ตอนที่สอง บ้านแห่งความรัก

เคียงเดือนกลับออกมาจากงานอีเวนท์หล่อนก็นำเงินเข้าบัญชีและเบิกเงินสดมาส่วนหนึ่งเพื่อมาคำนวณค่าใช้จ่ายของบิดาและน้องๆอย่างละเอียด ค่าเทอมของน้องสาวน้องชาย ค่าดูแลบ้านรวมทั้งค่าแรงของคนทำงานบ้านเป็นรายจ่ายตายตัวที่หล่อนจะต้องจ่ายต่อเดือน

การที่ทุกคนในบ้านไมรู้เกี่ยวกับเรื่องหนี้พนันบอลของบิดาหล่อนทำให้แต่ละคนไม่ได้รัดเข็มขัดเท่าที่ควร แต่เคียงเดือนไม่ได้มีปัญหาอะไรเพราะคนในครอบครัวหล่อนไม่ได้ฟุ้งเฟ้อกันอยู่แล้ว การใช้จ่ายก็เป็นการใช้จ่ายปรกติแม้ตัวหล่อนเองที่อยู่ในวงการแท้ๆ ก็ไม่ได้ฟุ่มเฟือยเท่าใดนักการเป็นหนี้ไม่ได้กระทบกับการใช้ชีวิตของคนในครอบครัวแต่กระทบกับเคียงเดือนเพียงแค่คนเดียวเท่านั้นเพราะเป็นคนที่จัดการเรื่องเงินในบ้าน จากที่ทำงานหาเงินมาได้เยอะมากในแต่ละเดือนเงินถูกใช้นิดเดียวและเหลือเป็นเงินเก็บหล่อนก็ต้องเปลี่ยนมาเป็นเอาเงินที่จะต้องเข้าบัญชีเงินเก็บมารวบรวมใช้หนี้

ด้วยความที่ต้องการให้หนี้หมดเร็วหล่อนจึงต้องทำงานหนักมากขึ้นรับงานเล็กงานน้อยทั่วราชอาณาจักรรวมทั้งเมื่อมีงานที่ต่างประเทศซึ่งทำเงินให้มากกว่าแต่ต้องเดินทางค่อนข้างไกลหล่อนก็รับแบบไม่ต้องกังขา

ระหว่างที่เขียนบัญชีรายรับรายจ่ายของบ้านอยู่ได้ไม่นานก็ได้ยินเสียงรถยนต์วิ่งเข้ามาจอดในบ้านและเสียงน้องสองคนเดินคุยกันแว่วๆ มาให้ได้ยินเคียงเดือนก็วางปากกาที่กำลังเขียนบัญชีรายรับรายจ่ายของครอบครัวในโทรศัพท์สมาร์ตโฟนชนิดมีปากกาอิเล็กทรอนิกส์ก็รับออกจากโปรแกรมก่อนที่น้องๆ จะเข้ามาเห็น

หล่อนหยิบซองเงินรายจ่ายที่เตรียมไว้ให้น้องทั้งสองคนเพราะช่วงนี้เป็นช่วงใกล้สิ้นเดือนค่าใช้จ่ายที่หล่อนให้น้องจะถูกโอนให้หากหล่อนไม่ว่างหรือเมื่อว่างก็จะวางให้น้องๆ เป็นซองเมื่อเจอกัน

"พี่มิรา" นับพันดาวน้องสาวฝาแฝดของเคียงเดือนแต่ดวงหน้าไม่ได้เหมือนกันเพราะเป็นเเฝดต่างฝาเดินเข้ามากอดหล่อน นับพันดาวเป็นนักเรียนแพทย์ปีสุดท้ายและด้วยการที่เรียนอยู่หกปีทำให้เคียงเดือนเรียนจบก่อนและออกมาทำงานก่อนถึงสองปีแล้วในขณะที่คู่เเฝดยังคงเรียนอยู่

ส่วนเดือนธันวาน้องชายคนสุดท้องที่กำลังเรียนมหาวิทยาลัยในคณะทันตแพทยศาสตร์เดินเข้ามาพร้อมพี่สาวก็ยกมือไหว้เคียงเดือน

"พี่มิราไม่ได้ออกงานหรือครับวันนี้" เดือนธันวาถามพี่สาว ช่วงนี้เขาเห็นเคียงเดือนรับงานมากมายและไม่ค่อยอยู่ที่บ้านนักแต่วันนี้หญิงสาวกลับอยู่ในชุดอยู่บ้านเรียบร้อย

ด้วยภาระการเรียนที่ค่อนข้างหนักรวมทั้งพี่สาวก็ทำงานหนักพวกเขาจึงไม่ค่อยได้อยู่ด้วยกันมากเท่าไหร่ แต่ว่าบ้านของพวกเขาอยู่กลางเมือง มหาวิทยาลัยที่เดือนธันวาและนับพันดาวเรียนก็อยู่ใกล้บ้านหากไม่ต้องทำรายงานหรือว่าขึ้นเวรพวกเขาก็จะได้กลับมาเจอกันพร้อมหน้าพร้อมตาอย่างเช่นวันนี้

"พี่มีงานแค่ช่วงเช้ากับบ่าย" เคียงเดือนตอบน้องๆ ทั้งสอง หล่อนเลือกเรียนเกี่ยวกับการบันเทิงด้วยความชื่นชอบส่วนตัวทั้งที่หล่อนเองก็หัวดีพอๆ กับน้องสาวและสามารถสอบเข้าเรียนที่เดียวกันกับน้องสาวฝาแฝดได้แต่ด้วยความที่หล่อนเป็นคนกลัวผีกลัวเลือดและไม่ชอบโรงพยาบาลอย่างมากทั้งยังมีความชอบในด้านอื่นมากกว่าหล่อนจึงเลือกที่จะเรียนและทำงานในสิ่งที่ตัวเองชอบ เลยกลายเป็นว่าหล่อนเรียนจบก่อนและต้องหาเงินส่งเสียน้องๆ เรียน แต่หล่อนก็ภูมิใจที่ได้ทำหน้าที่นี้มากเพราะอย่างนี้หล่อนถึงต้องการยืดเวลาการต่อรองเรื่องหนี้ไปอีกเพราะหล่อนต้องเอาเงินมาชำระค่าเรียนให้น้องๆ แทน

"งั้นเราก็ได้กินข้าวกันพร้อมหน้าถ้าหากว่าพ่อกลับบ้านนะ" ว่าที่แพทย์หญิงนับพันดาวย่นจมูกเมื่อพูดถึงบิดาผู้ซึ่งเป็นเจ้าของบ้านและเป็นประมุขของบ้านแท้ๆ แต่อยู่บ้านน้อยที่สุดหากเทียบกับคนในครอบครัว

"ช่วงนี้พ่อค่อนข้างงานยุ่ง อย่าทำตัวเป็นเด็กแหง่ติดพ่อเลยน่า" ในฐานะพี่สาวคนโตหล่อนแกล้งทำเสียงขึงขังกับน้องๆ หลังจากที่ติดหนี้พนันกับเสี่ยเจ๋งบิดาหล่อนก็รู้สึกผิดและทำงานหนักมากเพื่อหาเงินใช้หนี้ช่วยกันหล่อนจึงไม่อยากซ้ำเติมบิดาอีกและเข้าใจเมื่อท่านไม่ค่อยกลับบ้านกลับช่องเพราะงานตัวแทนขายสินค้าจำพวกเครื่องมือทางการแพทย์ของท่านนั้นทำให้ต้องออกต่างจังหวัดเพื่อไปเจอลูกค้าบ่อยๆจนไม่ค่อยได้อยู่บ้านอยู่ช่องนัก นอกจากนั้นแล้วบิดาของหล่อนยังเปิดร้านอาหารไทยในย่านกลางเมืองทำให้ต้องเข้าไปดูแลบ้างจึงต้องให้เวลากับงานมากกว่าที่เคย

"ไม่ต้องคิดถึงพ่อมากก็ได้นะที่จริงเรามีคุณป้าใหญ่อยู่บ้านทั้งคน" นับพันดาวแกล้งล้อพี่สาวฝาแฝดแล้วก็กอดอีกฝ่ายอีกครั้งอย่างสนิทสนม พวกหล่อนสนิทกันมากและยังนอนห้องเดียวกันอยู่จึงแสดงความสนิทสนมกันตลอดอย่างไม่ขัดเขิน

“แซวเข้าเดี๋ยวได้โดนลดเงินเดือนหรอกนะ” เคียงเดือนแกล้งทำเสียงเข้ม

“ไม่กลัวหรอกเพราะว่าเดือนนี้เค้ากับแมตต์จะไม่ขอตังค์พี่มิราใช้โรงเรียนสอนพิเศษที่เรากับแมตต์ไปสอนเพิ่งจ่ายเงินที่ค้างอยู่ให้เราวันนี้เพิ่งไปรับเงินมาถึงได้กลับมาพร้อมแมตต์นี่ไงกะว่าคงใช้ได้เป็นเดือนๆ เผลอๆ สองเดือนด้วยซ้ำ" นับพันดาวบอกยิ้มๆ ภูมิใจที่สุดที่ได้หาเงินด้วยตัวเองบ้างเพราะเรียนหลายปีและรบกวนเงินพี่สาวฝาแฝดกับบิดามานานกว่านักศึกษามหาวิทยาลัยในคณะอื่นที่เรียนสี่ปี

“ได้เงินมาก็ดีแล้ว แต่ขอบอกไว้ก่อนนะช่วงนี้มิเรียมไม่ต้องไปสอนพิเศษเเล้วแมตต์ด้วยพี่มีเงินให้เราสองคนไม่ต้องไปหาเงินเองตั้งใจเรียนสิ่งที่ตัวเองต้องเรียนก็พอ" เคียงเดือนเตือนน้องๆ ที่มักออกไปสอนพิเศษเด็กนักเรียนทั้งที่พวกเขาก็เรียนหนักทั้งยังต้องร่วมกิจกรรมของมหาวิทยาลัยและอ่านหนังสือเยอะอยู่แล้ว ซ้ำโรงเรียนบางที่ที่จัดหาเด็กให้ไปสอนก็โกงเงินไปอีกตั้งหลายหมื่นรอบนี้หล่อนเห็นสอนกันอยู่สองสามเดือนเงินก็ไม่ได้สักบาท คงเพิ่งได้เงินกันวันนี้นี่เองถึงได้ดูดีใจนัก

"ค่ะ เรารู้น่าว่าพี่กลัวเราเหนื่อย แต่เรียนไม่เหนื่อยมากเท่าไหร่หรอกน่า" นับพันดาวรีบบอก หล่อนพยายามหาเงินด้วยตัวเองการได้หาเงินค่าขนมเล็กๆ น้อยๆ นั้นทำให้หล่อนภูมิใจ

"พี่ไม่ได้กลัวพวกเธอเหนื่อยจ้ะแต่กลัวว่าพวกเธอจะมัวแต่อ่านหนังสือวิชาเรียนเด็กเพื่อไปติวเด็กแล้วไม่อ่านวิชาเรียนของตัวเองสอบไม่ผ่านต้องซ้ำชั้นต้องจ่ายค่าเทอมซ้ำอีกต่างหากล่ะที่รัก เรียนจบช้าก็ได้ทำงานช้ารู้ไหม" หญิงสาวแกล้งจิ้มหน้าผากของน้องสาวฝาแฝดที่ช่างต่อล้อต่อเถียง

"โธ่... ไอ้เราก็นึกว่าห่วงที่แท้ก็งก ยังเค็มสมกับเป็นพี่มิราอยู่ดี" เดือนธันวาเปรยๆ ขึ้นมา "ถึงเราสอนให้เหนื่อยแค่ไหนหนักแค่ไหนก็ไม่มีทางสอบตกหรอกน่า แล้วยังไงก็มั่นใจด้วยว่าจบเกียรตินิยม"

"จ้ะ มั่นใจในตัวเองมากก็เรียนให้จบก่อนเถอะ ตอนนี้ไม่ต้องทำอะไร เรียนจบแล้วจะทำงานหนักแค่ไหนจะไม่ว่าเลย"

"ค่ะ" นับพันดาวรับคำลากเสียงยาวล้อเลียนพี่สาว

แล้วทั้งสามพี่น้องก็หัวเราะอย่างสนุกสนาน เคียงเดือนโทรหาบิดาแล้วก็ได้ความว่าท่านกำลังทานข้าวกับนายแพทย์ที่สนใจสินค้าอยู่ที่โรงพยาบาลแถวปริมณฑลหล่อนจึงชวนน้องๆ ไปทานอาหารกันก่อนโดยที่ไม่รอบิดาเพราะท่านคงกลับบ้านดึก

บ้านขนาดกลางและอยู่ในซอยอารีย์ซึ่งเป็นย่านกลางเมืองไม่เงียบเหงาเมื่อสามพี่น้องอยู่พร้อมหน้าพร้อมตา อาหารที่แม่ครัวทำให้เป็นอาหารเพื่อสุขภาพเพราะคนในบ้านเรียนมาเยอะจึงห่วงเรื่องปากเรื่องท้องมาก คนที่ทำงานครัวงานบ้านสองคนจึงพลอยมีความรู้และกลายเป็นคนอนามัยจัดไปด้วยจึงไม่แปลกที่บ้านหลังนี้จะสะอาดและมีน้ำยาฆ่าเชื้อแทบทุกมุมของบ้านหากต้องการเลือกใช้

ผัดผักสลัดผักน้ำมันมะกอก สเต็กเนื้อปลาพร้อมกับข้าวกล้องที่หุงปนข้าวขาวสัดส่วนครึ่งต่อครึ่งเป็นอาหารโปรดของสามพี่น้อง โดยวันนี้ว่าที่คุณหมอได้โทรแจ้งแม่บ้านเอาไว้ว่าหล่อนอยากกินยำเนื้อวัวย่าง อาหารรสจัดที่คนในบ้านไม่ค่อยทานมากนักจึงถูกวางบนโต๊ะเป็นเมนูพิเศษ

“เห็นยำเนื้อย่างแล้วคิดถึงพี่ธาวินเลยนะ พักนี้ไม่เห็นหน้าเลย" เดือนธันวาเอ่ยถึงคู่หมั้นของเคียงเดือนที่ทั้งคู่คบหากันมาตั้งแต่มหาวิทยาลัยและหมั้นหมายกันเมื่อกลางปีที่แล้ว เมื่อก่อนเวลาเขามาที่บ้านและไม่ชอบทานอาหารเพื่อสุขภาพที่สามพี่น้องทาน เขามักขอให้แม่บ้านทำอาหารรสจัดและกับข้าวอย่างอื่นเพื่อเขาบ้างหรือบางวันเขาก็หิ้วถุงอาหารที่อยากทานเข้ามาเอง

"เขางานยุ่งไม่ค่อยได้คุยกันเลยช่วงนี้" เคียงเดือนยักไหล่ ด้วยความที่คู่หมั้นหล่อนเป็นวิศวกรที่ปรึกษาของโครงการก่อสร้างในกิจการสร้างอสังหาริมทรัพย์และต้องออกต่างจังหวัดตลอดหล่อนกับเขาจึงเจอกันน้อยมาก โดยส่วนใหญ่จะติดต่อกันทางโทรศัพท์ พักหลังๆ หล่อนและเขาต่างก็ทำงานหนักและบางวันก็ทำงานคนละเวลา ทำให้เวลาว่างไม่ตรงกันจึงไม่ค่อยได้คุยกันนัก

“ว่างๆ พี่มิราก็ชวนเขาไปทานข้าวด้วยกันบ้างสิคะ ล่าสุดพี่เขาโทรมาถามเรื่องสุขภาพของแม่กับมิเรียมเขายังบ่นเลยว่าพี่มิราไม่ค่อยมีเวลาให้”

“ตอนพี่ว่างเขาก็ไม่มีเวลาให้พี่เหมือนกันล่ะน่า วันนี้พี่ชวนเขาไปทานข้าวแล้วแต่เขาไม่ว่างเองนะ พี่ไม่ได้ละเลยเขา” นางแบบสาวปฏิเสธข้อกล่าวหาของน้องๆ ที่นอกจากจะถามแล้วยังมองเหมือนว่าหล่อนไม่ยอมให้เวลากับคู่หมั้น

ใครบอกว่าหล่อนไม่สนใจกันเล่า หล่อนก็สนใจเขาตามปรกติแต่มันก็คลาดกันทุกครั้งเมื่อต้องการเจอกันยังคิดด้วยซ้ำว่าไม่ได้เจอหน้ากันบ่อยๆ พอเจอครั้งนี้ คงจะเขินกันได้ง่ายๆ

“งั้นก็เเล้วไปพี่มิราเชื่อมั่นในตัวเขาก็ดีมิเรียมก็ว่าพี่เขาออกจะดีแต่ทำไม๊ทำไมไปดูหมอดูคนไหนก็บอกว่านี่ไม่ใช่เนื้อคู่ของพี่มิรา” นับพันดาวยังพูดขณะที่กำลังจะตักข้าวเข้าปากการกินเร็วเคี้ยวเร็วเป็นอะไรที่เป็นตัวหล่อนเสียแล้วเพราะการเรียนปีสุดท้ายที่ต้องเจอคนไข้ทำให้หล่อนต้องเร่งรีบ

“หมอดูก็คู่หมอเดานั่นแหละ ตอนนี้ถ้าได้รู้ว่าหมั้นกันแล้วคงไม่กล้าพูดว่าไม่ใช่คู่กันหรอกอย่างมงายเลย เรียนทางวิทยาศาสตร์มาแท้ๆ" เดือนธันวาต่อว่าพี่สาวแล้วก็ได้สายตาค้อนๆ จากนับพันดาว

“พอๆ สองคนนี้ทานข้าวกันไปเถอะทานช้าๆ ด้วย อย่ากลืนเร็วเคี้ยวเยอะๆ กระเพาะอาหารจะได้ไม่ต้องทำงานหนัก"

หญิงสาวบอกน้องทั้งสองอย่างเป็นห่วงก่อนจะตักอาหารใส่จานให้น้องๆ อย่างเอาอกเอาใจเพื่อให้ทานข้าวกันโดยไม่มีเสียงทะเลาะบ้างเพราะวันนี้หล่อนค่อนข้างเหนื่อยกับเรื่องเงินและยังต้องไปคิดว่าต้องทำอะไรต้องโทรหาใครบ้างเพื่อติดต่องานและหางานทำให้มากที่สุด

เพราะความเหนื่อยและคิดอะไรมากทั้งวันหลังจากที่โทรติดต่องานจนครบแล้วหญิงสาวก็ไม่ได้โทรหาคู่หมั้น มันจึงเป็นอีกวันที่ผ่านไปโดยไม่ได้คุยกัน