บทที่ 6

"อ๊ะ!"

ยาหยีถึงกับสะดุ้งเฮือกเผลอหุบขาอัตโนมัติเมื่อคนตัวโตใช้นิ้วกรีดกรายลงบนรอยแยกกลางกายสาวถึงแม้มันจะมีถุงน่องตาข่ายกับแพนตี้ปกปิดอยู่ แต่ก็ทำเธอเสียวไม่น้อย

"อ้าขาออก!" เควิลกดเสียงสั่งอย่างนึกหงุดหงิดเมื่อคนตัวเล็กเริ่มแสดงทาทีต่อต้าน สายตาช้อนขึ้นมองใบหน้าเรียวเชิงตำหนิ

ทำเอาคนถูกตำหนิทางสายตาต้องค่อย ๆ แยกขาออกทั้งที่ในใจอับอายจนแทบอยากมุดดินหนี ไม่เคยคิดเคยฝันเลยว่าตัวเองต้องมานอนแหกขาต่อหน้าผู้ชาย

แต่ก็นั่นแหละต่อให้เธอไม่อยากทำก็มิอาจปฏิเสธได้..

แคว่ก!

ทันทีที่ขาเรียวแยกออกเควิลก็ฉีกทึ้งถุงน่องตาข่ายตรงเนินอวบอูมจนแหกเป็นวงกว้าง ก่อนจะใช้นิ้วแหวกแพนตี้ไปไว้ด้านข้างเผยให้เห็นเนินสาวอวบอูมที่มีขนออกปกคลุมบาง ๆ กลีบดอกไม้งามสีอมชมพูปิดสนิทบ่งบอกได้เป็นอย่างดีว่าไม่เคยผ่านมือชายใดมาก่อน

มุมปากหยักยกยิ้มอย่างพึงพอใจ ความสวยงามนี้ช่างคุ้มค่ากับที่เขารอคอยมาถึงสามปีเสียจริง สายตาคมกริบจ้องมองดอกไม้งามอย่างหื่นกระหายระคนชื่นชมทำเจ้าของต้องยกมือขึ้นปิดหน้าด้วยความอับอายสุดขีด

เธออยากจะหุบขาเข้า หรือถอยหนีสายตาหื่นกระหายนั้น แต่ก็ทำได้แค่คิด

"อึก.." 

ร่างกายของเธอพลันสะท้านวาบเมื่อนิ้วยาวกรีดกรายลงบนรอยแยก ความเสียดเสียวแผ่กระจายไปทั่วร่างกาย ท้องไส้ปั่นป่วนอย่างบอกไม่ถูกครั้นเรียวลิ้นชื้นแฉะระรัวลงบนจุดอ่อนไหว 

มันเสียวซ่านจนเธอดิ้นเร้า มือกับเท้าจิกลงบนที่นอนแน่น ใบหน้าเรียวที่บิดเบ้เชิดขึ้นเปล่งเสียงครางผะแผ่วอย่างกลั้นไม่อยู่ ขณะที่เอวก็พยายามร่อนหนีสัมผัสวาบหวามที่ทำให้รู้สึกทรมาณ

"อะ..อื้อ มะ..มันเสียวเกินไปหนูไม่ไหวพะ..พอก่อนค่ะคุณเควิล" คนไม่ประสีประสาร้องบอกแทบฟังไม่ได้ศัพท์เพราะเธอไม่สามารถอดทนกับความรู้สึกที่เกิดขึ้นได้ และไม่รู้ว่าควรจัดการมันยังไงดี

ทว่าเควิลไม่ได้ฟังคำร้องขอจากริมฝีปากอิ่ม กลับยิ่งรัวลิ้นลงบนจุดอ่อนไหว แล้วลากไล้ขึ้นลงตามร่องหลืบจนเกิดเสียงดังเฉอะฉะ ร่องสาวบริสุทธิ์ค่อย ๆ หลั่งไหลน้ำหวานออกมาด้วยความเสียวซ่าน

เขาไม่รอช้าแหย่ลิ้นเข้าไปฉกชิมน้ำหวานจากร่องอ่อนนุ่มอย่างไม่นึกรังเกียจเพราะเขามั่นใจในความสะอาดสะอ้านไม่เคยผ่านมือชายของเธอ

ลิ้นแสนร้ายแหย่กระดกกวาดเล็มน้ำหวานจากร่องอ่อนนุ่ม ขณะที่มือก็บดบี้บนจุดอ่อนไหวระรัวทำร่างบางเดดิ้น ปากเผยอร้องครวญครางไม่เป็นภาษาเพราะถูกพิษความเสียวเล่นงานอย่างหนัก สองมือน้อย ๆ คลายจากที่นอนยื่นไปขยำกลุ่มผมดกดำของคนที่กำลังสนุกอยู่กับการทรมานเธอแทน

"อึก..อ๊ายยยย!" 

และเพียงไม่นานร่างกายของเธอก็เกร็งกระตุกปลดปล่อยน้ำแห่งความสุขสมออกมาพร้อมกับเรี่ยวแรงของเธอที่อ่อนลง นอนหอบหายใจระรัววางแขนวางขาบนที่นอนอย่างหมดท่าในสมองมันขาวโพลนไปหมด

"อย่าเพิ่งหมดแรงนี้แค่เริ่มต้น" 

เควิลผละหน้าออกจากเนินสาวอวบอูมขยับขึ้นไปกระซิบชิดกกหูร่างบางที่นอนหลับตาหอบหายใจหนัก ๆ จนหน้าอกสั่นไหว

คนได้ยินพลันลืมตาโพลนทำท่าจะอ้าปากบอกว่าเธอเหนื่อย แต่ก็ถูกประกบจูบปิดปากเสียก่อน

ริมฝีปากของเขาบดจูบอย่างเร่าร้อน เรียวลิ้นสอดเข้าไปกวาดตอนในโพรงปากดูดดึงเรียวลิ้นของเธออย่างหนักหน่วงตามแรงอารมณ์ที่เดือดพล่านในกาย ขณะที่สะโพกก็ขยับให้ท่อนลำใหญ่บดเบียดกับเนินเนื้ออวบอูม

ปลุกเร้าอารมณ์ทั้งสองให้ดำดิ่งลงสู่ห้วงกามารมณ์

ยาหยีจูบตอบอย่างไม่ประสีประสาพร้อมกับมือที่ยกขึ้นคล้องลำคอแกร่งไว้หลวม ๆ ในตอนนี้ร่างกายของเธอถูกคนตัวโตล่อลวงให้ดำดิ่งลงสู่บ่วงสวาทจนยากเกินถอนตัว 

"อืม.." 

ทว่าความไม่ประสีประสาของหญิงสาวกลับทำให้เควิลชอบใจถือว่าเป็นความรู้สึกแปลกใหม่เพราะที่ผ่านมาเขาเจอผู้หญิงเจนจัดตลอด

ยิ่งยากจะขย่มคนตัวเล็กให้จมเตียงเขาชอบเวลาที่ได้ยินเสียงเธอร้องครวญครางด้วยความทรมานมันดูไม่แสแสร้งแกล้งทำเพื่อเอาใจเขาเหมือนผู้หญิงคนอื่น แต่มาจากความรู้สึกของเธอจริง ๆ

เขาบดจูบเรียวปากอิ่มจนพอใจจึงผละปากออก มองหน้าเอ่ยกับคนใต้ร่างด้วยน้ำเสียงแหบพร่า แววตาหื่นกระหาย "ถึงตาเธอทำให้ฉันบ้างแล้ว"

"ทะ..ทำอะไรคะ" สิ้นเสียงทุ้มสองคิ้วสวยก็ขมวดมุน สายตามองสบแววตาหื่นกระหายด้วยความสงสัย

เควิลไม่ได้ตอบอะไรแต่หยัดกายลุกขึ้นยืนริมโซฟา จัดการปลดเปลื้องเสื้อผ้าตัวเองออกอย่างรีบร้อนโดยมีสายตาของยาหยีมองปริบ ๆ 

ตอนชายหนุ่มถอดเสื้อเธอก็ไม่ได้รู้สึกอะไรเพราะเห็นเขาถอดเล่นน้ำอยู่บ่อย ๆ ทว่านาทีต่อมาเธอก็ต้องเบิกตากว้างด้วยความตกใจ พลันดีดตัวขึ้นนั่งอัตโนมัติเมื่อกางเกงถูกถอดออกจากช่วงล่างของเขาจนเผยให้เห็นแกนกายขนาดใหญ่ราว ๆ ห้าหกสิบเห็นจะได้ที่กำลังตั้งชูชันชี้หน้าเธออยู่

ส่วนปลายหัวบานมีน้ำสีใสเคลือบตรงส่วนหยักขนาดของมันใหญ่จนเธอแอบกลัว และอายในเวลาเดียวกันจนต้องเสสายตามองไปทางอื่น

"กลัวเหรอ" เควิลเหมือนจะเดาสีหน้าตื่นตระหนกของหญิงสาวออกจึงเอ่ยถามไปพลางเดินเข้าไปยืนประชิดเธอจนท่อนลำใหญ่เกือบจะทิ่มใบหน้าเรียว

ยาหยีรีบเบี่ยงหน้าหนี แต่กลับถูกมือหนาจับให้หันกลับมาเหมือนเดิม เธอจึงแหงนหน้าขึ้นมองหน้าเขา "มะ..มันใหญ่มากจนน่ากลัว"

"มันไม่น่ากลัวสักนิด สิ่งนี้แหละจะทำให้เธอมีความสุข" พอได้ฟังคำตอบเควิลถึงกับหลุดยิ้มออกมา มือยื่นไปยีผมคนนั่งหน้าตื่นตระหนกอย่างนึกเอ็นดูในความใสซื่อของเธอ

"อ้าปากอมมันเข้าไปสิ ถึงตาเธอทำให้ฉันบ้างแล้วนะเด็กน้อย" 

"อึก.." 

ยาหยึถึงกับกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ สายตาจ้องมองท่อนลำขนาดใหญ่ที่โอบล้อมด้วยเส้นเลือดอย่างครุ่นคิดว่าใหญ่แบบนี้เธอจะอมเข้าไปยังไงปากได้แหกกันพอดี

"อ้าปาก" 

คิดได้เพียงเท่านั้นเสียงทุ้มก็ดังขึ้นเธอจึงทำได้แค่อ้าปากตามที่เขาสั่ง