25

“ตะคริวค่ะ...อูยยย......”

“ห๊ะ...คุณเป็นตะคริว...” สาบานได้ว่าเขาไม่เคยทำให้คู่นอนคนไหนเป็นตะคริวระหว่างประกอบกิจกรรมอันแสนสุขแบบนี้ แต่เขาก็มีสติพอที่จะลุกขึ้นปฐมพยาบาลโดยนั่งลงข้าง ๆ เรือนร่างบอบบางก่อนจะค่อย ๆ จับเรียวขาของหล่อนทำให้กล้ามเนื้อยืดออกทีละน้อย

“โอ๊ะ...เจ็บ ๆ ๆ .....” อันนาสูดปาก....หล่อนบ่นไม่หยุดทั้งที่มืออบอุ่นคู่นั้นทำงานประสานกันอย่างเบามือที่สุดแล้ว ทำไงได้ล่ะถ้าจะให้หล่อนนอนนิ่ง ๆ ก็อายเหมือนกันนะเพราะร่างกายของทั้งคู่เปลือยเปล่าไม่มีผ้าเหลือสักชิ้น มิหนำซ้ำสายตาของคนที่ปฐมพยาบาลให้นั้นยังซุกซนน้อยเสียเมื่อไหร่ จ้องเสียจนหล่อนอยากจะจมหายลงไปในที่นอน

“เอ่อ...หะ..หายแล้วค่ะ” หญิงสาวลองขยับขามันก็ดีขึ้นจริง ๆ หล่อนจึงลุกขึ้นนั่งเพื่อจะเอื้อมมือไปดึงผ้าห่มขึ้นมาปิดบังร่างกาย

“อย่าขี้โกงสิ ผมก็โป๊คุณก็ต้องโป๊เหมือนกัน”

“น่าเกลียด”

“น่าเกลียดตรงไหน น่าดูออก...คุณดูสิ เจ้าลูกชายของผมมันชี้หน้าคุณใหญ่เลย”

“บอส !..” หญิงสาวกลอกตามองบนให้กับความห่ามหื่นของเขาที่เกินจะบรรยาย

“มาต่อกันเถอะ...คราวนี้เริ่มจากเบสิกก่อนก็แล้วกัน”

อันนาอดทึ่งไม่ได้ที่สามีเปลี่ยนอารมณ์กลับมาทำโรแมนติกได้อย่างเหลือเชื่อ ถึงตัวหล่อนเองก็เถอะเคลิ้มไปกับรสสัมผัสของเขาได้อย่างไม่ยากเย็นเช่นกัน

“สวยมากที่รัก....หวานเหลือเกิน” ออสตินพึมพำเหมือนคนละเมอขณะที่ละเลียดชิมของหวานตรงหน้าทั่วทั้งตัวก่อนจะวกมาจุดที่น่าจะหวานที่สุด....ครั้งนี้เขาไม่มีทางยอมให้อะไรมาขัดขวางการจูงมือกันท่องแดนหฤหรรษ์อย่างเด็ดขาด

“อ๊ะ..ตรงนั้นอย่าค่ะ”

“อย่าช้าใช่หรือเปล่า.....” ออสตินตามใจภรรยาในเมื่อหล่อนห้ามไม่ให้เขาชิม เขาก็จะไม่ชิม.......ทนไม่ไหวแล้วเหมือนกัน.....ตัวตนร้อนจัดถูกประคองเข้าฝากฝังเข้าไปในโพรงถ้ำอ่อนนุ่มชุ่มชื้นแต่เพราะความคับแน่นหนทางคับแคบ เป็นผลให้คนใต้ร่างดิ้นพล่าน......ชายหนุ่มทำตามความตั้งใจบุกตะลุยไปข้างหน้าอย่างไม่หยุดยั้งกว่าจะผ่านด่านเข้าไปได้ก็.......อนาถแท้ ๆ เลยกู.........ไม่น่าต้องมาเสียเชิงชายนกกระจอกไม่ทันกินน้ำ...น่าอายฉิบหา...ย.......ชายหนุ่มแกล้งฟุบหน้าอยู่กับอกนุ่ม ๆ หวังว่าอันนาจะไม่รู้เรื่องน่าอับอายนี้แล้วเอามาล้อเลียนกันภายหลัง

“ขะ....คุณ...” หญิงสาวสะกิดร่างหนาที่นอนแน่นิ่งฟุบอยู่บนหน้าอกของหล่อนอย่างขลาดกลัว....ตายคาอกหรือเปล่าวะเนี่ย….อันนาไม่รู้หรอกว่าบทรักครั้งแรกที่เพิ่งผ่านไปนั้นจัดว่าดีหรือไม่ดีสำหรับหล่อนแล้วมีแต่ความตื่นเต้น กลัวและกังวลไปสารพัด

“ฮืมมมมม.........อยากอีกแล้วเหรอที่รัก” ชายหนุ่มทำเป็นตีมึนแกล้งกระเซ้าอีกฝ่ายพลางถูไถใบหน้ากับอกนุ่ม ๆ

“บ้า ! อันนึกว่าคุณตายคาอกไปแล้วต่างหาก” หญิงสาวทุบไหล่เขาแบบไม่จริงจังนักหล่อนดิ้นหนีเพราะจั๊กจี๊กับสิ่งที่เขาทำ

“บอส.....รอก่อนค่ะ......คุณจะทำอย่างนี้กับอันไม่ได้นะคะ”หญิงสาวตะโกนเรียกสามี หล่อนวิ่งตามทั้งที่ผมเผ้ายังยุ่งเหยิง เผลอตื่นสายแค่นิดเดียวก็เกือบจะถูกทิ้งเอาไว้ให้อยู่คนเดียว...บ้าไปแล้วหล่อนไม่มีวันยอมเด็ดขาด

“อะไรของคุณ ผมบอกให้นอนพักผ่อนอยู่ในห้องก่อน เดี๋ยวบ่าย ๆ ผมก็กลับแล้วที่รัก”ออสตินหยุดรออย่างเสียไม่ได้ หันมานิ่วหน้าใส่เพราะเช้านี้มีนัดสำคัญที่เกือบลืม ทำให้เมื่อคืนเขาไม่ได้ค้างที่โรงแรมนั้น กว่าจะกลับมาถึงเมียสาวก็ง่วงนอนงอแงทำให้เขารู้สึกค้างคาเหมือนยังกินไม่อิ่ม ตั้งใจว่าเสร็จงานสำคัญเมื่อไหร่จะรีบกลับมาสานต่อภารกิจให้จบอย่างสมบูรณ์

“จะกลับบ่ายได้ยังไง วันนี้วันทำงานนี่คะไม่รู้ล่ะอันจะไปทำงานด้วย” หญิงสาวพักผ่อนเต็มที่พร้อมทำงานมาก จะให้หล่อนมานั่ง ๆ นอน ๆ อยู่ได้ยังไงน่าเบื่อจะตาย อันนาเบียดตัวเองเข้าไปนั่งในรถทั้งที่อิตาบอสจงใจนั่งขวางไม่ยอมหลบ...เฮอะ...ไม่หลีกก็นั่งมันบนตักนี่แหละ

“อันนา คุณเป็นเมียผมนะผมหาเลี้ยงคุณได้”เมื่อโดนขัดใจก็ชักจะไม่ค่อยสบอารมณ์เป็นเมียต้องว่านอนสอนง่ายถึงจะถูก...แต่ถึงอย่างนั้นแขนแกร่งก็รัดเอวบางเอาไว้ให้นั่งแช่บนตักไม่ยอมให้เลื่อนลงไปนั่งข้าง แถมยังกดเลื่อนที่กั้นห้องโดยสารขึ้นอีกต่างหาก

“อันรู้ค่ะ แต่จะให้อันรอขอเงินคุณอย่างเดียวโดยไม่ทำอะไรเลยมันรู้สึกไม่ดีเข้าใจไหมคะ”หญิงสาวแข็งใจพูดไปตามความรู้สึก ถ้าอยู่เลี้ยงลูกก็ว่าไปอย่าง...อ๊ะ...นี่หล่อนคิดไกลเกินไปหรือเปล่า แค่วันแรกก็จะโดนทิ้งเสียแล้วยังจะกล้าคิดไกลนะยะ....

“ผมมีงานให้คุณทำเยอะแยะโดยเฉพาะบนเตียง”ออสตินกระซิบชิดริมหู น้ำแสงแตกต่างจากตอนแรกอย่างสิ้นเชิง มือไม้ก็เริ่มป้วนเปี้ยนลูบไล้สอดซุกเข้าไปในกระโปรงโลมลูบต้นขาเนียนมือไปมาอย่างถูกใจไม่คิดล่วงล้ำมากไปกว่านั้น ถ้าไม่มีธุระสำคัญรออยู่ล่ะก็ พ่อจะล่อให้น้ำตาเล็ด...ฮึ่ม..นอกจากขัดคำสั่งยังจะกล้ายั่วยวนกันอีก

“บอส...อย่าเพิ่งนอกเรื่องค่ะ อันยืนยันว่าจะทำงานบอสไม่มีสิทธิ์ไล่อันออกนะคะ” หญิงสาวไล่ตะปบมือซุกซนปิดล่างปิดบนให้วุ่นวายไปหมด.....จะหื่นไปไหนเนี่ย....

“คุณจะทำให้มันได้อะไรขึ้นมา ไอ้เงินเดือนขี้ปะติ๋วนั่นไม่ต้องสนใจหรอก ผมเพิ่มให้คุณสิบเท่าเลยเอ้า...”สามีหนุ่มเสนอให้อย่างใจกว้างสุด ๆ เขารู้ดีว่าเมียชอบเงิน

“ไม่ใช่อย่างนั้นนะคะ...อันยังไม่ได้ไปถึงจุดที่ฝันไว้จะเอาอะไรมาภาคภูมิใจคะ แล้วอีกอย่างถ้าหากวันไหนเราไปกันไม่ได้เราก็ต้องเลิกกันอย่างที่บอสบอกไงคะ แล้วทีนี้อันจะเอาประสบการณ์ที่ไหนไปสมัครงานใหม่ล่ะคะ”หญิงสาวไม่คิดว่าหล่อนจะสามารถผูกมัดใจผู้ชายสมบูรณ์แบบอย่างเขาไว้ได้ ไม่ว่าจะมองมุมไหนหล่อนก็ไม่มีอะไรเทียบเคียงได้กับผู้หญิงที่ผ่าน ๆ มาของเขาได้เลยแต่ละคนความสวยระดับท็อปทั้งนั้น ยิ่งหล่อนแอบค้นหาประวัติเขาแล้วก็ยิ่งใจฝ่อ อย่างหล่อนน่าจะจัดอยู่ในประเภทของแปลกมากกว่า เตรียมใจรอรับวันถูกโละทิ้งได้เลย