ขอจีบน้องสาว
ร้านM
“นับให้พี่มาด้วยแล้ว ห้ามสร้างเรื่องสร้างปัญหาอะไรให้นับนะรู้ไหม” นับดาวพูดย้ำกับชายหนุ่มที่นั่งอยู่ด้านเบาะคนขับเมื่อเดินทางมาถึงตามสถานที่นัดหมาย
“เธอคิดว่าฉันปัญญาอ่อนมากหรือไง ถึงได้ชอบพูดอะไรซ้ำๆ แบบนี้ ฉันเข้าใจที่เธอพูดตั้งนานแล้ว” คินน์บอกอย่างหัวเสีย
“…..” เธอมองคนตรงหน้านิ่ง ไม่รู้ว่าคิดถูกหรือคิดผิดที่ยอมให้เขาตามมาด้วย
“มัวแต่นั่งจ้องหน้าฉันอยู่นั่นแหละ จะเข้าไปข้างในได้หรือยัง”
“งั้นรีบไปกันค่ะ ป่านนี้เพื่อนนับคงรอนานแล้ว”
หญิงสาวเดินนำเข้ามายังด้านใน มันคือร้านอาหารที่มีบาร์เครื่องดื่มเล็กๆ และดนตรีสดไว้บริการ
“ฉันไม่ได้มาช้าไปใช่ไหม?” นับดาวถามด้วยความเกรงใจ เมื่อเห็นพวกเพื่อนๆ นั่งรออยู่ก่อนหน้านั้นแล้ว
“ไม่ช้าหรอก พวกฉันก็เพิ่งมาถึงเหมือนกัน” เพลินตอบกลับพลางเหลือบสายตาไปมองยังชายหนุ่มที่ยืนอยู่ข้างๆ เพื่อนสาวของเธอ
“วันนี้มีคนตามมาด้วยก็ไม่บอก”
“ขอโทษที่ไม่ได้บอกนะ ไม่คิดว่าเขาจะตามมาด้วย”
“ไม่เป็นไรเลยแก นั่งด้วยกันหลายคนสนุกดี”
“สวัสดีค่ะพี่คินน์” วาวาเอ่ยทักทายด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม
“…..” ริมฝีปากหนาคลี่ยิ้มบางๆ เพื่อเป็นการทักทายตอบ ก่อนจะหย่อนตัวนั่งลงข้างๆ นับดาว
“พี่ชายแกนี่หล่อชะมัดเลยนับดาว”
“อ่อ…อืม” ร่างบางพยักหน้ารับเมื่อได้ยินในสิ่งที่วาวากระซิบบอก
“แล้วกวินหายไปไหน ตั้งแต่มาถึงยังไม่เห็นแม้แต่เงา”
“ออกไปเดินเล่นอยู่แถวนี้แหละ เดี๋ยวก็คงมา”
“อยากกินอะไรสั่งได้เลยนะ เดี๋ยวมื้อนี้ฉันจ่ายให้เอง” ชายหนุ่มที่นั่งเงียบอยู่นานพูดขึ้น
“นอกจากหล่อแล้วยังใจดีอีกนะคะ อิจฉานับดาวจริงๆ ที่ได้พี่คินน์เป็นพี่ชาย” เพลินพูดด้วยสายตาเคลิบเคลิ้ม พลางจ้องมองไปยังใบหน้าคมคายของคนตรงข้าม
“บอกเพื่อนไปสิว่าฉันเป็นมากกว่าพี่ชายอีกนะ” คินน์กระซิบข้างหูของเธอเบาๆ พลางเลื่อนมือหนาไปบีบเคล้นที่ต้นขาของคนตัวเล็ก
“นั่นไง กวินมาพอดี” นับดาวพูดเพื่อเบี่ยงประเด็นเมื่อเห็นเพื่อนชายที่กำลังเดินเข้ามา
“มาถึงแล้วทำไมไม่โทรบอก จะได้รีบมาหา” กวินพูดเสียงอ่อนพลางแทรกตัวลงไปนั่งข้างนับดาวแทนวาวา สายตาคู่คมหันไปมองคินน์เพียงเสี้ยววินาทีแต่ไม่ได้พูดหรือทักทายอะไร
“ฉันโทรแล้วแต่นายไม่ยอมรับสายเองนะ”
“ซอรี่นะที่รัก สงสัยจะลืมเปิดเสียง”
“แล้วไหนงานที่คุยกันไว้”
“ฉันสั่งให้ลูกน้องพ่อไปรวบรวมมาให้เธอแล้ว ลองเลือกดูสิว่าอยากทำที่ไหน”
แฟ้มเอกสารถูกวางลงบนโต๊ะ ก่อนที่นับดาวจะหยิบมันไปอ่านแล้วเห็นรายชื่อของบริษัทนับสิบนับร้อยที่กำลังรับสมัครพนักงานพาร์ทไทม์
“ให้ฉันเลือกได้เลยเหรอ?”
“แน่นอนอยู่แล้ว เรื่องแค่นี้จิ๊บจ๊อยมาก หรือถ้าเธออยากมาทำที่โรงแรมของฉันก็ได้นะ เดี๋ยวบอกให้พ่อจัดการให้”
“ขอบคุณนะ” คนตัวเล็กพูดอย่างดีใจ อย่างน้อยถ้าเธอมีงานทำ คงแบ่งเบาภาระไม่ต้องรบกวนขอเงินจากป้า
“อยู่มหาลัยนับดาวเป็นยังไงบ้าง ตั้งใจเรียนหรือเปล่า?” คินน์เอ่ยถาม
“พี่คินน์ไม่รู้อะไรซะแล้ว ยัยนับนี่หัวกะทิเลยนะคะ อาจารย์สั่งงานยากแค่
ไหนก็ทำได้หมด แถมยังช่วยสอนพวกเราอีกต่างหาก” เพลินตอบแทนเพื่อนสาวด้วยน้ำเสียงภาคภูมิใจ
“…..”
“แล้วมีคนมาจีบบ้างไหม?”
“ต้องมีสิคะ มีคนตามจีบยัยนับตั้งหลายคน แต่ดูเหมือนว่ายัยนับจะไม่ค่อยชอบใครเป็นพิเศษ”
“ใครบอกว่าไม่ชอบ ยัยนับชอบพี่พีเคปีสี่ต่างหากย่ะ” วาวารีบพูดแย้งขึ้น
“พีเค ที่เรียนอยู่นิติใช่ไหม?” ชายหนุ่มถามพลางปรายตาหันไปมองนับดาวที่นั่งอยู่
“ใช่เลยค่ะ คนนั้นเลย”
“ฉันไม่ได้ชอบเขา” ร่างบางรีบบอกปฏิเสธ
“แกอย่ามาปฏิเสธ ฉันเห็นแกแอบมองเขาอยู่บ่อยๆ”
“งั้นเหรอ?” ร่างบางถึงกลับขนลุกซู่เมื่อได้ยินน้ำเสียงราบเรียบของชายหนุ่ม
“เปล่าสักหน่อย นับไม่ได้ชอบพี่พีเค”
ครืด~ ครืด~ เสียงสมาร์ตโฟนของคินน์ดังขึ้นเมื่อมีสายเรียกเข้า เธอเหลือบไปมองยังหน้าจอโทรศัพท์แล้วเห็นว่าเป็นลดาแฟนสาวของเขาที่โทรเข้ามา
“เดี๋ยวฉันมานะ ขอตัวออกไปรับโทรศัพท์แป๊บนึง”
“ค่ะ”
“ถ้าไม่บอกว่าพี่คินน์เป็นพี่ชายแก ฉันคงคิดว่าเขาเป็นแฟนแกแน่เลย” เพลินสะกิดพูดกับเพื่อนสาวหลังจากที่คินน์เดินออกไปแล้ว
“ทะ…ทำไมแกถึงคิดแบบนั้น” นับดาวถึงกลับเลิ่กลั่กเพราะกลัวว่าความลับของเธอกับชายหนุ่มจะหลุดออกไป
“ก็สายตาที่เขามองแก มันไม่เหมือนที่มองน้องสาวเลยสักนิด มันเหมือนมองแฟนมองคนรักอะไรประมาณนี้”
“ฉันเห็นด้วยกับยัยเพลิน จริงไหมไอ้วิน” วาวาพูดสมทบ พลางหันไปถามกวินที่นั่งเงียบเหมือนกับคิดอะไรบางอย่างอยู่
“…..”
“พวกแกคงคิดมากไป อย่าลืมสิว่าเขามีแฟนอยู่แล้วนะ” นับดาวพูดเพื่อเตือนสติของเพื่อน
“ก็คงงั้นแหละมั้ง”
“จะไปไหนไอ้วิน?” เพลินพูดด้วยความสงสัยเมื่อกวินหยัดตัวตั้งท่าจะลุกเดินออกไปแบบไม่บอกกล่าว
“จะออกไปดูดบุหรี่ ถามอย่างกับเป็นเมียเลยนะ จะตามมาดูดด้วยไหม”
“ไม่กวนประสาทสักวันจะตายหรือไง รีบไปรีบมา”
“รู้แล้วน่า บ่นเป็นแม่ไปได้”
“…..”
ลานจอดรถ
“สะดวกหรือเปล่า ผมขอคุยอะไรด้วยหน่อย”
“…..” ดวงตาเฉี่ยวคมหันไปมองยังต้นตอของเสียงในขณะที่กำลังยืนสูบบุหรี่อยู่ในมุมมืด เขากดวางสายแล้วเดินเข้าไปหากวินที่มาใหม่
“พี่คงรู้จักผมแล้วใช่ไหม?”
“มึงมีอะไรก็พูดมา อย่าอ้อมค้อม”
“ความจริงแล้วพี่เป็นอะไรกับนับดาว?”
“แล้วนับดาวบอกมึงว่าไง?”
“นับบอกว่าเป็นแค่พี่ชาย”
“ก็ตามนั้นแหละ” ควันบุหรี่ถูกพ่นออกทางปากและจมูกด้วยความหงุดหงิดใจหลังจากได้ยินในสิ่งที่กวินบอก
“แต่ผมไม่เชื่อ ผมว่ามันต้องมีอะไรมากกว่านั้น”
“ถ้าจะแสนรู้ขนาดนี้ มึงจะมาถามให้เสียเวลาทำไม”
“เพราะต่อให้ไปถามนับดาวยังไง เธอก็คงไม่พูดความจริง ผมเลยอยากได้ยินจากปากของพี่เอง”
“…..”
“สรุปว่าพี่กับเธอเป็นอะไรกัน?” กวินถาม ก่อนจะจ้องมองคนตรงหน้าอย่างต้องการคำตอบ เขาเป็นผู้ชายด้วยกันพอจะเดาออกว่าสถานะของคินน์กับนับดาวไม่ใช่แค่พี่น้องกันเหมือนที่ทุกคนเข้าใจ
“ก็ไม่ได้เป็นอะไรกัน”
“ถ้าพี่ยืนยันแบบนั้นผมก็จะได้สบายใจ”
“ที่มึงพูดหมายความว่าไง?” คิ้วหนาขมวดเข้าหากันด้วยสงสัย ก่อนจะ
เขวี้ยงมวนบุหรี่ลงพื้นแล้วใช้เท้าขยี้มันจนดับไป
“ผมชอบน้องสาวพี่ และตอนนี้ผมกำลังตามจีบเธออยู่”
“…..”
