17

ปลายฟ้านั่งทานอาหารอย่างเอร็ดอร่อย ไม่ได้มีทีท่าเหนียมอาย ห่วงสวย เลยแม้แต่น้อย หล่อนถือคติ ด้านได้อายอด กองทัพเดินด้วยท้อง ส่วนชายหนุ่มเพลินตาเสียมากกว่า ซ้ำยังมีแก่ใจแกะปูนึ่งส่งให้สาวน้อยอีกต่างหาก

กิตติเข้ามายืนในห้องอาหาร สีหน้าแสดงความยุ่งยากใจ ปกติเขาจะไม่เข้ามาขัดความสำราญของเจ้านายเด็ดขาด แต่คราวนี้คงจะมีเรื่องด่วนจริง ๆ

“มีอะไร กิตติ” เควินถาม เขารู้ว่าคงต้องด่วน ไม่อย่างนั้นลูกน้องคนสนิทจะไม่เข้ามาในเวลาอย่างนี้เด็ดขาด

“คุณลูซี่ ขอเข้าพบครับ” กิตติตอบเลี่ยง ๆ ทั้งที่ความจริง หล่อนโวยวาย ถูกการ์ดกันตัวไว้ จะบุกมาให้ได้

“บอกให้กลับไป” เควิน หน้าเครียดขึ้น ตอบสั้น ๆ ลูซี่ คู่นอนคนล่าสุด ที่เขาใช้บริการนานกว่าคนอื่น จึงทำให้เจ้าหล่อนคาดหวังว่าจะไต่อันดับมากกว่านั้น ทั้งที่เขาคิดว่าคุยกันเข้าใจแล้ว แต่หล่อนก็ดูเหมือนไม่ยอมเลิกราง่าย ๆ

“ครับ” กิตติรับคำ เขาแค่รอฟังน้ำเสียงเจ้านายเท่านั้น แบบนี้แสดงว่าไม่มีเยื่อใยแล้ว จะได้จัดการให้เด็ดขาด

“ใครหรือคะ” ปลายฟ้ารู้สึกทะแม่ง ๆ ยังไงพิกล กิตติเข้ามาเหมือนเป็นเรื่องสำคัญแต่ก็พูดกันแค่สองสามคำ เหมือนรู้กัน

“ช่างเถอะ ไม่ใช่เรื่องของเธอ” เควิน ปรามเสียงเข้ม

“ขอโทษค่ะ ลืมไป ไม่ได้อยู่ในฐานะที่จะพูดอะไรได้” หญิงสาวเริ่มน้อยใจ

เควิน ไม่พูดอะไร ลุกออกไปเลย ปล่อยให้หล่อนนั่งกินต่อไปอย่างฝืดเฝื่อน หมดอร่อยเสียแล้ว หล่อนลุกออกไป ไม่เห็นเควิน ว่าเขาไปไหน แต่เมื่อมองแลเลยไปทางป้อมหน้าบ้าน ก็เห็นการ์ดกำลังยื้อยุดกับผู้หญิงคนหนึ่ง น่าจะเป็นลูซี่ คนที่กิตติเข้ามารายงาน หล่อนยืนดูอยู่สักพักก็เห็นผู้หญิงคนนั้นโดนดึงกึ่งลากขึ้นรถ มีการ์ดตามเข้าไปขนาบข้าง ก่อนจะขับออกไป ปลายฟ้าเดาว่าคงจะเป็นหนึ่งในบรรดาผู้หญิงของเขา สักวันหล่อนคงจะมีชะตากรรมไม่แตกต่างกัน

ปลายฟ้าเดินกลับมาหงอย ๆ หัวใจที่พองฟู เหมือนอยู่ในความฝัน เมื่อสักครู่ กลับแฟบลงอย่างน่าใจหาย

หญิงสาวตัดสินใจเดินไปหาป้าสายถึงห้องพักด้านหลัง ช่วงที่เควินไม่อยู่หญิงสาวคุ้นเคยกับนางสายมากขึ้น ซ้ำยังเดินไปหาอยู่บ่อย ๆ

“คุณฟ้า อิ่มแล้วหรือคะ อาหารถูกปากหรือเปล่า” นางสายยิ้มแย้ม ทักทาย

“อร่อยม๊าก...มาก..ค่ะ” ปลายฟ้าไม่ได้พูดเกินจริง

“ป้าคะ รู้จักผู้หญิงที่ชื่อลูซี่ไหมคะ” ปลายฟ้าไม่อ้อมค้อม รีบถามเข้าประเด็น

“อ๋อ..คุณลูซี่...ผู้หญิงคนล่าสุดของเจ้านาย ก่อนที่คุณฟ้าจะมาที่นี่ไงคะ” นางสายลดเสียงเบาลง ปกติหล่อนไม่ค่อยยุ่งเรื่องของเจ้านาย แต่กับปลายฟ้านางรู้สึกเอ็นดูเป็นพิเศษ

“เขาเป็นยังไงบ้างคะ ตอนแรกถูกจับตัวมาเหมือนฟ้าหรือเปล่าคะ”

“อู๊ย...ไม่หรอกค่ะ อย่างคุณลูซี่น่ะ น่าจะเรียกว่าวิ่งแรงแซงทางโค้งมามากกว่า” นางสายบอก ด้วยน้ำเสียงเหมือนไม่ค่อยชอบใจคนที่นางพูดถึงนัก

“แล้วทำไมถึงเป็นอย่างนี้ล่ะคะ ป้าสายเห็นใช่ไหมคะ ที่หน้าบ้านน่ะ”

“คงจะเสียดายมั้งคะ เพราะเท่าที่เห็นเวลาคุณเควินเบื่อ เนี่ยเบื่อแล้วเบื่อเลยนะคะ ไม่เห็นหวนกลับไปหาคนเก่าสักครั้ง แต่รายคุณลูซี่นี่นานหน่อย คงคิดว่าจะได้เป็นคุณผู้หญิงกระมัง”

“เจ้านายป้านี่ใจร้ายจัง” ปลายฟ้าเห็นใจลูกผู้หญิงด้วยกัน หล่อนเข้าใจเลยว่า ใครได้อยู่ใกล้ผู้ชายคนนี้ ก็อดหลงรักเขาไม่ได้หรอก

“ไม่นะคะ คุณกิตติเคยบอกว่านายจ่ายให้หนักทุกราย” ป้าสายยังยืนอยู่ข้างเจ้านายของหล่อน

“แสดงว่าฟ้าซวยสุด ๆ แล้วใช่ไหมคะที่โดนจับมา” หญิงสาวหน้าหมองลง

“อย่าพูดอย่างนั้นสิคะ ป้าไม่เคยเห็นคุณเควินเอาใจใส่ใครเหมือนคุณฟ้าเลยนะคะ” นางสายพูดไปตามที่นางเห็น

“บางทีท่านอาจจะหยุดที่คุณฟ้าก็ได้นะคะ” นางสายเอาใจช่วย รู้ว่าหญิงสาวเป็นลูกกำพร้า สูญเสียบิดามารดาไปอย่างกะทันหัน ญาติพี่น้องก็ไม่มี

“อย่าคิดอย่างนั้นเลยค่ะ ฟ้าไม่อยากมีสภาพเหมือนคุณลูซี่”

“ก็จริงนะคะ...เผื่อใจไว้บ้างก็ดี” นางสายปลอบใจ

ปลายฟ้าไม่รู้จะทำอะไรจึงเดินเล่นย่อยอาหารมาทางหลังบ้าน ..แต่ก็แอบมองหาคนชอบวางอำนาจ ไม่รู้ว่าหายไปไหน เขาหายไปเลยหลังจากลุกจากโต๊ะอาหาร ...เชอะ...ต่อหน้าคนอื่นทำเป็นไม่สนใจ อาจจะแอบตามลูซี่ไปแล้วก็ได้ ตามประสาวัวเคยขาม้าเคยขี่

หญิงสาวมองเห็นสระว่ายน้ำใสแจ๋วรูปทรงอิสระ แต่ก็กว้างใหญ่พอ ๆ กับสระว่ายน้ำขนาดมาตรฐาน แสดงว่าเจ้าของบ้านนั้นชื่นชอบการว่ายน้ำอยู่มากเหมือนกัน

ปลายฟ้า เกิดความคิดอยากจะลองหัดว่ายน้ำดูสักหน่อย โตจนป่านนี้ยังว่ายน้ำไม่เป็นเลย น่าอายจริง ๆ หญิงสาวคิดได้ดังนั้นจึงกลับขึ้นห้อง ค้นหาชุดว่ายน้ำ ที่มีเรียงไว้ให้เป็นสิบชุด แต่ละชุด โอย...จะเป็นลม ถึงแม้จะใส่เล่นคนเดียวก็เถอะ หล่อนทำใจไม่ได้อยู่ดี ในที่สุดจึงเลือกเอากางเกงขาสั้น กับเสื้อยืดพอดีตัว พร้อมกับหยิบผ้าขนหนูผืนใหญ่กับเสื้อคลุมติดมือมาด้วย