11

ออสตินฟังแล้วเงียบไปนานก่อนจะหมุนกายกลับมาเผชิญหน้ากับอันนาที่ยืนหน้าตาสลดหดแต่ไม่เหี่ยวเพราะคงยังอินกับชะตากรรมอันเลวร้ายของชายหนุ่ม

“มัมจะมาถึงเมืองไทยวันนี้” มือหนาจับบ่าบอบบางบีบเบา ๆ

“อ๋อ.....คุณก็เลยจะพาฉันไปแสดงตัวกับท่านเร็วขึ้นหน่อยใช่ไหมคะ...ไม่เป็นไรไม่ต้องเกรงใจนะคะถึงแม้จะฉุกละหุกแค่ไหนฉันก็สบายมาก พรุ่งนี้เช้ายังได้เลย” อันนาบอกอย่างมั่นใจในความพร้อมของตัวเอง

“มันไม่ใช่อย่างนั้นน่ะสิ”

“หรือว่าคุณจะพาฉันไปรับท่านที่สนามบินตอนนี้ใช่ไหมคะ .....สบายหายห่วงค่ะ...ว่าแต่ฉันใส่ชุดนี้ไปรับท่านได้ไหมคะ......ต้องเปลี่ยนให้ดูดีกว่านี้อีกหน่อยหรือเปล่า...จริงสิฉันจะต้องแต่งตัวให้สมกับเป็นเมียของคุณนี่เนอะ...งั้นฉันไปเลือกเสื้อผ้าก่อนนะคะ” อันนาจะผละไปแต่ก็โดนคว้า เอวคอดถูกตวัดเข้าหาร่างหนาอย่างง่ายดาย

“นี่คุณ....” หญิงสาวปรามเสียงขุ่นตาขวางอีตาบ้านี่ไว้ใจไม่ได้จริง ๆ เลย

ออสตินรีบปล่อยมือทำให้ร่างบางเซไปเล็กน้อยเพราะไม่ทันตั้งตัว

“ไม่ต้องหรอกคุณ เพราะมัมกำลังจะมาถึงที่นี่แล้ว”

“ห๊า..... แล้วเราต้องทำยังไงคะ” นักแสดงตุ๊กตาเพชรตื่นเต้นที่จะต้องเริ่มงานเร็วกว่าที่คิดไว้มากยังไม่ทันได้วางแผนให้รัดกุม

“ทำกิจกรรมอย่างที่ผมเคยทำ....เอ่อ...ให้ดูเป็นธรรมชาติก็พอ” ออสตินทำท่าทางลำบากใจที่จะอธิบาย

“แล้วปกติเวลาแบบนี้คุณทำอะไรล่ะคะ....หรือว่า.....อืม...เวลาอาหารแน่ ๆ เลยใช่ไหมคะ” อันนายิ้มดวงตาเป็นประกายในความฉลาดปราดเปรื่องของตัวเอง

ออสตินส่ายหน้าพลางถอนหายใจเหมือนไม่อยากพูดมันออกไป

“บอกมาเถอะค่ะ ถ้าไม่ใช่เวลาอาหารแล้วคุณมักจะทำอะไรช่วงเย็น ๆ ถึงค่ำแบบนี้คะ” หญิงสาวผู้มีความซื่อตรงต่อหน้าที่ของตัวเองถามอย่างกระตือรือร้นเพราะตอนนี้ยังไม่ได้เซ็นสัญญาจ้างเขาอาจจะเปลี่ยนใจได้ทุกเมื่อดังนั้นหล่อนจะประมาทไม่ได้เด็ดขาด

“งั้นก็เข้าห้องกันเถอะเดี๋ยวไม่ทัน” ออสตินฉวยมือบางจูงก้าวยาว ๆ เข้าห้องไปทั้งที่อีกฝ่ายยังตั้งตัวไม่ทัน

“เดี๋ยวสิคุณ....เข้าไปทำอะไรตอนนี้”

“นอน....ปกติผมจะอยู่บนเตียงตลอดเวลานั่นแหละ ถ้ามีผู้หญิงอยู่ด้วย”

“เฮ้ย ! บ้าหรือเปล่า”

“อย่าช้า...ผมไม่ทำอะไรคุณจริง ๆ หรอกน่าแค่จัดฉาก” ออสตินถอดสูทสลัดทิ้งตามด้วยเสื้อเชิ้ตตัวในก่อนจะดึงร่างบางให้ล้มไปด้วยกันแล้วดึงผ้านวมผืนใหญ่ขึ้นมาคลุมร่างทั้งคู่ไว้

อันนานอนตัวแข็งทื่อกลอกตาล่อกแล่กจ้องมองแต่ประตูอย่างระแวง......ถึงแม้เสื้อผ้าหล่อนยังอยู่ครบแต่ดูเขาสิเปลือยอกอวดอยู่ได้ ใจคอไม่ดีเลยจริง ๆ ....พับผ่าสิ...

ชายหนุ่มลอบยิ้มขบขันกับท่าทางของแม่คนเก่ง..... ถ้าเรื่องนี้คอขาดบาดตายจริง มีหวังเขาได้ตายตั้งแต่ยังไม่เริ่มต้นด้วยซ้ำ.....งานนี้ต้องขอบใจไอ้จอมแส่ที่ทำตัวเป็น หนอนบ่อนไส้คาบข่าวไปบอกกับมัม จนท่านนั่งไม่ติดต้องรีบบินมาดูตัวว่าที่ลูกสะใภ้ด้วยตัวเองแบบนี้....

“อันนา....เฮ้.....อันนาหายใจลึก ๆ แล้วค่อย ๆ ผ่อนคลาย...นั่นแหละแบบนั้น....คุณจะนอนแข็งเป็นท่อนไม้ไม่ได้.....เดี๋ยวก็โดนจับได้กันพอดี” ออสตินพลิกร่างเข้าหาหญิงสาวจับปลายคางของหล่อนเขย่าเบา ๆ เพื่อเรียกสติ....

“เอ่อ....ฉันไม่ได้ตื่นเต้น กำลังเตรียมความพร้อมแค่นั้นเองว่าแต่คุณถอยไปห่าง ๆ ไม่ต้องใกล้ขนาดนี้ก็ได้...เกยขึ้นมาจนจะทับฉันอยู่แล้วเนี่ย” หญิงสาวผลักร่างหนาแก้เก้อ....ก็เขินสิคะพ่อคุณพ่อทูนหัวผู้ชายอะไรจะเซ็กซี่ขยี้ใจปานนี้.....

“นี่คุณ....ปกติผมไม่นอนเฉย ๆ กับผู้หญิงหรอกนะแต่เพราะเป็นคุณไงผมถึงได้อยู่เฉย ๆ ได้”

“ขอบคุณนะคะ ที่ให้เกียรติฉัน” หญิงสาวเป็นปลื้ม....น่ารักจัง...

“เปล่า”

“อ๊าว !....งั้นหมายความว่ายังไงคะ”

“ไม่รู้สิ....ผมไม่มีอารมณ์ สงสัยเพราะคุณไม่เร้าใจด้วยมั้ง”

อันนามองคนที่พูดด้วยท่าทางเบื่อหน่ายด้วยสายตาแทบลุกเป็นไฟ ในขณะเดียวกันก็รู้สึกว่าความมั่นใจกำลังถูกสั่นคลอนอย่างหนัก.....หล่อนเผลอก้มลงมองซาลาเปาขาวอวบคู่หน้าของตัวเอง…..ก็ไม่เล็กนี่หว่า หญิงสาวคิดเข้าข้างตัวเอง…..

“มาตรฐานของผมมันต้องบิ๊กเบิ้มกว่านั้น” ออสตินพูดลอย ๆ ราวกับรู้ว่าหญิงสาวคิดอะไรอยู่

“แหวะ !.....” อันนายู่หน้าใส่....ขี้เกียจเถียงให้เข้าตัว ก็คงจะจริงของเขาแหละถ้าหมายถึงแหม่มผมทอง......เฮอะ....คนตาต่ำ ของฉันน่ะอัดแน่นไปด้วยคุณภาพย่ะ.... อันนาได้แต่ค่อนขอดในใจถึงแม้จะไม่พอใจแต่ก็ไม่ใช่เรื่องที่จะเอามาถกเถียงกัน

“หึหึ.....ทำไมคราวนี้ไม่เถียงผมล่ะ” ออสตินมองริมฝีปากอิ่มบิดเบ้อย่างมันเขี้ยว หล่อนกำลังเถียงเขาอยู่แต่ไม่ออกเสียงเท่านั้น

“ก็ดีแล้วไง...อย่ามาทำหื่นใส่ฉันอีกก็แล้วกัน”

“ตกลงว่าโกรธที่ฉันไม่มีอารมณ์กับเธอเหรอ...” ออสตินยังแกล้งยั่วไม่หยุด เขาชอบให้หล่อนโกรธมากกว่าทำตัวแข็ง ๆ นี่นา...

“ดีใจล่ะไม่ว่า...แบร่ ๆ ๆ ๆ ๆ.........” อันนาแลบลิ้นปลิ้นตากลบเกลื่อนที่โดนจับได้

“ฮ่า...ฮ่า...ฮ่า....” ชายหนุ่มหัวเราะดังลั่นห้อง... ยัยตัวแสบเอ้ย.....เหลือเกินจริง ๆ ....

“หัวเราะร่วนเชียวนะลูก.....” มาดามเอมิกาเปิดประตูเข้ามาหลังจากตั้งใจเคาะแค่ครั้งเดียว