บทที่ 4 รักษาได้จริงๆ

"โรคนี้ที่บ้านของหม่อมฉันเป็นกันเยอะ ไม่แปลกที่นี่จะรักษาไม่ได้เพราะทุกคนคิดไม่ถึงว่า จะมีใครเป็นโรคแบบนี้นะคะ"

"เจ้าชายทรงเป็นโรคอะไรหรือ พ่ะย่ะค่ะ"

"เป็นโรคเลือดบงพร่องทำให้ร่างกายอ่อนแอง่าย ป่วยง่ายตัวซีดแบบนี้เดียวหม่อมฉันจัดยาให้กิน กินและรักษาตามที่บอกเดือนหนึ่งก็น่าจะหายดีนะ เพราะไม่ได้ร้ายแรงจนรักษาไม่ได้ คงเพราะเจ้าชายเคยแข็งแรงใช่ไหมคะ"

"ครับ ท่านเพิ่งป่วยหนักช่วงวัยหนุ่มนี้เองครับ"

"อืม งั้นเอายานี้ให้เขากินตามเวลา ห้ามขาดนะเดียวมันจะไม่ต่อเนื่อง แล้วก็กินอาหารตามที่เราบอกด้วยทุกวัน สลับอาหารกินได้แต่ต้องกินให้ครบตามที่เราบอกทุกวัน แล้วก็ถ้ามีอะไรก็เรียกได้ตลอดไม่ต้องแรงใจ"

"พ่ะย่ะค่ะ เป็นยาที่แปลกใหม่เหมือนที่ได้ยินมาจริงๆ ทรงทำขึ้นมาเองเหรอขอคร้บ"

"พอดีเราเรียนหมอสมัยใหม่ด้วยนะ ยาพวกนี้เลยดูแปลกๆแต่รักษาได้แน่นอน มีคนหายเพราะยาเราหลายคนแล้ว ฝ่าบาทเองก็เคยป่วยเราเองก็รักษาให้หายแล้ว กลับมาแข็งแรงกว่าเดิมด้วยมั่งนะ "

"ก็เมียเราเลี้ยงดูอย่างดี เราเลยรีบแข็งแรงเพื่อที่จะได้รีบแต่งงานกับเมียไง เพราะกลัวว่าจะมีคนมาแย่งเราไปเลยรีบหายนะ"

"เพคะ ทำเอาเหนื่อยเลยหละ ไม่ได้หลับไม่ได้นอนกว่าจะหายดี แต่ก็มีความสุขที่ทรงหายดีแล้ว"

"เพราะแบบนี้ไง เลยรักเมียจนไม่ลืมหูลืมตา ทำให้คนอื่นเข้าใจผิดยังไงหละ เพราะเมียสวยเก่งแบบนี้เป็นใครก็ไม่อยากให้หลุดมือไปแน่นอน จริงไหมหละ "

"พ่ะย่ะค่ะ ทรงเก่งรอบด้านแบบนี้ บ้านเมืองต้องเจริญแน่นอนพ่ะย่ะค่ะ"

"ใช่ เพราะเมียเราเก่ง รักษาได้ทุกโรค บ้านเมืองก็ช่วยเราบริหารได้อย่างดี งานบ้านก็ทำอาหารอร่อย และเก่งเรื่องอาวุธหลายแบบ เรื่องอย่างว่าก็ดีมากๆด้วยสิ เราภูมิใจที่เมียเราเก่งทุกทางทุกอย่างแบบนี้"

"เอาเป็นว่าชมกันพอใจแล้วใช่ไหมคะ ให้คนป่วยได้พักพวกเขาจะได้พักด้วยเลย ฝากจัดการตามที่บอกที่นะ ขอตัวไปจัดการคนเอาแต่ใจต่อก่อน จะได้รีบเคลียร์งานให้เสร็จด้วยเลย"

"พะย่ะค่ะ"

"เรากับเมียขอตัวก่อน หวังว่าพวกท่านจะไม่เรียกใช้เมียเราอีกนะ"

"พะย่ะค่ะ"

"ดีมาก เชื่อฟังที่เมียเราบอกรับรองหายดีแน่นอน เพราะเมียเราเก่งยังไงหละ"

"พะย่ะค่ะ"

"ท่านพี่ก็อย่าไปทำให้พวกเขาลำบากใจสิคะ เราต้องช่วยเหลือกันซิถึงจะถูกต้อง"

"ครับ พี่ตามใจเมีย พวกเรารีบไปจัดการงานที่กองกันต่อดีกว่านะ อย่าลืมว่าเราสัญญาอะไรกับพี่ไว้ พี่จำได้ดีเลยหละ"

"คะ จำแม่นแค่เรื่องเดียวจริงๆสามีเรา"

"ก็นะ มันอยู่ในสายเลือดไปแล้ว"

"คะ "

จากนั้นพวกเราก็ช่วยกันเคลียร์งานจนเสร็จและ ต้องตามใจเขาเติมเต็มให้เขาจนเขาพอใจ งานก็เรียบร้อยหมดแล้ว การรักษาก็ดีขึ้นไม่ต้องกังวลเรื่องอะไร จะห่วงก็แต่เขาที่นับวันยิ่งคลั่งรักมากขึ้น ทำเอาไม่เป็นอันกินอันนอนเลยตอนนี้ เราได้มาอยู่กับเขาในโลกของเกมส์แล้วก็จริง แต่ไม่คิดว่าเขาจะคลั่งรักเมียขนาดนี้ ทำเอาเราใจเต้นไม่เป็นจังหวะได้ตลอดเวลาเลยจริงๆ คนอะไรจะหล่อบาดใจและใจดีกับเราขนาดนี้ ไม่ให้รักเขาแล้วจะไปรักใครหละ จริงไหม ยิ่งตอนที่เขาอ้อนมันเลยเผลอตัวเผลอใจตามเขาง่าย

"ที่รักคิดอะไรอยู่ บอกพี่ได้ไหมเอ๋ย"

"แค่คิดว่าตัวเองโชคดีจริงๆ ที่ได้รักท่านพี่แบบนี้นะคะ ไม่คิดว่ามันจะเป็นจริงได้เลย มันเหมือนฝันมากกว่าความจริง "

"แล้วแบบนี้คิดว่าฝันไหมหละ พี่คิดไม่ผิดจริงๆที่เลือกเราเป็นฮ่องเฮาของพี่ คนอะไรทำได้ทุกอย่างเลยเหมือนรู้อนาคตเลยนะ"

"อ้อคะ คิดว่าดีจริงๆที่พวกเราได้รักกันแบบนี้นะคะ ต่อให้เป็นแค่เกมส์หรืออะไรก็ตาม อย่างน้อยมันก็ทำให้พวกเราได้รักกัน ว่าไหมคะคุณสามีสุดที่รักของเมีย"

"ครับเมีย ตามที่เมียพูดเลย ไม่ว่ามันจะเป็นอะไรพี่ขอแค่มีเมียอยู่ด้วย พี่ก็พอใจแล้วหละครับ"

"คะ เพราะแบบนี้ไงถึงรักสามีที่สุดยังไงหละคะ"

"ถ้ารักมากก็ต้องจัดให้พี่มากๆ ตามที่รักพี่ได้ไหมครับเมียพอดีว่า มันยังไม่พอใจเลยขอแบบที่จะทำให้พี่ต้องการแม่เมียไดไหม"

"ก็ได้คะ เพราะการทำให้สามีพอใจเป็นหน้าที่ของภรรยานี้คะ"

"อ๊าๆ อืม โอ้ๆ พี่มีความสุขจริงๆ ขอแบบนี้ทั้งวันทั้งคืนเลยได้ไหมที่รัก สุดยอดจริงๆเมียเราจัดให้ได้ตามต้องการทุกอย่างเลย"