18 - หึงหวง

09:45 PM.

คริสโตเฟอร์นั่งอยู่บนโซฟาตัวยาวในร้านกาแฟหน้าสนามบินเพื่อมองหาเนตรอักษร ทว่าจนท้องฟ้ามืดเขาก็ไม่เห็นแม้แต่เงาของเธอเลยสักนิด ในใจเกิดความกระวนกระวานเพราะหลังจากที่ออกจากคอนโดก่อนที่เด็กสาวจะอาบน้ำเสร็จด้วยซ้ำเขาก็กลับเข้าไปเอาเอกสารอีกรอบก็พบว่าเตียงนอนถูกจัดไว้เรียบร้อย และคงไม่ใช่ฝีมือใครนอกจากเด็กดื้อที่เขาปราบพยศทั้งคืน

ตื้ด~

“เธออยู่ที่ไหนนิโคลัส”ทันทีที่เสียงสมาร์ทโฟนดังขึ้นคริสโตเฟอร์ก็กดรับสายโดยเร็วพลัน เพราะเขาให้นิโคลัสตามสืบว่าตอนนี้แม่นางบำเรอตัวน้อยของเขาอยู่ที่ไหน

‘ตอนนี้น้องน้ำอุ่นเรียนพิเศษอยู่’

“เมียฉันเป็นน้องแกตอนไหนไอ้นิโคลัส”น้ำเสียงกราดเกรี้ยวตวาดใส่ปลายสายจนลูกน้องมือขวารับรู้ถึงอารมณ์เดือดดาล

‘ขอโทษครับ คือคุณน้ำอุ่นเรียนพิเศษกับอาจารย์สอนภาษาชาวสเปนครับ’

“ผู้ชายหรือผู้หญิง”ลืมไปเสียสนิทเลยว่าเนตรอักษรก็บอกเขาว่าวันนี้เจ้าหล่อนมีเรียนพิเศษภาษา แต่ว่าต่อมาก็ต้องคุกรุ่นจนลมแทบออกจากหูเมื่อได้ยินคำรายงานของลูกน้องคนสนิท

‘ผู้ชายครับ!’

WTF~ คริสโตเฟอร์แทบนั่งไม่ติดโซฟาวางแก้วโกโก้ร้อนลงบนโต๊ะกระจกอย่างแรง กระชากตัวลุกขึ้นปากก็พร่ำถามพิกัดของเนตรอักษรก่อนจะเดินมาถึงรถสปอร์ตสุดหรู

แค่คิดว่าตอนนี้ไอ้ผู้ชายคนที่กำลังสอนภาษาเธอจ้องมองขาขาวๆ สวยๆ ของเด็กสาวก็ทำให้สติขาดผึงหึงหวงเข้าขั้นโคม่า ในอิตาลีไม่มีครูสอนภาษาที่เจ้าหล่อนเรียนเป็นผู้หญิงเหรอถึงต้องลงเรียนกับผู้ชายคนอื่น

สวนสาธารณแห่งหนึ่ง

“อัลวาโร่ตัวนี้ออกเสียงยังไงเหรอคะ”เสียงหวานใสเอ่ยถามชายตรงหน้าที่กำลังนั่งอ่านหนังสือ โดยเขาให้เธอฝึกท่องพยัญชนะตัวอักษรภาษาสเปน ทว่ามีหนึ่งในนั้นที่ออกเสียงยากที่สุดจึงทำให้ขัดเวลาในการหาความรู้เพิ่มเติมของอาจารย์สุดหล่อ

“ตรงไหนที่น้ำอุ่นไม่เข้าใจเดี๋ยวผมช่วย”

“ตัวนี้ค่ะ...”ร่างเล็กโก่งตัวจากเก้าอี้ที่ตนนั่งโน้มหาเขาจนหน้าผากแทบชนกัน ทว่าเธอยังคงเว้นระยะห่างครึ่งไม้บรรทัดเพื่อไม่ให้ประเจิดประเจ้อจนเกินไป

“อ่อ!! น้ำอุ่นต้องออกเสียงอิกริเอกาตัวนี้จะยากหน่อยเพราะออกเสียงควบนะ”เนตรอักษรทำแก้มป่องก่อนจะพยักหน้าอย่างรับรู้ พลันออกเสียงเหมือนที่อัลวาโร่ทำเมื่อครู่

“อิกริ-เอกา!!!”

“อืม!! ใช่แล้ว”ทว่าจังหวะต่อมาชายหนุ่มก็เงยหน้ามองคนที่กำลังก้มมองหนังสือที่วางบนโต๊ะทำให้สบตากันด้วยความบังเอิญ ทำไมกันนะได้อยู่ใกล้ลูกศิษย์ผู้แสนน่ารักใสซื่อแบบนี้หัวใจอาจารย์หนุ่มต้องสั่นระรัวเต้นไม่เป็นส่ำ

“อัลวาโร่คุณก็เก่งทำไมไม่เปิดโรงเรียนสอนภาษาไปเลยค่ะ สอนหนูคนเดียวไม่คุ้มนะ~”จริงอยู่ว่าเขานั้นสามารถพูดได้หลายภาษาเพราะอาชีพหลักคือแปลงเอกสารให้กับบริษัทการค้าใหญ่และจดหมายทางธุรกิจ แต่ที่อยากสอนเนตรอักษรเพราะนึกเอ็นดูในความใฝ่รู้ของเจ้าหล่อน ปกติเด็กอายุประมาณนี้จะพากันแต่งตัวเที่ยวสังสรรค์มากกว่า แต่เหตุผลหลักๆ คืออยากจะใกล้ชิดเธอเสียมากกว่า

“มีแต่น้ำอุ่นล่ะครับที่เห็นความสามารถของผม”เขาพูดน้ำเสียงนุ่มนวลก่อนจะส่งยิ้มที่สาวใดได้เห็นคงกรี๊ดกราดเป็นระนาวแน่

“ไม่จริงหรอกน่า~ หนูอุ่นว่าต้องมีคนอยากให้อัลวาโร่สอนอีกเยอะแน่”

“ก็มีครับแต่ผมอยากสอนน้ำอุ่นคนเดียว...”เนตรอักษรเอียงคออย่างสงสัยทว่ากลับไม่ซักไซ้อะไรมากนัก ดวงไฟที่เริ่มสว่างจ้าเนื่องจากว่าตะวันลาลับขอบฟ้าไปทำให้สายตาเริ่มมองอักขระในหนังสือไม่ชัดเท่าไหร่ทำให้หญิงสาวต้องปิดมันลงเพราะไม่อยากเพ่งมากจนเกินไป

“อัลวาโร่วันนี้พอแค่นี้ก่อนนะ น้ำอุ่นเริ่มปวดตาแล้วอ่ะ!”ชายหนุ่มพยักหน้ารับก่อนที่เขาจะปิดหนังสือธุรกิจลงเช่นกัน ทว่าในจังหวะที่ร่างสูงของอัลวาโร่กับเนตรอักษรลุกขึ้นพร้อมกันกลับทำให้หัวของเธอกระแทกคางเขาอย่างแรง

“โอ๊ะ!!!”

“โอ๊ย!! อัลวาโร่เป็นอะไรหรือเปล่าคะ หนูอุ่นขอโทษนะหนูซุ่มซ่ามเอง”ขอโทษขอโพยก่อนจะขยับกายเข้าหาเขาด้วยความเป็นห่วง คนตัวเล็กมองรอยแดงตรงคางของเขาก่อนจะมีสีหน้าสลดลง

“ไม่เป็นไรหรอกน่า~ แค่นี้เอง ป่ะ...ผมเดินไปส่ง”เนื่องจากว่าเขาเลือกสถานที่เรียนพิเศษใกล้คอนโดที่หญิงสาวอยู่มากกว่าก่อนจะอาสาเดินไปส่ง ถึงแม้ว่าจะใกล้มากแค่ไหนก็วางใจให้เนตรอักษรเดินไปคนเดียวไม่ได้หรอก

“หนูอุ่นไม่อยากรบกวนอัลวาโร่ กลับเลยดีกว่าเพราะกว่าจะทำงานเสร็จและยังต้องมาสอนเด็กที่เข้าใจอะไรยากอย่างน้ำอุ่นอีก”ปฏิเสธอย่างทันควันเพราะรู้สึกเกรงใจอาจารย์สุดหล่อ ดูจากสีหน้าอิดโรยของเขาก็สามารถรับรู้ได้ทันทีว่าภาระจากการทำงานคงจะเคร่งเครียดน่าดู

“เอาเถอะ! ยังไงผมก็ต้องเดินไปเอารถอยู่ดี”เนตรอักษรบุ้ยปากไปมาอย่างครุ่นคิดก่อนจะพยักหน้ารับ ก่อนที่จะเดินนำเขาไปทว่าอัลวาโร่ก็พยายามเดินเคียงกับเธอมากที่สุดชวนคุยเรื่องทั่วไป บ้างก็พาสนทนาเรื่องตลกขบขันเรียกเสียงหัวเราะอย่างมีความสุขของคนทั้งคู่

“กล้าอี๋อ๋อกับผู้ชายคนอื่นงั้นเหรอ”คริสโตเฟอร์มองภาพบาดตาบาดใจหลังต้นไม้ใหญ่ในสวนสาธารณะ ถึงแม้ว่าเขาจะได้ยินการสนทนาทุกถ้อยคำก็ไม่สามารถดับอารมณ์ร้อนลุ่มกระวนกระวายในหัวใจได้เลย