ชอบผมมั้ย

"เดี๋ยว อีแก่มึงพูดมา"

"ใช่มันชอบ มันชอบน้องมาตั้งแต่ 5 ปีที่แล้วเว้ย"

ใบหยกที่เห็นท่าทางอึดอัดใจของเพื่อนสาว จึงรีบเอ่ยทันที

"อีหยก ขอร้องอย่า!!"

"จริงปะเนี่ยพี่วา!!"

"เห้ยไอ้ธีร์!! มึงนี่มันเสน่ห์แรงจริงๆ วะ พึ่งเลิกกับแฟนพี่วาก็ชอบมึงเลย!!"

เสียงเข้มของโอลานรีบเอ่ยแซวขึ้นพร้อมกับเขย่าไหล่กว้างของเพื่อนด้วยท่าทางตื่นเต้น ยิ่งทำให้วาวาแทบอยากจะเอาหน้ามุดทรายริมทะเลหนีให้รู้แล้วรู้รอด

'กูไม่น่าบอกพวกมึงเลย อีเพื่อนสาระเลว'

รอยยิ้มเจื่อนๆ เผยออกมาจากเรียวปากของหญิงสาว เธอคิดดังวนเวียนอยู่ภายในใจก่อนจะรีบหันไปมองหน้าน้องที่ยังคงจ้องเธออยู่ แล้วอมยิ้มเหมือนคิดอะไรบ้างอย่างที่เธอไม่อาจจะรับรู้ได้ในเวลานี้

"พอก่อนๆ กูไปละ!!"

เมื่อได้จังหวะร่างบางปลิวลอยละลิ่วตรงออกจากกลุ่มตรงไปยังห้องน้ำของล็อบบี้โรงแรมในทันที ด้วยความเขินอายจนไม่รู้จะทำหน้ายังไงต่อไปแล้วในชีวิตนี้

30 นาทีผ่านมา

"กลับมาแล้วหรอจ๊ะ ไปนานนะเนี่ย"

เมื่อเรือนร่างสุดเซ็กซี่ย่างก้าวเข้ามายังโต๊ะอาหารด้วยท่าทางเก้ๆ กังๆ ด้วยความเขินอาย เธอกลับไม่กล้าแม้แต่จะมองหาคนน้องที่ตอนนี้ไม่รู้อยู่ตรงไหนด้วยซ้ำ เอาแต่ก้มหน้าจิ้มมือถืออยู่เกือบตลอดเวลา

"ขอร้องละพวกมึงหยุดสักที ถ้าอยากให้ดูอยู่ที่นี้ต่อไปโอเคปะ"

วาวาเลือกที่จะห้ามเพื่อนอีกครั้ง ถึงแม้ว่าในใจรู้ดีว่าเพื่อนคงไม่หยุดปั่นประสาทเธอแน่ๆ แต่คงจะดีกว่าถ้าไม่ได้พูดอะไรออกไปเลย

"โอเคก็ได้"

ดวงตากลมค่อยๆ แอบหันไปมองหาคนน้องที่กำลังนั่งก้มหน้าพิมพ์ข้อความบางอย่างบนหน้าจอมือถือ โดยไม่หันมาสนใจเธอเฉกเช่นเคย ทำให้เธอรู้สึกสึกโล่งใจขึ้นมาในระดับหนึ่ง แต่ลึกๆ ภายในใจกลับเสียความรู้สึกเล็กน้อย ที่คนน้องสนใจอย่างอื่นมากกว่าเธอ

"แดกเหล้าต่อเหอะ!!"

"เด็กๆ มาชนลูก!!"

เสียงโอปอล์เอ่ยขึ้น ทำให้สองหมอหนุ่มโอลานและไทเกอร์ ขยับตัวลุกขึ้นชูแก้วเข้ามาชนกลางวงสนทนา เหลือเพียงแค่คนเดียวที่ยังคงขะมักเขม้นอยู่กับการพิมพ์ข้อความบางอย่างในมือถือท่าทางตึงเครียด

"อ้าวแล้วน้องธีร์ละ!!"

"ช่างมันเถอะพี่ ช่วงนี้อารมณ์มันแปรปรวนหน่อย ปล่อยมันไปก่อน"

โอลานรีบเอ่ยท้วงขึ้น เมื่อเห็นว่ารถเมล์ถามหาเพื่อนตนเองที่ยังคงนั่งเงียบอยู่ที่ริมทะเลคนเดียว

"ทำไมอะ!!"

คำตอบจากโอลานทำให้จิตใจของวาวายิ่งกระวนกระวายมากยิ่งขึ้น เธอรีบเอ่ยถามถึงเรื่องของคนน้องออกไปโดยที่ตัวเองก็ลืมไปว่าเมื่อกี้พยายามปฏิเสธถึงเรื่องราวของเขาอยู่

"แนะๆ"

"หยุดเลยอีตั๋น!!"

"มันพึ่งเลิกกับแฟนมา ยังเคลียร์กันยังไม่จบ!!"

สิ้นประโยคจากไทเกอร์ ใบหน้าของหญิงสาวเริ่มถอดสีอย่างรวดเร็ว วาวาเริ่มแสดงออกถึงความไม่สบายใจฉายแววออกมาผ่านดวงตาในทันที

"อ้าว เชี่ยน้องยังไม่เลิกกับแฟนจริงจังอีกหรอ?"

ใบหยกรีบพูดขึ้นเมื่อสังเกตเห็นสีหน้าของวาวาเริ่มเปลี่ยนไป ทำให้เพื่อนๆ แต่ละคนที่เชียร์อยู่ถึงกับเป็นกังวล

"ช่างเถอะมึง ปล่อยน้องเขาเหอะแดกปลาหมึกย่างดีกว่า"

"แนะ มีคนกำลังอกหัก"

"บ้า!! จะอกหักได้ไง กูไม่ได้…"

"ไหนแก้วกูไอ้เกอร์!!"

ยังไม่ทันที่วาวาจะพูดจบ เธอต้องหยุดชะงักลงทันทีเมื่อธีร์กวินเดินเข้ามายังวงสนทนาแล้วถามหาแก้วของตนเองกับไทเกอร์ด้วยสีหน้าและท่าทางตึงเครียด ไม่ร่าเริงเฉกเช่นเคย

"ชนแก้วครับพี่ๆ!!"

ธีร์กวินรีบยกแก้วชนกับเพื่อนๆ ในกลุ่มและรุ่นพี่ทุกคน แต่กลับยกเว้นแก้วของเธอ ยิ่งทำให้วาวางุนงง และเสียความรู้สึกมากยิ่งขึ้น

"เฮ้ย!! มึงแดกเยอะไปกะจะเอาให้เมาเลยหรอ?!!"

"ไม่ต้องมายุ่งกับกูได้ปะ พวกมึงแดกๆ ไปเหอะ!!"

ทุกท่าทางและคำพูดของคนน้องที่แสดงออกมาทำให้เธอที่คอยแอบมองอยู่สัมผัสได้ถึงความอึดอัดใจ แต่ทว่าเธอกลับไม่กล้าแม้จะเข้าไปถามหรือพูดคุยกับธีร์กวินเลยสักนิด ได้แต่นั่งมองอยู่ห่างๆ

"อ้าวจะไปไหนอีกละไอ้ธีร์"

สิ้นสุดคำถามจากไทเกอร์สายตาคมกริบของธีร์กวินหันมาจ้องมองใบหน้าสวยของคนพี่ด้วยแววตาเฉยชาอย่างเห็นได้ชัดเจน

"เออไม่ต้องยุ่ง!!"

อุ้มมือแกร่งของธีร์กวินรีบคว้าขวดเหล้าและแก้วใบใส เดินจ้ำอ้าวห่างออกจากกลุ่มไปนั่งลงที่ริมชายหาด ทำให้วาวาที่กำลังมองอยู่แผ่ซ่านความกังวลใจออกมาผ่านทางดวงตากลมได้อย่างชัดเจน

"อีวาถึงเวลาของมึงแล้ว!!

"อะไร!!"

"เข้าไปปลอบน้องหมอหน่อย!!"

"ไม่เอาอะ!!"

ดวงตากลมกะพริบตาถี่ๆ รีบส่ายหัวไปมาเพื่อปฏิเสธการขอความช่วยเหลือจากเพื่อนๆ ทันที ถึงแม้เธอจะกังวลและเป็นห่วงคนน้องมากแค่ไหนก็ตาม แต่เมื่อมองเห็นสีหน้าตึงเครียดและท่าทางไม่รับแขกแบบนั้น เธอจึงไม่อยากเข้าไปยุ่งวุ่นวายให้เหนื่อยใจซะเปล่าๆ

"เออจริงพี่ ไอ้เหี้ยนี้มันชอบปิดความรู้สึกกับเพื่อน ถ้าพี่เข้าไปปลอบมันอาจจะดีขึ้นก็ได้"

"ไม่เอาดีกว่า หน้าน้องเขาดูไม่รับแขกสักเท่าไหร่"

"เถอะนะอีวา เข้าไปคุยเป็นเพื่อนน้องหน่อยถึงเวลามึงทำคะแนนแล้วนะ"

ทั้งเพื่อนทั้งน้องหมอหนุ่มสองคนต่างคะยั้นคะยอให้เธอเข้าไปอยู่เป็นเพื่อนเขา เพื่อช่วยทำให้ธีร์กวินรู้สึกดีขึ้น ยิ่งทำให้หญิงสาวรู้สึกหนักใจมากขึ้นเป็นเท่าตัว

"ทำคะแนนเหี้ยอะไรเล่า ไม่เอาดีกว่า!!"

"โห้!! ท่าทางน้องหมอธีร์จะเฮิรตซ์หนัก พอแฟนไลน์มาสายตาเปลี่ยนแปลงไปทันทีเลยวะ"

"เออจริงตอนแรกก็มองอีวาแทบจะกลืนกินมันอยู่แล้ว"

เมื่อเห็นว่าวาวาไม่ให้ความร่วมมือ เพื่อนๆ ต่างปั่นประสาทเธอมากขึ้น ยิ่งทำให้หญิงสาวรู้สึกกระวนกระวายใจและหงุดหงิดเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่า

"พอๆเถอะมึง ช่างมันเถอะ!!"

"ช่างไม่ได้ค่ะ เดี๋ยวกูไม่มีคนจ่ายค่าโรงแรมที่อังกฤษให้ มึงไปเลย"

"เห้ย!! ไม่ๆ เดี๋ยวก่อนได้มั้ย"

"เออ ก็ได้วะ"

แผ่นหลังของวาวาโดนกลุ่มเพื่อนคอยผลักดันให้ตรงไปหาคนน้อง จะตรงไปก็กล้าๆกลัวๆ จะหันหลังกลับก็ไม่ได้เพราะเพื่อนๆต่างยืนกันท่าเอาไว้ เธอจึงจำใจต้องทำตามความต้องการของเพื่อนๆ ค่อยๆ เดินตรงไปยังหมอหนุ่มที่นั่งซัดเหล้าเข้าปากราวกับน้ำเปล่าอยู่ริมชายหาด