9. หาข้อมูล

อิงฟ้า ขออาสาเอาอาหารค่ำไปให้กับเดวิดที่บ้านพัก ซึ่งการที่เธอกระตือรือร้นอยากจะทำหน้าที่นี้ เนื่องจากทราบมาว่า เดวิดเป็นทั้งเพื่อนและเจ้านายของเฮเลน นั่นเอง

“สวัสดีค่ะคุณเดวิด...ฉันเอาอาหารมาส่งค่ะ”

อิงฟ้า ส่งเสียงร้องเรียกอยู่หน้าบ้านพักของเดวิดด้วยภาษาอังกฤษสำเนียงออกไทย ๆ แต่ก็ทำให้เจ้าของภาษารู้เรื่องได้

อิงฟ้า เห็นเดวิด เดินออกจากประตูมาที่ระเบียงบ้านพัก

เขาเป็นชายหนุ่มรูปร่างดี หน้าตาหล่อเหลา สวมเสื้อยืดสีขาวกับกางเกงขาสั้นแบบสบาย ๆ กลิ่นหอมจากสบู่โชยเข้ามาเตะจมูก ทำให้รู้ว่าเดวิดเพิ่งจะอาบน้ำมาหมาด ๆ ความดูดีมีเสน่ห์ของเขาเกือบจะทำให้อิงฟ้าประหม่าเสียแล้ว แต่ถึงอย่างไรผู้ชายที่อิงฟ้า มอบหัวใจให้ไปแล้วก็มีเพียงธีรนันท์ คนเดียวอยู่ดี ไม่รู้ว่าชาตินี้จะเลิกรักผู้ชายคนนี้ได้หรือเปล่าด้วย

“สวัสดีครับ..เชิญครับ”

เดวิด กล่าวเชิญให้หญิงสาวเดินขึ้นมาที่ข้างบนบ้านพัก

อิงฟ้า ยกถาดอาหารขึ้นบันไดสามขั้นมายังระเบียงอย่างระวัง ก่อนจะวางบนโต๊ะ แล้วก็หันไปส่งยิ้มให้กับเดวิด

“ฉันว่าคุณน่าจะนั่งรับประทานตรงระเบียงหน้าบ้านดีกว่านะคะ ลมก็เย็นสบาย ทานอาหารไปมองสายน้ำไปด้วยบรรยากาศชวนให้เจริญอาหารดีด้วยนะคะ”

อิงฟ้า เริ่มบทสนทนา เมื่อเห็นว่าท่าทางของเดวิดยิ้มแย้มเช่นเดียวกับที่เดวิด ก็รู้สึกว่าอิงฟ้าเป็นคนมีอัธยาศัยดี

“ผมก็คิดว่าอย่างนั้นครับ ขอบคุณมากครับ..คุณ..”

“อิงฟ้าค่ะ เรียกฉันว่าฟ้าก็ได้ ฉันเป็นเพื่อนกับเกรซ น้องสาวของพี่เก่งค่ะ” อิงฟ้ารีบถือโอกาสแนะนำตัวเองทันที

“ยินดีที่ได้รู้จักครับ ถ้าคุณไม่รีบ ก็นั่งคุยกันก่อนก็ได้นะครับ ผมยังไม่หิวเลย แต่ถ้าได้มีเพื่อนคุยก่อนอาหารก็น่าจะดี”

คำพูดนั้น ช่างเข้าทางอิงฟ้าเหลือเกินจนเธอยิ้มออกมา

“พี่เก่งบอกให้เอาอาหารมาเสิร์ฟตอนหนึ่งทุ่ม แต่ฉันมาก่อนเวลาตั้งเกือบชั่วโมง งั้นฉันนั่งคุยเป็นเพื่อนคุณก่อนก็ได้ค่ะ”

อิงฟ้า ทำท่ากระมิดกระเมี้ยนจนน่าขำ

“ความจริงฉันก็อยากจะฝึกพูดภาษาอังกฤษกับเจ้าของภาษาอย่างคุณด้วยนะคะ”

อิงฟ้า บอกเหตุผลที่ไม่ใช่เหตุผลแท้จริง หากแต่สิ่งที่เธอต้องการคือการล้วงข้อมูลของผู้หญิงที่ชื่อเฮเลนต่างหาก

“แต่ผมว่าคุณพูดอังกฤษได้ดีทีเดียวครับ” เขากล่าวชม

“จริงหรือคะ ขอบคุณค่ะ”

อิงฟ้า ยกมือไหว้แบบไทย ๆ เขารีบยกมือรับไหว้ตามที่ได้เรียนรู้ธรรมเนียมไทยมาจากอิซเบลล่า

“คุณบอกว่าเป็นเพื่อนกับน้องสาวคุณเก่งใช่ไหมครับ”

“ใช่ค่ะ แต่ยัยเกรซ พูดภาษาอังกฤษได้ดีกว่าฉันแน่นอนเพราะเธอจบด้านภาษาต่างประเทศด้วยค่ะ”

อิงฟ้า รีบบอกให้เขาสบายใจไว้ก่อน เพื่อจะไม่ให้เขาคิดว่าคนที่จะนำเที่ยวพูดภาษาอังกฤษสำเนียงไทย ๆ แบบตะกุกตะกักเหมือนกับตัวเธอ

“อ๋อ ครับ.. ผมก็ได้ยินเฮเลนบอกมาอย่างนั้นเหมือนกัน คุณเป็นเพื่อนกับเกรซ ที่เรียนมาด้วยกันหรือว่าเป็นญาติครับ”

“ฉันเป็นเพื่อนรักกับเกรซ มาตั้งแต่เด็ก ครอบครัวของเราก็มีบ้านอยู่ติดกันด้วย แต่หลังจากที่พ่อแม่ของพี่เก่งกับเกรซเสียชีวิตจากอุบัติเหตุ พี่เก่งก็กลับมาสร้างธุรกิจที่รีสอร์ทนี้แหละค่ะ”

เดวิด มองว่าอิงฟ้าเป็นคนที่มีมนุษยสัมพันธ์ดี เขารู้สึกว่าเธอดูจริงใจใสซื่อดี และความที่เดวิดชอบผู้หญิงเอเชีย โดยเฉพาะผู้หญิงไทยเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว จึงรู้สึกยินดีที่จะพูดคุยด้วย

“แล้วตอนนี้คุณเกรซเพื่อนคุณไม่อยู่หรือครับ”

“ไม่อยู่ค่ะ แต่พรุ่งนี้เธอก็จะพาคุณไปเที่ยวแน่นอนค่ะ”

“ผมทราบแล้วครับ แล้วคุณไปด้วยหรือเปล่าครับ”

“ฉันจะต้องอยู่ดูแลงานช่วยพี่เก่งที่ออฟฟิศค่ะ”

“คุณเป็นผู้ช่วยคุณเก่งหรือครับ”

เดวิด เห็นว่าอิงฟ้า พูดจาเปิดเผยเขาจึงกล้าที่จะถามบ้าง

“จะว่าอย่างนั้นก็ได้ค่ะ ฉันเรียนจบพร้อมกับเกรซ แต่ก็ไม่ได้สมัครงานที่ไหนหรอกค่ะ ฉันอยากจะอยู่ช่วยงานพี่เก่งมากกว่า พี่เก่งเพิ่งจะมาทำธุรกิจที่รีสอร์ทนี้ได้ปีกว่าเท่านั้น แต่

เขาก็สามารถทำให้มันเจริญก้าวหน้าขึ้นมาได้ จนเดี๋ยวนี้มีบ้านพักเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ ฉันอยากจะเรียนรู้งานกับพี่เก่งค่ะ”

เดวิด ดูแววตาและคำพูดก็พอจะรู้ว่าอิงฟ้ามีความชื่นชมปลาบปลื้มในตัวของธีรนันท์อยู่มาก

“ฉันขอถามอะไรบางอย่างจากคุณได้ไหมคะ”

อิงฟ้า เริ่มหันมาเข้าเรื่องที่ตนอยากรู้บ้าง

“ถามได้เลยครับ ถ้าตอบได้ก็จะตอบ” เดวิดบอกยิ้ม ๆ

“ฉันทราบมาว่าคุณเป็น..เอ่อ..เจ้านายของคุณเฮเลน”

อิงฟ้า เอ่ยชื่อเฮเลน ด้วยน้ำเสียงที่เบาหวิวกลัวเขาจะจับได้เหลือเกินว่าเธออิจฉาผู้หญิงคนนั้น

“โดยหน้าที่การงานก็ใช่ครับ แต่จริง ๆ แล้วผมกับเฮเลนเราเป็นเพื่อนสนิทกันมากกว่า”

“ฉันกับเกรซ ยังไม่เคยเห็นตัวจริงคุณเฮเลนเลย ตอนแรกก็

คิดว่าเธอคงจะเดินทางมาเที่ยวเมืองไทยพร้อมกับคุณ พวกเราจึงตื่นเต้นอยากจะเห็นแฟนของพี่เก่งน่ะค่ะ เพราะเห็นแต่ภาพในไอจี คุณเฮเลนสวยน่ารักมากค่ะ”

อิงฟ้า ไม่นึกว่าตัวเองจะกล้าสร้างเรื่องได้ถึงเพียงนี้ แต่จะทำอย่างไรได้ ปากพูดไปหมดแล้ว

“ถ้าเฮเลนได้ยินคงปลื้มน่าดู เอาไว้ผมจะบอกเธอให้นะ”

“แล้ว...คุณเฮเลนได้พูดถึงเรื่องที่จะมาเมืองไทยหรือเปล่าคะ”

“ผมได้ยินเธอบอกว่ามีแผนจะลาพักร้อนมาหาคุณเก่งที่นี่นะ”

อิงฟ้า รู้สึกว่าตัวเองหายใจติดขัดเมื่อได้ยินเช่นนั้น

“ดีจัง ฉันกับเกรซจะได้พบว่าที่พี่สะใภ้เสียที”

“ถ้าเฮเลนมาเมืองไทยก็คงจะชอบที่นี่มาก เผลอ ๆ อาจจะแต่งงานกับหนุ่มไทยอย่างคุณเก่งเร็ว ๆ นี้ก็ได้ ก็ดีเหมือนกันผมก็จะได้มาเยี่ยมเฮเลนที่เมืองไทยบ่อย ๆ ผมชอบที่นี่แล้วล่ะ”

คำพูดของเดวิด ที่ว่าเฮเลน อาจจะแต่งงานกับธีรนันท์

ทำให้อิงฟ้า ใจหายวาบ แทบจะหมดแรง จนต้องรีบสูดลมหายใจลึก ๆ เข้าปอด พยายามปรับสีหน้าให้เป็นปกติด้วยการยิ้มแย้ม

“แต่ดู ๆ แล้ว เรื่องแต่งงานระหว่างเฮเลนกับคุณเก่งคงจะอีกนาน เพราะเฮเลน ยังสนุกอยู่กับงานอยู่เลย”

คำพูดต่อมา ช่วยให้อาการเหมือนจะเป็นลมของอิงฟ้าดีขึ้นมาได้บ้าง เพราะอย่างน้อย ผู้ชายที่เธอหลงรักมานานก็ยังไม่ได้มีแผนที่จะแต่งงานในเร็ว ๆ นี้

“นี่ก็ได้เวลาที่คุณคงจะหิวแล้ว ขอบคุณนะคะที่ให้ฉันพูดคุยฝึกภาษาด้วย”

อิงฟ้า ลุกขึ้นยืน แล้วก็ยกมือไหว้สวัสดีพร้อมกล่าวลา เดวิด มองตามด้วยแววตาเอ็นดูอย่างอารมณ์ดี เขาคิดว่าน้องสาวของธีรนันท์ก็คงจะน่ารักน่าเอ็นดูเหมือนกับอิงฟ้าเช่นกัน