บทที่ 40 พบเป้าหมาย

วารีสีรุ้งว่ายน้ำเข้ามาจนถึงเส้นทางที่เป็นช่องแคบของหุบเหว ซึ่งถัดจากทางด้านหน้าจะเป็นพื้นที่ขนาดใหญ่ที่เป็นถิ่นอาศัยของสัตว์อสูรวาฬหมึก ช่องแคบนี้เป็นเส้นทางที่ค่อนข้างอันตราย เนื่องจากเป็นเส้นทางที่เล็กและคดเคี้ยวและระหว่างทางก่อนที่จะไปถึงพื้นที่ขนาดใหญ่ด้านหน้า ก็ต้องเจออุปสรรค์มากมายจากช่องแคบที่เกิดจากน้ำกัดเซาะและกระแสน้ำที่รุนแรง

‘ทางตรงนี้แคบและเล็กมาก..การต่อสู้บริเวณนี้คงจะลำบาก แม้ด้านหน้าจะเข้าสู่เขตพื้นที่กว้างแล้วก็ตาม แต่ถ้าเกิดเราเข้าไปแล้วจะหนีออกมามันต้องไม่ใช่เรื่องง่ายแน่..’

วารีสีรุ้งคิดในใจ

เธอเลือกที่จะว่ายสูงขึ้นไปจากทางเดินใต้หุบเหว เพื่อหาที่หลบบริเวณหินที่งอกออกมาจากหน้าผาใกล้ๆทางออกที่เข้าสู่พื้นที่กว้างเขตถิ่นอาศัยของสัตว์อสูรวาฬหมึก

ในขณะเดียวกันฟูเหลาเองก็ถูกกิลด์นักฆ่าใช้เชือกมัดแขนมัดขาติดอยู่กับเสาไม้ภายในเต็นท์ ชายหนุ่มพยายามคิดวิธีเอาตัวรอดจากสถานการณ์นี้อย่างใจเย็นนับสิบๆวิธีเพื่อไม่ให้เกิดข้อผิดพลาด

‘ถ้าเราย่อส่วนก็จะสามารถหนีไปจากตรงนี้ได้ทันที แต่เวลาในการย่อส่วนของเราเหลือไม่มากแล้ว..ถ้าเราใช่แยกอนันต์ เชือกที่มัดเราก็ไม่สามารถสัมผัสกับร่างแยกเราได้อีก…

“ได้ข่าวมาว่า..ผู้เล่นเผ่าเงือกบางคนเริ่มรู้ข้อมูลเรื่องที่พวกเรากำลังตามล่าหาไอเทมระดับสูงกันแล้ว..”

ผู้เล่นคนหนึ่งนอกเต็นท์ฟูเหลาพูดขึ้น

“นั่นหน่ะสิ..หัวหน้าเลยต้องรีบเร่งไม่อย่างงั้นจะต้องถูกพวกผู้เล่นเผ่าเงือกแย่งไปแน่ พวกเราที่อยู่ใต้น้ำค่าสถานะลดลงจนไม่สามารถสู้กับพวกนั้นตรงๆได้หรอก..”

ผู้เล่นอีกคนพูดด้วยน้ำเสียงเป็นกังวล

ชายหนุ่มปิ๊งไอเดียขึ้นมาทันทีเมื่อได้ยินสิ่งที่ผู้เล่นกิลด์นักฆ่าทั้งสองคนพูด..เขาใช้ทักษะย่อส่วนเพื่อคลายตัวออกจากเชือกที่มัด ก่อนจะรีบคืนร่างและรีบพิมพ์เนื้อหาบางอย่างลงสู่ช่องสนทนาในโซลเวิลด์เพื่อสร้างความปั่นป่วน

***หนึ่งในสัตว์อสูรวาฬหมึกใต้หุบเหวน้ำตกทะเล ภายในร่างของมันมีไอเทมระดับสูงอยู่ ผมเห็นกับตา และตอนนี้ผู้เล่นกิลด์นักฆ่ากำลังไล่ล่าพวกมันจนใกล้ถึงถิ่นที่อยู่ของมันแล้ว ผมไม่ค่อยชอบหน้ากิลด์นักฆ่าสักเท่าไหร่ ผู้เล่นคนไหนสามารถจัดการกิลด์นักฆ่าและชิงไอเทมจากสัตว์อสูรวาฬหมึกได้ จะขอบคุณเป็นอย่างมากและผมจะถือเป็นค่าตอบแทนที่ปล่อยข้อมูลระดับสูงแบบนี้ให้..***

ฟูเหลารีบกดส่งข้อความทันทีและพริบตาเดียวเท่านั้นยอดคอมเม้นท์ก็ทะลุ 500 คอมเม้นท์ในไม่กี่วินาที

‘ได้เลยน้องชายพี่จะรีบไปเดี๋ยวนี้’

‘สวะกิลด์นักฆ่า เดี๋ยวต้องเจอกูฆ่า!!’

‘ไม่ต้องห่วงน้องชายกิลด์มังกรสวรรค์จะกำราบมันเอง’

และอีกหลากหลายคอมเม้นท์ที่พิมพ์เข้ามาอย่างต่อเนื่อง ฟูเหลาพอใจกับแผนการไม่ใช่น้อย เขารีบใช้เชือกมัดร่างตัวเองเพื่อตีเนียนทำให้เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

“บัดซบ!!ใครปล่อยข่าวแบบนี้ออกไปว่ะ!!”

เงาโลหิตเตะเก้าอี้ด้วยอารมณ์เดือดสุดๆ ออร่าสีแดงระเบิดออกมาด้วยความโกรธเกรี้ยว

ฟึ่ม!!

“เราคงต้องรีบออกเดินทางไปตอนนี้แล้วนะครับบอส..ไม่อย่างนั้นผู้เล่นคนอื่นอาจตามมาทันได้..”

ผู้เล่นคนหนึ่งแนะนำ

“พวกแก!! เตรียมออกเดินทาง!!เอาไอ้สวะในเต็นท์นั่นไปด้วย!!!`` แล้วทิ้งผู้เล่นไว้ลอบโจมตีที่นี่สัก 5 คน!!”

เงาโลหิตรีบออกคำสั่ง เพื่อให้ผู้เล่นทุกคนได้เดินทางต่อ ซึ่งปัจจุบันจากตำแหน่งที่พวกเขาอยู่กับตำแหน่งที่วาฬหมึกอาศัยอยู่ ห่างกันแค่ 10 นาทีเท่านั้น ฟูเหลารีบคิดแผนการต่อไปทันที ในขณะที่กำลังโดนแบกบนแผ่นหลังของผู้เล่นเผ่ายักษ์

‘วารีสีรุ้งน่าจะอยู่ใกล้ๆที่อยู่ของสัตว์อสูรวาฬหมึกแล้ว..’

“บอสครับเราได้รับรายงานจากผู้เล่นของเราที่สอดแนมสัตว์อสูรวาฬหมึกว่ามีผู้เล่นหญิงคนหนึ่งด่อมๆมองๆพวกเราอยู่บริเวณหน้าผาใกล้ๆตำแหน่งที่สัตว์อสูรวาฬหมึกอยู่ครับ!!”

“สั่งให้มันฆ่าได้เลย!!”

เงาโลหิตสั่งการอย่างเลือดเย็น ฟูเหลาที่ได้ยินถึงกับหน้าถอดสีและล่วงรู้ได้ทันทีว่าผู้เล่นหญิงคนนั้นจะต้องเป็นวารีสีรุ้ง

‘บัดซบ!! มันรู้ตัวแล้ว เอาไงดีๆๆๆ’ ชายหนุ่มคิดในใจอย่างร้อนรน

“หัวหน้าครับเราได้รับรายงานมาว่ามีกลุ่มผู้เล่นจำนวนกว่า 20 คนกำลงลงมายังก้นเหวครับ!!”

ผู้เล่นชายอีกคนวิ่งหน้าตั้งเข้ามารายงานข่าวร้ายอีกครั้ง...เงาโลหิตที่กำลังอารมณ์เสียอยู่แล้ว เมื่อได้ยินสิ่งที่ลูกน้องของตัวเองรายงานก็ยิ่งอารมณ์เสียหนักเข้าไปอีก บึ้ม!!! ออร่าแห่งโทสะระเบิดออกมาอย่างรุนแรงก่อนจะใช้มีดสีแดงฉานสะบัดตัดคอลูกน้องคนนั้นไปอย่างรวดเร็ว ฟุบ!!

“โว้ย!! อะไรกันนักกันหนาว่ะ!! พวกแกรีเร่งฝีเท้ากันเดี๋ยวนี้!!”

ผู้เล่นกว่า 24 คนที่เหลืออยู่รีบวิ่งไปยังเส้นทางช่องแคบแห่งหุบเหวน้ำตกทะเลตามคำสั่งทันทีเพราะกลัวว่าจกลายเป็นที่รองรับอารมณ์ของผู้เป็นหัวหน้า.. 5 นาทีต่อมาเมื่อทุกคนมาถึงที่หมายก็ต้องตื่นตะลึงกับจำนวนของสัตว์อสูรวาฬหมึกที่มีมากกว่า 500 ตัว ฟูเหลาเองก็เหงื่อตกไม่ใช่น้อยเมื่อคิดว่าตัวเองอาจจะต้องปะทะกับสัตว์อสูรพวกนี้

“บอสครับ!! ตัวเป้าหมายของเราคือตัวนั้นครับ..”

ผู้เล่นคนหนึ่งรีบวิ่งมาเพื่อชี้เป้าหมาย ซึ่งมันคือสัตว์อสูรวาฬหมึกที่ถูกหอกแทงปักคาไว้กลางหลังนั่นเอง…และเนื่องจากฟูเหลาเป็นคนที่จำรายละเอียดทุกอย่าได้แม่นยำจึงจำได้ว่าฟันของวาฬหมึกตัวที่ฆ่าขาจะมีฟันซี่หนึ่งที่บิ่นออกมาและมันก็ได้ตรงกับสัตว์อสูรตัวเดียวกับที่กิลด์นักฆ่าชี้เป้า

“แล้วนังผู้หญิงที่พวกแกรายงานล่ะ..อยู่ไหน?”

เงาโลหิตถามขึ้น

“ขออภัยครับบอสมันว่ายน้ำหนีไปได้..ดูท่าจะเป็นเผ่าเงือกครับว่ายน้ำรวดเร็วมาก!!”

“มันคงเป็นคนประกาศเรื่องพวกเราตามล่าไอเทมสินะ…เอาล่ะกองกำลังทั้งหมดตามข้ามา!! ยกเว้นแก!! ทรมานไอ้กระจอกนี่!! ให้มันยอมเอายาเพิ่มพลังชีวิตออกมาให้ได้!!”

เงาโลหิตยิ้มเหี้ยมก่อนจะพากองกำลังทั้งหมดรวมถึงผู้เล่นที่สอดแนมเป็นจำนวน 35 คนออกไปสู้กับสัตว์อสูรวาฬหมึก ฟูเหลาที่ถูกมัดอยู่นั่งดูการต่อสู้สักพัก ผู้เล่นที่ถูกเงาโลหิตสั่งการก็เดินเข้ามาพร้อมกับมีดในมือ

“ไอ้น้อง..ถ้าไม่อยากเจ็บตัวฟรีรีบๆส่งยาเพิ่มพลังมาดีกว่า..พี่ไม่อยากทำร้ายใคร..”

ฟูเหลาเงยหน้ามองผู้เล่นตรงหน้า

“จริงๆวิธีหนีจากตรงนี้มีเยอะแยะไป..แต่รู้ไหมทำไมถึงต้องรอจนถึงตอนนี้..”

ชายหนุ่มยกมือขึ้นพร้อมกับคลายเชือกทั้งหมด ผู้เล่นกิลด์นักฆ่าตกใจไม่ใช่น้อยแต่เมื่อเห็นสัตว์อสูรเหาฉลามตัวหนึ่งกำลังว่ายอยู่ใกล้ๆร่างของฟูเหลาก็เข้าใจได้ทันทีว่าทั้งหมดทั้งมวล ฟูเหลากำลังหลอกใช้พวกเขาให้นำพามาเจอสัตว์อสูรวาฬหมึกตัวที่เป็นเป้าหมาย

“แก…!!”

ผู้เล่นกิลด์นักฆ่าพูดขึ้นอย่างหัวเสีย ก่อนจะรีบเคลื่อนไหวเข้าใกล้ฟูเหลาหมายจะใช้มีดสังหาร ชายหนุ่มไม่ได้กระจอกขนาดนั้น เขาเรียกเหาฉลามทั้งหมดที่มีออกมาและสั่งให้มันรุมโจมตีชายตรงหน้าทันที

“อ๊ากก!!”

ผู้เล่นกิลด์นักฆ่าร้องอย่างโหยหวน

ฟูเหลาจ้องมองไปยังเบื้องหน้าที่กำลังมีการต่อสู้ของกิลด์นักฆ่าและสัตว์อสูรวาฬหมึกอยู่ ชายหนุ่มหยิบขวานที่อยู่ในกระเป๋ามิติออกมาพร้อมกับเปิดขวดยาเพิ่มพลังชีวิตระดับสูงกินเข้าไป 1 ขวดเต็มๆ วารีสีรุ้งที่มองดูลาดเลาอยู่รีบเคลื่อนร่างเข้ามาหาฟูเหลาทันที เธอมองผู้เล่นที่กำลังถูกเหาฉลามของฟูเหลากัดแทะด้วยแววตาสยองๆ

“วารีสีรุ้ง..เป้าหมายของเราคือตัวที่มีหอกปักอยู่”

ชายหนุ่มชี้ให้วารีสีรุ้งดู

“เธอพอมีทักษะอะไรพาฉันเข้าไปใกล้มันรึเปล่า?”

“มีมันก็มีอยู่หรอก..แต่นายจะผ่านเจ้าพวกนั้นกับสัตว์อสูรที่เหลือยังไง?”

วารีสีรุ้งชี้ไปยังกิลด์นักฆ่า..

“ไม่มีปัญหา..ฉันจัดการเอง..พอเธอส่งตัวฉันขึ้นไปแล้ว เธอก็ไปหาที่หลบรอจนกว่าฉันจะได้ไอเทมคืนซะนะ!!"

วารีสีรุ้งรีบพยักหน้า

“สองฉลามกลืนกิน!!!!”

สิ้นคำพูดน้ำรอบตัวก็ก่อรูปร่างเป็นฉลามสองตัว วารีสีรุ้งรีบสั่งการให้พวกมันพาฟูเหลาไปยังวาฬหมึกเป้าหมายทันทีก่อนจะรีบวิ่งหลบตรงก้อนหินใกล้ๆ

“หัวหน้า!!มันหนีไปได้!!”

ผู้เล่นที่กำลังใช้มีดยาวประทะกับวาฬหมึกตัวหนึ่งตะโกนขึ้นเสียงดัง เงาโลหิตถึงกับเลือดขึ้นหน้าเมื่อเห็นว่าฟูเหลากำลังเคลื่อนร่างเข้ามาใกล้

“ทำไมอะไรๆมันไม่ได้ดั่งใจเลยว่ะ!! คมมีดโลหิต!!!”

คมมีดสีแดงฉานถูกปล่อยออกจากมีดของเงาโลหิตพุ่งตรงไปยังฟูเหลาอย่างรวดเร็ว ชายหนุ่มรีบใช้ทักษะปราณมังกรหยกเพื่อต้านทักษะตรงหน้าทันที

“ปราณมังกรหยก!!”

บึ่ม!! ด้วยระดับที่ต่างกันคมมีดสามารถทำลายทักษะปราณมังกรหยกที่ถูกปล่อยออกมาได้และพุ่งใส่ฟูเหลา แต่เพราะความเร็วของมันลดลงจึงทำให้ฟูเหลาพลิกตัวหลบได้ไม่ยาก ชายหนุ่มยิ้มขึ้นก่อนจะหยิบระเบิดออกมา 10 ลูก พร้อมกับสั่งให้เหาฉลามทั้ง 10 ตัวคาบระเบิดเอาไว้ในปาก

“ว่ายไปใกล้มันแล้วทิ้งระเบิดพวกนี้ซะ!! ”

สิ้นคำสั่ง..เหาฉลามทั้งง 10 ก็ว่ายพุ่งลงไปหากลุ่มผู้เล่นกิลด์นักฆ่าอย่างรวดเร็ว เมื่อได้ระยะมันก็ปล่อยลูกระเบิดออกจากปากและรีบว่ายกลับมาหาฟูเหลาทันที

“ถือว่าเอาคืนที่แกเสียบหลังฉัน!!”

“บัดซบ!!หลบเร็วมันใช้ระเบิด!!”

บึ่ม บึ่ม บึ่ม บึ่ม!!