บท
ตั้งค่า

บท.7 รถเปิดประทุน [ปิดไฟ] ห้ามพลาด

ดั่งความปรารถนาสื่อผ่าน มือเรียวยกขึ้นมาคล้องคอชายหนุ่มรูปงาม ทั้งสองคนยืนโยกเบาพลางพูดจาหยอกเย้าสร้างความคุ้นเคย เพียงแค่ไม่กี่ชั่วโมงก็สนิทสนม

 

"วันนี้พี่เกียร์เอารถเปิดประทุนมาไหมคะพอดีเมื่อหลายวันก่อนด้ายเจอพี่หน้าผับ" เมื่อคุยจึงทราบว่าเขาอายุมากกว่า

"เอามาสิอยากนั่งเหรอ"

"ถ้าพี่ไม่ว่าอะไรเราไปต่อกันก็ได้นะคะ"

"เป็นผู้หญิงที่ร้อนแรงจังเลยนะ คนหรือพระอาทิตย์เนี่ย ฮ่าๆ"

 

สองสายตาปิ๊งปั๊งเปล่งประกาย ทั้งคู่ดื่มกันจนสภาพเมาแอ๋ สุดท้ายก็จบลงที่ ม่านรูดเซมากูซั่ม

 

ฟุบ

 

"ดะ เดี๋ยวก่อน เฮือกกก" เขาจู่โจมราวกับเป็นเรื่องปกติ "พี่ต้องป้องกันนะคะอีกอย่างปิดไฟด้วย"

"ไอ้ป้องกันอะพี่รู้แต่ปิดไฟทำไม..อยากเห็นทุกสัดส่วน"

"คือหนูชอบแบบมืดสนิทเลยค่ะ นะคะ"

 

แท้จริงฉันกลัวมากต่างหาก ก็เป็นครั้งแรกนี่หนา คำพูดขอร้องเหมือนทำให้เขาเห็นใจ ภายในห้องสี่เหลี่ยมทาปูนสีแดงไฟสลัวเริ่มพร่ามัวด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์ ยอมรับว่าดื่มเพื่อย้อมใจมากไปหน่อย

 

และสุดท้ายภาพก็ตัด...

 

"ฮึกกก ฮื้อ" หลังจากฟื้นสติฉันเห็นเลือดหยดใส่ผ้าปูสีขาวคงไม่ผิดแน่ "ฉันโดนเปิดความบริสุทธิ์แล้ว"

 

ก๊อก ก๊อก

 

ตัวเล็กสะดุ้งรีบปาดเช็ดน้ำตาคว้าเสื้อผ้ามาสวมใส่เพราะตกใจประตูดังเคาะเร่ง ชายตัวสูงหุ่นนายแบบเดินแทรกบ่นพึมพำ

 

"อาบน้ำหรือสร้างห้องน้ำนานจัง"

"ถ้าพี่ไม่อยากรอก็ควรตื่นให้เช้าหน่อยสิคะ"

"เอ้า! ก็คนมันเพลีย ถ้าจะเข้าห้องน้ำนานขนาดนี้ไม่ตื่นตั้งแต่ตีห้าเลยแม่คุณ"

 

ผมหงุดหงิด ผู้หญิงอะไรเถียงคำไม่ตกฟาก ตอนกลางคืนแซ่บมากกลางวันกลายร่างซะงั้น

 

จัดแจงธุระส่วนตัวเสร็จก็ถึงเวลาออกจากโรงแรม ช่วงสายเวลาสิบโมงกว่าวันนี้แดดแรงทำให้เส้นด้ายใช้มือบดบังดวงตาขณะย่างก้าวออกมา

 

"พี่!!! รถพี่หาย" ฉันตกใจเมื่อคืนจำได้ว่ามารถหรูสีเหลืองคันเดิมที่เคยเจอเขาครั้งแรก

"อะไร.."

"รถพี่หายรีบแจ้งความสิคะ"

"ก็ไม่หายนิ"

 

หลังจากวางเงินที่เตียงรีบออกมาเพราะตกใจเสียงหวีดแหลมตะโกนเรียก

 

"อ๋อออ เมื่อคืนพี่นนท์มันรีบกลับเลยมารับรถไป แต่ไม่ต้องห่วงนะฉันให้เพื่อนเอารถมาให้แล้ว" ผมเสยผมก่อนจะเดินนำ "ขึ้นมาสิจะไปส่งปากซอย"

"ข..ขึ้น อะไร"

"เอ้าก็เนี่ยรถฉันเอง เร็วๆ ถ้าอยู่ต่อมันต้องเสียค่าชั่วโมงนะอย่าลีลารำคาญ"

"_____"

 

สติฉันวูบหายหรือว่าจะแค่ฝันไป รถหรูสีเหลืองกลายเป็นซาเล้งที่สภาพสนิมเขรอะแถมเขายังดูท่าทางคุ้นชิน 'นี่มันบ้าอะไรกัน'

 

"ดะ เดี๋ยวก่อนนะพี่แล้วรถเปิดประทุนล่ะ" ฉันถามต่ออย่างร้อนใจก้าวขาแทบไม่ไหว

"ก็คืนเขาไปแล้วไงจะถามทำไมเยอะแยะรีบขึ้นมาจะไปเก็บขวดต่อ"

 

เพียะ!!

 

"โอ๊ยยย ตบทำไมวะ"

"ไม่ใช่ฝันนิยังเจ็บมือ"

"มึงบ้าปะเนี่ยเช็กความฝันต้องตบตัวเอง นี่ฟาดหน้ากูเต็มฝ่ามือเลย อีสัด"

"พี่เอาฮาใช่ไหมเล่นตลกอะไรเนี่ย"

 

หัวใจฉันเต้นยิ่งกว่ารถสิบล้อกระเเทกหลุมบ่อตามท้องถนน มันงงปนความรู้สึกหนักอึ้งที่หาคำตอบไม่ได้ก่อนจะตั้งสติถามออกไป

 

"ไหนบอกมีรถเปิดประทุน ตะ แต่นี่มันซาเล้ง!!ไม่ใช่หรือไง"

"ก็มีไงเมื่อคืน..ชอบรถเปิดประทุนมากก็ขึ้นมานั่งเลย จะเอากี่ประทุน? นี่เปิดทั้งหัวทั้งท้ายเปิดยันใต้ท้องรถ ลมโกรกโล่งทุกด้านยิ่งกว่าประทุนอีกจะบอกให้"

"!!!!"

_______________________

นอนกับพี่แถมรถเปิดประทุนครบทิศ ถุ้ยยยยย! 555555 ใครชอบรัวเมนต์ให้ชื่นใจหน่อย

ฝากกดเพิ่มเข้าชั้นน๊า{เป็นแรงผลักดัน}

_______________________

กดหัวใจ เพิ่มเช้าชั้น คอมเมนต์ เป็นกำลังใจอัปเดตผลงานต่อด้วยนะคะ อ่านจบอย่าเงียบน๊า

ดาวน์โหลดแอปทันทีเพื่อรับรางวัล
สแกนคิวอาร์โค้ดเพื่อดาวน์โหลดแอปHinovel