บทที่ 5 จับได้คาตา

บทที่ 5 จับได้คาตา

(โรงพยาบาล)

"เด็กชายวิหค แสงเกียรติเข้าพบคุณหมอได้แล้วค่ะ"

เมื่อถึงคิวของน้องซิกผมก็อุ้มน้องเดินเข้าห้องตรวจก็พบกับคุณหมอที่ผมไม่วันลืมพระคุณของท่านที่ช่วยเหลือผมไว้แน่นอน

วันนั้นในอดีตตอนที่ผมพึ่งจะอายุ12ปี ผมเกิดปวดท้องขึ้นมาอย่างหนักตอนที่กำลังข้ามถนนก็ได้ป้าหมอสาคนนี้ช่วยผมเอาไว้และพาผมส่งโรงพยาบาลที่ท่านทำงานอยู่และวันนั้นก็เป็นวันที่ผมได้รู้ว่าไม่ควรทานของสุ่มสี่สุ่มห้าเพราะจะทำให้ผมอาหารเป็นพิษได้ง่ายและท่านมักจะนัดผมไปรับยาอยู่เสมอทุกๆ สามเดือน

ท่านบอกเป็นวิตามินเสริม ผมก็ไม่ได้ค้านอะไรก็มารับตรงเวลาตลอดจนวันหนึ่งท่านถูกเรียกตัวกลับกรุงเทพด่วนแล้วหลังจากวันนั้นท่านก็ถูกย้ายกลับกรุงเทพผมก็ไม่ได้รับยาอะไรอีกจนวันนี้ผมได้กลับมาพบท่านอีกครั้งผมโคตรจะดีใจเลย

"สวัสดีจ๊ะน้องโฟร์ยังจำกันได้ไหมคะ"เสียงอันอบอุ่นเอ่ยทักผมเหมือนเคย

"ครับ ป้าหมอ"

"ยังทานยาอยู่ไหม"ป้าหมอยังคงห่วงผมเหมือนเดิมเลยแหะแต่พอผมตอบออกไปท่านก็ขมวดคิ้วนิดๆก่อนจะกลับมาทำสีหน้าปกติอีกครั้ง

"ไม่แล้วครับผมไม่ได้ทานยาตั้งแต่ที่คุณหมอย้ายไปแล้วครับ"

"อย่างนั้นหรอแล้วทานอาหารได้ปกติไหมต้องดูแลตัวเองดีๆ หน่อยนะรู้ไหมลำไส้เราไม่ค่อยดีเท่าไร แล้วดูสิไม่ได้เจอกันตั้งนานจนมีลูกซะแล้วอย่างเราไปทำสาวบ้านไหนท้องหืม"

"โธ่ป้าหมอครับ ใช่ลูกผมที่ไหนหละแม่เด็กเขาเป็นเพื่อนสนิทกับผมครับ ป้าหมอจำเปรี้ยวได้ไหมนั่นแหละครับแม่เด็ก พ่อเด็กต้องการฆ่าเด็กเธอเลยทิ้งเด็กไว้ให้ผมเลี้ยง ตอนแรกผมว่าจะไม่เรียนต่อกะหางานทำแล้วฝากเด็กให้แม่ฝ้ายเลี้ยงแต่แม่ฝ้ายกลับจะขายที่เพื่อย้ายไปอยู่กับสามีของเขาที่ต่างประเทศน่ะครับ แต่ดีที่คุณหญิงท่านเมตตาผม ผมกับน้องซิกเลยไม่ต้องอดตายกันอยู่ข้างถนนน่ะครับ"

"งั้นหรอดีจริงๆ เลยนะ ยังไงสาก็ฝากพี่ดูแลโฟร์ด้วยนะคะพี่สินี"

"ได้อยู่แล้วหละนะยังไงเราก็รุ่นพี่รุ่นน้องกันนี่ ว่าแต่กลับมาจากญี่ปุ่นตอนไหนกันหืม แถมกลับมาก็ไม่ยอมติดต่อพี่มาเลยนะคะ"

"ขอโทษที่สาไม่ได้ติดต่อไปนะคะ พอดีแฟนสาเขาอยากกลับมาเจอลูกเร็วๆน่ะคะพี่สินี เอาล่ะคะสาว่าเรามาตรวจน้องซิกกันดีกว่านะคะ"อยู่ๆป้าหมอก็ทำสายตาเศร้ามาทางผมแล้วก็เปลี่ยนเรื่องไปเฉยๆงั้นอ่ะ

ป้าหมอเคยมีลูกด้วยแหะพึ่งรู้นะครับเนี่ยผมอุ้มน้องซิกให้ป้าหมอตรวจ พอป้าใช้หูฟังของแพทย์ตรวจเสร็จก็หันมาหาผมด้วยสีหน้าเครียดๆ

"โฟร์ น้องซิกลูกเราการหายใจไม่ปกติเท่าไรเลยนะฟังจากการทำงานของปอดดูเหมือนตอนท้องแม่เด็กคงดูแลไม่ดีแน่เลย หมอคงต้องขอดูประวัติของตัวแม่หน่อยแล้วหละ อืมโรงพยาบาลนี้เองหรอดีนะที่หมอมีเพื่อนอยู่ที่โรงพยาบาลนั้นพอดีเลยขอมาได้ง่ายหน่อย"

ป้าหมอกดกริ่งเรียกคุณพยาบาลหน้าห้องให้เข้ามาและสั่งบางอย่างกับคุณพยาบาลจากนั้นซักพักแฟ้มบางๆ ก็มาอยู่ในมือป้าหมออย่างไวเลยครับ อย่างเทพอ่ะสั่งปุ๊ปได้ปั๊ป ป้าหมออ่านประวัติแล้วผมโคตรจะตกใจอ่ะ

"อืม ดื่มแอลกอฮอล์จัดมากแถมยังเคยทานยาขับตอนอายุครรภ์หกเดือนด้วยเกือบไม่รอดทั้งคู่ เพื่อนเธอคนนี้ใจร้ายมากเลยนะ อ๊ะเดี๋ยวก่อนมีจดหมายแนบมาด้วยจากเพื่อนของน้องที่ชื่ออิงอร ในนี้เขียนว่าตัวแม่เด็กอาละวาดอย่างหนักเพราะพ่อเด็กต้องการแค่ตัวลูกไม่รวมตัวแม่ เธอพยายามทุบท้องตัวเองอยู่ตลอดเวลาทำให้พ่อของเด็กในท้องให้มัดตัวแม่เด็กเอาไว้ตลอด จนกระทั่งคลอดผ่านไปสองวันทั้งแม่และเด็กก็หายไปจากโรงพยาบาล พ่อเด็กโวยวายโรงพยาบาลแทบแตก ตอนนี้ถ้าเธอเจอเด็กช่วยติดต่อพ่อของเด็กด้วย ขอบคุณ อิงอร จดหมายมีมาเท่านี้แหละนะ ว่าแต่เปรี้ยวเขาบอกเราไหมว่าพ่อเด็กจะฆ่าเด็กทำไมน่ะหืมโฟร์ เท่าที่อ่านเขาดูรักลูกมาเลยนะเห็นว่าตามหาลูกตลอดเลย"

"เปรี้ยวเขาไม่ได้บอกครับ บอกเพียงแค่ว่าให้ผมดูแลลูกแทนเขาทีเท่านั้น แถมตอนนี้ผมก็ไม่รู้ว่าเปรี้ยวเป็นตายร้ายดียังไงด้วยแล้วอีกอย่างผมไม่เชื่อหรอกนะครับว่าเปรี้ยวจะทำแบบนั้นกับลูกของตัวเอง เพราะตอนที่เปรี้ยวท้องผมเคยเจอเธอครั้งหนึ่งเธอดูดีใจจะตาย"

"ดูเหมือนเพื่อนมึงจะพาลูกหนีพ่อแท้ๆ มานะโฟร์"

พี่ยักษ์ที่เงียบฟังมานานก็พูดขึ้น อีกอย่างผมอยากรู้จังว่าพ่อน้องซิกคือใครกันจะใช่พี่โอเด็นรึเปล่า เด็กนักเรียนรุ่นพี่ที่แลกเปลี่ยนมาจากอังกฤษคนนั้นที่ผมเห็นเปรี้ยวปลื้มนักปลื้มหนา

"อืมนี่ใบเกิดของเด็กที่พ่อเด็กส่งมา"ป้าหมอยื่นใบเกิดน้องซิกให้ผมและดูช่องของพ่อเด็ก พอผมเห็นช่อของพ่อเด็กผมแทบทำกระดานหลุดมือเลยล่ะ เป็นอย่างที่ผมคิดจริงๆด้วย

"นายโอเด็น เกร็นสโตร์..."

"รู้จักรึไง"พี่ยักษ์เขาถามผมด้วยเสียงขุ่นๆ ไบโพล่าแดกรึไงไม่รู้ครับเดี๋ยวดีเดี๋ยวร้ายเนี่ย ผมเลยได้แต่พยักหน้าตอบกลับไป

"เขาเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนมาจากอังกฤษครับ พี่ชายของเพื่อนห้องเดียวกันเปรี้ยวปลื้มพี่เขามากแต่คนที่เปรี้ยวคบด้วยคือคนน้องที่ชื่อไอเดนนะครับ พี่โอเด็นเขาไม่ได้เป็นแฟนของเปรี้ยว แล้วเปรี้ยวไปท้องกับพี่โอเด็นได้ไง แถมเปรี้ยวก็คบกับไอเดนช่วงสั้นๆเอง เพราะมีการแลกเปลี่ยนแค่สามเดือน แต่พอหลังจากคู่พี่น้องเกร็นสโตร์กลับไป เปรี้ยวก็มาขอลาออกไปเหมือนกัน"

"อาจจะพลาดท้องกับคนพี่ก็ได้นะ แบบวันไนท์แสตนน่ะ"พี่ยักษ์ตอบไขข้อข้องใจให้ผม แต่ผมก็ยังสงสัยอยู่ดีอ่ะ

"แบบนี้ก็ได้หรอครับ เขาคบกับไอเดนอยู่นะครับ"

"มึงนี้นะคงปล่อยไปไหนคนเดียวไม่ได้เลยสินะไอ้เฉิ่มเอ๊ย"

"หึหึ งั้นเดี๋ยวหมอพาเจ้าตัวเล็กไปตรวจร่างกายเพิ่มก่อนนะหมออยากดูให้แน่ใจว่าหัวใจกับปอดจะไม่เป็นอะไรหรือถ้าเป็นขึ้นมาจริงๆ หมอคงให้ยาวิตามินกลับไปทานทั้งพ่อทั้งลูกเลยแล้วกัน"

หลังจากตรวจจนละเอียดแล้วผมก็พาน้องซิกไปรอรับยาส่วนพ่อกับแม่พี่ยักษ์รออยู่คุยกับป้าหมอต่อ หัวใจกับปอดของน้องซิกยังทำงานได้ไม่ปกติเพราะคลอดก่อนกำหนดป้าหมอบอกไม่มีอะไรหน้าห่วงมากแค่นี้ผมก็เบาใจแล้ว

พอรอรับยาและจ่ายเงินเสร็จผมกับพี่ยักษ์และพี่นนท์ก็มานั่งรอคุณหญิงกับสามีของท่านตรงล็อบบี้และสายตาผมก็หันไปเห็นพี่พีมแฟนพี่ยักษ์กำลังเดินมากับผู้ชายที่ดูภูมิฐานแถมยังดูนัวเนียกันมากด้วยพี่พีมเขาเข้าใจอะไรผิดเปล่าวะนี่มันโรงพยาบาลนะไม่ใช่โรงแรมม่านรูดจะมาจี๋จ๋าบีบตูดกันในที่สาธารณะได้แบบนี้

แฟนพี่ยักษ์แม่งโคตรน่ารังเกียจเลยประเจิดประเจ้อชิบแล้วอีกอย่างพี่เขาเป็นแฟนพี่ยักษ์ไม่ใช่รึไงทำไมถึงเนื้อถึงตัวกับผู้ชายคนอื่นง่ายจังวะ

"น้องโฟร์ครับเรากลับไปทำปิ้งย่างทานกันที่บ้านแม่ดีกว่านะฉลองวันเปิดเรียนของน้องโฟร์ด้วยดีไหมคะส่วนไอจะชวนเพื่อนมาก็ได้นะคะลูกไปกันคะไปซื้อของสดกัน"

"ครับแม่/ครับแม่"

ผมที่คุยกับคุณหญิงเสร็จหันไปอีกทีพี่พีมก็หายไปแล้วพี่นนท์ก็ด้วยหายไปไหนนะแล้วผมจะบอกพี่ยักษ์ดีไหมนะว่าเห็นพี่พีมกับผู้ชายคนอื่น

"มองหาอะไรไอ้เฉิ่ม รีบเดินดิ๊เดี๋ยวแม่กูรอนานอีกอย่างกูเริ่มปวดแขนแล้วเนี่ย ตัวเล็กแต่แม่งอุ้มนานๆก็ไม่ไหววะ มึงเอาลูกไปอุ้มมั้งดิ๊เดี๋ยวกูโทรตามเพื่อนกูก่อน อ้าวเชี่ยน้องซิกเล่นอะไรกับมือถือกูวะเนี่ย นี่มัน...."

พี่ยักษ์พูดจบก็ยื่นน้องซิกมาให้ผมเลยครับแล้วกำลังจะกดหาเพื่อน พี่ยักษ์มันก็บ่นว่าน้องซิกเล่นอะไรในมือถือของพี่มันซักอย่าง แต่ซักพักพี่มันกลับเงียบแล้วยืนจ้องมือถือค้างอยู่แบบนั้น จนผมทนไม่ไหวเดินเข้าไปดูและเห็นภาพที่พี่พีมกำลังหยอกล้อบีบก้นอยู่กับผู้ชายอีกคนอยู่หน้าลิฟต์ตรงล๊อบบี้

"พี่ยักษ์ เป็นไรไหมพี่"ผมถามพี่ยักษ์ออกไป

"ไม่ ไม่เป็นไรเราไปกันเถอะ มากูอุ้มลูกให้"

สีหน้าพี่ยักษ์ไม่ดีเลยครับ ผมจึงตัดสินใจจับมือพี่ยักษ์แล้วเดินไปที่ลิฟต์เพื่อไปยังลานจอดรถชั้นใต้ดิน แล้วตามทางผมก็เห็นพยาบาลเขากดถ่ายรูปผมสามคน แล้วพูดบางอย่างประมาณว่า

'น่ารักเนอะแก พ่อแม่ลูกดูสิมีจับมือกันด้วยอ๊ายยยย! ชะนีอิจฉาจร้า'

หรือไม่ก็ประมาณว่า

'ดูสิแกนั่นหลานชายเจ้าของโรงพยาบาลอุ้มลูกก็ยังหล่อเลยดูสิแก'

แต่ไอ้คนข้างๆ ผมนี่สงสัยสติหลุดไปพร้อมภาพตีลังกาฝีมือการถ่ายของลูกผมไปแล้วไม่หือไม่อือหน้านิ่งกว่าปกติแถมยังบีบมือผมจนมือผมเจ็บไปหมดแล้วเนี่ย

"พี่ยักษ์!! ไอ้เชี่ยพี่ยักษ์!!บีบมือผมจะแหลกแล้วโว้ยพี่!!"

ผมตะโกนเรียกพี่ยักษ์ที่หยุดกระทันหันแล้วมองตามสายตาพี่มันไปก็เห็นหนังสดพี่พีมกำลังจูบแบบดูดดื่มกับผู้ชายที่ผมเห็นในตอนแรก เชี่ยแล้วไงกระดูกมือกูจะแหลกคามือพี่มันแล้ว ไม่น่าไปจับมือพี่มันเลยส่วนลูกชายผมมันหลับไปแล้ว น้องซิกมึงหลับไปได้ไงเนี่ยรังสีฆ่าฟันกระจายซะขนาดนี้ ก็อย่างว่าน้องมันยังเด็กคงไม่รู้เรื่อง

แต่ผมนี่ดิรับแรงพี่มันเต็มๆ จนพี่พีมหันมา ไอ้เชี่ยพี่ยักษ์มันหมุนตัวกลับแล้วดึงผมเข้าไปจูบอย่างหนักหน่วงผมที่ไม่เคยจูบมาก่อนลมหายใจแทบหมดและเหมือนพี่มันจะรู้สึกตัวเลยเลิกจูบผมแล้วพาผมกับน้องซิกเดินขึ้นรถที่จอดรออยู่แล้วเมื่อเข้าไปนั่ง พ่อพี่ยักษ์ก็พูดบางอย่างขึ้น

"กลับไปห้องซะยักษ์แล้วดูว่าแบบรถยังอยู่ไหม พ่อจะรอด้านล่าง"ดูซีเรียสกันโคตรๆเลยครับ

"ครับ พ่อ"พ่อแม่พี่ยักษ์ดูซีเรียสมากแต่กูเนี่ยเจ็บปากมากได้รสเลือดในปากเลยครับ

(หนึ่งชั่วโมงครึ่งต่อมา)

พวกเราถึงบ้านของพ่อแม่พี่ยักษ์แล้วครับ ผมจะบอกว่าก่อนที่จะมาถึงที่นี่ได้เหมือนพายุลูกใหญ่ซัดเข้ากับห้องของพี่ยักษ์เลยล่ะครับ พี่แกเล่นรื้อห้องทุกมุมเลยครับ

ไอ้ผมก็อยากจะขัดแหละนะว่าทำไมไม่หาตรงที่เก็บเล่ามาหาอะไรตามใต้โซฟา ซิงค์ล้างจานหรือแม้แต่ตู้เย็นพี่มันก็หา ผมล่ะอยากจะร้องตะโกนถามจริงๆ ว่าพี่มึงรื้อแล้วใครจะเป็นคนเก็บของครับถ้าไม่ใช่ไอ้ทาสคนนี้ ฮือๆ ผมจะกลายเป็นอีเย็นแล้วครับทุกคน

คืนนี้ผมจะเมานะครับอย่าห้าม ผมจะตีเนียนเมาแล้วแฮงค์จนเก็บห้องไม่ไหวให้ดู ฮือๆแล้วผลสุดท้ายพี่ยักษ์ก็หาแบบรถไม่เจอเลยไปดูกล้องวงจรปิดที่พี่มันติดตั้งไว้ทั่วห้องคือจะมีเยอะไปเพื่อ จะเอาไว้ถ่ายหนังโป๊รึไงพี่ เอาแบบเห็นครบทุกมุมไรงี้

คือถ้าพี่มึงดูกล้องวงจรปิดตั้งแต่แรกคงไม่ต้องรื้อกระจายแบบนี้ใช่ป่ะ พี่มันโง่เนอะ แล้วผมก็สะดุ้งตกใจจนเกือบทำจานกุ้งเผาหล่นเพราะเสียงที่ทักผมตอนที่ผมกำลังคิดอะไรเพลินๆ

"มายืนทำมิวสิคอะไรหน้าเตาครับน้องโฟร์ ตาแดงๆเหมือนจะร้องไห้เลยนะครับ"

"ไม่ได้ทำมิวสิคครับพี่เกมแต่ผมกำลังคิดแผนที่จะให้พวกพี่ไปช่วยผมเก็บของที่ห้องไงดี อุ๊บส์แผนแตก อ่อแล้วก็กางเกงในของพวกพี่ผมซักเก็บไว้ให้แล้วนะคืนนี้ตามไปเอาด้วยนะครับ"

"ได้เลยครับ เดี๋ยวตอนขากลับพี่ขึ้นไปเอา"พี่เกมเขายิ้มให้ผมแล้วบอกว่าจะไปกับผมแหละ แสดงว่าที่ผมพูดไปตอนแรกพี่มันไม่ได้ยินสินะ

"รับปากว่าจะไปแล้วนะพี่"

"ครับ"

หึหึเสร็จโจรเราได้แรงงานทาสเพิ่มแล้วครับสบายล่ะทีนี้ ผมที่ปิ้งย่างไปได้ซักพักก็เพิ่งสังเกตว่าพี่ยักษ์มันหายไปผมจึงหันไปถามพ่อของพี่ยักษ์

"คุณพ่อครับแล้วพี่ยักษ์ล่ะครับ"ผมล่ะกลัวพี่มันจะคิดสั้นยิ่งอกหักอยู่ด้วยอ่ะ

"อยู่ในห้องน่ะเราถามพ่อทำไมครับน้องโฟร์"

"คือผมจะเอาของที่ย่างเสร็จแล้วไปให้พี่เขาทานน่ะครับ"

วิด วี๊ว!

เสียงโห่แซวของเพื่อนๆ พี่ยักษ์ก็มาผมก็อายเป็นนะไม่กล้ามองหน้าพี่ๆ มันเลยอ่ะ

"น้องโฟร์ย้ายมาเรียนคณะพี่เถอะครับพี่จะดูแลเทคแคร์น้องอย่างดีเลยครับ"พี่มีนพูดขึ้นในขณะที่สองมือเต็มไปด้วยกุ้งและปลาหมึกที่ย่างเสร็จแล้ว

"มึงอยากแดกของอร่อยพร้อมการดูแลก็บอกน้องมันไปดิวะไอ้สัสมีน"

"ไอ้เชี่ยเสียแผนกูหมดไอ้บาส น้องมันทำกับข้าวอร่อยกว่าแม่กูอีกอ่ะกูก็ต้องอยากได้ตัวน้องมันเป็นธรรมดาไหมวะ"พี่มีนด่าใส่พี่บาสเป็นชุดเลยครับ พวกพี่เขาฮาดีนะผมว่า

"เดี๋ยวผมทำฝากพี่ยักษ์ไปก็ได้ครับพี่มีน"

"โอ้วนางฟ้าท่านมหาของพี่"

อะไรของพี่มันวะครับดูจะอดอยากมากเลยนะ เหมือนไม่เคยกินของอร่อยจะดีใจอะไรปานนั้น อากาศเมืองไทยนี่ก็ร้อนจริงๆ สงสัยผมต้องไปตัดผมบ้างแล้วมั้งเนี่ย ผมรวบผมทำเป็นจุกเหมือนเดิมแล้วก็ใช้ยางรัดผมที่พี่ยักษ์ซื้อให้มามัดพร้อมติดกิ๊ฟอีกชั้นกันมันหลุด

พอเสร็จผมก็คีบกุ้งเผาสี่ตัวตัวปลาหมึกอีกสามตัวแล้วก็ปลาเผาหนึ่งตัวมานั่งแกะนั่งหั่นเป็นชิ้นๆ พร้อมตักน้ำจิ้มใส่ถ้วยเล็กกับผักสดอีกนิดหน่อยแล้วก็ตบท้ายด้วยข้าวสวยร้อนๆ ใส่จานพอเตรียมเสร็จผมก็จัดการใส่ถาดแล้วเดินยกเข้าไปในตัวบ้านเพื่อไปห้องของพี่ยักษ์ ก่อนไปผมก็บอกแม่พี่ยักษ์ก่อนแล้วยังได้ยินเสียงเพ้อๆ ของพี่บาสอีกด้วย อะไรของพวกพี่เขาวะ ท่าจะบ้ากันจริงๆสงสัยเมาความร้อนจนเพ้อ

"เชี่ยนางฟ้าของจริง นี่มันนางฟ้าในร่างท่านมหาหรอวะ ไอ้เชี่ยยักษ์มีของดีแล้วเงียบตลอด"ผมมองพี่มันอีกนิดแล้วเดินผ่านพี่ทั้งสามคนที่เมาความร้อนออกมาเลย

"คุณหญิงแม่ครับผมเอาอาหารไปให้พี่ยักษ์ก่อนนะครับ"

หลังจากโฟร์เดินหายเข้าไปในตัวบ้านคุณหญิงของบ้านก็พูดขึ้นทันทีเมื่อเห็นสายตาเพ้อๆของสามหนุ่มเพื่อนสนิทของลูกชาย

"คนนี้ไม่ได้นะจ๊ะคุณแม่จองแล้ว มองได้แต่อย่าจีบนะจ๊ะนั่นน่ะของพ่อยักษ์ใหญ่เขา แม่ล่ะไม่อยากจะเมาท์วันนี้น้องไอศูรย์ของคุณแม่จูบดูดดื่มกับน้องโฟร์โชว์คนมักมากที่ลานจอดรถใต้ดินของโรงพยาบาลด้วยล่ะ"พอคุณหญิงของบ้านพูดจบผู้เป็นสามีก็ได้แต่ส่ายหัวกับความอยากเมาท์มอยของภรรยาตัวเอง

"ใครครับแม่!! "

เพื่อนๆ ของยักษ์ทั้งสามคนต่างพากันล้อมวงเข้ามานั่งดูคลิปคลิปหนึ่งที่ไม่ว่ามองยังไงคนในคลิปก็คือพีมแฟนของยักษ์ที่กำลังนัวเนียอยู่กับโชคคู่แข่งทางธุรกิจของบ้านยักษ์

"เชี่ยพีมมันทำแบบนี้กับเพื่อนเราได้ไงวะเสียแรงที่เชียร์วะสัส"

มีนพูดขึ้นเมื่อดูคลิปจบ ทั้งบาสและเกมต่างก็เงียบเพราะพวกเขาเคยเจอพีมเดินควงกับพี่รหัสของยักษ์มาก่อนแล้วที่สยามและพยายามบอกให้ยักษ์รู้ตัวแต่พีมก็จะมาขวางตลอดและเมื่อพวกเขาได้โอกาสบอก ยักษ์กลับไม่เชื่ออีก พวกเขาได้แต่มองหน้ากันและคิดว่าครั้งนี้ยักษ์ได้เห็นกับตาตัวเองคงจะตาสว่างได้ซักที

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>