เจอกันอีกครั้ง

ปัจจุบัน

"กรี๊ด!! ชะนีแก่ทั้งหลายทะเลสวยปั๊วะปังมาก"

คลื่นน้ำทะเลสีใส ชายหาดสีขาวละเอียดคลุกเคล้ากับท้องฟ้าสีคราม ฉุดให้โบตั๋นส่งเสียงกรีดร้องออกมาด้วยความตื่นเต้นอย่างมีความสุข ท่ามกลางเหล่าบรรดาสาวโสดอีก 3 คนที่เดินตามแผนหลังของเธอลงมาหยุดยืนอยู่ใต้ต้นไม้ขนาดใหญ่ที่เรียงรายกันเป็นแถวหน้าชายหาด

"เอาจริงๆ เราไม่ได้มาทะเลกันนานมากเลยนะมึง"

"จริง!! กูถึงหอบบิกีนี่แซ่บๆ บดๆ มาไว้ถ่ายรูปยั่วผู้สักหน่อย"

ท่าทางกะหนุงกะหนิงของสองสาวโสดอย่างใบหยกและโบตั๋นคุยกันเสียงดังเจื้อยแจ้วไปทั่วชายหาดที่ค่อนข้างเงียบสงบ ไร้ซึ่งผู้คนพลุ่งพล่านในวันธรรมดา

"แล้วมึงละคะอีชะนีนมโต มึงหอบมากี่ตัวพูดมาสิ"

"ของกูหรอ ไม่กี่ตัวหรอกแต่รับรองแซ่บนัว"

สาวแซ่บสุดฮอตอย่างวาวารีบตอบคำถามของโบตั๋นทันที ด้วยรอยยิ้มกรุ้มกริ่มและท่าทางเซ็กซี่สุดๆ

"ปังมาก!! ให้มันอย่างงี้สิ เหล่าสาวโสดวัยเลขสามบวกอย่างพวกเรา"

"เออ!! เอาให้เด็กมันอายไปเลย เอาให้โลกได้รู้ว่าสาวโสดวัย 30 อย่างพวกเราจะแซ่บนัวแค่ไหน"

ท่าทางจีบปากจีบคอของรถเมล์ที่พูดเสริมโบตั๋นขึ้น ยิ่งสร้างความบันเทิงให้กับเพื่อนๆ ที่มองอยู่ด้วยความเอ็นดู

"ทริปนี้ทะเลต้องลุกเป็นไฟค่ะชะนี!!"

"ไปค่ะ นั่งตากแดดให้กีดำหรือยังไงคะ ลุกไปใส่บีกีนี่แล้วไปถ่ายรูปยั่วๆ บดๆ ไว้อวดผู้กัน เร็ว!!"

เล็บเจลสีสันสดใสของโบตั๋นสะกิดแขนของวาวา เพื่อกระตุ้นให้เพื่อนที่นั่งกินลมชมวิวทะเลรีบลุกขึ้นทำตามความต้องการของเพื่อน

"ตอนนี้เนี่ยนะ แดดไหม้กีมึงดำก่อนมั้ยอีตั๋น?"

วาวารีบเอ่ยท้วงขึ้น เมื่อสายตาพยายามสอดส่องมองออกไปยังแสงแดดในช่วงเที่ยงวันที่แผ่ซ่านความร้อนระอุออกมา พร้อมจะแผดเผาทุกอย่างบนพื้นโลกให้ไหม้เกรียม

"เดี๋ยวๆ พวกมึง!!"

"อะไรอีหยก?"

"อีชะนีแดนใต้มันไดเรคไอจีกูมาว่ะ"

คำพูดของใบหยกดึงความสนใจจากสามสาวที่กำลังคุยกันดังสนั่นเมื่อไม่กี่นาทีหยุดชะงักลงทันที พลางหันมามองหน้ากันอย่างงุนงงเมื่อสงสัยในคำพูดของใบหยก

"ใครวะ!!"

"โอ๊ย!! ก็อีโอปอล์ไง"

เมื่อนึกขึ้นได้ว่าสิ่งที่ใบหยกพูดหมายถึงใคร ดวงตาทุกคู่ต่างเปล่งประกายแวววาวออกมาด้วยความตื่นเต้นในทันที

"เห้ย!! จริงปะเนี่ยไม่ได้เจอมันนานมากเลยนะ"

"จริงๆ!!"

"มันทักมาว่าไง?"

"พวกมึงอยู่ที่ทะเลกันหรอ กูขอจอยด้วยได้เปล่า"

ใบหยกรีบเร่งในการอ่านข้อความที่โอปอล์ไดเรคไอจีมา ให้สาวโสดสามคนฟังอย่างตั้งใจ

"เออ!! บอกมันมาเลยแต่บอกมันว่ามีข้อแม้ ถ้าจะมาต้องขนบีกีนี่แซ่บๆ บดๆ มาด้วยนะ!!"

"ได้เลย!! เริ่มเลยแม่!!"

ท่าทางจริตจะก้านของเพื่อนๆ ทำให้วาวาถึงกับยิ้มกว้าง เพราะมันคืออีกหนึ่งเหตุผลที่ทำให้เธอไม่ยอมเปิดรับใครเข้ามาในชีวิตตั้งแต่ห้าปีก่อน เพราะเธอรู้สึกมีความสุขทุกครั้งที่ได้อยู่ด้วยกันกับเพื่อนๆ มากกว่า

2 ชั่วโมงผ่านไป

Line group : 30+ โคตรแซ่บ โคตรนัว

ใบหยก : "พวกมึงที่อีโอปอล์มันบอกจะมาแจมด้วย มันกำลังขับรถมานะ อีกสัก 2-3 ชั่วโมงน่าจะถึง"

วาวา : "รับทราบจ๊ะแม่"

โบตั๋น : "แล้วมันมาคนเดียวปะ"

ใบหยก : "ไม่แน่ใจ น่าจะมากับน้องหมอโอลานมั้ง"

สาวโสดทั้ง 4 คน รับทราบการมาของเพื่อนเก่าที่ไม่ได้เจอกันมาเกือบ 5 ปี ตั้งแต่วันนั้นที่ต่างคนต่างเมาแล้วก็แยกย้าย มีเพียงไอจีที่ยังคงติดต่อกันอยู่เรื่อยๆ

5 ชั่วโมงผ่านไป

ห้องพักของวาวาและโบตั๋น

ร่างสูงเพรียวของโบตั๋นดีดตัวขึ้นจากเตียงนอนริมระเบียงห้อง พลางยื่นมือเปิดผ้าม่านของโรงแรมออก และคอยสอดส่องสายตามองออกไปยังด้านนอก เพื่อสำรวจแสงแดดร่ำไรที่ใกล้ลับขอบฟ้าในอีกไม่กี่ชั่วโมงที่จะถึง

"อีวา ห้าโมงเย็นละ แดดเริ่มอ่อนแล้วเราใส่บีกีนี่ไปถ่ายรูปกันมั้ย?"

"มึงอยากไปหรอ?"

"ใช่!! แสงกำลังสวยเลย"

ร่างผอมสูงของโบตั๋นที่ยืนอยู่หน้ากระจกบานใหญ่ริมระเบียงห้องพัก ไล่นิ้วเรียวยาวเกาะเกี่ยวผ้าม่านเปิดออกกว้าง เพื่อให้เพื่อนสาวมองเห็นบรรยากาศภายนอกห้องมากขึ้น

"เอาดิ ลองโทรหาอีสองตัวนั้นดูจะไปด้วยมั้ย เดี๋ยวกูไปเปลี่ยนชุดแปป"

ร่างอรชรสุดเซ็กซี่รีบดีดตัวลุกขึ้นจากเตียงนอนของตนเอง ก้าวขาเดินไปคว้ากระเป๋าของตนเองและตรงเข้าไปในห้องน้ำทันที จนกระทั่งเธอเปลี่ยนชุดเสร็จแล้วเดินออกมาจากห้องน้ำ

"อีวา อีชะนีแก่สองตัวนั้นมันหลับ มันบอกให้พวกเราไปกันเลย"

"เออไม่เป็นไหร่ มึงไปเปลี่ยนชุดเถอะ เดี๋ยวแสงหายหมด"

ล็อบบี้โรงแรม

ติ่ง

ประตูลิฟต์เปิดกว้างออกสู่ห้องโถงล็อบบี้ของโรงแรมหรู สองร่างของสาวโสดกำลังเดินจ้ำอ้าวออกจากลิฟต์ด้วยความเร่งรีบ เนื่องจากมีแขกอีกหลายคนที่ยืนรอขึ้นไปบนห้องพัก

"หายไปไหนวะ?"

"มึงหาอะไร?"

ร่างสูงเพรียวของโบตั๋นที่เดินนำหน้าวาวาออกมาจากลิฟต์ กลับต้องหยุดชะงัก รีบหันหลังกลับมามองยังเพื่อนสาวที่พยายามล้วงกระเป๋าสะพายอยู่ร่ำไร ราวกับกำลังหาอะไรบางอย่างอยู่ในนั้น จึงเอ่ยถามออกไปด้วยความสงสัย

"ลิปสติกสี...."

ปึก!!

"อ๊ะ!!"

โครม!!

กระเป๋าสะพายใบหนาร่วงหล่นลงพื้น จากการโดนร่างที่แข็งแกร่งของใครบางคนชนเข้าอย่างจัง เกิดเสียงดังสนั่นล็อบบี้ของโรงแรม พลันทำให้ของที่อยู่ในนั้นกระเด็นออกจากกระเป๋าตกกระจัดกระจายเต็มพื้น

"ขอ ขอโทษครับ!!"

"ขอโทษค่ะ!!"

สองร่างต่างเอ่ยคำขอโทษซึ่งกันและกันอย่างชุลมุนวุ่นวาย พลางก้มลงเพื่อจะเก็บของช่วยกันอยู่ที่พื้น

ปึก!!

"โอ๊ยยยยย!!"

ในจังหวะที่วาวาก้มลงหยิบของในกระเป๋าเป็นจังหวะเดียวกันกับเขาที่กำลังก้มหยิบของช่วยเธอเช่นกัน ทำให้หน้าฝากของทั้งสองชนกันอย่างรุนแรง ฉุดให้วาวาร้องออกมาเสียงดังลั่น พร้อมกับยกมือขึ้นมากุมเอาไว้ที่หน้าผากด้วยความตกใจและเจ็บปวด

"ขอโทษครับ เป็นไรมั้ยครับ"

"จะ เจ็บนิดหน่อยค่ะ"

เมื่อดวงตาคู่คมจ้องมองหญิงสาวผ่านไรผมเข้าไปยังใบหน้าขาวเนียน กลับต้องตื่นตกใจสุดๆ ราวกับโดนกระแสไฟฟ้าช็อต ทำให้หัวใจทั้งดวงเต้นสั่นรุนแรง เมื่อเขาเตรียมใจมาแล้วว่าจะต้องเจอเธออีกครั้ง แต่ทว่าเขากลับไม่คิดว่าจะเจอกันเร็วขนาดนี้

"พี่วา..."

"นะ น้องธีร์?"

เปลือกตากลมเปิดกว้างขึ้นพลางกะพริบตาถี่ยิบ เมื่อคนที่ชนเธอตรงหน้านี้คือหมอหนุ่มรุ่นน้องคนเดียวกันกับเมื่อห้าปีก่อน คนที่ทำให้หัวใจทั้งดวงของเธอเต้นสั่นในวันนั้น และยังทำให้มันกลับมาเต้นสั่นอีกครั้งในตอนนี้ด้วยความตื่นเต้น

"น้องหมอธีร์หรอ?"

"ใช่ครับ!!"

เสียงที่สั่นเครือของวาวาเอ่ยชื่อคนน้องขึ้นอย่างติดขัด ทำให้โบตั๋นที่ยืนอึ้งอยู่กับเหตุการณ์เมื่อสักครู่ รีบขยับตัวเข้ามาจ้องมองหน้าของหมอหนุ่มตาเขม็ง ก่อนจะเผยรอยยิ้มออกมากว้างมากขึ้นด้วยความตื่นเต้น เมื่อไม่ได้เจอกันมานาน

"ผมช่วยครับ!!"

"ไม่ๆ ไม่ต้องพี่จัดการเอง"

ธีร์กวินเร่งรีบช่วยเก็บของที่หล่นกระจัดกระจายอยู่ที่พื้น แต่ต้องชะงักเสียอาการหนักกระทั่งผิวหน้าและใบหูแดงแจ๋ เมื่อเจอเข้ากับผ้าอนามัย แผ่นปิดจุกเต้านมและของใช้อื่นๆของผู้หญิง

"ไม่เจอกันนานมากเลยนะน้องหมอธีร์ สบายดีมั้ย?"

โบตั๋นเอ่ยถามเขาขึ้นด้วยท่าทางตื่นเต้น และดีใจที่ได้เจอกันอีกครั้ง

"สบายดีครับ พี่โบตั๋นและ...พี่วาสบายดีนะครับ"

สายตาคมคู่นั้นจ้องมองมายังวาวา เริ่มไล่มองตามเรือนร่างของเธอที่สวมใส่เสื้อสายเดี่ยวสีขาวบางๆ ผูกผ้าคลุมหลวมๆ เป็นกระโปรงยาวเพื่ออำพรางบีกีนี่ตัวเล็กจิ๋วสีเหลืองน่ามองเอาไว้ด้านใน ก่อนจะอมยิ้มกรุ้มกริ่มปะปนกับความเขินอายออกมาอย่างเห็นได้ชัดเจน

"พวกพี่สบายดีจ๊ะ น้องหมอ!!"

“..”

"มาเที่ยวคนเดียวหรอ?"

"มากันหลายคนครับ ที่เหลือขึ้นห้องหมดแล้ว"

วาวาส่งยิ้มจางๆ ให้กับหมอหนุ่มรุ่นน้อง พลันคิดในใจว่าคงมากับแฟนแน่ๆ เมื่อดวงตาหันไปเจอกระเป๋าเดินทางสองใบที่ยังคงอยู่ข้างๆ ตัวของเขา

"เที่ยวให้สนุกนะน้องธีร์"

"บาย น้องหมอธีร์ ไว้เจอกันนะ"

สิ้นสุดคำพูดของวาวาและโบตั๋น หญิงสาวส่งยิ้มจางๆ ให้กับธีร์กวินพลางเดินเบี่ยงตัวออกมาพร้อมกับโบตั๋น แต่ทว่าสายตาของหมอหนุ่มกลับจ้องจดจ่อมองตามแผ่นหลังขาวเนียนของเธอ ใบหน้าหล่อใสเผยรอยยิ้มออกมาอย่างเจ้าเล่ห์ เมื่อกำลังคิดอะไรบางอย่างอยู่ภายในใจ