ตอนที่ 2 แทบไม่ได้นอน

ทั้งธาวินและแพรววนิตต่างก็จมอยู่กับความคิดของตัวเองเพียงแต่ต่างความรู้สึก คนหนึ่งหวนนึกถึงพี่ชายที่แสนดีในอดีต ในขณะที่อีกคนกำลังวางแผนกำจัดสองแม่ลูกให้ออกไปจากบ้าน เมื่อรู้ตัวว่ากำลังโดนจ้องธาวินก็ชะงักมือก่อนจะเริ่มหาทางแกล้งเธอ

“เธอจ้องจนฉันจนจะพรุนไปหมดแล้วนะ”

“ขอโทษค่ะ” เสียงของเขาปลุกให้แพรววนิตรู้สึกตัว ที่ผ่านมาเธอคิดถึงเขามากจนเผลอมองใบหน้าคมนิ่งนาน

“พักพอแล้วใช่มั้ย อีกรอบนะ”

“ไม่ค่ะ อุ๊ย” คำพูดปฏิเสธถูกกลืนหายลงไปในลำคอเมื่อร่างสูงกระชากแขนเธอที่นั่งอยู่ให้เข้าไปในอ้อมกอดแล้วฉกริมฝีปากหนาเข้าหาอย่างรวดเร็ว

เขาใช้มืออีกข้างบีบคางเธอให้เปิดปากรับลิ้นร้อนที่สอดแทรกเข้าไปพัวพันกับลิ้นเล็กอย่างจาบจ้วง

คนตัวเล็กพยายามผลักไสหน้าอกแกร่งด้วยแรงทั้งหมดที่มีแต่ก็ไม่เป็นผล ร่างหนาไม่เขยื้อนเลยแม้แต่น้อย มือของเขาเลื่อนจากใบหน้าของเธอลงไปที่อกอวบ ทำให้แพรววนิตเพิ่งรู้ตัวว่าตอนนี้ผ้าเช็ดตัวที่ทั้งคู่พันกายเอาไว้ร่วงลงไปกองอยู่ที่พื้น สะโพกหนาที่บดเบียดเข้ามาทำให้เธอรับรู้ได้ถึงบางอย่างที่ดุนดันอยู่ที่หน้าท้องแบนราบ

“อืม” ธาวินครางอย่างพอใจเมื่อลิ้นเล็กเริ่มตอบสนองเขาอย่างไม่ประสีประสา

มือหนาเลื่อนลงไปยังกลีบกายสาว แตะเข้ากับจุดอ่อนไหวและบดขยี้อย่างจงใจ จนทำให้ร่างน้อยในอ้อมกอดสั่นสะท้าน

“แฉะไวดีหนิ” เขาเอ่ยกระเซ้าให้เธอได้อาย

หญิงสาวก้มหน้างุดเพราะได้ยินเสียงลามกซึ่งเกิดจากการที่คนตัวโตสอดนิ้วเข้าออกช่องทางรักของเธอ ปฏิเสธไม่ได้ว่าร่างกายเธอตอบสนองต่อการกระตุ้นของเขาอย่างรวดเร็ว

ธาวินยกเรียวขาข้างหนึ่งของเธอขึ้นโอบรอบเอวสอบ แพรววนิตผวาเข้ากอดรอบคอร่างสูงไว้แน่น ก่อนจะสะดุ้งเมื่อเขาเสียบเสยกายแกร่งเข้ามาจนสุด

“ไปที่เตียงกัน” พูดเพียงเท่านั้นเขาก็ช้อนแขนแกร่งไว้ใต้ต้นขาเธอทั้งสองข้าง อุ้มร่างบางไปยังเตียงนอนขนาดใหญ่อีกฟากหนึ่งของห้อง

เดินไปได้ไม่กี่ก้าวเขาก็หยุดแล้วกระแทกเสยขึ้นใส่เธอ

“อ๊ะ” ท่านี้ทำให้ตัวตนของเขาเข้ามาลึกมากจนทำให้เธอรู้สึกจุกท้องน้อยไปหมด

ร่างสูงกดเอวบางลงมารับแรงกระแทกก่อนที่เขาจะย่อเข่ากระทุ้งขึ้นใส่เธอเป็นจังหวะรัวเร็ว แพรววนิตกอดรัดร่างหนาเอาไว้แน่นเพราะกลัวตก

ยิ่งเธอครางเสียงดังเท่าไหร่เขาก็ยิ่งเร่งจังหวะเท่านั้น จนส่งให้ร่างบางไปถึงจุดหมายปลายทาง

แพรววนิตกรีดร้องเสียงหลง เกร็งกระตุกแรง ๆ เสียววาบไปทั่วช่องท้องก่อนจะซบศีรษะลงที่บ่าแกร่งอย่างหมดแรง แต่เขากลับไม่ให้เธอได้พักหายใจนาน

ธาวินจับร่างบางไว้มั่นก่อนจะขยับสะโพกโหมใส่เธอจนร่างบางโยกหัวสั่นหัวคลอน เกิดเสียงกระแทกดุดันดังสนั่นไปทั่วห้อง ร่างสูงสะบัดเอวเข้าใส่รัวเร็วแล้วเกร็งกระตุก เขาผ่อนแรงลง กดสะโพกหนาย้ำ ๆ ใส่เธออีกสองสามทีพร้อมกับฉีดพ่นน้ำรักเข้าใส่ทุกหยาดหยดจนแพรววนิตรู้สึกอุ่นวาบในท้อง

ธาวินพาร่างบางเดินไปที่เตียงก่อนจะวางเธอนอนลงแล้วขึ้นคร่อมจ่อแก่นกายใหญ่โตไปตรงหน้าเธอ

“ทำความสะอาดซะ” ร่างสูงสั่งเสียงพร่า

เธอไม่มีโอกาสหันหน้าหนีเพราะเขาจับศีรษะเล็กไว้แน่น พร้อมกับยัดความเป็นชายร้อนผ่าวเข้าใส่ในปากเล็ก

แพรววนิตหลับตาปี๋อ้าปากครอบสิ่งที่อยู่ตรงหน้าเอาไว้ครึ่งลำ หญิงสาวไม่สามารถครอบครองไว้ได้ทั้งหมดจึงใช้มือทั้งสองข้างช่วยรูดขึ้นลงในส่วนที่เหลือ

“อา เร็วอีกหน่อยสิ” ไม่รอช้า เขาเป็นฝ่ายสวนเอวสอบเข้าหาเธอ ความใหญ่โตทำให้เธอน้ำตาคลอเบ้าและเริ่มสำลัก แต่ถึงอย่างนั้นก็ทำหน้าที่จนเสร็จ

ธาวินลุกออกจากร่างบางเมื่อเห็นว่าแก่นกายของเขาถูกทำความสะอาดจนไม่เหลือคราบแล้ว ก่อนจะหยิบทิชชูบนโต๊ะข้างเตียงมาเช็ดคราบน้ำรักที่ผสมปนเปกันให้เธอบริเวณใจกลางสาว

“อุ๊ย ทำอะไรคะ”

“เพราะคืนนี้เป็นคืนเข้าหอคืนแรกของเรา เธอบริการได้ถูกใจฉันมาก” เขาส่งยิ้มยียวนให้ก่อนจะจับขาเรียวอ้าออกกว้างเพื่อให้ทำความสะอาดได้ง่ายขึ้น

สายตาคมที่มองไปยังจุดอ่อนไหวของเธอยิ่งทำให้แพรววนิตเขินจนไม่กล้าสบตาเขา จึงต้องเสใบหน้าแดงก่ำไปทางอื่น ถึงคำพูดจะร้ายกาจไปบ้างแต่อย่างน้อยเขาก็ใส่ใจเธอ แล้วแบบนี้เธอจะไม่ตกหลุมรักเขาซ้ำ ๆ ได้ยังไง

ร่างสูงลุกขึ้นไปปิดไฟทั้งที่ไม่ได้ใส่เสื้อผ้าสักชิ้นทำให้เธอไม่กล้าหันไปมองทางเขา

เธอรู้สึกได้ถึงที่นอนข้าง ๆ ที่ยวบลงพร้อมกับถูกดึงให้เข้าไปอยู่ในอ้อมแขนแกร่ง

แพรววนิตแกล้งหลับเมื่อสัมผัสได้ถึงแก่นกายที่ยังแข็งขืนเสียดสีอยู่กับบั้นท้ายของเธอ

“อ๊าย” เธอตกใจที่เขาค่อย ๆ สอดใส่เข้ามาในช่องทางรักทีละนิด

“อยู่นิ่ง ๆ ฉันไม่ทำอะไรหรอก แค่เสียบไว้เฉย ๆ” มือแกร่งลูบไล้อกอิ่มแผ่วเบา พร้อมกับแก่นกายของเขาที่ใส่เข้ามาจนมิด ต่อให้ปฏิเสธยังไงเขาก็คงไม่ฟัง และตอนนี้เธอเหนื่อยเกินกว่าจะสนใจอะไรแล้วจึงเลือกที่จะปิดเปลือกตาลง แล้วเข้าสู่ห้วงนิทราอย่างรวดเร็ว ทิ้งให้คนข้างหลังแทบนอนไม่หลับต่อไป

ธาวินซบหน้าลงกับหลังคอภรรยาสาวพร้อมทั้งสูดกลิ่นกายเธอเข้าลึก ๆ เขาเองก็ไม่แน่ใจในตัวเองเหมือนกันว่าเริ่มชอบเธอหรือไม่ แต่ที่แน่ ๆ คือเขาไม่เคยเกลียดเธอเลย แต่ถึงยังไงก็ยอมไม่ได้ที่จะให้เธอและแม่เข้ามาฮุบทุกอย่างที่ควรจะเป็นของเขาคนเดียวไป

ตอนนี้เขาอาจจะยังติดใจรสสวาทที่ไร้เดียงสาของเธอ มันเป็นอะไรที่แปลกใหม่สำหรับเขาเพราะสังคมที่เขาเจอมา ผู้หญิงส่วนใหญ่ที่เข้าหามักเชี่ยวชาญเรื่องบนเตียงอยู่แล้วจนไม่ต้องสอนงานพวกเธอก็สามารถจัดให้แบบถึงใจ ต่างกับยายตัวเล็กในอ้อมกอดเขาคนนี้ที่มีท่าทางเงอะงะจนน่าเอ็นดู

ยิ่งคิดถึงภาพตอนที่เธอโดนเขากระแทกแล้วหอบจนตัวโยนก็ยิ่งทำให้บางส่วนของเขาชูชันใหญ่โตขึ้น มันปวดหนึบจนเขาทนไม่ไหว ร่างสูงค่อย ๆ ขยับเข้าออกช้า ๆ เพราะกลัวว่าเธอจะตื่น มือที่กอบกุมทรวงอกอยู่เริ่มกำแน่นขึ้น ริมฝีปากหนาเลื่อนไปซุกไซ้ที่ซอกคอหอม

เมื่อถูกรบกวนจากหลายช่องทางก็ทำให้แพรววนิตงัวเงียตื่นขึ้นมา หญิงสาวทำท่าจะผลักเขาออกแต่ก็ถูกรวบข้อมือทั้งสองข้างไว้ ความเสียดเสียวที่เกิดขึ้นข้างล่างบวกกับลมหายใจร้อนที่เป่ารดต้นคอ ทำให้เธอเคลิบเคลิ้มไปตามแรงพิศวาสของคนเอาแต่ใจ

เมื่อเห็นว่าร่างบางเลิกดิ้นแล้ว ธาวินจึงปล่อยมือเธอแล้วเอื้อมไปจับใบหน้าสวยให้หันมารับจุมพิตดูดดื่ม

“อืม” เขาครางในลำคอเมื่อเธอแอ่นบั้นท้ายมาทางด้านหลังให้เขาสอดใส่ได้ถนัดขึ้น

ริมฝีปากหนาขบเม้มลงมาตามซอกคอและแผ่นหลังเล็ก ลมหายใจฟืดฟาดร้อนผ่าวที่สัมผัสทางด้านหลัง และความเสียดสีเข้าออกเน้น ๆ จากเขา ทำให้เธอถึงกับกัดริมฝีปากล่างอย่างรัญจวน ก่อนจะกระตุกเกร็งถี่ ๆ นำหน้าเขาไปก่อน

เมื่อเห็นแพรววนิตหน้าแดงก่ำ แววตาหยาดเยิ้มหันมองมาก็ทำให้ธาวินควบคุมตัวเองไม่ได้ เขาพลิกร่างบอบบางไปมาเหมือนเป็นตุ๊กตายาง ขยับเข้าออกฟัดร่างของเธอทั้งคืนจนหญิงสาวหลับไปตอนไหนไม่รู้ตัว ตื่นมาอีกทีก็เห็นเขายังขยับอยู่บนร่างของเธออยู่

แพรววนิตได้แต่คิดในใจว่าเขาตักตวงกับเรือนร่างเธอจนคุ้มค่าตั้งแต่วันแรกที่ได้เข้าหอกัน แล้วหลังจากวันนี้จะเป็นยังไงต่อ เธอไม่ใช่ตุ๊กตาของเขานะ

“อา” เสียงครางต่ำจากร่างหนาก่อนจะตามมาด้วยความอุ่นร้อนในท้องน้อย

เธอจะหลับไปอีกครั้งเพราะหมดแรงต้านทานแต่ก็รู้สึกเหมือนมีคนเช็ดตัวและห่มผ้าให้อย่างแผ่วเบา