น้ำตาของลูกชาย

หลังจากสามีหลับไปสักพักเธอก็เอาตู้เย็นขนาดสามคิวออกมาเธอจะซ้อนเอาไว้ในตู้ เธอวางตู้เย็นไว้รอให้น้ำยาแอร์ลงเธอก็หันมาเจาะด้านในตู้ให้เป็นรูไว้สอดปลั๊กตู้เย็น เจาะเสร็จเธอก็เก็บกวาดในตู้เอาของบางส่วนออก นำตู้เย็นเข้าไปวางแล้วเสียบปลั๊ก เอาของสดและผลไม้บางส่วนเข้าตู้เย็น เอาผลไม้กระป๋องและช็อกโกเลตมาแช่ไว้ด้วย จัดตู้เรียบร้อยก็นำแม่กุญแจมาคล้องไว้

“ตู้เย็นเรียบร้อยเหลือของห้องเสบียงกับเสื้อผ้าของทุกคน” เธอบ่นพลางนำเสื้อผ้าออกมาให้คนละ2ชุด ชุดทำงาน 1 ชุด และชุดเที่ยวอีก1 เธอแยกของห้องเสบียงออก แล้วก็เดินไปหลังบ้าน นำเครื่องซักผ้าขนาดเล็กออกมาติดตั้ง เป็นเครื่องซักผ้าสองถังขนาดเล็ก เอาชุดเด็กๆ ออกมาซักส่วนของผู้ใหญ่ซักเอาเองโตแล้ว

ระหว่างรอผ้าซักเสร็จก็เอาชั้นวางของขนาดเล็กออกมาวาง เอาผงซักฟอกและน้ำยาปรับผ้านุ่มออกมาวางบนชั้น ตรงนี้เสร็จก็เข้าไปจัดของในห้องน้ำต่อ เอาสบู่ แปรงสีฟัน ยาสีฟัน ยาสระผม และครีมนวดออกมาวางอย่างเป็นระเบียบเรียบร้อย ไม่นานเสื้อผ้าก็ซักเสร็จเธอก็เปลี่ยนไปใส่ถังปั่นหมาด ดีที่เครื่องเสียงไม่ค่อยดัง

ปั่นเสร็จเธอก็เอาออกมาตาก แล้วเข้าไปจัดของให้แต่ละบ้าน “เคยเห็นแต่แม่นางจัดของให้เธอกับน้องพอได้มาทำเองพึ่งจะรู้ว่าเหนื่อยมาก” เธอบ่นเบาๆ มือก็จัดแจงเป็นชุดๆ มีอุปกรณ์อาบน้ำ ซักผ้า เสื้อผ้าและลูกอมบ้านละถุงส่วนของที่อยู่กับสะใภ้รองเธอจะเอากลับคืนแล้วให้ถุงเต็มกับหล่อนแทน “อ้อลูกคนกลางอีกหนึ่ง” ในขณะที่กำลังจะเอาลังออกมาไว้ส่งของให้ลูกชายคนรอง สามีก็ตื่นแล้วเดินมาดูเธอ “ทำอะไรอยู่เหรอครับ ทำไมจัดของนานจัง” ลี่ถังถามภรรยา

“ตื่นแล้วเหรอคะ ฉันกำลังเตรียมของให้ลูกๆ นะคะ ลังนี้จะเป็นของลูกรอง คุณไปล้างหน้าล้างตาให้สดชื่นก่อนเถอะค่ะ” เธอบอกสามีและไล่สามีไปจัดการตัวเอง

เธอเอาชุดกันหนาวส่งไปให้ลูกชายสองชุด รองเท้า กางเกง แล้วเอาหมูฝอย ปลาหวาน ปลาตากแห้ง เนื้อแห้ง ใส่ลงไป แถมน้ำพริกกากหมู น้ำพริกนรกกุ้ง น้ำพริกปลาแห้งเผื่อลูกเธอโรยใส่โจ๊ก เธอเอาสติกเกอร์มาเขียนติดทุกชนิดลูกเธอจะได้ไม่งง ร่างนี้อ่านออกเขียนได้เพราะสามมีสอนและไปแอบเรียนตอนเด็กๆ

เธอไม่ลืมเอายาส่งไปให้ลูกชายเธอด้วยเขียนชื่อและวิธีทานยาทุกชนิดด้วย ครบหมดเธอก็เอากระดาษเตรียมไส้เขียนให้ลูกชายและจะเอาไปให้สะใภ้รองเขียนด้วย เพราะสะใภ้ไม่เคยได้ติดต่อลูกชายเธอเพราะเธอคนเก่าไม่ยอม

สามีเธอออกมาเธอก็ยื่นลูกกุญแจทั้งสามดอกที่ร้อยไส้กับสร้อยคอไว้ให้สามี “กุญแจอะไรเหรอครับ” ลี่ถังถามภรรยา “เป็นกุญแจห้อง ห้องเสบียงและตู้นั้นค่ะ ลองไปเปิดตู้ดูสิคะ” เธอบอกสามมี

ลี่ถังที่เปิดตู้มาก็ตกตะลึงกับของในตู้ เขาเห็นเหล็กสี่เหลี่ยมก็สงสัยพอเปิดดูก็ต้องตกใจรอบสองเพราะมันคือตู้เย็น ตัวเขานั้นรู้ว่าภรรยาเอาแผงโซล่าเซลล์อะไรนั้นมาติดตั้งหลังห้องไม่รู้ว่าคืออะไรแต่ภรรยาอธิบายว่ามันรับแสงแดดเพื่อมาแปลงเป็นพลังงานไฟฟ้า เขาต้องห้ามไม่ให้คนอื่นเข้าห้อง เพราะมันอันตรายต่อภรรยาเขาเกินไป “มีตู้เย็นด้วยเหรอดีๆๆ มีเจ้าน้ำอัดลมด้วยดีๆๆ” เธอเห็นสามีตื่นเต้นกับของในตู้เย็นก็ยิ้มอย่างเอ็นดู

“จริงๆ ฉันมีพัดลมด้วยนะคะ เดี๋ยววันนี้เรานอนตากพัดลมกัน” ถิงถิง

“จริงเหรอครับ ดีๆๆ” สามีเธอเอาแต่พูดว่าดีๆๆ อยู่อย่างนั้นเธอก็ได้แต่ขำ

…………………………………………………………………….

ทางด้านสะใภ้ใหญ่บ้านเหอ นั้นก็คืออ้ายฉิงนั้นเอง หลังจากเพื่อนรักของเธอคาบข่าวมาบอกอ้ายฉิงก็รีบเอาไปฟ้อง พ่อกับแม่สามี

“แม่ค่ะๆ แม่รู้ไหมฉันได้ยินอะไรมา” อ้ายฉิงพูดกับแม่สามีอย่างตื่นเต้น

“ก็บ้านสามนะสิคะแม่วันนี้ชาวบ้านพูดกันให้แซ่ดว่าเมื่อเที่ยงซื้อจักรยานคันใหม่ปั่นเข้ามา บ้านสามมีเงินซื้อจักรยาน แต่ไม่ยอมแบ่งมาให้บ้านใหญ่บ้างเลยน้องสามนี้อกตัญญูจริงๆ หรือว่าโดนนังสะใภ้สามเป่าหูหรือเปล่าก็ไม่รู้”

อ้ายฉิงบอกแม่สามีแถมใส่สีตีไข่สะใภ้สาม เธออยากจะเห็นแม่สามีไปจัดการบ้านนั้นไวๆ เธออิจฉาบ้านนั้นแค่ได้แยกบ้านไม่ต้องอยู่กับแม่สามีที่เอาแต่ด่าๆๆๆ เธอก็อิจฉาจะตายอยู่แล้ว

“จริงเหรอสะใภ้ใหญ่ งั้นไปรีบไปกันฉันจะไปจัดการพวกอกตัญญู” ทั้งสองกำลังจะออกไปก็โดนเสียงผู้เฒ่าเหอขัดขึ้นมาก่อน

“ทั้งสองคนหยุดเดียวนี้เลยนะ! ยายเฒ่าบ้านสามแยกบ้านไปยี่สิบปีแล้วนะหนังสือแยกบ้านก็มี เธอก็เหมือนกันสะใภ้ใหญ่เลิกสร้างความอับอายให้บ้านเหอสักที แค่นี้ก็อับอายจนไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหนแล้ว เรื่องสะใภ้สามแท้งลูกแดงขึ้นมาแล้วแบบนี้จะมีใครกล้าแต่งกับหลานฉัน” ผู้เฒ่าเหอด่าเมียและลูกสะใภ้ด้วยอารมณ์โมโห

“เพราะคุณนั่นแหละตาเฒ่าไม่น่าให้พวกมันแยกบ้านไปเลย” แม่เฒ่าเหอแว้ดกลับสามีด้วยความโมโห ถ้าสามีเธอไม่ยอมให้มันแยกบ้านไป บ้านอิฐมุงกระเบื้องนั้นคงเป็นของบ้านเธอแทน ลูกรองก็พาเมียไปทำงานต่างเมืองก็ไม่ยอมกลับบ้านสักที เจ้าใหญ่ก็เหมือนกันไปในเมืองทำไมทุกอาทิตย์ก็ไม่รู้ไม่เคยจะอยู่ติดบ้าน ลูกสะใภ้ก็ไม่ได้เรื่องดีแต่สร้างความอับอาย มันน่าโมโหจริงๆ

“ถ้าฉันรู้ว่าหลานมันจะได้ดีขนาดนี้ฉันก็คงไม่ยอมให้มันแยกบ้านไปหรอก ไม่ก็คงทำดีกับพวกนั้นสักหน่อย” ผู้เฒ่าเหอโมโหมากกว่าเดิม ไม่น่าให้ลูกสามแยกบ้านเลยไม่งั้นบ้านใหญ่เหอคงจะมีหน้ามีตามากขึ้น

อนิจจาคนมันเห็นแก่ตัวยังไงก็ยังเห็นแก่ตัวอย่างนั้นไปจนตาย โลภอยากได้ของที่ไม่ใช่ของตัวเอง อยากแต่จะได้ได้ แต่กลับไม่รู้จักหา

……………………………………………………………………………….

ทางด้านถิงถิงก็ไม่ได้รับรู้ และก็ไม่สนใจเรื่องราววุ่นวายของคนอื่นก็ยังคงตั้งใจทำงานของตัวเองต่อ

“จะถึงเวลาอาหารแล้วฉันไปช่วยลูกๆ ทำอาหารก่อนนะคะ” ถิงถิงหันไปบอกสามี

“อืมไปเถอะผมก็จะออกไปเหมือนกัน” สองสามีภรรยาก็ออกไปช่วยลูกๆ ทำงาน โดยที่ฝั่งผู้ชายไปทำสวนหลังบ้าน ส่วนสาวๆ มาทำอาหาร สะใภ้สามก็มาด้วยเพราะกลัวแม่สามีเอาของมาแล้วแอบไม่แบ่งตน เธอที่เข้ามาเห็นก็ได้แต่พยักหน้าอย่างยินดีที่สะใภ้สามออกมาช่วยงานบ้างแล้ว ถึงแม้จะไม่รู้เหตุผลจริงๆ ของหล่อนก็เถอะ

“ดีๆ อยู่กันครบ สะใภ้สามเธอไปเก็บผักกาดขาวมาสักสองหัว แล้วก็แตงกวามาเยอะหน่อยนะ สะใภ้ใหญ่ไปเอาข้าวนี้ไปหุงนะพึ่งแม่ได้มา ส่วนสะใภ้รองเอาหอมกับกระเทียมใส่เตาให้แม่หน่อย แล้วก็คั่วพริกนี้ด้วย ระวังอย่าให้ไหม้ละ แม่จะทำน้ำพริกรสเด็ดให้กิน อย่าลืมมาดูวิธีทำล่ะจะได้ทำเป็นกัน” เหล่าลูกสะใภ้ตอบอย่างกระตือรือร้นรวมถึงสะใภ้สามด้วย เธอรู้สึกว่าสะใภ้สามวันนี้มาแปลก แต่ก็ดีที่รู้จักกลับตัว คนเราไม่สายที่จะกลับตัวกลับใจหรอกนะ เธอบอกทุกคนเสร็จก็หันมาสับไก่สองตัวที่เหลือเป็นชิ้นๆ แล้วไว้ในตู้กับข้าวก่อน

“แม่คะแค่นี้พอไหมคะ ฮาฮาฮัดชิ้ว” สะใภ้รองถามแม่สามีแล้วก็จามออกมา คนทั้งบ้านก็จามกันถ้วนหน้า “ในครัวทำอะไรกันเนี่ยทำไมฉุนจัง” เหล่าผู้ชายก็บ่นทีจามไปที

“จามจมูกแทบหลุดกันขนาดนี้แสดงว่าใช้ได้แล้วล่ะ อย่าลืมเอาหอมกระเทียมออกมาด้วยละเดี๋ยวมันไหม้ซะก่อน เดียวแม่ไปหยิบครกที่ซื้อมาใหม่ก่อน แม่ซื้อมาใช้ทำน้ำพริกนี้โดนเฉพาะ สะใภ้สามล้างผักเสร็จก็หันแตงกว่าเป็นสี่ชิ้นทางยาวจัดใส่จานไว้เลยนะ”

“ค่ะแม่” สะใภ้สามตอบอย่างประจบประแจง เธอส่ายหัวยิ้มๆ แล้วผละไปเอาครกในห้องที่จริงคือเอามาจากมิติ พอได้ก็เดินเข้าไปตำน้ำพริกในครัวต่อ เหล่าลูกสะใภ้เธอมาดูวิธีทำอย่างใคร่รู้แต่มีคนหนึ่งที่หายไปเธอนั้นไม่ได้สนใจ

ขั้นตอนแรกเธอใส่พริกเข้าไปตำแล้วปอกเปลือกหอมกระเทียมเผาใส่ลงไปในครก ตำให้ละเอียด ปรุงรถด้วย น้ำตาล น้ำปลา ผงอร่อย แล้วก็มะขามเปียกสับละเอียด เธอปรุงให้มีรสชาติกลมกล่อมเสร็จแล้วก็ตักขึ้น ใส่ถ้วยเล็กกินตอนเย็นแล้วก็แบ่งใส่กระปุกไว้ในตู้เพราะเธอทำไว้เยอะถ้าไม่ลุยก็จะเก็บไว้ได้นาน

อาหารเสร็จเรียบร้อย ก็จัดขึ้นโต๊ะ วันนี้มี ข้าวสวย น้ำพริกผักสด แล้วก็ไก่ย่าง ทุกคนกินอย่าง เอร็ดอร่อย เด็กๆ ได้กินไก่ย่างอีกมื้อก็กินอย่างมีความสุข ถิงถิงมองเหล่าลูกหลานก็กินข้าวไปยิ้มไปอย่างมีความสุข พลางคิดว่าถ้าเป็นอย่างนี้ทุกวันก็ดีนะสิ

…………………………………………………………………………

หลังกินข้าวเสร็จทุกคนก็นั่งย่อยอาหารคุยกัน

“เจ้าใหญ่เจ้าสาม ไปยกของสามกองที่แม่กองๆ ไว้ในห้องออกมาให้หน่อย สะใภ้ใหญ่แม่วานไปหยิบมีดกับเค้กในตู้มาให้แม่หน่อยเมื่อกลางวันแม่ก็ลืมว่าซื้อมา” เธอหันไปสั่งลูกๆ

“อ้อสะใภ้รองเอาลูกอมที่แม่ให้ไว้เมื่อสองวันก่อนมาด้วยนะ”

เมื่อสะใภ้สามได้ยินว่าแม่สามีเอาลูกอมให้สะใภ้รอง ก็แว้ดขึ้นมาด้วยความโมโหเพราะเข้าใจว่าแม่สามีลำเอียงให้สะใภ้รองเหมือนที่เคยให้เธอ เธอไม่ยอมมันมีสิทธิ์อะไร แค่เธอต้องลงแปลงนาเธอก็อยากจะบ้าตายอยู่แล้ว “คุณแม่ค่ะทำไมแม่ให้ลูกอมพี่สะใภ้รองแต่ทำไมฉันไม่ได้ละคะคุณแม่ลำเอียงอีกแล้วนะคะ!” สะใภ้สามตะโกนขึ้นมาเสียงดัง “สะใภ้สามก่อนที่เธอจะว่าฉันเธอช่วยถามหรือฟังฉันก่อนลูกอมนั้นน่ะฉันให้สะใภ้รองไว้แจกเด็กๆ แล้วก็ฉันซื้อมาให้ครบทุกบ้านไม่มีการลำเอียงอะไรทั้งนั้น ลูกอมที่อยู่กับสะใภ้รองน่ะของฉัน ส่วนของพวกเธอน่ะอยู่ในกองนั้น ของที่ฉันให้สามีเธอไปหอบเอามานั้นไง ฉันละเหนื่อยใจกับเธอจริงๆ สะใภ้สาม ของนั้นแม่จัดไว้ตามบ้านแล้วนะ นั้นของบ้านใหญ่บ้านรอง แล้วก็บ้านสาม ส่วนเสื้อผ้าของเด็กๆ แม่ซักตากแล้วล่ะ” เธอพูดพลางตัดเค้กด้วยความเหนื่อยอกเหนื่อยใจ อุตส่าห์คิดว่าหล่อนจะคิดได้แล้วซะอีก เห้ออ

“เค้กนี้ก็แบ่งกันคนละชิ้น เท่ากันทุกชิ้น ต้องใช้ฉันเอาชั่งน้ำหนักไหมล่ะสะใภ้สามเดียวหาว่าฉันลำเอียงอีก” เธอแซะลูกสะใภ้ความหมั่นไส้

“ไม่เป็นไรค่ะ ฉันขอเสียมารยาทนะคะขอเอากลับไปกินที่ห้องนะคะ” สะใภ้สามที่เดินกลับห้องด้วยความโมโห ทำไมกันนะทำไมไม่มีอะไรได้ดั่งใจสักอย่าง ไม่รู้ว่าสามีเอาเงินไปเก็บที่ไหนหาทั่วห้องเท่าไร่ก็ไม่เจอ แถมแม่สามีไม่รู้เกิดบ้าอะไรขึ้นมาลุกมาทำดีแถมยังมาเปลี่ยนกุญแจห้องเสบียงอีกจะแอบเอาไปขายก็ไม่ได้ มันน่าโมโหจริงๆ

“ผมขอโทษครับแม่ ผมหย่ากับเธอดีไหมครับ” ลี่เฉียวบอกแม่ด้วยความรู้สึกผิด

“มันเป็นชีวิตของลูก ลูกต้องตัดสินใจเลือกทางเดินของตัวเอง ไม่ว่าลูกจะเลือกทางไหนพ่อแม่ แล้วก็พี่ๆ ของลูกอยู่เป็นกำลังใจให้ตรงนี้จะทำอะไรก็คิดถึง ลี่ซือ กับลี่หลินให้เยอะๆ เพราะตอนนี้ลูกเป็นพ่อคนแล้ว ไม่ใช่เด็กน้อยจะงอแงที่จะแต่งงานก็ต้องแต่งให้ได้เหมือนเมื่อห้าปีที่แล้วแล้วนะลูก ไม่เป็นไรลูกสามไม่ต้องคิดมานะ” เธอตอบลูกชายด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน

ลี่เฉียวได้แต่ร้องไห้เสียใจที่ตนนำปัญหาเข้าบ้านมาเสมอ ถึงจะสร้างปัญหาขนาดไหน พ่อแม่และพี่ชายก็ไม่เคยดุด่าว่าอะไรเขาเลย ขนาดพี่สะใภ้โดนขนาดนี้พี่ๆ ก็ไม่เคยว่าอะไรเขาสักคำ

“โอ๋ๆ พ่อไม่ต้องย้องน๊าเดียวหลินหลินแบ่งยูกอมน๊า” ลี่หลินที่เห็นพ่อร้องไห้ก็เข้าไปกอดโอ๋ “ครับๆ พ่อไม่ร้องแล้ว” ลี่เฉียวปาดน้ำตาแล้วดึงลูกๆ มากอด

“โอ๊ยๆ งอแงเป็นเด็กๆ ไปได้อายลูกอายเต้ามันบ้าง ไปๆ แยกย้ายกันไปพักผ่อน เรื่องนั้นก็ค่อยๆ คิด คนเราเดินทางผิดถึงจะกลับไปแก้ไขอดีตไม่ได้แต่เราแกที่ปัจจุบันได้ สะใภ้สามก็ใช่ว่าหล่อนจะกลับตัวกลับใจไม่ได้ขนาดแม่ยังทำได้เลย ไป ไปนอนกันได้แล้ว จริงๆ เลยโตจนหมาเลียก้นไม่ถึงแล้วยังมาร้องไห้ให้ลูกโอ๋ น่าอายจริงๆ ” ถิงถิงบ่นลูกไล่หลัง

“เมียผมเปลี่ยนไปแล้วจริงๆ ด้วย” ลี่ถังเอ่ยแซวภรรยาพลางเดินมากอด

“ก็ใช่นะสิคุณคิดว่าฉันล้อเล่นหรือไง” เธอมองค้อนสามี

“ใช่ที่ไหนละผมหยอกเล่นไหนๆ เด็กหน้าเหม็นพวกนั้นก็โตกันแล้วเรามามีลูกสาวอีกสักคนไหม” สามมีถามอย่างออดอ้อน

“ลูกสงลูกสาวอะไรละแก่ขนาดกันขนาดนี้แล้ว ฉันไม่อยากโดนลูกเรียกว่ายายหรือย่าแทนหรอกนะ” เธอบ่นสามีแก้เขินมาพูดเรื่องทำลูกกลางบ้านคนผีทะเล

แต่เธอคงมีไม่ได้แล้วละ เพราะร่างนี้หมดประจำเดือนตั้งแต่ สามสิบห้า แต่ก็ไม่แน่ถ้ากินอาหารบำรุงแล้วก็กินน้ำในมิติบ่อยๆ ดีนะที่เธอซื้อถุงยางกับยาคุมมาด้วยถ้าสามมีเธอนึกคึกขึ้นมาเดี๋ยวแจ็กพอตแตกแล้วซวยเลยมามีลูกตอนแก่ เธอคิดพลางเดินหนีสามีเข้าห้องเพราะตั้งแต่คลอดลูกคนที่สาม เจ้าของร่างกับสามีก็ไม่ค่อยได้ทำการบ้านกันเท่าไรเพราะแต่ก่อนร่างนี้ไม่แข็งแรงเอามากๆ

เธอเดินเข้าห้องมาไม่นานสามีก็เดินตามมา แล้วล็อกห้องเสร็จสรรพ

“เดี๋ยวคืนนี้นอนตากพัดลมกันดีกว่านะคะ” เธอพูดกับสามีพลางจัดแจงเสียบปลั๊กพัดลม ด้านสามีก็นอนรอพลางตบที่นอนปุปุเรียกเธอ เธอก็ขึ้นไปนอนกอดสามีอย่างยินดีและยินยอมพร้อมเสียตัว เอ้ย พร้อมใจสิ ใจเกเรจริงๆ เลยตัวเรา

วันที่สี่ของการทะลุมิติวันนี้เป็นวันที่เหนื่อยจริงๆ

ทอล์คๆ

ใจร่มๆ กันนะคะ เป้วคิดจุดจบสะใภ้สามไว้แล้วรีดอดทนรอนีสนุงงง

ขอโทษที่หายไปหนึ่งวันะคะเมื่อวานเป้วต้องเป็นเด็กเลี้ยงควายหนึ่งวัน แล้วก็ต้องซักผ้าเนื่องจากว่าฟ้าแจ้งจางปาง

ตอนเย็นว่าจะลงตอนนี้ให้แต่เน็ตช้ามากๆ เพราะบ้านเป้วแชร์ไวไฟจากสมาร์ทโฟนสัญญาณแถวบ้านไม่ค่อยมี

โทรติดต่ออยากติดตั้งเน็ตบ้านทุก ไม่ว่าจะโทรไปบ. ไหนก็หายต๋อม

ส่วนวิธีทำน้ำพริกเผาคือสูตรของคุณแม่ของเป้วเองง ที่บ้านจะเรียกน้ำพริกแดง หรือน้ำพริกเผา