12

“มัม !.....”

“ห๊ะ....แม่คนนี้เป็นใครทำไมถึงเรียกฉันว่ามัม” ผู้มาใหม่ถามเสียงเข้มพลางจ้องมองคนที่นอนอยู่ในอ้อมแขนลูกชายโผล่มาแค่ใบหน้ากับนัยน์ตาตื่น ๆ

“มัม....อย่าพูดเสียงดังสิครับ เมียผมตกใจหมด” ออสตินพูดเนิบ ๆ ไม่ได้มีท่าทีตกใจแม้แต่น้อย

“แหมมมม......เมียแกเป็นลูกเจี๊ยบหรือไง ทำไมต้องกกกันไว้ขนาดนั้นด้วย” มาดามเอมิกาว่าพลางค้อนอย่างหมั่นไส้

อันนาพยายามผลักอ้อมแขนที่รัดแน่นเหมือนงูออก ...ไม่เหมาะไม่ควรอย่างยิ่งถ้าจะนอนคุยกับผู้ใหญ่แบบนี้...หล่อนพยายามจะลุกขึ้นทักทายแสดงบทบาทลูกสะใภ้ที่แสนดีแต่อีตานี่ไม่ยอมให้ความร่วมมือแถมยังรัดแน่นขึ้นอีก พยายามจะเอาตัวเองบังหล่อนเอาไว้ ทำอย่างกับหล่อนโป๊อยู่อย่างนั้นแหละ

“รบกวนมัมที่รัก ออกไปรอข้างนอกก่อนนะครับผม ถ้าไม่อยากเป็นตากุ้งยิงเพราะเมียผมเธอ.....เอ่อ....เธอโป๊อยู่น่ะครับ..คือว่าเรากำลังจะ......” คนเจ้าเล่ห์พูดจาชวนให้คิด คิดเป็นอย่างอื่นไม่ได้เลยนอกจากฉากสิบแปดบวก

“พอ ๆ ๆ ไม่ต้องอธิบายรายละเอียดมัมไม่อยากรู้....เสร็จแล้วก็รีบ ๆ ตามออกไปล่ะ” มาดามเอมิกาสะบัดหน้าเดินออกจากห้องไปทิ้งให้สะใภ้กำมะลอมองตามตาปริบ ๆ

ด้านนอกห้อง

“เป็นไงบ้างครับมัม” ไบรอันรีบปรี่เข้ามาหาคนที่เขานับถือเหมือนแม่แท้ ๆ

“เล่นอะไรกันก็ไม่รู้ ฉันจะเป็นตากุ้งยิงไหมเนี่ยตาไบรอัน...วันหลังฉันไม่ทำอะไรแผลง ๆ ตามแกอีกแล้ว....เจ้าแผนการดีนัก.....” เอมิกาออกมาบ่นเป็นหมีกินผึ้ง ปกติหล่อนไม่ใช่แม่ที่จะก้าวก่ายชีวิตส่วนตัวของลูก โดยเฉพาะลูกชายอย่างออสติน เพราะฝีมือการทำงานอันเป็นที่ประจักษ์ทำให้ท่านไม่กล้าหาญหัก ห้ามปรามเรื่องผู้หญิงที่ผ่านมา ซึ่งลูกชายอ้างว่าแค่คลายเครียด แต่คนเป็นแม่ยังไงก็อดห่วงไม่ได้.....ได้แต่หวังลึก ๆ อยากให้ลูกชายมีเมียเป็นตัวเป็นตนมีหลานให้ชื่นชมสักสองสามคนก็พอ....

“โธ่...ก็มัมเอาแต่บ่นอยากมีหลาน ผมก็ช่วยให้สมหวังอยู่นี่ไงคร๊าบบบบ” ไบรอันเข้าสู่โหมดออดอ้อน ใคร ๆ ก็รู้ว่าเขาเป็นลูกรักของคุณมัมขนาดไหน

“ก็ทำให้มันดี ๆ ไม่ได้เหรอ ทำไมให้ฉันต้องทำอะไรแบบนี้ด้วย นี่ถ้าทั้งคู่รู้ฉันมิเสียผู้ใหญ่หรือยะ” หญิงสูงวัยค้อนควักปะหลับปะเหลือกไม่ได้โกรธจริงจังนัก

“มัมไม่พูด ผมไม่พูดก็ไม่มีใครรู้หรอกครับ”

“ดีนะที่แด๊ดไม่อยู่ ไม่อย่างนั้นฉันกับแกโดนบ่นหูชาแน่” อลันสามีของนางมักจะพูดเสมอว่าออสตินน่ะลูกเขาส่วนไบรอันน่ะลูกรักของมัม....

“ชู่วววว !....เดี๋ยวพวกเขาออกมาได้แผนแตกกันพอดีครับมัม...” ไบรอันกระซิบกระซาบ...ครึ้มอกครึ้มใจเหลือเกินที่จะได้เอาคืนคนที่หวงความโสดนักหนา....ทีนี้แหละดิ้นไม่หลุดแน่......

มาดามเอมิกาขยับตัวอย่างรู้งาน นั่งวางท่าคอแข็งราวกับนางพญา รอคอยว่าที่ลูกสะใภ้อย่างใจจดใจจ่อ.....

ออสตินเดินโอบเรือนร่างโปร่งบางหรือจะพูดว่าช่วยดันหลังก็ไม่ผิดนัก เพราะพอเจอของจริงอันนาก็ทำท่าจะเป็นประเภทปากกล้าขาสั่นซะแล้ว สงสัยจะเก่งกับเขาคนเดียวเท่านั้นล่ะมั้ง.......ชายหนุ่มคิดขำ ๆ นึกถึงวันแรกที่โดนแม่ตัวดีตีหัวแตก....ทีอย่างนั้นล่ะช่างกล้านัก

ชายหนุ่มกุมมือหญิงสาวจูงไปนั่งลงบนโซฟาฝั่งตรงข้ามกับมารดาที่กำลังเพ่งพิจารณาอันนาราวกับจะสแกนให้ถึงกระดูก ใบหน้าท่านเหมือนจะยิ้มแต่แล้วก็ดุดันทำเป็นเชิดใส่เมื่ออีกฝ่ายยกมือพนมไหว้อย่างนอบน้อม

“บอกมัมมาเดี๋ยวนี้นะว่าแม่คนนี้เป็นใคร” ผู้สูงวัยถามลูกชายอย่างไว้ตัวน้ำเสียงถอดแบบแม่ผัวตัวร้ายในละครมาเป๊ะ ๆ

“อันนาเป็นเมียผมครับมัม”

“เฮอะ....เมียเหรอ...นี่ลูกเรียกผู้หญิงทุกคนว่าเมียอย่างนี้แล้วจะนับไหวไหมนั่นว่ามีเมียมากี่คนแล้ว....จริงไหมไบรอัน”มาดามเอมิกาลากไอ้ตัวแสบลงมาเล่นด้วย งานนี้มันจะมาทำลอยตัวเหนือปัญหาไม่ได้ต้องรับผิดชอบร่วมกัน

“เอ่อ...ครับมัม” ไบรอันรับคำอ้อมแอ้มสถานการณ์แบบนี้ไม่เหมาะแก่การเลือกข้างอย่างที่สุด

“ไอ้ไบรอัน !” ออสตินเรียกเตือนสติให้เจ้าตัวรู้ว่าเป็นคนของใคร ถึงมันจะเป็นลูกรักของมัม แต่ตอนนี้เขาเป็นเจ้านายแถมยังพ่วงตำแหน่งพี่ชายที่น่ารักของมันอีกต่างหาก

ไบรอันหน้าซีดหดเหลือสองนิ้วเห็นจะได้ช้างสารชนกันแล้วหญ้าแพรกอย่างเขาจะเหลือรึ ทำไมจู่ ๆ แม่ลูกคู่นี้ถึงพร้อมใจกันมาลงที่ตูวะเนี่ย....เลขาหนุ่มที่คิดว่าตัวเองเป็นคนคุมเกมนี้บ่นในใจพลางถอนหายใจให้กับชะตากรรมของตัวเอง......

“อันนาไม่เหมือนคนอื่นนะครับมัม” ออสตินตอบเนือย ๆ รู้สึกว่ามารดาจะเล่นใหญ่มากท่านคิดว่าลูกของท่านยังเป็นเด็กชายออสตินอยู่หรือไง......ชายหนุ่มคิดขำ ๆ แม่สามีกับว่าที่ลูกสะใภ้ช่างไม่ต่างกันเลยสักนิดเห็นทีอนาคตจะเข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ย

“ไม่เหมือน...เพราะคนนี้แกตั้งใจจ้างมาตบตามัมใช่ไหม” ผู้สูงวัยดักคออย่างรู้ทัน

อันนาสะดุ้งหน้าเสีย....นี่มัมหรือแม่หมอนะ ถึงได้ทายแม่นอย่างกับตาเห็นอย่างนี้