8.ฮาสคลาว

“จะแต่งงานใหม่อย่างนั้นหรือคะท่าน เคาน์เตส..”

ยูนีกเอ่ยถามเมื่อโรวีนาเริ่มลงมือหาเอกสารของอิไล มันถึงเวลาที่จะต้องไปแจ้งแก่ทางการได้แล้วว่าเขาได้ตายจากชีวิตของโรวีนาและตายจากโลกนี้ไปแล้ว หากไม่ตายเขาควรจะกลับมาหาภรรยาและลูกสาวของเขาสิ..แต่นี่สามปีแล้วเขายังไม่กลับมานั่นหมายความว่าเขาตายไปแล้ว หรือไม่ก็..เขาไม่ต้องการโรวีนาและลูกสาวอีกต่อไป

“อืม..ข้าปล่อยให้ทางการมาเรียกคืนบรรดาศักดิ์ของเมลลี่ไม่ได้หรอก..เมลลี่ของข้าจะต้องเติบโตขึ้นมาในฐานะเลดี้ของตระกูลซารังต์ที่แสนร่ำรวย..”

ฉันตอบคำถามของยูนีกด้วยรอยยิ้ม และนั่นทำให้ยูนีกได้แต่ถอนหายใจออกมา..

“ขอแค่ชายผู้นั้นไม่ทำร้ายและเป็นคนดีก็พอค่ะ..”

เธอรู้รสนิยมความชอบของท่านเคาน์เตสดี เรื่องหน้าตานั้นตัดทิ้งไปได้เลย ท่านเคาน์เตสไม่ชอบบุรุษรูปหล่ออีกทั้งไม่มีทางที่สามีคนใหม่ของท่านจะเป็นขุนนาง..

คราวนี้เป็นใครกันนะ คนสวนหรือว่าชาวไร่กัน

“รถม้าของตระกูลฮาสคลาวเดินทางมาถึงแล้วค่ะท่านเคาน์เตส”

โรวีนาพยักหน้าเมื่อสาวใช้คนใหม่เดินเข้ามาแจ้งข่าว

“มีธุระอะไรที่คฤหาสน์ฮาสคลาวอย่างนั้นหรือคะท่านเคาน์เตส..?”

เธอมองยูนีกด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความสุข

“ข้าจะแต่งงานใหม่..กับท่านดยุคฮาสคลาวล่ะ ช่วงสองสามวันนี่ข้าอาจจะยุ่ง ฝากดูแลเมลลี่ด้วยนะ..แล้วก็เรื่องแต่งงานใหม่..ข้าจะกลับมาบอกกล่าวกับนางเอง ไม่ต้องเป็นห่วง”

นั่นมันคือเรื่องน่าเป็นห่วงสุดๆ เลยไม่ใช่รึไง นายหญิงของเธอเลิกตาบอดแล้วใช่ไหม ในที่สุดท่านก็สามารถแยกแยะความหล่อเหลาได้ถูกต้องสักที

“ข้ามีนามว่าไมเนอร์ครับเคาน์เตส ท่านดยุคส่งข้ามาช่วยเหลือท่านในการยื่นเอกสารต่อทางการ..”

เซอร์ไมเนอร์เป็นผู้ช่วยคนสำคัญของท่านดยุค เธอเคยเห็นชื่อของเขาปรากฏขึ้นมาในนิยายบ่อยๆ เมื่ออ่านเรื่องราวเกี่ยวกับท่านดยุค

“ขอบคุณนะคะ”

งดงามมากจริงๆ ..ไม่น่าแปลกใจที่ท่านดยุคจะขอแต่งงานสายฟ้าแลบขนาดที่เขาเองก็ตั้งตัวไม่ทันหรอกนะ เมื่อคืนหลังจากที่ท่านดยุคกลับมาที่คฤหาสน์ฮาสคลาวเขาก็ไม่ได้นอนอีกเลย

“ข้ากำลังจะแต่งงานไมเนอร์ ข้าต้องการให้เจ้าร่างเอกสารการทำสัญญาแต่งงานมาให้ข้าหน่อย..อ่อ แล้วก็วันพรุ่งนี้เจ้าจงไปช่วยว่าที่ดัชเชสในการจัดเตรียมเอกสารของนางด้วย”

ด้วยเหตุนั้นเองเขาจึงทำงานโต้รุ่งตั้งแต่เมื่อคืนจนถึงตอนนี้ เวลาจะงีบสัก5นาทียังไม่มีเลย

“อันที่จริงเรื่องการยื่นเอกสารเกี่ยวกับสามีเก่านั้นข้าทำเองก็ได้ค่ะ เซอร์รอข้าอยู่ที่ด้านหน้าห้องกับพอแล้ว”

ไมเนอร์หัวเราะออกมาเบาๆ ตามมารยาท

“เรื่องนั้นไม่ได้หรอกนะครับ ท่านดยุคกำชับมาว่าให้ข้าช่วยเหลือท่านเคาน์เตสให้เอกสารทุกอย่างผ่านพ้นและได้รับตราประทับจากทางการให้เรียบร้อยทุกแผ่นเพื่อไม่ให้เกิดปัญหาตามมา”

ในตอนแรกโรวีนาก็ไม่เข้าใจคำกล่าวของไมเนอร์เท่าไหร่นัก จนเมื่อเขาพาเธอเดินเข้าไปด้านใน เพราะเขาเป็นคนของท่านดยุคถึงได้พาเธอเข้ามานั่งด้านในได้โดยไม่ต้องรอคิว แถมคนของทางการไม่ซักถามเธอเลยแม้แต่ครึ่งคำ เขาประทับตราของพระราชวังลงไปบนใบมรณะบัตรและใบหย่าของเธอเรียบร้อยแล้ว

“เสร็จเรียบร้อยแล้วครับท่านเคาน์เตส..”

ไมเนอร์ยื่นเอกสารมากมายพวกนั้นให้แก่เธอ และในใบสุดท้ายมันคือทะเบียนสมรสใบใหม่

“เรื่องสัญญาเราจะไปพูดคุยเพิ่มเติมเกี่ยวกับข้อเสนอและการเรียกร้องของท่านเคาน์เตสที่คฤหาสน์ฮาสคลาวนะครับ”

ฉันพยักหน้าเบาๆ

“ท่านดยุค..มีอำนาจเยอะดีจังเลยนะคะ”

ฉันพูดออกเสียงแผ่วเบาแต่ไมเนอร์กลับได้ยินมันอย่างชัดเจน

“เพราะท่านคือฮาสคลาวยังไงล่ะครับ คืออัญมณีที่เปล่งประกายที่สุดในจักรวรรดิ และเพราะเปล่งประกายมากเกินไปทำให้ท่านใช้ชีวิตลำบากมากทีเดียว..”

อ่า..เรื่องนั้นเธอรู้ว่าฟลอยด์ใช้ชีวิตของเขามาแบบไหน เขาถูกคุกคามจากเหล่าสตรีมากมายทีเดียว จนหาความสงบสุขแทบไม่เจอ อีกทั้งสาเหตุการหย่าของเขาและเบลินดา ภรรยาเก่าของเขาคือการที่เธอคลั่งไคล้เขามากจนเกิน

ฉันไม่แปลกใจว่าทำไมข้อตกลงแรกของการทำสัญญาแต่งงานของเรามันคือการที่เขาจะยุติข้อตกลงนี้ในทันทีที่ฉันรักเขา

ฟลอยด์ไม่ได้ต้องการความรักเขาแค่ต้องการความสงบสุขเท่านั้นเอง

และเธอจะมอบสิ่งที่เขาต้องการให้เขาเอง

คฤหาสน์ฮาสคลาวนั้นใหญ่โตมากเทียบเท่าพระราชวัง สวนด้านหน้าที่เดินทั้งวันยังไม่ทั่ว ภายในคฤหาสน์ตกแต่งอย่างหรูหราและมีระดับ ความร่ำรวยที่ไม่อาจทำใจให้ชินได้เลยเมื่อพบเจอ

เขาเป็นบุรุษที่เกิดมาสมบูรณ์แบบจริงๆ ทั้งด้านใบหน้าและฐานะ

“ยินดีต้อนรับสู่ฮาสคลาวนะครับ..เรามาพูดคุยเรื่องสำคัญกันต่อ..”

ฟลอยด์หยุดพูดเมื่อสายตาของโรวีนาไม่ได้มองมาที่เขาเลย เธอกำลังจ้องมองไปที่คาเรนด้วยดวงตาที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความอ่อนโยน และลูกชายวัยห้าขวบของเขาก็กำลังจ้องมองสตรีที่งดงามราวกับนางฟ้าแม่ทูนหัวอย่างโรวีนา

เขาเงียบเพื่อให้ทั้งสองคนจ้องมองกันให้เพียงพอ ทว่าโรวีนาเดินเข้ามาหาเขาก่อนที่เธอจะนั่งลงเบื้องหน้าของคาเรนที่กำลังจับมือเขาอยู่

“สวัสดีครับ..คุณนางฟ้า”

อ้าก!! จะ..ใจของฉันมันเหมือนจะทะลุออกมานอกอก คาเรนคุณพระเอกของเรื่องนี้ทำไมเขาช่างน่ารักจนใจเจ็บขนาดนี้กันนะ

หน้ากลมๆ นั้นทำให้รู้สึกเหมือนอยากจะยื่นมือไปสัมผัสแก้มจังเลย ระดับความน่ารักที่มหาศาลนี้มันคืออะไรกัน

“ไม่ใช่นางฟ้าหรอกคาเรน นี่คือโรวีนาที่กำลังจะมาเป็นท่านแม่ของลูก..ไง”

เด็กน้อยหน้าแดงมากกว่าเดิม

“ทะ..ท่านแม่เหรอครับ”

น่าเศร้าที่ชีวิตที่ดีพร้อมของคาเรนมีทุกสิ่งทุกอย่างที่เขาต้องการ เงินทอง ของเล่น สหายความรักที่มากมายจากท่านพ่อ ชีวิตของเขานั้นขาดเพียงแค่สิ่งเดียวเท่านั้นนั่นคือ..ท่านแม่

เขาไม่เคยได้พูดคุยกับท่านแม่เลย และคาเรนไม่กล้าเอ่ยถามคนในคฤหาสน์แห่งนี้ด้วยซ้ำว่าท่านแม่ของเขาไปไหน

เขารู้ดีว่าพี่นางฟ้าคนนี้ไม่ใช่มารดาผู้ให้กำเนิดของเขา แต่คาเรนไม่ติดขัดเลยหากว่าพี่นางฟ้าคนนี้จะมาเป็นท่านแม่ของเขาน่ะ

“...ใช่แล้วค่ะ คาเรนสามารถเรียกแม่..ว่าท่านแม่ได้เลย แม่เองก็มีลูกสาวอยู่คนหนึ่ง..คาเรนจะมีทั้งแม่และทั้งพี่สาวเลยน้า”

พี่สาวงั้นเหรอ เขาอยากมีพี่น้องมานานแล้ว

“ข้าอยากมีครับ ข้าอยากมีทั้งท่านแม่และพี่สาวเลย!”

สายตาที่ฟลอยด์มองคาเรนมักจะอ่อนโยนอยู่เสมอ และในยามนี้เมื่อเขาเห็นลูกชายดูจะชื่นชอบสมาชิกใหม่ในครอบครัวของเรา เขาก็รู้สึกว่าที่เขาเลือกเคาน์เตส   ซารังต์นั้นอาจจะเป็นทางเลือกที่ถูกต้องก็ได้

แต่..เขาไม่คิดจะปล่อยลูกชายผู้ล้ำค่าของเขาเอาไว้กับสตรีที่มีประวัติทำร้ายเด็กหรอก เพราะอย่างนั้นเขายังคงต้องส่งอัศวินของเขาตามติดเพื่อดูท่าทีของสตรีที่งดงามผู้นี้และลูกชายของเขา