ครั้งแรก

“นับกลัวแล้ว พอเถอะนะพี่คินน์”

ชายหนุ่มไม่ฟังในสิ่งที่เธอร้องขอ แต่เขาเลือกที่จะผลักเธอให้นอนแผ่หลาอยู่บนเตียงขนาดสามฟุตในสภาพเปลือยเปล่า

“ปล่อยนะ ปล่อยเดี๋ยวนี้” เธอพยายามส่งเสียงและขัดขืนดีดดิ้นไปมาแต่ไม่สำเร็จ เมื่อคนตัวโตคลานขึ้นมาคร่อมตัวเธอไว้พร้อมจับแขนทั้งสองข้างชูขึ้นเหนือศีรษะ

“ฉันกำลังจะทำให้เธอมีความสุขนะ อย่าเล่นตัวนักเลย”

“มะ…ไม่เอา อย่าทำแบบนี้เลยนะ” หยาดน้ำตาสีใสไหลอาบพวงแก้มนวลทั้งสองข้าง เธอพยายามพูดเรียกสติชายหนุ่มเพราะคิดว่าเขาคงเมามากเลยขาดความยับยั้งชั่งใจทำสิ่งที่ไม่ควรลงไป

“เธอควรดีใจนะที่ได้ฉันเป็นผัว” ริมฝีปากหนาแสยะยิ้มมองหญิงสาวที่นอนอยู่ใต้ร่างด้วยความเย้ยหยัน

“อยากจับผู้ชายรวยๆ อยู่แล้วไม่ใช่เหรอ ฉันกำลังจะสงเคราะห์ให้อยู่นี่ไง”

“มะ…ไม่” ร่างบางส่ายหน้าปฏิเสธ เธอรู้สึกกลัวจนสติเริ่มเตลิดไปไกล

“อึกก พี่คินน์อย่า!”

นับดาวร้องปรามด้วยน้ำเสียงหวาดกลัวสุดขีดเมื่อขาเรียวทั้งสองถูกจับแยกออกจากกันจนเผยให้เห็นถึงกลีบไม้งามที่ค่อยๆบานแย้ม

“ห้องนี้เก็บเสียงดีนะ ถึงเธอจะร้องให้ตายก็ไม่มีใครได้ยิน”

“ถ้านับทำอะไรให้พี่ไม่พอใจ นับขอโทษนะ ปล่อยนับไปเถอะ”

“ฉันจะปล่อยก็ต่อเมื่อได้เอาเธอจนหายอยาก”

เรือนร่างอรชรสั่นเทาเต็มไปด้วยความหวาดกลัวเมื่อชายหนุ่มจัดการถอดกางของตัวเองออก จนเผยให้เห็นถึงท่อนเอ็นลำใหญ่กำลังแข็งชันที่พยายามจะสอดใส่เข้ามาในร่างกายเธอ

ปัก! นับดาวดิ้นพล่านด้วยความเจ็บปวดเมื่อคนตัวโตจงใจกระแทกกระทั้นท่อนเอ็นเข้ามาในร่องคับแคบอย่างไร้ความปรานี ส่งผลให้เลือดสีแดงบริสุทธิ์ค่อยๆ ไหลย้อนออกมาเปรอะเปื้อนแก่นกายและต้นขาแกร่งสร้างความพอใจให้กับเขาเป็นอย่างมาก

ปัก! ปัก! ปัก!

“ร่องของเธอแม่งโคตรฟิต อ่าาส์~” ชายหนุ่มเปล่งเสียงร้องครางอย่างสุดกลั้น พร้อมถาเอวสอบเข้าออกอย่างเนิบนาบแต่หนักหน่วงโดยที่ไม่มีเครื่องป้องกันหรือสารล่อลื่นบรรเทาความเจ็บเลยสักนิด

“พี่คินน์ นะ…นับเจ็บ” เล็บสวยจิกลงบนผ้าปูที่นอนอย่างแรงเพื่อระบายความเจ็บปวดนี้ เธอไม่อยากจะคิดด้วยซ้ำว่าครั้งแรกของเธอจะจบลงโดยที่เธอไม่ได้เต็มใจเลยสักนิด

ดวงตาคู่คมเหลือบมองไปยังท่อนเอ็นของเขาที่กำลังถูกร่องสวาทของเธอกลืนกินอย่างช้าๆ ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าคนตัวเล็กทำให้เขารู้สึกดีแบบที่ไม่เคยนอนกับผู้หญิงคนไหนมาก่อน

“นมเด้งสู้มือชะมัด ซี๊ดด~” ถ้อยคำหยาบโลนถูกพ่นออกจากปากชายหนุ่มครั้งแล้วครั้งเล่าเมื่อมือสากเลื่อนไปบีบเคล้นเต้าอวบทั้งสองข้างอย่างเอาแต่ใจส่วนท่อนเอ็นก็ยังคงกระแทกเข้าออกในร่องของเธอไม่หยุด

“เห็นแบบนี้ไม่คิดว่าจะซ่อนรูป”

ดวงตาคู่คมไล่สายตามองเรือนร่างอรชรแบบไม่วางตา ผิวขาวนวลเนียนและหน้าอกขนาดล้นมือของหญิงสาวมันทำให้อารมณ์ของเขาพลุกพล่านจนอดใจแทบไม่ไหว

“ไม่มีอารมณ์ร่วมเลยเหรอ หรือต้องให้ฉันดูดนมก่อนถึงจะมีอารมณ์”

“ฮื้ออ” หญิงสาวสะอื้นตัวโยนเมื่อชายหนุ่มทำตามคำพูดคือโน้มริมฝีปากลงมาดูดดึงที่ยอดปทุมถันสีชมพูเข้มทั้งสองข้างของเธอจนเปียกแฉะ

มือบางปัดป่ายไปทั่วบริเวณเพื่อให้คนตัวโตหยุดการกระทำแต่ยิ่งห้ามเหมือนกับยิ่งยุ

“อ่าส์~” มือหนาเลื่อนมาจับเอวบางไว้แน่นและเริ่มจังหวะเมื่อใกล้ถึงฝั่งฝันรำไร แค่ขยับอีกเพียงเล็กน้อยก็ปลดปล่อยสายธารน้ำรักเข้าไปในร่องสวาทของเธอทุกหยาดหยด

นับดาวสะอื้นพลางหลับตาลงอย่างช้าๆ เธออยากให้เหตุการณ์ที่เจอตอนนี้เป็นแค่ความฝัน แต่ความเจ็บปวดที่โดนกระทำมันกำลังบีบบังคับให้ยอมรับว่าเธอกับเขามีอะไรกันแล้วจริงๆ

“แค่โดนฉันเอามันต้องเสียใจขนาดนั้นเลยหรือไง” คินน์ถามอย่างหัวเสียในขณะที่หยิบเสื้อผ้าขึ้นมาสวมใส่แล้วเห็นว่าเธอเอาแต่นอนร้องไห้สะอื้นอย่างหนักนานร่วมชั่วโมงตั้งแต่มีความสัมพันธ์ลึกซึ้งต่อกัน

“แต่ฉันไม่ได้รู้สึกทราบซึ้งอะไรหรอกนะที่ได้เป็นคนแรกของเธอ มันรู้สึกสะใจมากกว่า”

“พี่มันเลว! นับเกลียดพี่”

“ปากดีแบบนี้คงอยากโดนอีกสักสองสามน้ำใช่ไหม?”

“พี่ทำแบบนี้ทำไม พี่มาทำร้ายนับทำไม”

“ก็ไม่ทำไม แค่อยากทำ อย่าลืมสิว่าครอบครัวฉันมีบุญกับเธอขนาดไหนโดนฉันทำแค่นี้ยังน้อยไปด้วยซ้ำ” คินน์แสยะยิ้มมุมปากอย่างผู้ชนะ ภาพที่เธอยิ้มระรื่นมีความสุขกับครามเขายังจำมันได้ดี

“…..” นับดาวร้องไห้ออกมาอย่างหนักหลังจากได้ฟังประโยคนั้น เธอรู้ตัวมาตลอดว่าเขาเกลียดเธอ แต่ไม่คิดว่าจะเกลียดจนทำลายเธอได้มากขนาดนี้

“ฉันปล่อยในทุกรอบ อย่าลืมไปหายากินคุมกินด้วยล่ะ ถ้าขืนปล่อยให้ท้องขึ้นมา เธอจบเห่แน่นับดาว”

“…..”

“จำไว้ว่าชีวิตของเธอต่อจากนี้มันขึ้นอยู่ที่ฉันคนเดียวเท่านั้น!” สิ้นประโยคเขาจึงหยิบเงินแบงก์พันปึกหนาจำนวนหลายหมื่นออกจากกระเป๋าแล้ววางมันลงบนโต๊ะข้างเตียง ก่อนจะเดินออกจากห้องไปท่ามกลางสายตาของนับดาวที่มองตาม

วันต่อมา

“ทำไมวันนี้ตื่นสายจังล่ะคินน์ เมื่อคืนนอนดึกเหรอ?” ลีลาวดีเอ่ยถามลูกชายคนเล็กที่เพิ่งเดินลงบันไดมาด้วยอาการงัวเงีย ทั้งๆที่ตอนนี้เป็นเวลาเกือบจะเที่ยงแล้ว ต่อให้เป็นวันหยุดแต่เขาก็ไม่เคยตื่นสายขนาดนี้

“เมื่อคืนนอนดึกครับ” ชายหนุ่มตอบกลับ เพราะกว่าที่เขาจะออกจากห้องของนับดาวก็ปาเข้าไปเกือบจะตีสามแล้ว

“สีหน้าลูกเพลียๆ เอาเกลือแร่สักหน่อยไหม?”

“ไม่ดีกว่า ผมขอเป็นกาแฟแล้วกัน”

“แล้วหนูนับดาวไปไหน ตั้งแต่ตื่นมาแม่ยังไม่เห็นหน้าเลย” ลีลาวดีสอดส่องสายตามองหาหลานสาวด้วยความสงสัย เพราะปกตินับดาวจะตื่นก่อนทุกคนในบ้านแต่วันนี้กลับไม่เห็นเธอเช่นทุกวัน

“ป้าไปตามให้แล้วค่ะ แต่คุณนับบอกว่าไม่สบายเลยอยากนอนพัก”

“ตายจริง! แล้วเป็นอะไรมากไหม หาข้าวหายาให้หนูนับกินหรือยัง?”

“ป้าจัดการเรียบร้อยแล้วค่ะ คุณนายไม่ต้องเป็นห่วง”

“แต่เมื่อคืนยังดีๆ อยู่เลยนะ แล้วทำไมตอนนี้ทำไมถึงป่วยขึ้นมาได้” ครามพูดขึ้นด้วยความสงสัยเพราะตอนที่แยกกับเขา เธอยังเป็นปกติดีอยู่แท้ๆ

“ครามว่าหนูนับเป็นยังไงบ้าง?”

“น้องเป็นคนน่ารัก อ่อนหวาน อัธยาศัยดี ผมว่าโอเคเลยนะ”

“ถ้าครามชอบน้องแม่ก็ไม่ว่าอะไรหรอกนะ แม่เองก็ชอบหนูนับอยู่เหมือนกัน ถ้าเป็นไปได้อยากให้มาเป็นสะใภ้บ้านเรา”

“เหอะ!” คินน์ที่นั่งฟังบทสนทนาอยู่นาน หัวเราะในลำคอเบาๆ อย่างเย้ยหยัน ก่อนจะเอาลิ้นดันกระพุ้งแก้มด้วยความหงุดหงิด เพราะคนที่พวกเขากำลังพูดถึงคือหญิงสาวที่เขาเพิ่งมีอะไรด้วยหมาดๆ