EP13

เวลาล่วงเลยผ่านไปจนตกดึกในวันเดียวกัน ชีลีนตื่นขึ้นมาบนเตียงนอนเธอก็ไม่เห็นเอ็มเจอยู่บนเตียงแล้ว หญิงสาวกวาดสายตามองหาทั่วบริเวณห้องแต่ก็ไม่พบร่างของเขา

"คุณเอ็มเจออกไปข้างนอกค่ะ" ชะชาที่เปิดประตูเข้ามาเอ่ยบอก

"ไปตั้งแต่ตอนไหน"

"หนึ่งชั่วโมงที่แล้วค่ะ" ทั้งสองคุยกันเป็นภาษาไทย เพราะชะชาเธอเป็นคนไทยแต่ย้ายไปอยู่ที่ซาอุดีอาระเบีย

"แล้ววันนี้เขาจะกลับมารึเปล่า"

"คุณเอ็มเจแจ้งไว้ว่าน่าจะได้กลับอีกสองวันข้างหน้าค่ะ แล้วพรุ่งนี้คุณก็ต้องเรียนทำอาหารไทยด้วยนะคะ"

"ฉันทราบแล้ว เธอออกไปได้แล้ว"

"ค่ะ" ชะชาขานรับแล้วย่อตัวก่อนจะเดินออกไปจากห้องนอนของชีลีนไป ชีลีนที่นั่งอยู่ในห้องก็นั่งครุ่นคิดอะไรบางอย่างอยู่ในหัว ก่อนที่เธอจะลุกจากเตียงเพื่อจะจัดการธุระส่วนตัวของตนเองให้เสร็จ

…

@ร้านอาหาร

"ขอโทษนะ ที่วันนั้นฉันไม่ได้ไปตามนัดของนาย วันนี้ฉันขอเลี้ยงนายเพื่อเป็นการไถ่โทษแล้วกัน" ฉันเอ่ยบอกหยางอี๋ไป ส่วนเขาก็เอาแต่ยิ้มตอบเหมือนไม่ได้โกรธอะไรฉันกับเรื่องวันนั้น

"แต่เธอก็พี่งแอดไลน์ฉันมา"

"ฉันพี่งไอดีไลน์ของนายข้างหลังกระดาษตอนกลับมาห้อง แล้วก็ยุ่งๆด้วย"

"แล้วชอบมั้ย ดอกไม้ที่ส่งไปให้"

"ก็สวยดี" พอฉันตอบออกไปป้าเจ้าของร้านอาหารก็เดินถือเมนูมาให้เลือก เราอยู่ร้านอาหารเล็กๆ ในซอย เท่าที่ฉันรู้มาหยางอี๋เป็นแค่นักศึกษาธรรมดาและฐานะครอบครัวของเขาก็ไม่ได้รวย ที่มาเรียนที่นี้เพราะได้ทุนจากโรงเรียนมัธยมปลาย

"นายจะกินอะไร"

"เอาเหมือนเธอแล้วกัน"

"งั้นเอาเป็นกะเพราไข่ดาว เอ่อ ไม่เผ็ดมากนะคะ สองที่ค่ะ"

"รอสักครู่" แล้วป้าเจ้าของร้านก็เดินกลับเข้าไปในครัว ร้านนี้ไม่ค่อยมีนักศึกษาเท่าไหร่ ส่วนมากเป็นคนแก่หรือวัยทำงานแล้ว

"แล้วที่เธอบอกยุ่งๆมีเรื่องอะไรหรอ มีอะไรให้ฉันช่วยมั้ย"

"…" พอได้ยินคำถามของหยางฉันก็ชั่งใจคิด พี่คินไม่สามารถช่วยอะไรฉันเรื่องคุณพ่อคุณแม่ได้แล้ว ฉันต้องทำเรื่องนี้คนเดียว ต้องตามหาคุณพ่อคุณแม่ให้เจอ และบางทีการมีเพื่อนร่วมช่วยก็ดีกว่าการลงมือคนเดียว

"ว่าไง"

"ฉันกำลังตามหาคุณพ่อกับคุณแม่ ท่านหายตัวไปหลายเดือนแล้ว" ฉันตัดสินใจบอกหยางอี๋ไป และเปิดรูปของท่านทั้งสองในโทรศัพท์มือถือให้คนตรงน่าดู

"นี้คือคุณพ่อกับคุณแม่ของเธอใช่ไหม"

"ใช่"

"เดี๋ยวยังไงฉันจะลองให้พี่ชายของฉันช่วยอีกแรง เขาทำงานอยู่หน่วยปกครองบียูซี"

"มันคือหน่วยงานของอะไรหรอ"

"หลายๆอย่าง องค์กรรักษาความปลอดภัย สายสืบ สายลับ"

"ขอบใจนะ"

"ยังไงพรุ่งนี้หลังเรียนจบ เธอมาที่บ้านของฉันจะได้มั้ย"

"ไปบ้านของนายเลยหรอ"

"ถ้าไม่ใช่งานที่มาจากคำสั่งขององค์กร มันต้องทำแบบไม่ให้ใครจับได้ แล้วบ้านของฉันเป็นที่ที่จะไม่ผิดสังเกต"

"อื้อ"

"อาหารมาแล้ว กะเพราไข่ดาวสองที่ไม่เผ็ด" ในขณะที่เรากำลังคุยกันอยู่นั้นป้าเจ้าของร้านก็นำอาหารมาเสิร์ฟ เธอวางไว้บนโต๊ะอาหาร แล้วเราก็จัดการกับเมนูตรงหน้า อย่างน้อยๆ การตามหาคุณพ่อคุณแม่ก็ไม่ได้ลงมือคนเดียวแล้ว

หลังจากที่เราสองคนทานข้าวกันเสร็จหยางก็ขึ้นรถเมล์มาส่งฉัน ก่อนที่รถเมล์จะจอดเขาก็โบกมือให้

"พรุ่งนี้เรียนเสร็จอย่าลืมนะ"

"นายก็เดินทางกลับดีๆด้วย"

"โอเคค" ฉันยืนมองจนรถเมล์เคลื่อนออกจากป้าย หลังจากนั้นก็เดินตามริมฟุตบาทเข้ามาอีกหน่อยก็เป็นคอนโด

ฉันเปิดประตูเข้ามาในห้องก็เห็นเงาร่างของผู้ชายนั่งอยู่ มันเป็นเงาที่สะท้อนกับกระจกตรงระเบียง

"ตกใจอะไรขนาดนั้น" แต่พอได้ยินเสียง ฉันก็โล่งอกขึ้นมาทันที อย่างน้อยๆ ก็เป็นคุณเอ็มเจไม่ใช่โจร

"เข้ามาในห้องน้องดาได้ยังไงคะ" ฉันวางกระเป๋าสะพายเอาไว้แล้วเปิดโคมไฟให้มีแสงสลัว เพราะชอบอยู่แบบนี้มากกว่า

"กุญแจสำรอง"

"แต่คอนโดก็ไม่น่าจะให้กุญแจสำรองกับคนแปลกหน้า ไม่เห็นจะมีระบบความปลอดภัยเลยสักนิด"

"ก็แค่บอกว่าฉันเป็นใคร มันก็ไม่ยากที่จะเข้ามาในห้องเธอได้แล้ว"

"คุณดื่มหรอคะ" ฉันหลุบตามองเครื่องดื่มไวน์ที่ตั้งอยู่บนโต๊ะแล้วถามเขาออกไป และเหมือนว่าเขาจะดื่มมันแทบจะหมดขวดแล้ว

"ใช่"

"แล้วจะกลับตอนไหน น้องดาอยากพักผ่อน" ฉันไม่ได้ไล่หรือแสดงท่าทีอะไรใส่ เพราะก็เริ่มทำใจที่จะต้องอยู่กับเขาแล้ว ขอแค่ไม่ยุ่มย่ามหรือทำอะไรล่วงเกินเหมือนเดิม

"ฉันจะค้างที่นี้"

"แต่นี้ไม่ใช่ห้องของคุณนะคะ"

"แล้วมันทำไม?" ใบหน้าคมเข้มจ้องมองที่ฉัน ก่อนที่คิ้วหนาจะขมวดมองคล้ายกับกำลังไม่พอใจ

"ถ้าอย่างนั้นก็ตามใจเถอะค่ะ" ฉันตอบปัดๆ ออกไปแล้วเดินหายเข้าไปในห้องนอน ก่อนจะทิ้งตัวลงบนเตียง ปล่อยให้เขาดื่มไวน์ของเขาไป ไม่รู้ว่าเวลาล่วงเลยไปเท่าไหร่จนฉันเผลอหลับไป

…

พอรู้สึกตัวขึ้นมาอีกทีก็รู้สึกเหมือนอะไรมาวุ่นวายกำลังกาย ฉันเปิดเปลือกตาขึ้นก็เห็นร่างของเขาที่อยู่บนตัว คุณเอ็มเจกำลังใช้ปากดูดเลียหัวนมของฉันอยู่ จนมันรู้สึกเสียวกระสันไปทั่วร่างกาย

"ยะ ยังไม่กลับอีกหรอคะ" ฉันพยายามใช้มือดันบ่าแกร่งออกแต่นิ้วกับถูกมือหนากดลงบนเตียงแล้วสอดเข้าไปประสานกันแล้วยกขึ้นเหนือหัว

"ก็บอกแล้วว่าจะค้างที่นี้" กลิ่นแอลกอฮอล์ลอยคละคลุ้ง ทำให้ฉันรู้สึกได้ว่าเขากำลังเมา

"คุณกำลังเมา ปล่อยน้องดาก่อนค่ะ"

"ปล่อยยังไม่ได้ ฉันกำลังมีอารมณ์"

"อย่าทำแบบนี้กับน้องดาเลยนะคะ" ฉันเอ่ยขอร้องออกไป เพราะอยากให้เรื่องระหว่างเราไม่มีความสัมพันธ์ทางกายเข้ามาเกี่ยวข้อง

"ทำไม" ใบหน้าแดงระเรื่อเงยขึ้นแล้วถามออกมา แววตาของเขาสื่อถึงความปรารถนาอย่างชัดเจน

"น้องดาไม่อยากให้เรามีความสัมพันธ์ทางกายเกี่ยวข้องกันค่ะ เพราะพี่คินก็เอาเงินคืนคุณไปแล้ว"

"แต่ฉันเคยได้เธอแล้ว ทำไมถึงเอาอีกไม่ได้"

"น้องดาบอกคุณไปแล้วเมื่อกี้ อยากให้คุณเข้าใจนะคะ"

"ไม่ เธอเป็นของฉันแล้ว ก็ต้องเป็นของฉันไปตลอด"

"อ๊ะ!" คนบนร่างฉันดื้อรั้น เขาก้มหน้าดูดนมฉันต่อ แล้วมืออีกครั้งก็ใช้ปลายนิ้วเขี่ยหัวนมไปด้วยทำให้ฉันเองก็แทบจะควบคุมตนเองไม่อยู่

,