย

บรรยากาศภายในรถเงียบกริบ ไม่มีแม้เสียงเพลงเมื่ออันนานั่งคอแข็งเพราะยังงอนไม่หาย แถมไม่มีใครง้ออีกต่างหาก...กระทั่งรถยนต์คันหรูเลี้ยวเข้าโรงแรมชื่อดังทำให้คนที่นั่งนิ่งเป็นรูปปั้นหันขวับกลับมามองตาเขียว

“คุณจะทำอะไร จะบ้าหรือไงห๊ะ...จู่ ๆ ก็พาเข้าโรงแรม” อันนาแหวใส่เพราะคิดดีไม่ได้เลยจริง ๆ

“แล้วไง...ลูกน้องผมเยอะ”

“บอส !....” อันนาอ้าปากค้าง มองสามีหน้าเหวอสมองของหล่อนน่าจะรวนจากการประมวลผลอย่างหนัก

“ชั้นบนที่นี่มีห้องอาหารบรรยากาศดีมาก สนใจไหมหรืออยากจะเปลี่ยนไปที่อื่น”

“ทะ...ที่นี่แหละค่ะ” ยัยอันนาเอ้ย.....คิดบ้าอะไรของแกวะ หญิงสาวเดินเคียงข้างร่างสูงใหญ่เข้าไปในลิฟต์ที่เปิดรออยู่แล้ว หล่อนกวาดตามองบอดีการ์ดที่ยืนกระจายเต็มพื้นที่ รู้สึกคุ้นหน้าคุ้นตาว่าเป็นคนของเขา........ว่าแต่พวกเขาติดต่อกันทางไหนนะ ถึงได้ทำราวกับตระเตรียมที่นี่ไว้ล่วงหน้า ทั้งที่ก่อนหน้านี้ยังขับรถหนีกันอยู่เลย แต่ก็ช่างเถอะเตรียมใจดื่มด่ำกับบรรยากาศข้างบนที่เขานำเสนอดีกว่า......เรือนร่างเพรียวบางเอนซบศีรษะเข้ากับต้นแขนแกร่งอย่างรู้สึกขอบคุณ

“หืม......เป็นอะไรหรือเปล่า” ออสตินก้มลงมองอย่างแปลกใจ ปกติอันนาไม่เคยทำตัวไม่มีกระดูกแบบนี้ เขาจึงเป็นห่วงว่าหล่อนจะเจ็บไข้ไม่สบายตรงไหน

“อยากอ้อน”

“งั้นผมเปิดห้องให้คุณอ้อนก่อนแล้วค่อยออกมากินอาหารดีไหม”

อันนาไม่ตอบหล่อนกลับมายืนตัวตรงพร้อมกับทุบไหล่เขาไปหนึ่งที ท่ามกลางเสียงหัวเราะดังลั่นของคนอารมณ์ดี ที่เห็นเมียสาวกลอกตาทำท่าเหนื่อยใจ......

หลังจากดื่มด่ำกับบรรยากาศและอาหารเลิศรส อันนาได้รับการดูแลราวกับนางฟ้านางสวรรค์....แต่ ๆ ๆ ...แต่ตอนนี้หล่อนเหมือนตัวอะไรสักอย่างที่ต้องมายืนบี้แบนติดกับกระจกกว้างโดยมีคนตัวโตพยายามจะประทุษร้ายบุกทะลวงจ้วงแทงอย่างเอาจริงเอาจัง

“ทำไมมันเข้ายากเย็นเหลือเกินที่รัก” ชายหนุ่มผู้ช่ำชองในเชิงกามกลับต้องมาหงุดหงิดกับเรื่องที่เขาช่ำชองพอ ๆ กับการบริหารธุรกิจด้วยซ้ำ

“บอสคะ....ไปที่เตียงดีกว่าไหม...” หญิงสาวอยากจะทุบคนตรงหน้าให้ตาย นี่เป็นครั้งแรกของหล่อนนะจะโลดโผนไปไหนของเขา ขาแข้งของหล่อนเขย่งเกร็งจนปวดไปหมดแล้ว ยิ่งเจอความยิ่งใหญ่ที่พยายามดุนดันเข้ามาอย่างฮึกเหิมเห็นแล้วหัวใจจะวาย

“อืม...จริงสินะ” ออสตินเหมือนเพิ่งจะนึกได้

“ว้ายยยย......อีตาบ้า” อันนาโดนรวบขาทั้งข้างอุ้มจนตัวลอยไม่ทันได้ตั้งตัว หล่อนผวากอดรอบลำคอหนาเอาไว้แน่นเป็นผลให้หน้าอกหน้าใจของหล่อนอัดไปบนหน้าเขาเต็ม ๆ

“แค่ก ๆ ๆ...จะฆ่ากันให้ตายเลยหรือไงทูนหัว”แขนที่รัดคอเขาซะแน่นทำให้ใบหน้าซุกซบอยู่กับเต้าเต่งจนแทบจะไม่มีช่องว่างให้หายใจ

“คนบ้า...ทำอะไรให้คนอื่นเขาตั้งตัวทันบ้างไม่ได้หรือไง”หญิงสาวเอนร่างออกห่างพลางทุบไปบ่นบ่าเขาอย่างหมั่นไส้

“ได้เลยที่รัก เดี๋ยวผมตั้งคุณเอาไว้บนตัวผมเลยเอ้า !..” ชายหนุ่มบอกอย่างใจป้ำและเมื่อไปถึงเตียงเขาก็ทำอย่างที่พูดโดยนอนเป็นฐานให้อันนานั่งเปลือยอยู่ข้างบน

หญิงสาวไม่ได้ไร้เดียงสาขนาดไม่รู้ว่าเขาต้องการอะไร แต่ปัญหามันอยู่ที่ว่าหล่อนเคยเห็นมาบ้างแต่ไม่เคยทำ....เอิ่ม...ความพยายามอยู่ที่ไหน ความพยายามอยู่ที่นั่นเพราะหล่อนได้พยายามหย่งตัวขึ้นเพื่อที่จะสวมสอดเจ้าแท่งที่แข็งเป็นเสาหินเข้าไปอย่างกล้า ๆ กลัว ๆ

ออสตินนอนลุ้นจนเหงื่อแตก เขามองอันนาที่นั่งทับขยับยกบั้นท้ายพยายามจะกลืนกินเจ้าแท่งแข็งขึงของเขาให้เข้าไปสู่ความอบอุ่นของเจ้าหล่อน แต่ดูเหมือนจะผิดท่าผิดทางขาดความแม่นยำมันจึงพลาดเป้าไปไม่ถึงไหนเสียที........ตกลงว่าเมียกูเมาหรือเปล่าวะเนี่ย.........

“โอ๊ยยยย.....บอส....” จู่ ๆ อันนาก็ทิ้งตัวล้มกลิ้งลงมานอนข้าง ๆ สีหน้าแสดงความเจ็บปวด

“เป็นอะไรที่รัก โดนอนาคอนดาฉกเอาหรือไง” ชายหนุ่มยังมีแก่ใจล้อเล่นกับเจ้าหล่อน