3

“จริงสิ...ฉันไม่มีอะไรน่าพิศวาสหรอก น่าเบื่อจะตาย ขนาดตอนเรียนยังไม่มีใครกล้าเอาไปเป็นแฟนสักคน” ปลายฟ้าได้ที โฆษณาชวนเชื่อ

“จริงเหรอ ยังไม่ได้ลอง ไม่รู้หรอก” เควินนึกสนุก ต่อปากต่อคำกับหญิงสาว

“ไหนขอลองดูก่อน ถ้าไม่ชอบฉันจะปล่อย ตกลงไหม” เควินพูดพร้อมรวบร่างบางเข้ามาหาอีกครั้ง

“ละ...ลองแบบไหนคะ” หญิงสาวหน้าตาเหยเก เริ่มรู้สึกถึงภัยที่กำลังคืบคลานเข้าหาตัว

“แค่จูบก็รู้แล้ว ถ้าไม่ได้เรื่อง ฉันไม่ทำอย่างอื่นให้เสียพลังงานหรอก” เควินแกล้งว่า

“เหรอคะ” ปลายฟ้าเผลอมองบน หมั่นไส้คนหลงตัวเอง

“มา...เริ่มกันเลย”

เควินก้มลงไปหา ปลายฟ้าหลับตาปี๋ทำปากจู๋ รอรับจูบจากเขา ชายหนุ่มจ้องมองหน้าตาหมดจด ไร้การปรุงแต่งอย่างหลงใหล แต่เจ้าหล่อนก็แสบเหลือร้าย กิริยาที่หล่อนทำมันยั่วโมโห มากกว่ายั่วอารมณ์เสียอีก ดูน่าตลกมากกว่า จนกระทั่งเควิน อดระเบิดหัวเราะออกมาไม่ได้

“………..555………เธอนี่มันเจ้าเล่ห์จริง” ชายหนุ่มเอานิ้วชี้จิ้มหน้าผากกลมมนขยี้แรง ๆ

“โอ๊ย !..เจ็บนะคุณ...เป็นไง..รู้แล้วใช่ไหมว่าฉันไม่มีอะไรน่าพิศวาสจริง ๆ ...ปล่อยไปได้ยัง” หญิงสาวยิ้มกว้าง กระจ่างทั้งใบหน้าอย่างสมใจ ที่ทุกอย่างเป็นไปตามแผน

“อืม...บังเอิญฉันชอบของแปลก” เควินตอบเสียงขรึม

“อ้าว ! ไหงเป็นงั้นล่ะ” หญิงสาวหุบยิ้ม โลกสดใสเมื่อสักครู่พังทลายในพริบตา

“ฉันไปล่ะ เตรียมตัวไว้ให้ดี เพื่อความปลอดภัยของพี่ชายเธอเองนะ” ชายหนุ่มยิ้มใส่ตา แกล้งขู่สาวน้อย ดูสิหล่อนจะเตรียมรับมือกับเขายังไง

บทที่ 2 ลูกแกะน้อย

เควิน นั่งดื่มบรั่นดีสีเหลืองอำพัน ที่ผ่านการบ่มมานานกว่าสิบปีในถังไม้โอ๊กอย่างดี เขาไม่เข้าใจตัวเอง ทำไมถึงทำกับหล่อนคนนี้ไม่ลง แถมยังรู้สึกเอ็นดู ให้หล่อนมาต่อรอง ต่อปากต่อคำได้อีก

“เรียบร้อยแล้วนะครับ” กิตติ หรือชายหน้าหนวด ลูกน้องคนสนิทของเควิน รายงาน หลังจากที่เขาสั่งการ์ดทุกคน ให้คุมบริเวณบ้านพักแห่งนี้ ไม่ให้ใครเล็ดรอดไปได้

“อืม....” เควินตอบรับสั้น ๆ

“เจ้านายจะทำอย่างนี้จริง ๆ หรือครับ” กิตติลูกน้องคนสนิท เขารับใช้เควินมานาน จนสนิทพอที่จะกล้าแสดงความคิดเห็น เขารู้สึกสงสารสาวน้อยในห้อง ที่ต้องมารับกรรมในสิ่งที่ตัวเองไม่ได้ก่อ และเรื่องนี้มองยังไงก็ไม่ถูกต้อง

“ฉันตัดสินใจไปแล้ว” ถ้าหาก เป็นคำถามก่อนหน้านี้ เขาอาจจะยอมทบทวน แต่นี่ แม่สาวน้อย บังอาจเข้ามาอยู่ในใจของเขาแล้วยากที่เขาจะปล่อยไปง่าย ๆ

“แต่เจ้านายก็ไม่ได้สบายใจเลยที่ทำแบบนี้ใช่ไหมครับ ไม่อย่างนั้นคงไม่มานั่งดื่ม แบบนี้” เขาตัดสินใจพูดออกไปตรง ๆ เพราะเขาไม่เห็นด้วยกับการกระทำของเจ้านายหนุ่ม จะว่าแค้นก็ไม่ใช่ หรือหวงคู่หมั้นก็ไม่เชิง จนป่านนี้เจ้านายก็ไม่ได้สั่งให้ไล่ล่าตามหา อย่างที่ควรจะเป็น แต่กลับมาลงที่สาวน้อยที่ ไม่รู้อิโหน่อิเหน่แทน

“ช่างเหอะ ว่าแต่ตอนนี้ในห้องเป็นยังไงบ้างล่ะ” เควินตัดบท เพราะเขารู้อยู่เต็มอกว่าสิ่งที่ทำมันไม่ถูกต้อง ไม่ต้องรอให้ใครมาตอกย้ำ

“นางสายเอาเสื้อผ้าเข้าไปให้แล้ว ยังไม่เห็นออกมา” กิตติอยู่รับใช้ใกล้ชิดกันมานาน อาการแบบนี้คงถูกขัดใจมาแน่ ๆ แสดงว่าสาวน้อยข้างในก็มีพิษสงเหมือนกันแฮะ ทำเอาเพลย์บอยหนุ่ม ไปไม่เป็นเหมือนกัน

“ขอบใจ” ชายหนุ่มรับทราบแล้วก็หันไปสนใจกับบรั่นดีตรงหน้าต่อ

“คุณปลายฟ้า ทานข้าวเถอะค่ะ” นางสาย หญิงสูงวัย รูปร่างท้วม ท่าทางใจดี ยกถาดใส่อาหารมาให้ พร้อมกับเด็กเข็นราวเสื้อผ้ามาแขวนไว้ให้ในตู้ใบใหญ่ อย่างเรียบร้อยก่อนจะถอยออกไปเงียบ ๆ ..ฮึ...เตรียมพร้อมกันขนาดนี้เลยหรือ หญิงสาวมองปราดเดียวก็รู้ว่าเสื้อผ้าที่เตรียมไว้สำหรับตัวเอง

“ป้ารู้จักฟ้าได้ยังไงคะ” ปลายฟ้าถาม ใจชื้นขึ้นมาหน่อย อย่างน้อยก็น่าจะคุยกันรู้เรื่องกว่าพวกผู้ชาย

“ป้าสาย เป็นแม่บ้านของที่นี่ คุณเควิน สั่งให้เอาเสื้อผ้าเข้ามาให้ค่ะ คุณปลายฟ้าต้องการอะไรอีกหรือเปล่าคะ”

“ไม่ค่ะ ฟ้าอยากออกไปจากที่นี่ ป้าสายพาฟ้าออกไปได้ไหมคะ” หญิงสาวขอร้อง บีบน้ำตาสั่งได้ของหล่อนให้ออกมาคลอเบ้า ทั้งที่รู้ว่าไม่มีหวัง

“ไม่ได้หรอกค่ะ ป้าต้องทำตามคำสั่งคุณเควินเท่านั้น” นางสายตอบเรียบ ๆ

“แต่คุณเควินของป้าเขาให้คนจับตัวหนูมา หนูไม่ได้ยินยอมนะคะ ป้าจะร่วมมือทำผิดกฏหมายกับเขาหรือคะ” หญิงสาวพยายามหว่านล้อม

“ป้าไม่รู้หรอกค่ะ แต่ทางที่ดี คุณปลายฟ้าทานข้าว อาบน้ำอาบท่า ทำให้ตัวเองมีเรี่ยวแรง แล้วค่อยคิดหาทางแก้ไขไม่ดีกว่าหรือคะ พูดกับคุณเควินดี ๆ ท่านไม่ใช่คนใจคอโหดเหี้ยมหรอกค่ะ” นางสายอธิบาย ทั้งที่หล่อนเองก็งง ที่จู่ ๆ ก็มีการจับผู้หญิงมากักขังแบบนี้ หล่อนอยู่ที่นี่มานาน ไม่เคยเห็นผู้หญิงคนไหนที่มาแบบไม่เต็มใจ มีแต่เกาะกันมาเป็นตุ๊กแกเสียมากกว่า

“...ฮึ...ใจดีหรือคะ” หญิงสาวค้อนลมค้อนแล้งไปตามเรื่อง คนใจดีที่ไหน สั่งให้คนไปจับคนอื่นมาแบบนี้..โธ่ !... หล่อ ๆ แบบนี้ ตามจีบฉันวันเดียว ไม่ใช่สิ ชั่วโมงเดียว ก็โอเคแล้ว...ชิ...อารมณ์เสีย ปลายฟ้าขัดใจ

คุณแม่บ้านถอยออกไปแล้ว ปล่อยให้ปลายฟ้าได้มีโอกาสคิด ทบทวน ใครจะยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือได้ ก็ยังนึกไม่ออก หล่อนไม่มีเพื่อนสนิทด้วยซ้ำ มีแต่พี่ชายที่คอยตามติดปกป้องตลอดตั้งแต่ตอนเรียน มีช่วงหลัง ๆ นี่แหละที่ดูเหมือนจะติดหญิง ไม่ค่อยมีเวลาให้น้องสาวเท่าไหร่