9

7.30 น. ณ เช้าวันใหม่~

"ขอกาแฟหน่อยเบบี้" แซททอลพูดพร้อมอ่านหนังสือพิมพ์ยามเช้า ซึ่งมันคืองานที่เขาต้องทำอย่างแรกในทุกๆ วัน เพื่อตามข่าวสารบ้านเมืองทุกเรื่องที่เกิดขึ้น

"นี่ค่ะ" เบบี้ยกเซ็ตกาแฟหอมฉุยที่เพิ่งชงเสร็จใหม่ๆ มาวางไว้ตรงหน้าแซททอล 

"ขอบใจมาก"

"ตื่นเช้าจังฮะ" ดาร์ลิ่งวิ่งลงมาจากชั้นบน วันนี้เขาก็ยังใส่ชุดที่รัดรูปและรองเท้าส้นสูงเช่นเคย

"เอาอะไรมั้ย" เบบี้ถามดาร์ลิ่ง พร้อมกับวางองุ่นสดและขนมปังปิ้งทาแยมองุ่นให้ชู้กกี้

"ของผมขอแค่นมสด" ดาร์ลิ่งพูด

"เน่ๆ เจ้าบัฟฟาโร่ แกกินขนมปังไปกี่อันแล้ว!! พอได้แล้วนะ" เทเลอร์

"ก็แหมท่านเทเลอร์ ฉันไม่อิ่มนี่นา" บัฟฟาโร่เถียง

"หนวกหูกันจริงๆ เลย" โจรีรี่ที่ยกพายทำเสร็จใหม่ออกมาจากครัวพูด

"เช้าๆ มันก็ต้องพายนี่แหละ อิน" มัคไวค์

"ปวดหลังจริงๆ เลย" ลาวจี

"ชิ" เบบี้ที่เห็นลาวจีแล้วไม่สบอารมณ์เลยเดินแยกออกมาจากตรงนั้น

"รีบไปไหนอลาดิอุส?" เธอทักทายอลาดิอุสที่กำลังเร่งฝีเท้าเข้าไปที่ห้องอาหาร

"มีเรือประหลาดเข้ามาแถวนี้" เขาพูดแล้วเดินไปอย่างรวดเร็ว

"เห! เรื่อประหลาดเหรอ?"

เบบี้เดินออกไปดูที่หน้าบ้านเมื่อเธอมองเห็นเรือที่ว่านั้นอยู่ลิบๆ ก็เกิดกังวลขึ้นมา

"ไหนดูซิ เรือใครกัน" ไม่นานทุกคนที่โต๊ะอาหารก็เดินออกมา

"เป็นเรือที่เสร็งเคร็งมากๆ" ไดม้อนที่ยืนอยู่ก่อนหน้าแล้วใช้กล้องส่องทางไกลมอง

"ทำไมเรือเล็กแบบนั้นถึงเข้ามาที่นี่ได้นะ..." แซททอลพูด

"มีคนนั่งมาด้วย" บัฟฟาโร่ตะโกน

เรือนั้นค่อยๆ เข้ามาใกล้ขึ้นๆ ในที่สุดก็จอดเทียบท่า

"เรียกว่าเรือได้จริงๆ เหรอแบบนั้น" เบบี้ชี้ไปที่เรือ ที่เหมือนเป็นแผ่นไม้ที่มีใบเรือแล้วพายเอามากกว่า

คนบนเรือลำเล็กนั้นค่อยๆ เดินเข้ามาเรื่อยๆ เรื่อยๆ จนในที่สุดเขาก็มายืนจังก้าอยู่ตรงหน้าทุกคน

"!!!!!" ทุกคนในแฟมิลี่ทำท่าอึ้งไปครู่หนึ่ง

"แก!" ไดม้อน

"(' ' ) *[]*" เบบี้และบัฟฟาโร่

"แกยังไม่ตายไปอีกเหรอ!?" เทเลอร์

"ฉันจะไปบอกนายน้อย" โจรีรี่รีบวิ่งขึ้นไปเพื่อบอกข่าวนี้ให้ดอฟฟี่รู้

"พอนายน้อยมาแกได้แหลกเป็นชิ้นแน่" อลาดิอุส

ชายคนนั้นไม่เพียงไม่สนใจ เขากลับเดินเข้าไปในบ้านราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น

"แกทำแบบนี้ไม่ได้นะเจ้าโง่!" เทเลอร์

"ฉันไม่อยากฆ่าแกด้วยตัวเอง เพราะดอฟฟี่คงอยากฆ่าแกด้วยมือเขาเอง" ไดม้อน

"คนอย่างแก" พิกก้าพูดด้วยเสียงแหลม