11

“คุณฟ้าอยากทำอะไรดีคะ” นางสายถามอย่างเอาใจ

“ลองทำขนมไทย ดีไหมคะ เผื่อจะเอามามิกซ์กับเบเกอรี่เก๋ ๆ” หญิงสาวชอบสร้างสรรค์ขนมหน้าตาแปลกใหม่ แต่ก็ถือว่าทำได้ดีทีเดียว

“ถ้าอย่างนั้น ลองทำฝอยทองดีกว่าค่ะ” นางสายเสนอความคิดเห็น

หลังจากนั้น หญิงต่างวัยสองคนก็ลงมือทำฝอยทองกันอย่างตั้งอกตั้งใจ โดยเฉพาะปลายฟ้า หล่อนจดบันทึกอย่างละเอียด ทุกเมนูที่ได้รับการสอนจากป้าสาย ด้วยความมุ่งมั่นที่จะเอาไปทำมาหาเลี้ยงชีพในอนาคต เพราะยิ่งเรียนรู้ หล่อนก็ยิ่งรักการทำขนม ต้องขอบคุณ เควินที่เขาทำให้หล่อนค้นพบสิ่งนี้…เอ๊ะ...หล่อนชักจะปลื้มเขารัว ๆ เกินไปซะแล้ว.......

ค่ำนั้นหญิงสาวนั่งทานอาหารค่ำคนเดียว ก็ดีเหมือนกันไม่มีคนวางอำนาจมากวนใจ หล่อนไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเขามากนัก ไม่กล้าถามใครด้วย คิดแค่เอาตัวรอดเป็นวัน ๆ ไป หวังว่าอีกไม่นานเขาก็จะเบื่อแล้วก็ยอมปล่อยหล่อนไปเสียที

“คุณปลายฟ้าครับ...นายให้มาบอกว่าวันนี้จะกลับดึกหน่อย” กิตติลูกน้องคนสนิทของเควิน ที่เป็นคนไปเอาตัวปลายฟ้ามา เข้ามาพูดด้วยอย่างสุภาพ ต่างจากวันนั้นสิ้นเชิง

“ไม่กลับมาเลยยิ่งดี” หญิงสาวค่อนว่าเสียงเบา แถมไม่ยอมมองหน้าคนพูดอีกด้วย

“เอ่อ...ผมอยากขอโทษในสิ่งที่ทำไป...แต่อยากจะบอกว่า เจ้านายของผมไม่เคยให้ความสำคัญกับผู้หญิงคนไหนมาก่อน” กิตติพยายามอธิบาย เขารู้ตัวว่าหญิงสาวยังโกรธที่เขาเป็นคนเอาตัวหล่อนมา

“ฮึ....ฉันไม่ได้อยากเป็นผู้หญิงของใคร” ยิ่งพูดปลายฟ้าก็ยิ่งโมโห พาลมาลงที่กิตติ ทั้งที่ก็รู้ว่าเขาทำตามคำสั่ง

คืนนั้นปลายฟ้าเข้านอนตามปกติ ป่วยการที่จะคอยหวาดระแวง เสียดายที่เขาไม่ยอมให้ใช้โทรศัพท์ อินเทอร์เน็ต หล่อนโดนตัดขาดจากโลกภายนอกโดยสิ้นเชิง สภาพดีกว่านักโทษนิดเดียวเท่านั้น หล่อนอยากรู้ว่าพี่ขุนเขาเป็นอย่างไรบ้าง ป่านนี้เขาจะรู้หรือยังว่าน้องสาวโดนจับมาเป็นตัวประกัน เพราะความหน้ามืดของเขาแท้ ๆ

หญิงสาวนอนคิด วนเวียน วกวน จนนอนไม่หลับ กระทั่งได้ยินเขาเปิดประตูเข้ามา เธอจึงแกล้งหลับหวังว่าเขาจะไม่มายุ่มย่าม รบกวนคนนอนหลับหรอกนะ

“หลับหรือยังฟ้า” กลิ่นหอมอ่อน ๆ อันเป็นกลิ่นเฉพาะของเขาลอยมากระทบจมูกก่อนที่เจ้าของจะก้มลง กระซิบอยู่ข้างหู

“............” ปลายฟ้าไม่ตอบ ได้แต่นอนตัวแข็ง พยายามจะไม่ให้เขาจับได้แต่ก็เหมือนยิ่งแสดงพิรุธ

“อื้อ....”หญิงสาวส่งเสียงร้องออกมา เมื่อเขากดจมูกลงกับไหล่เนียน เอวคอดกิ่วถูกมือหนารั้งเข้าไปแนบชิด

“นี่แน่ะ...อยากแกล้งหลับดีนัก” เควินพรมจูบไปทั่วแผ่นหลังเนียน จนปลายฟ้าต้องดิ้นหนี ลุกขึ้นนั่งด้วยความจั๊กจี้ ทำให้สายชุดนอนเลื่อนหลุดไปข้างหนึ่ง บวกกับผมเผ้ายุ่ง ๆ นั่นด้วยแล้ว ช่างเป็นภาพที่เย้ายวนเกินห้ามใจดีแท้

เควินเชยคางมน สบตาหวานล้ำก่อนจะโน้มหน้าลงจูบ ริมฝีปากร้อนนาบประทับไปบนกลีบปากนุ่มอย่างช่ำชอง เรียกร้องให้หญิงสาวเคลิบเคลิ้ม เผยอรับอย่างลืมตัว ก่อนจะเลื่อนไล้มาที่เนินเนื้อเต็มตึงที่ตอนนี้มีอาภรณ์ปิดป้องไว้อย่างหมิ่นเหม่

ชายหนุ่มปล่อยร่างบางเอนลงกับที่นอนนุ่ม ฝ่ามือร้อนตามไปสัมผัสทุกตารางนิ้ว ครั้งนี้เขารุก หมายเผด็จศึก กลกามระดับเพลย์บอยตัวพ่อถูกงัดมาปรนเปรอ สาวน้อยไร้เดียงสา หรือจะต้านทานความรัญจวนป่วนปั่น หวั่นไหวไปกับการปลุกเร้าอย่างเชี่ยวชาญ ปลายฟ้ามึนงง สรรพสิ่งรอบตัวเหมือนความฝัน ราวกับโลดแล่นอยู่ในดงดอกไม้แสนสวย

“บอกฉันสิ ว่าเธอไม่ต้องการมัน” เควินกระซิบเสียงแหบพร่าอยู่ข้างหู ในขณะที่ความเป็นชายดุนดันอยู่ที่หน้าขา เสียดสีกับผิวนุ่มลื่นดุจทารก

ปลายฟ้าได้แต่ส่งเสียงครางน้อย ๆ เพื่อบรรเทาความอึดอัด ปั่นป่วนในกาย สองแขนคล้องคอเขาไว้แน่น เบียดสะโพกเข้าหาอย่างลืมตัว เควินได้ใจรุกหนัก ปรนเปรอด้วยชั้นเชิง มากประสบการณ์ทำเอาร่างบางสะท้าน สั่นระริก เจ็บปวดราวกับร่างกายโดนฉีกแยก มันทรมานเหมือนใจจะขาด ก่อนจะหลอมรวมเป็นหนึ่งเดียว ก่อให้เกิดความสุขหฤหรรษ์ที่หญิงสาวไม่เคยพานพบมาก่อน

สองร่างเปลือยเปล่าที่กกกอดกระหวัดรัดแน่น เนื้อตัวชื้นไปด้วยเหงื่อหลังผ่านสมรภูมิรัก เควินจูบซับน้ำตาหญิงสาวที่อดทนจนผ่านพ้นจากความเจ็บแปลบ ก่อนที่ชายหนุ่มจะโอบอุ้มพาหล่อนก้าวข้ามมันมาได้

“เจ็บมากไหม” เควิน ถามเสียงนุ่ม ปลอบประโลมคนตัวเล็ก พลางเขี่ยเส้นผมที่รุ่ยร่ายปิดบังในหน้าออก เผยให้เห็นใบหน้าที่ยังระเรื่อด้วยเลือดฝาด ประหนึ่งผ่านการออกกำลังกายมาอย่างหนัก

“ยังมีหน้ามาถามอีก” หญิงสาวบ่นอุบอิบ หลบตา หน้าเป็นสีเข้มจัด

“ฉันขอโทษ นี่ขนาดยั้งตัวเองไว้แล้วนะ”

“..ฮึ....” ทำเค้าเจ็บยังมีหน้ามาทวงบุญคุณ

“แต่ครั้งต่อไปไม่เจ็บแล้วล่ะ...ไม่เชื่อจะลองดูก็ได้นะ” ชายหนุ่มตีมึน ทำท่าจะทำอย่างที่พูดจริง ๆ

“อย่าค่ะ เหนียวตัวไปหมดแล้ว”

“งั้นไปอาบน้ำกัน” เควินบอกพร้อมกับช้อนอุ้มร่างกายที่ไร้เรี่ยวแรงจะต่อต้าน เขาวางหล่อนลงใต้ฝักบัวอันใหญ่ ปล่อยสายน้ำรินรดให้ความชุ่มฉ่ำกับสองร่าง ชายหนุ่ม ทำความสะอาดให้ปลายฟ้าทุกซอกทุกมุมอย่างชำนิชำนาญ ทั้งที่เขาก็ไม่เคยทำให้ใครเหมือนกัน