ตอนที่ 2 ช่วยชีวิต

ชายผู้นั้นสะดุดขานางจนล้มกลิ้งลงไปบนถนน พอลุกขึ้นได้ก็ชักมีดสั้นออกมา ปรารถนากับลูกไม่กล้าเข้าไปใกล้ มีเพียงชายหนุ่มเจ้าของกระเป๋าเท่านั้นที่ย่างสามขุมเข้าไปหา “เข้ามาสิ ข้าจะแทงให้ไส้แตกตายไปเลย” ว่าจบคนร้ายก็พุ่งมีดเข้ามาหาเจ้าของกระเป๋าอย่างไม่เกรงกลัว ชายผู้นั้นสู้กับคนร้ายอยู่พักหนึ่ง เหมือนกำลังจะเป็นต่อ แต่สุดท้ายก็มีเสียงหนึ่งดังขึ้น

“โอ๊ย!” เสียงชายที่เป็นเจ้าของกระเป๋าร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด มือข้างหนึ่งยกขึ้นกุมท้องฝั่งขวาตรงจุดที่โดนแทง เลือดสีแดงฉานไหลซึมออกมาเปื้อนเสื้อผ้า

คนร้ายกำลังจะวิ่งจากไปก็ร้องโอ๊ยขึ้นคำหนึ่ง แล้วหันซ้ายหันขวา “ตัวอะไรต่อยข้า” จากนั้นคนตัวใหญ่ก็ทรุดลงนั่งกับพื้นยกมือลูบคลำลำคอร้องโอย ๆ ด้วยความเจ็บปวด

ชายคนที่ถูกแทงเดินไปหยิบกระเป๋าตนที่ร่วงอยู่บนพื้น แล้วสั่งคนที่วิ่งตามหลังมาอีกคน “จัดการให้เรียบร้อย”

“ขอรับ… แล้วนายท่าน…”

“ข้าจะไปทำแผลสักหน่อย” ตัวเขางองุ้มเล็กน้อย มือข้างหนึ่งปิดปากแผลไว้ไม่ให้เลือดไหลออกมามาก

“แต่ว่า…”

“ไม่เป็นไร ข้าไปเองได้”

ปรารถนาเห็นอาการเขาน่าเป็นห่วงจึงอาสา “ข้าจะพาท่านไปหาหมอเอง” ชายผู้นี้รูปร่างสูงใหญ่ หน้าตาหล่อเหลาคมคาย ท่าทางภูมิฐานผิวพรรณอิ่มเอิบอย่างคนมีอำนาจวาสนา

“เช่นนั้นก็พาข้าไปเถอะ”

ปิ่นผู้เป็นลูกสาวกระตุกแขนเสื้อแม่พร้อมกล่าวออกด้วยเสียงเล็กแหลม “ท่านแม่ข้าหิวเจ้าค่ะ”

“ประเดี๋ยวเสร็จธุระแล้วแม่จะพาเจ้าทั้งสองไปกิน” ผู้เป็นแม่พูดอย่างใจเย็น

“เจ้าค่ะ” ลูกสาววัยเจ็ดขวบขานรับ แต่ลูกชายไม่ได้ยินว่าพวกเขาคุยอะไรกัน ปืนรู้เพียงว่าสถานการณ์ตรงหน้าไม่ค่อยดีนัก เขาเดินตามไปอย่างเงียบ ๆ

ปรารถนาพาชายคนนั้นเดินไปที่โรงหมอที่อยู่ถัดไปอีกซอย

ไม่ถึงยี่สิบนาทีก็ทำแผลเสร็จ เขาเดินออกมาพร้อมกล่าว “ขอบคุณเจ้ามาก”

“ไม่เป็นไรเจ้าค่ะ” นางว่า “ท่านปลอดภัยดีแล้ว ข้ากับลูกขอตัว” ปรารถนากำลังจะเดินจากไป

“ช้าก่อน”

“มีอะไรอีกหรือเจ้าคะ”

เขายื่นถุงเงินให้นาง “เอาไว้ซื้อข้าวกับขนมให้ลูก ๆ ของเจ้า”

“แต่ว่าข้า…” นางลังเลเล็กน้อย ความจริงนางก็ไม่ได้ช่วยอะไรเขามากนัก

“รับไว้เถอะ ข้าได้ยินว่าลูกเจ้าหิว” ดูจากท่าทางแล้วนางกับลูกคงเป็นขอทาน

“ขอบคุณนายท่านมากเจ้าค่ะ”

“ข้าก็ขอบคุณเจ้าเช่นกันที่ช่วยข้าจับโจรวันนี้”

ปรารถนารับเงินถุงนั้นมาอย่างเกรงใจแล้วจากไปอย่างเงียบ ๆ ถึงนางจะรักศักดิ์ศรีมากแค่ไหน แต่ปากท้องของลูกต้องมาก่อน ชายหนุ่มคนนั้นมองตามแผ่นหลังนางกับลูกที่ไกลออกไปเรื่อย ๆ ด้วยความสนใจ