2

บางทีถ้าหล่อนได้รู้ต้นสายปลายเหตุ อาจจะหาทางแก้ไขได้ง่ายกว่านี้ แต่จะถามจากใครล่ะ ไม่มีใครเข้ามาให้หล่อนได้ซักถามเลยสักคน หญิงสาวคิดกลับไปกลับมา จนเผลอหลับไปด้วยความอ่อนเพลีย เนิ่นนานเท่าไหร่มิอาจรู้ได้ แต่ก็ต้องตกใจตื่นเมื่อรู้สึกถึงลมหายใจอุ่น ๆ เป่ารดอยู่ข้างแก้ม จั๊กจี้พิกล

“อร๊าย........ไอ้บ้า ออกไปนะ” หญิงสาวลืมตาขึ้นมาเห็นดวงตาสีน้ำตาล ที่เพ่งมองมาในระยะประชิดเช่นกัน จมูกโด่งเป็นสัน รวมทั้งหนวดเคราเขียวครึ้มที่ตกแต่งไว้เป็นอย่างดี ส่งให้โครงหน้านั้นดูหล่อเข้ม คล้ายจะดุแต่ก็ดูคมซึ้งอย่างประหลาด นี่หล่อนฝันถึงเทพบุตรในเวลาอย่างนี้นี่นะ....โอย...หล่อโคตร.......ปลายฟ้าทำท่าเคลิ้ม…คำที่ตั้งใจจะด่าเป็นชุดต่อไป ถูกกลืนหายไปหมด

เควิน เหยียดยิ้ม...ฮึ...นึกว่าจะยากกว่านี้...ชายหนุ่มนึกอยากรู้ว่าริมฝีปากอิ่ม สีชมพูสดจูบแล้วจะหวานหรือเปล่า เขาก้มลงประกบปากจูบดูดดื่มเล่นเอาสาวน้อยตาโต.....เฮ้ย! ของจริงไม่ได้ฝันนี่นา

หญิงสาวออกแรงผลักไส พยายามจะยันกายลุกขึ้น นิ้วมือเรียวสัมผัสกับขนหน้าอกสาก ๆ ไม่ได้ช่วยทำให้กำแพงหนานั้นขยับเขยื้อนเลยสักนิด ยิ่งพยายามยิ่งทำให้เขาขึ้นมาทาบทับทั้งตัว ตรึงหล่อนให้อยู่ใต้ร่างหนาหนัก ปลายฟ้ารวบรวมกำลังใช้ฟันคม ๆ กัดไหล่เปลือยของชายแปลกหน้าเต็มแรง…ถึงจะถูกใจพ่อเทพบุตรขนาดไหน แต่ต้องไม่ใช่แบบนี้

“โอ๊ย.....” เควินร้องออกมาคำเดียวแล้วก็กัดฟันกรอด ไม่นึกว่าตัวเล็ก ๆ แบบนี้จะมีพิษสง ชายหนุ่มจับคางหญิงสาวให้หันมามองหน้าเขาตรง ๆ

“อย่าอวดดีกับฉัน” ชายหนุ่มพูดเกือบเป็นคำราม ดวงตาวาวโรจน์ด้วยความโกรธ ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนที่โดนจูบแล้วปฏิเสธเขามาก่อน มีแต่พวกหล่อน เชิญชวนอยากให้เขาเข้าหากันทั้งนั้น ผู้หญิงบ้าคนนี้เป็นใคร ถึงได้กล้าดีทำแบบนี้ ชายหนุ่มบดขยี้ริมฝีปากบาง ครั้งนี้เป็นการทำโทษมากกว่าด้วยความพิศวาส หญิงสาวดิ้นรน ก่อนจะขาดใจตายไปนาทีข้างหน้านี่ ถ้าเขาไม่ยอมถอนริมฝีปากออกไป หล่อนหายใจเฮือกทันที่ปากเป็นอิสระ รีบงับเอาอากาศ หายใจเข้าเพิ่งจะรู้ว่าอากาศมันมีค่ามากก็ตอนนี้แหละ

“จะพูดกันดี ๆ ได้หรือยัง”

“ฮึ...พูดดี ๆ โดยที่โดนทับทั้งตัวอยู่เนี่ยนะ” หญิงสาวรวบรวมความกล้า โต้เถียงเขาออกไป ทั้งที่ยังรู้สึกเหมือนปากยังเจ่ออยู่เลย ไม่รู้ว่าแตกด้วยหรือเปล่า ไม่กล้าเอื้อมมือไปลองสัมผัสดู เดี๋ยวเขาจะหาว่าหล่อนหวั่นไหว กับจูบห่วย ๆ ของเขา.. เอ๊ะ! แต่มันก็ไม่ห่วยเท่าไหร่หรอกนะ....

ได้ผล ชายหนุ่มเลื่อนตัวออกไป ปล่อยให้หล่อนเป็นอิสระ ปลายฟ้ารีบลุกขึ้นลนลาน ก้าวลงจากเตียง

“อุ๊บ.....” เอวบางถูกอ้อมแขนแข็งแรงเกาะกระหวัดดึงลงมานั่งแปะอยู่บนตักกว้าง ชายหนุ่มสวมเสื้อคลุมหลวม ๆ ช่วงบนแบะออกเผยให้เห็นแผงอกกว้างเต็มไปด้วยมัดกล้าม และไรขนอ่อนที่ขึ้นปกคลุมอย่างเป็นระเบียบ ตลอดแนว จนถึงเอวสอบ...โอย...มันเกิดอะไรขึ้น...ปลายฟ้าใจสั่นหวิว เผลอมองเขาไม่วางตา...เลือดกำเดาแทบกระฉูด

“ปล่อย !” หญิงสาวดิ้นรนสุดฤทธิ์ เมื่อได้สติ ผมยาวนุ่มลื่นสีดำขลับ สยายตามการสะบัดของผู้เป็นเจ้าของ กลิ่นหอมอ่อน ๆ สร้างความปั่นป่วนให้กับ เควินได้อย่างน่าทึ่ง ทั้งที่เขาไม่เคยขาดแคลนผู้หญิง และแต่ละคนที่เข้ามาหาล้วนมีเสน่ห์จัดจ้านกันทั้งนั้น ไม่เหมือนแม่สาวน้อย ที่กำลังคลุ้มคลั่งเป็นหมาบ้าอยู่บนตักของเขาคนนี้

“จะยอมฟังดี ๆ หรืออยากให้จูบต่อ...ฮึ..” ชายหนุ่มขู่

ปลายฟ้า หยุดดิ้นรนชั่วขณะ เมื่อสัมผัสสิ่งผิดปกติบางอย่างที่เสียดสีกับบั้นท้ายของหล่อนอยู่ในขณะนี้ หล่อนโตพอที่จะรู้ว่าสิ่งนั้นคืออะไร แล้วก็รู้ว่าไม่ควรจะท้าทายมัน ถึงแม้จะเป็นแค่คำร่ำลือก็เถอะ

“ก็ได้ค่ะ แต่ปล่อยฉันลงก่อนนะคะ เราคุยกันได้” ปลายฟ้าเสียงอ่อนลง ชวนสงบศึก

เควินจับหล่อนลงนั่งข้าง ๆ แต่ยังจับไหล่ของหล่อนตรึงไว้กับที่

“ฟังนะ ไอ้ขุนเขา พี่ชายตัวแสบของเธอลักพาตัวคู่หมั้นของฉันไป ฉะนั้นเธอต้องรับผิดชอบ” เควินพูดช้า ๆ ชัด ๆ เน้นทุกคำให้เข้าไปในหัวสมองของปลายฟ้า ความจริงแล้วเขาไม่ได้สนใจคู่หมั้นที่ผู้ใหญ่จัดการให้เลยด้วยซ้ำ แต่เมื่อเหตุการณ์เป็นแบบนี้ มันทำให้เขาหาเหตุผลดี ๆ ให้กับตัวเองได้ ในการที่จะเอาหล่อนมาเก็บไว้ข้างกาย

“แล้วเรื่องนี้มันเกี่ยวอะไรกับฉันไม่ทราบ อย่าบอกนะว่าจะพาฉันมาหมั้นแทน” ปลายฟ้ากระชากเสียงถาม หล่อนไม่เข้าใจว่าเขาเอาอะไรมาคิด

“เลิกมโนเลยนะ ยัยเด็กเมื่อวานซืน” ชายหนุ่มงอนิ้วเคาะหน้าผากนูนของสาวช่างมโน เพื่อเรียกสติ

“อ้าว...อย่าบอกนะว่าอย่างคุณเนี่ย ขาดแคลนผู้หญิง” หญิงสาวหรี่ตามอง ด้วยท่าทางก๋ากั่น ซึ่งความจริง หล่อนกำลังกลบเกลื่อนความกลัวอยู่ต่างหาก

“ก็เลือกเอา ว่าจะอยู่ที่นี่ หรือจะให้ไอ้ลูกหมานั่นมันตายเหมือนหมาข้างถนน” นอกจากคำขู่ก็ไม่มีคำอธิบายให้มากความจากปากของผู้ชายบ้าอำนาจอย่างเขา

“บ้านเมืองมีกฎหมาย คุณจะทำอะไร ตามอำเภอใจแบบนี้ไม่ได้นะ” หญิงสาวเอากฎหมายมาขู่ หลังจากนิ่งคิดไปชั่วอึดใจ

“ก็ร้องเรียกเข้าสิ เผื่อใครจะเอากฎหมายมาช่วยเธอได้” เควินเยาะ เขามั่นใจเพราะสืบประวัติมาแล้วว่าหล่อนมีกันแค่สองคนพี่น้อง แถมพี่ของหล่อนหนีไปแบบนี้ยิ่งไม่มีใครมาสนใจหล่อนอยู่แล้ว

“คุณปล่อยฉันไปเถอะนะ รับรองฉันจะช่วยตามหาพี่ขุนเขา เต็มที่” ปลายฟ้า พยายามประนีประนอม เพื่อหาทางรอด

“ไม่มีทาง”

“มีสิ..ก็กลับทางเดิมไง” ปลายฟ้าทำตาใส ตีหน้ามึน เผื่อเขาจะอารมณ์ดีปล่อยหล่อนไป

“เธอนี่มัน....บ๊องส์จริง ๆ” เควินผิดคาด คิดว่าต้องเจอกับสาวน้อย ร้องไห้ฟูมฟาย ตัวสั่นเทา ที่ไหนได้...เฮ้อ....ชายหนุ่มส่ายหัวอย่างเสียอารมณ์