บทที่12 หัวหมูแสนอร่อยของเสี่ยวจวง

หมูป่าสองตัวมีขนาดพอๆกันหลินฮวาตัดสินใจแบ่งคนละตัวกับจ้าวหลง

จ้าวหลง“ แม่นางหลินข้าไม่ได้ช่วยอะไรมากเจ้าแบ่งหมูป่าให้ข้าทั้งตัวมันมากเกินไปข้ารับไม่ได้ ”

หลินฮวา“ ท่านรับไปเถอะมันเป็นส่วนของท่าน ว่าแต่หมูป่านี่ขายได้ตัวเท่าไหร่หรือเจ้าคะ ”

ในเมื่อหลินฮวายืนยันจะแบ่งเท่ากันจ้าวหลงจึงไม่เกรงใจ

จ้าวหลง “ ขอบคุณมาก หมูป่าตัวนี้น่าจะขายได้ประมาณเจ็ดตำลึงเงิน เจ้าจะขายด้วยไหมถ้าขายพรุ่งนี้เช้าข้าจะพาไปที่เหลาอาหาร

หลินฮวา“ ข้าไม่ขายเจ้าค่ะจะเก็บไว้กินแต่พรุ่งนี้ข้าจะเข้าเมืองกับท่านด้วย พรุ่งนี้ปลายยามเฉินท่านมาหาข้านะเจ้าคะ ”

จ้าวหลง “ ได้ งั้นข้าขอฝากหมูตัวนี้ไว้ที่บ้านเจ้าก่อนนะ ”

หลินฮวา“ ได้เจ้าค่ะ ”

ทั้งสี่คนช่วยกันแบกหมูป่าสองตัวกลับบ้านเพราะเย็นมากแล้วระหว่างทางลงเขาจึงไม่มีใครเห็น หมูป่าสองตัวถูกโยนลงที่ลานบ้าน หลินฮวารีบไปอาบน้ำนางรู้สึกเหนียวตัว ก่อนไปนางยังไล่สองแฝดไปอาบน้ำให้สะอาดอีกด้วย

ต้ายาจะต้มน้ำให้หลินฮวาอาบหลินฮวากรอกตามองบนเหงื่อออกและเหนียวตัวขนาดนี้จะให้ข้าอาบน้ำอุ่นฝันไปเถอะ

นางโบกมือไล่ต้ายาไปให้ไกลจากนั้นจึงยกน้ำไปใส่อ่างอาบน้ำด้วยตนเองจนเต็มแล้วลงไปแช่ในอ่างน้ำ

อ่า เย็นสบายจัง นางใช้สบู่เหลวถูตัวและสระผมด้วยแชมพูสมุนไพร สบายตัวจังหอมด้วยพรุ่งนี้ต้องซื้อเพิ่มอีกหลายๆขวดแบ่งให้ fc ใช้ด้วยคนละขวด (หลินฮวาคิดเอาเองว่าบ่าวในเรือนที่มองนางด้วยสายตาชื่นชมคือfc ของนาง )

อาบน้ำแต่งตัวเรียบร้อยจึงออกมานั่งกินอาหารเย็นคนเดียวเพราะจางซูเม่ยกินไปก่อนแล้ว เมื่อกินเสร็จแล้วจึงหยิบสบู่เหลวและแชมพูสมุนไพรอย่างละสองขวด ออกมาที่ลานบ้าน

จางซูเม่ยและคนรับใช้กำลังรวมตัวอยู่ที่ลานบ้านดูเจ้าหมูทั้งสองตัว เนื่องจากหลินฮวายังไม่สั่งอะไรทุกคนจึงได้แต่มองดูเจ้าหมู

หลินฮวา ” สืออี,สืออู่ มารับสบู่เหลว,ยาสระผม แล้วไปอาบน้ำสระผมอีกรอบ “

นางบอกวิธีใช้แก่ทั้งสองคน แล้วบอกให้สาวใช้ทั้งสี่คนตั้งใจฟังด้วย

หลินฮวา ” พรุ่งนี้ข้าจะไปเข้าเมืองซื้อมาให้พวกเจ้าใช้คนละขวด ขวดนึงใช้ได้หนึ่งเดือน ”

“ ต่อไปนี้พวกเจ้าทุกคนต้องอาบน้ำทุกวัน ผมของพวกเจ้าถ้าสระวันเว้นวันไม่ได้ก็ต้องสระทุกสามวัน “

บ่าวรับใช้” ขอรับ/เจ้าค่ะ นายหญิง

หลินฮวาให้สาวใช้ทั้งสี่คนช่วยกันชำแหละเนื้อหมู สาวใช้ทั้งสี่แต่ละคนล้วนแต่เคยทำอาหาร

พวกนางชำนาญในการหั่นหมู หั่นผักไม่นานนักหมู 1 ตัวก็ถูกชำแหละจนเสร็จ สืออี,สืออู่ ที่อาบน้ำแต่งตัวเสร็จก็ออกมาพอดี

หลินฮวามองฟ้าแล้วพูดว่า “ พึ่งต้นยามซวี(19.00-21.00น) เสี่ยวจวงคงยังไม่นอน สืออู่เจ้านำหัวหมูไปให้เสี่ยวจวง สืออีนำเนื้อหมูสองจินไปมอบให้หัวหน้าหมู่บ้าน ”

“ จูเพ่ยนำเนื้อหมูหนึ่งจินไปมอบให้ช่างหลี่ ต้ายานำเนื้อหมูหนึ่งจิน ไปให้พี่ใหญ่จ้าวถ้าเขาไม่รับเจ้าก็บอกเขาว่าข้าให้พี่สะใภ้กินบำรุงร่างกาย “

ป้าหวังรีบจัดเนื้อหมูตามที่นายหญิงสั่งยื่นให้ สืออี,สืออู่,จูเพ่ย,ต้ายา

หลังจากทุกบ้านที่ได้รับเนื้อหมูป่าต่างก็รู้สึกดีกับหลินฮวาพวกเขาตั้งใจไว้ว่าในอนาคตถ้าหลินฮวาให้ช่วยอะไรถ้าไม่เหลือบ่ากว่าแรงพวกเขาจะช่วยนางอย่างแน่นอน

ส่วนเสี่ยวจวงหลังจากที่สืออู่กลับไปแล้วนางจึงเรียกมารดามาช่วยยกหัวหมูไปต้มถอนขนออก มื้อเย็นได้กินแต่ข้าวต้มที่มีข้าวไม่กี่เม็ดตอนนี้นางหิวมาก หัวหมูหัวนี้พี่สาวหลินให้นาง

ท่านย่าอย่าหวังว่าจะมาแย่งไปเลยเชียว มารดากำลังทำความสะอาดหัวหมู เสี่ยวจวงจึงไปเคาะประตูห้องเอ้อหลางเล่าให้เขาฟังว่าหลินฮวามอบหัวหมูให้ และยังฝากสืออู่มาบอกด้วยว่า

“ พี่สาวหลินบอกว่าให้พวกเรากินให้หมดในมื้อเดียว นางบอกว่านางกำลังจะซื้อที่นาและจะให้บ้านเราเช่าโดยคิดราคาไม่แพง ส่วนรายละเอียดพรุ่งนี้ยามเฉินให้ท่านไปหานางที่บ้านเจ้าค่ะ ”

จริงๆแล้วหลินฮวาไม่รู้จักเอ้อหลาง นางแค่ฝากสืออู่มาบอกว่าให้ผู้ใหญ่ในบ้านของเสี่ยวจวงไปคุยรายละเอียด

แต่เสี่ยวจวงกลัวท่านย่าจะทำเสียเรื่องและนางก็ไม่ไว้ใจบิดาทึ่มของนางที่เชื่อฟังแต่คำสั่งท่านย่า คนเดียวที่นางไว้ใจคือท่านอา นางจึงอ้างว่าพี่สาวหลินเรียกเขาไปคุยรายละเอียด

หัวหมูใช้เวลาต้มสองเค่อก็เสร็จกลิ่นหอมของมันทำให้ย่าของเสี่ยวจวงที่หลับไปแล้วตื่นขึ้นมา เมื่อเห็นมารดาของเสี่ยวจวงนำหัวหมูที่ต้มมาวางบนโต๊ะอาหาร หญิงชราจึงส่งเสียงด่า

“ นางตัวดีแอบขโมยเงินข้าไปซื้อหัวหมูมาแอบกินข้าจะตีเจ้าให้ตาย ”

พูดจบก็หยิบไม้กวาดหมายจะตีมารดาของเสี่ยวจวง

เสี่ยวจวง “ ท่านย่าท่านมีเงินอยู่แค่ห้าอีแปะหัวหมูนี่เงินห้าอีแปะของท่านซื้อไม่ได้ท่านเอาไม้กวาดไปเก็บ แล้วมานั่งกินดีๆเถอะเจ้าค่ะ “

หญิงชราได้ยินจึงหยุดชะงัก นำไม้กวาดไปเก็บแล้วรีบมานั่งกินเนื้อหัวหมูที่ถูกมารดาแบ่งใส่จาน ห้าจานเท่าๆกันและหนึ่งจานเล็กของเมาเมา

มารดาของเสี่ยวจวงกินไปด้วยป้อนเมาเมาไปด้วยเมาเมาไม่ทันใจจึงหยิบเนื้อหัวหมูในจานกินด้วยตนเอง

หญิงชราแย่งจานของมารดาเสี่ยวจวงมาวางไว้ตรงหน้าตนเอง เอ้อหลางจึงปรายตามองหญิงชราหันมาสบตาของลูกชายคนรองพอดี

นางสะดุ้งเฮือก จากนั้นหญิงชราจึงดันจานใส่เนื้อหัวหมูที่แย่งมา คืนกลับให้มารดาของเสี่ยวจวง

เสี่ยวจวงมองหญิงชราแล้วกลั้นหัวเราะจนไหล่สั่น