Ep.5

เมื่อมันเป็นความต้องการของผู้มีพระคุณ เธอก็จำเป็นต้องทำตามที่ท่านสั่ง ท่านสั่งให้เธอไปเรียนรู้งานกับโซลดอน เพื่อว่าต่อไปในอนาคตข้างหน้า เธอจะได้ไปบริหารงานในสาขาของบริษัทที่เมืองไทย ที่คาดว่าอีกไม่เกินสองปี เคซีอี ไดนามิค กรุ๊ป จะขยายสาขาไปยังเมืองไทยแน่นอน

ก๊อกๆ!

กว่าจะฝ่าด่านมาถึงหน้าห้องท่านรองประธานของเคซีอี ไดนามิค กรุ๊ป เธอต้องรวบรวมความกล้าที่จะยกมือขึ้นเคาะประตูห้องเพื่อไปเผชิญหน้ากับเจ้านายคนแรกในชีวิตด้วยใจที่เต้นรัว เกรงกลัว และแทบจะถอยหลังเดินกลับ แล้วไปบอกกับพ่อเลี้ยงของเธอว่า

‘หนูคงทำไม่ได้’

แต่เพราะเธอคือลูกของ อรอิน ผู้หญิงที่เป็นฮีโรของเธอมาโดยตลอด ทำให้เอวิตาต้องกัดฟันเดินหน้าท้ามฤตยูต่อไป

ผาง!

จู่ๆประตูก็เปิดออก ขณะที่มือเล็กกำลังจะเคาะบานประตู หญิงสาวตกใจจนผงะ เซถอยหลังไปหนึ่งก้าวด้วยความขวัญอ่อนของตนเอง

“เธอมาสายไปห้านาที” เสียงนั้นเข้มดุ ดวงตาคมกล้าจ้องมองหน้าเธอนิ่ง ยกแขนข้างหนึ่งยันขอบประตูเอาไว้

เอวิตาชะงักกึกแล้วรีบหลบตาคมวับคู่นั้น ก่อนจะเดินตัวลีบลอดแขนใหญ่เข้าไปในห้อง แล้วไปยืนอยู่หน้าโต๊ะทำงานของท่านรองประธานฯ ก้มหน้ารอฟังคำสั่งอย่างหวั่นหวาด แค่วันแรกของการทำงานก็ทำเอาเธอแทบจะก้าวขาไม่ออกแล้ว เพราะโดนตำหนิเรื่องมาทำงานสาย

โซลดอนเดินอ้อมไปนั่งที่เก้าอี้หรูของเขา ขณะที่เอวิตาสูดลมหายใจเข้าปอดลึกๆเพื่อเรียกขวัญกำลังใจให้ตนเอง

“นั่งลงสิ”

สาวน้อยนั่งลง ยังคงก้มหน้านิ่ง

“เวลาฉันพูด ให้เงยหน้าขึ้นมาสบตาด้วย ฉันจะได้รู้ว่าเธอกำลังตั้งใจฟังฉันพูดอยู่” สั่งเสียงเข้ม ออกจะติดรำคาญด้วยซ้ำ

เอวิตาค่อยๆเงยหน้าขึ้น แล้วมองสบตาผู้มีอำนาจเหนือกว่าด้วยความรู้สึกเหมือนตนเองจะเป็นไข้ เธอกำลังรู้สึกร้อนๆหนาวๆกับสายตาคมวาวที่เขามองมาอย่างสำรวจ

“วันนี้สิ่งที่เธอจะต้องทำ คือ...”

แล้วแฟ้มเอกสารข้อมูลของบริษัทก็ถูกมือใหญ่ยกมาวางไว้ตรงหน้าหญิงสาวพร้อมกับสั่งด้วยน้ำเสียงเฉียบขาด

“อ่านให้จบทุกแฟ้มภายในวันนี้ แล้วย่อใส่สมุด ว่าแต่ละแฟ้มพูดถึงอะไรบ้าง แล้วมายืนรายงานฉันพรุ่งนี้”

“ค่ะ”

“และหน้าที่ของเธออีกอย่างในช่วงเวลาฝึกงานกับฉันคือ ทำตัวเป็นไม้กันสุนัขสาวๆให้ฉันด้วย เพราะช่วงนี้งานฉันยุ่งมาก ไม่ต้องการให้ใครมารบกวน”

“ค่ะ”

“นั่นโต๊ะทำงานของเธอ”

พนักงานใหม่ป้ายแดงหันไปมองที่โต๊ะทำงานของตนเองแวบหนึ่งแล้วต้องแอบลอบถอนหายใจหนักๆ

‘ทำไมต้องหันหน้าโต๊ะทำงานไปทางเขาด้วย’

“ไปทำงานได้แล้ว”

“ค่ะ”

ร่างบางในชุดพนักงานสีฟ้าสดใส เดินหอบแฟ้มเอกสารเต็มอ้อมแขนไปที่โต๊ะทำงานของตนเอง แฟ้มเอกสารกองโตถูกวางลงบนโต๊ะเบาๆพร้อมจัดเรียงให้เป็นระเบียบ ก่อนจะเดินอ้อมไปนั่งบนเก้าอี้ประจำตำแหน่งของตนเอง แล้วเตรียมสมุดบันทึกในกระเป๋าสะพายที่เตรียมมาวางไว้บนโต๊ะ และเตรียมอ่านงานที่ถูกมอบหมายให้อ่านให้จบภายในวันนี้

เวลาผ่านไปหลายชั่วโมงที่เอวิตาก้มหน้าก้มตาอ่านแฟ้มข้อมูลของบริษัทอย่างตั้งอกตั้งใจ โดยไม่ยอมออกไปรับประทานอาหารเที่ยง เธอแค่ลุกไปชงกาแฟมาดื่มเท่านั้น พร้อมหยิบขนมปังสองสามชิ้นมานั่งกินที่โต๊ะทำงานตนเอง

จนกระทั่งใกล้ถึงเวลาเลิกงาน หญิงสาวก็หอบแฟ้มเอกสารไปวางที่หน้าโต๊ะทำงานของเจ้านายหนุ่มหน้าดุ ที่เงยหน้ามองเธอด้วยประกายตาสงสัย

เพราะตลอดเวลาในช่วงที่ชายหนุ่มทำงาน เขาเข้าๆออกๆจากห้องเป็นว่าเล่น เพื่อออกไปประชุม ไปกินข้าว ไปคุยกับลูกค้า พอกลับมานั่งที่โต๊ะทำงานอีกทีก็ใกล้เวลาเลิกงานแล้ว แต่โซลดอนก็มักทำงานล่วงเวลาเสมอ

แววตาที่เต็มไปด้วยเครื่องหมายคำถามมองพนักงานใหม่ จนหัวคิ้วแทบจะชนกันเป็นปม

“เธออ่านจบทั้งแปดแฟ้มนี้แล้วรึ”

“ค่ะ”

ซีอีโอหนุ่มมองหน้าน้องสาวนอกไส้อย่างคาดไม่ถึง ถ้าหล่อนอ่านจบครบทุกแฟ้มก่อนเวลาเลิกงานนี่ มันอัจฉริยะแล้ว แต่ชายหนุ่มก็ไม่รู้หรอกว่าเอวิตาชอบการอ่านมาตั้งแต่เด็ก และเธออ่านหนังสือทุกอย่างได้ไวมาก และมีวิธีจดช็อตโน๊ตที่เร็วจำง่ายไม่มีใครเลียนแบบได้อีกด้วย

“งั้นลองรายงานแต่ละแฟ้มแบบย่อๆให้ฉันฟังหน่อยสิ”

“ค่ะ”

แล้วพนักงานฝึกหัดที่มีความสามารถในการอ่านเร็ว ก็รายงานความสำคัญของแต่ละแฟ้มงานแบบย่อๆเข้าใจง่ายให้กับบอสใหญ่ฟังแบบกระชับได้ใจความ ทำเอาโซลดอนนึกทึ่งอยู่ในใจไม่น้อย แต่ก็ไม่คิดจะชมหญิงสาว

ก๊อกๆ!

กำลังจะหาเรื่องจับผิดพนักงานฝึกหัดป้ายแดง แต่ระฆังสวรรค์ก็มาช่วยสาวน้อยเอาไว้ได้เสียก่อน แต่มันคงเป็นระฆังนรกสำหรับผู้บริหารหนุ่มไม่น้อย เมื่อผู้หญิงที่ก้าวเข้ามาใหม่ คือ...!