Ep.2 ความทรงจำยังไม่จาง(2)

“จริงเหรอคะ”

“จริงสิ พี่จะโกหกแล้วให้ทรายโดนด่าได้ยังไงล่ะ”

อิงทรายไม่อยากจะเชื่อนัก แต่ว่าที่ผ่านมาสุดเขตก็ไม่เคยพูดโกหกอะไรเธอเลย เขาจริงใจกับเธอเสมอมา เป็นเวลาเกือบปี

“ก็ได้ค่ะ”

แล้วอิงทรายก็ขึ้นไปซ้อนท้ายบิ๊กไบค์คันโก้ที่นั่งได้เพียงสองคนแบบอิงแอบแนบชิด ด้วยอาการขัดๆเขินๆ

“ขยับมาอีกสิครับทราย ที่ยังเหลือตั้งเยอะ”

“ค่ะ” เธอขยับเข้าไปอีกนิดจนสีข้างของเธอติดชิดกับแผ่นหลังของเขานิดหน่อยแล้ว

“จับเอวพี่ไว้ด้วยนะ จะได้ไม่ตก”

“ค่ะ”

เธอจับที่เอวของโชเฟอร์หนุ่มเอาไว้หลวมๆ แต่ทว่าพอเขาออกตัวขับเคลื่อนออกไป เธอกลัวตกก็เลยต้องเกาะเอวเขาเอาแน่นขึ้น ทำให้สุดเขตแอบอมยิ้ม แล้วพอขับรถไปได้ครึ่งทาง เขาก็เอามือเขามากุมมือเล็กเอาไว้

อิงทรายรู้สึกใจเต้นแปลกๆ และอบอุ่นหัวใจมาก แต่พอขับผ่านคนมากมายเธออยากจะชักมือกลับแต่ก็กลัวตก แล้วบางจังหวะคนเจ้าเล่ห์ก็แกล้งขับรถตกหลุมบ้าง หรือเบรคกะทันหันบ้าง ทำให้เธอต้องตัวแนบชิดติดหน้าคะมำไปกับแผ่นหลังเขา จนหน้าอกของเธอเบียดชิดแผ่นหลังของเขาตั้งหลายครั้ง

กว่าจะไปถึงบ้าน หน้าอกสองข้างของเธอก็แทบช้ำ เพราะถูกกระแทกยามที่คนตัวโตแสนเจ้าเล่ห์แตะเบรคแรงๆจนคนข้างหลังหัวทิ่มหลายครั้งต่อหลายครั้ง

“ขอบคุณมากนะคะที่มาส่ง”

“เปลี่ยนคำขอบคุณเป็นอย่างอื่นได้ไหม”

อิงทรายมองหน้าคนตัวสูงที่ยังนั่งคร่อมรถยิ้มๆ

“เปลี่ยนเป็นอะไรดีคะ”

“ก็...ยอมให้พี่บอกคนอื่นว่าทรายเป็นแฟนพี่ได้ไหม”

“ไม่นะคะ! ทราย...ทรายยังไม่อยากใช้คำนี้ตอนนี้ค่ะ”

“แล้วทรายจะอนุญาตให้พี่ใช้คำนี้กับทรายเมื่อไหร่ล่ะ”

“เมื่อทรายสอบเข้ามหาวิทยาลัยได้แล้วค่ะ”

“สัญญานะ”

“ทำไมต้องสัญญาด้วยคะ”

“ก็ทรายคือคนพิเศษของพี่ไง พี่รอที่จะเป็นแฟนกับทรายมานานแล้วนะ สัญญากับพี่สิ ถ้าทรายสอบเข้ามหาลัยได้เมื่อไหร่ ทรายจะให้พี่บอกคนอื่นได้ว่าพี่กับทราย เราเป็นแฟนกัน”

อิงทรายนิ่งคิดอยู่ครู่หนึ่งจึงได้พยักหน้ารับ

“ก็ได้ค่ะ ทรายสัญญา”

อิงทรายนั่งคิดถึงความหลัง อยู่ตรงม้านั่งหินอ่อน ในตำแหน่งเดิมที่เธอเคยนั่ง แต่ม้าหินอ่อนถูกเปลี่ยนใหม่แล้ว และสภาพแวดล้อมต่างๆรอบกาย ก็เปลี่ยนไปมาก เปลี่ยนแทบจะทุกอย่าง

นานแค่ไหนแล้วที่เธอไม่ได้แวะมาเยี่ยมเยียนสถานที่แห่งนี้ โรงเรียนที่เธอกับเขาเคยเรียนด้วยกัน

แต่เธอมาที่นี่วันนี้ ก็เพื่อจะพาลูกสาวเพียงคนเดียวของเธอมาสมัครเรียนที่นี่ในวันมะรืน เธอจึงมาสำรวจสภาพของโรงเรียนก่อนว่า มันเปลี่ยนแปลงไปมากแค่ไหน

ซึ่งเมื่อเดินดูรอบๆแล้ว ก็พบว่ามันดูสะอาดเรียบร้อย และพัฒนาไปในทางที่ดีขึ้นมากๆ

วันนี้เธอขับมอเตอร์ไซค์มาคนเดียว เพราะโรงเรียนอยู่ไม่ไกลจากที่บ้านมากนัก ขับรถมาประมาณยี่สิบนาทีก็ถึง

เวลานี้โรงเรียนดูเงียบสงบ มีผู้ปกครองไม่กี่คนที่เดินเข้ามาสำรวจโรงเรียนเหมือนเธอ แต่ก็เดินห่างๆออกไป เด็กวัยรุ่นที่มาเดินเล่นก็มีบ้างประปราย

คุณแม่เลี้ยงเดี่ยวคนสวยลุกขึ้นเพื่อจะไปเข้าห้องน้ำก่อนจะขับรถกลับบ้าน เธอไม่ขับรถเข้าไป เพราะอยากจะเดินดูดอกไม้ใบหญ้าไปตามทางเดินเรื่อยๆ จนกว่าจะถึงห้องน้ำมากกว่า

ร่างเพรียวบางระหง มีทรวดทรงองเอวราวกับสาวแรกรุ่นราวกับไม่เคยผ่านการมีลูกมาก่อน เดินลัดเลาะไปตามทางเดินที่ปูด้วยอิฐบล็อกสองแถวเรียงรายไปจนถึงประตูหน้าห้องน้ำ

แต่ก่อนที่จะเดินผ่านไปทางห้องน้ำหญิง เธอก็ต้องเดินผ่านทางเข้าห้องน้ำชายไปเสียก่อน

เธอมองดูแล้วว่าไม่มีใครอยู่แถวๆห้องน้ำเลย มันดูเงียบวังเวงจนคิดว่าอาจจะมีอะไรโผล่มาหรือเปล่า แต่หญิงสาวก็ยิ้มทำใจดีสู้เสื้อ

‘กลางวันแสกๆแบบนี้คงไม่มีอะไรโผล่มาหรอกมั้ง’

หญิงสาวในชุดฮาวายสไตล์จั๊มสูทที่เผยไหล่เนียนและหน้าอกขาวอวบรำไร บนร้องเท้าแฟชั่นส้นเตี้ยโชว์เท้าเรียวที่ขาวสวยจรดเล็บที่ตกแต่งเคลือบเงามาอย่างดี

อิงทรายเป็นคุณแม่ที่ยังสวยบอบบางเช่นเดิม มีรูปร่างราวกับนาฬิกาทราย คล้ายกับสมัยมัธยมปลายไม่มีผิด จะต่างก็แค่ เธอดูสวยปราดเปรียวและมีเสน่ห์ชวนมองมากขึ้นเท่านั้น