3.ต้องตาและอยากครอง

*** ทักทายคร้า ***

เมื่อการแสดงจบลง นางโชว์จำเป็นจับมือกันโค้งคำนับแขก เสียงปรบมือและเสียงโห่ร้องยังคงดังกึกก้อง บรรดาภมรตัวผู้ที่อยู่หน้าเวทียื่นมือไปจับกับสี่สาวตลอดเวลา จนกระทั่งการ์ดประจำผับต้องกันออกและพาสี่สาวเข้าไปหลังเวที แต่แขกก็ไม่ยอม

“เอาอีก เอาอีกหนึ่งเพลง” แขกคนหนึ่งร้องขอ และเสียงตบมือก็ดังขึ้นอีกครั้ง ทำเอานางโชว์จำเป็นมองหน้ากัน

“ขอพิเศษอีกสักเพลงนะครับ” แขกที่นั่งอยู่โต๊ะหน้าเอ่ยขอพลางชูแก้วขึ้น

“เอาไงพวกเรา” กังสดาลถามเพื่อนๆ

“เอาไงก็เอา ไหนๆ แขกก็ชอบ ถ้าทิปดีฉันอาจจะเปลี่ยนอาชีพจากหมอมาเป็นนางโชว์ก็ได้” แอนนาพูดติดตลก แจ๊สซี่จึงตัดสินใจพาเพื่อนเดินกลับไปที่หน้าเวที แล้วเสียงเฮและเสียงปรบมือก็ดังก้องขึ้นอีกครั้ง

“ฮิ้ว…ฮิ้ว เอาให้สุดๆ ไปเลย” แขกส่งเสียงเชียร์

“ขอบคุณแขกผู้มีเกียรติทุกท่านมากนะคะ เราจะโชว์ให้ทุกท่านได้ชมอีกหนึ่งเพลงตามคำเรียกร้องค่ะ” แจ๊สซี่เป็นตัวแทนเพื่อนขอบคุณแขก วิกกี้เดินไปหาดีเจนัดแนะเรื่องเพลง ไม่ถึงอึดใจเสียงเพลงบราซิลเลี่ยนก็ดังกระหึ่มขึ้น สี่สาวส่ายสะโพกพลิ้วไปตามจังหวะ ใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้ม นักท่องราตรีต่างเต้นไปตามจังหวะดนตรีและส่งเสียงเชียร์อย่างสนุก อีวาน็อฟเห็นชายหนุ่มมองไปที่เวทีนานผิดปกติก็เอ่ยขึ้นยิ้มๆ

“โชว์วันนี้เรียกแขกได้เยอะจริงๆ หลานสนใจนางโชว์คนไหน เดี๋ยวลุงจะให้เจ้าของไนต์คลับไปเรียกมานั่งเป็นเพื่อน”

“คุณลุงรู้จักเจ้าของโรงแรมนี้เหรอครับ” อัลฟาโล่ยกแก้วเครื่องดื่มขึ้นจิบ ขณะที่ตายังจับจ้องสาวสวยในชุดสีแดงเพลิง อีวาน็อฟยกมือเรียกพนักงานที่รอบริการไปหาและกระซิบบอกบางอย่าง ไม่นานซานโต้ก็เดินขึ้นบันไดมาทักทายแขกวีไอพี

“สวัสดีครับคุณอีวาน็อฟ ต้องขอโทษด้วยนะครับที่ไม่ได้มาต้อนรับตั้งแต่แรก” ซานโต้ยื่นมือไปจับกับแขกและยิ้มให้อัลฟาโล่

“ไม่เป็นไรหรอกซานโต้ คนกันเอง นี่คุณอัลฟาโล่ว่าที่ประธานคนใหม่ของอีเกอร์ยนตกรรม” อีวาน็อฟแนะนำแข่งกับเสียงดนตรี

“สวัสดีครับ รู้สึกเป็นเกียรติอย่างมากที่ได้ต้อนรับเจ้าพ่อวงการกีฬาของสเปนและประธานคนใหม่ของอีเกอร์”

“ยินดีครับ” อัลฟาโล่บอกเสียงเรียบ ก่อนจะหันไปมองการแสดงบนเวที อีวาน็อฟอมยิ้มกับความเปิดเผยของหนุ่มรุ่นลูกแล้วหันไปมองนางโชว์บนเวที คิ้วสีดอกเลาขมวดมุ่นเมื่อรู้สึกคุ้นหน้านางโชว์ชุดสีแดงที่เต้นอยู่ตรงกลาง คงไม่ใช่บุตรสาวของอเล็กซิส ชาโรน็อฟ เป็นแน่

“โชว์ชุดนี้เรียกแขกได้ดีมากเลยนะ นายไปหามาจากไหน พอดีว่าอัลฟาโล่สนใจนางโชว์ของนาย”

ซานโต้ได้ยินคำถามของอีวาน็อฟถึงกับกลืนน้ำลายลงคออย่างลำบากใจ

“โชว์ชุดนี้เป็นเพื่อนๆ ของลูกสาวผมเองครับ ไม่ใช่โชว์อาชีพมาจากไหน พอดีว่าโชว์ที่เตรียมไว้เกิดมาไม่ทัน เพื่อนของลูกสาวก็เลยช่วยกันจัดโชว์ขึ้น ต้องขอโทษด้วยนะครับ ที่ทำตามความต้องการไม่ได้” ซานโต้ออกตัวอย่างสุภาพ

“น่าเสียดาย อัลฟาโล่คงต้องมองหาสาวคนใหม่แล้วล่ะ” อีวาน็อฟบอกอย่างรู้ใจ อัลฟาโล่ขยับตัวจับสูทให้เข้าที่ อารมณ์กรุ่นขึ้นเล็กน้อยที่ถูกปฏิเสธ

“ไม่เป็นไรครับ ลูกสาวคุณซานโต้คนไหนครับ” อัลฟาโล่เบนความสนใจของทุกคนไปที่เวที

“คนที่ใส่ชุดสีชมพูครับ ส่วนที่เหลือก็เป็นเพื่อนๆ ลูกสาวครับ” อัลฟาโล่อยากจะถามถึงสาวชุดแดงเพลิงที่ยืนตรงกลางแต่ก็เก็บอาการไว้ สายตาคมกวาดมองแขกที่ตบมือตามจังหวะเพลง ก่อนจะไปหยุดที่โต๊ะหลังห้อง อีวาน็อฟเห็นชายหนุ่มมองนานราวกับมีอีกอย่างน่าสนใจก็มองตาม

“อังเดร เซียร์คอฟ เป็นเจ้าของบริษัทผลิตรถยนต์ที่ใหญ่เป็นอันดับสองของรัสเซีย” อีวาน็อฟบอกขึ้นมาลอยๆ

“ได้ข่าวว่าอังเดรก็สนใจจะซื้อธุรกิจของคุณลุงเหมือนกัน”

“ลุงไม่ยอมขายบริษัทให้คนแบบนั้น อังเดรต้องการครองตลาดรถยนต์ในมอสโก มันบีบบริษัทเล็กด้วยการดั๊มพ์ราคารถลงมา จนบริษัทเล็กเจ๊งจนต้องขายกิจการให้มันหมด ยังไงหลานก็ระวังอังเดรไว้ด้วย มันเป็นหมาลอบกัดดีๆ นี่เอง” อีวาน็อฟเอ่ยเตือนอย่างไม่ชอบหน้าอังเดร อัลฟาโล่กระตุกยิ้มแล้วจึงหันไปสนใจการแสดงบนเวทีต่อ

เมื่อการแสดงจบลง เสียงโห่ร้องและเสียงตบมือดังอยู่นาน สี่สาวได้ทิปและพวงมาลัยมากมายจนดีเจออกมาช่วยถือ เมื่อหมดเวลาโชว์ ทุกคนโบกมืออำลาแขก เดินลงจากเวทีด้วยรอยยิ้ม

“ว้าว…ว้าว ตื่นเต้นไม่หายเลย...” แจ๊สซี่ยิ้มกว้าง เดินนำหน้าทุกคนเข้าไปที่ห้องเปลี่ยนเสื้อผ้า

“แอนนาเป็นยังไงบ้าง” กังสดาลเข้าไปประคองเมื่อเห็นร่างบอบบางของคุณหมอยังคงยืนนิ่งอยู่ที่เดิม วิกกี้และแจ๊สซี่รีบเข้าไปดูเพื่อน

“ใจฉันเต้นแรงมากเลย ทำยังไงดี ฉันคุมมันไม่ได้” ทั้งสองอมยิ้มมองเพื่อนอย่างเข้าใจ เพราะแอนนาไม่เคยทำอะไรนอกกรอบแบบนี้มาก่อน วิกกี้และแจ๊สซี่ช่วยกันบีบนวดมือที่เย็นเฉียบจนอุ่นขึ้น

“หายใจเข้าลึกๆ หมอ” แอนนาสูดลมหายใจเข้ายาวๆ อย่างว่าง่าย “ดีมากจ้ะ อีกครั้งจ้ะนั่นแหละ ดีขึ้นแล้วใช่ไหม” แอนนาพยักหน้ายิ้มๆ

“ไปนั่งก่อน” วิกกี้พาแอนนาไปนั่งที่เก้าอี้ยาว พลางช่วยบีบนวดให้คลายความตื่นเต้น

“เที่ยงคืนพอดี งั้นเรามาอวยพรวันเกิดให้วิกกี้อีกครั้งกันดีกว่าเนอะ” แจ๊สซี่ยื่นมือไปจับกับเพื่อนแล้วพากันเดินไปยืนตรงหน้าเจ้าของวันเกิด เพลงอวยพรวันเกิดดังขึ้นท่ามกลางความผูกพันและความรักของเพื่อนๆ วิกกี้ยกมือขึ้นปิดปากตัวเองเพื่อกลั้นเสียงสะอื้นเอาไว้

“แฮบปี้เบิร์ดเดย์ทูยู” เมื่อประโยคสุดท้ายจบลง ทั้งสี่ก็โผเข้ากอดกัน ซานโต้เดินเข้าไปในห้องเห็นความรักและความผูกพันของสี่สาวก็พลอยยิ้มออกมาอย่างมีความสุข

“พ่อคะ” วิกกี้ผละจากเพื่อนเข้าไปกอดเอวหนาของบิดา ซานโต้โอบไหล่บางของบุตรสาว แล้วมองสามสาวอย่างขอบคุณ

“ขอบคุณทุกคนมากที่ช่วยพ่อวันนี้ นี่เป็นสินน้ำใจเล็กๆ น้อยๆ พ่ออยากให้พวกเรารับไว้” กังสดาลมองแจ๊สซี่และแอนนา ก่อนจะขยับไปยืนข้างหน้า

“เราไม่ขอรับได้ไหมคะพ่อ วันนี้ยังไงเราก็ต้องช่วย เพราะวิกกี้เป็นเพื่อนพวกเราค่ะ” กังสดาลบอกเสียงหวาน แจ๊สซี่และแอนนาก็พยักหน้าสนับสนุน ทำให้ซานโต้ยิ้มอย่างเอ็นดูและดีใจที่บุตรสาวมีเพื่อนแท้แบบนี้

“ขอบใจ ขอบใจทุกคน ถ้าอย่างนั้นวันนี้พ่อให้กินฟรี เลี้ยงฉลองวันเกิดให้วิกกี้ไปเลยก็แล้วกัน” ซานโต้บอกอย่างใจป้ำ ทำให้สี่สาวปรบมือพร้อมกัน

“แต่น่าเสียดายจัง หนูต้องรีบกลับบ้านก่อนน่ะสิคะพ่อ เลยอยู่กินฟรีไม่ได้”

“ถ้าอย่างนั้นเดี๋ยวฉันไปส่งแจ๊สซี่กับแอนนาเอง แกกลับเหอะ ฝากความคิดถึงหาพี่นิคด้วยนะ”

“ไม่เป็นไรฉันกลับเองได้ บ้านแกกับบ้านฉันอยู่คนละทาง กว่าจะส่งกันเสร็จก็สว่างพอดี” แจ๊สซี่บอกพลางถอดต่างหูยาวเฟื้อยวางไว้ที่โต๊ะ

“เดี๋ยวฉันไปส่งแอนนาเอง” วิกกี้สรุป สุดท้ายทุกคนจึงพยักหน้าเห็นด้วย จากนั้นสี่สาวก็แปลงร่างกลับไปอยู่ในชุดเดิมเพื่อเตรียมตัวกลับบ้าน

กังสดาลเข้าไปทำธุระส่วนตัวในห้องน้ำเสร็จก็เดินไปที่ลานจอดรถด้านหน้า พอเลี้ยวผ่านมุมบันไดก็มีมือใหญ่ลึกลับคว้าต้นแขน ดึงเธอเข้าไปในห้องเสื้อผ้าของโรงแรม

“ว้าย! ปล่อยนะ” กังสดาลสะบัดแขนหลุดแล้วศอกกลับไปข้างหลัง ร่างสูงใหญ่เอนตัวหลบพร้อมกับเสียงหัวเราะดังแว่วมาให้ได้ยิน หญิงสาวรีบหันกลับไปมอง

“คุณ…” กังสดาลถึงกับเลือดขึ้นหน้าเมื่อเห็นว่าเป็นคนที่เคยมีเรื่องกับเธอ ริมฝีปากหยักได้รูปยกขึ้น ดวงตาสีอำพันเปล่งประกายเจิดจ้าอย่างดูถูก

“มีวิชาต่อสู้ซะด้วยสิ” อัลฟาโล่ไล่สายตาคมมองใบหน้านวล ไหล่ขาวเนียน ร่องอกอวบอิ่มที่ล่อตาล่อใจ ไปจนถึงเรียวขานวลเนียนสีน้ำผึ้งที่โผล่พ้นชุดเดรสรัดรูปออกมา เนื้อผิวนวลเนียนสีน้ำผึ้งของเธอช่างน่าสัมผัสนักในความรู้สึกของชายหนุ่ม

กังสดาลสบตาคมกริบที่ทอดขนานกับคิ้วดำขลับอย่างระวังภัย สมองเธอสั่งให้ระวังผู้ชายคนนี้ให้มากเพราะเขาเป็นตัวอันตราย โดยเฉพาะดวงตาสีอำพันมีประกายแห่งอำนาจ และพร้อมจะแผดเผาทุกสรรพสิ่งตลอดเวลา ปลายจมูกโด่งขึ้นสันสวยรับกับริมฝีปากหยักได้รูป ทุกอย่างที่ประกอบกันส่งให้ใบหน้าคมเข้มน่ามอง และเต็มไปด้วยเสน่ห์แห่งบุรุษเพศที่สาวๆ ต้องการ