บทที่ 32 เริ่มอาชีพพ่อค้า

“เราคงต้องรีบไปที่อาคารสำนักงาน GM ซะแล้ว..ไม่งั้นถ้าเจอพวกทหารเข้ามาตรวจสอบอีกรอบเราจะแย่เอา..”

ฟูเหลาพูดกับตัวเอง เขาเดินตีเนียนไปกับผู้เล่นเผ่าเงือกคนอื่นๆ ถึงแม้บางคนจะมองเขาแบบแปลกๆ เนื่องจากร่างกายของฟูเหลาค่อนข้างแตกต่างจากเผ่าเงือกอยู่พอสมควรก็ตาม แต่ก็ยังไม่มีใครเอะใจอะไรมากนัก

ชายหนุ่มเดินตรงเข้าไปยังอาคารสำนักงาน GM ที่ตั้งอยู่ใจกลางนครวาเรียสที่สร้างเอาไว้เพื่อให้ผู้เล่นเข้ามาติดต่อสอบถามข้อมูลกับ GM ได้โดยตรง อาคารสำนักงานประจำดินแดนเงือกนี้ถูกสร้างขึ้นให้กลมกลืนกับนครวาเรียส คือถูกสร้างเป็นรูปทรงคล้ายปะการังยักษ์ ฟูเหลารีบตรงเข้าไปติดต่อ GM ชายคนหนึ่งที่กำลังกินอมยิ้มด้วยความเร่งรีบทันที

“สวัสดีครับอยากมาติดต่อเรื่องการรับอาชีพหน่อยครับ..”

ฟูเหลารีบพูดกับ GM หนุ่มที่กำลังรีบเก็บอมยิ้มลงกระเป๋า

“ขออภัยนะครับ..คุณผู้เล่นเชิญตามผมมาทางนี้เลยครับ..”

GM หนุ่มยิมเล็กน้อยก่อนจะเดินนำมายังห้องหมายเลข 1 เขาเปิดประตูพร้อมกับผายมือเชิญฟูเหลาให้เข้าไปด้านในเพื่อความเป็นส่วนตัวในการพูดคุย

“เชิญคุณผู้เล่นนั่งลงก่อนครับ..ผม GM-13 จะรับหน้าที่ให้บริการคุณครับ..”

GM หนุ่มปรบมือสองทีโต๊ะและเก้าอี้ก็พลันปรากฏขึ้นมา ฟูเหลานั่งลงก่อนจะเริ่มพูดเข้าประเด็น

“เข้าเรื่องเลยนะครับ..ผมต้องการรับอาชีพพ่อค้าผมจะต้องทำยังไงครับ?”

“คุณผู้เล่นรอสักครู่นะครับ..”

GM-13 เปิดหน้าต่างจากระบบขึ้นมาเพื่อเช็คข้อมูลต่างๆของฟูเหลา เขาทำท่าทางแปลกใจเล็กน้อยเนื่องจากเห็นสถานะเผ่าพันธุ์มนุษย์ของฟูเหลาเพราะปกติไม่ค่อยมีผู้เล่นเผ่ามนุษย์ดโผล่เข้ามาในนครวาเรียสให้เห็นสักเท่าไหร่ แต่ก็ไม่ได้พูดถามอะไรฟูเหลา

“ผมขออธิบายรายละเอียดการรับอาชีพของโซลเวิลด์ก่อนนะครับ..”

GM หนุ่มยิ้ม

“ได้ครับ..”

“ปกติแล้วอาชีพในโซลเวิลด์ที่เป็นอาชีพจากทางระบบที่มีไว้ให้ตั้งแต่ต้นจะมี อาชีพนักดาบ อาชีพพ่อค้า อาชีพนักธนู อาชีพโจร แต่ต้องขอบอกไว้ก่อนนะครับว่าในโซลเวิลด์ไม่ได้มีอาชีพให้ผู้เล่นเลือกได้เพียงเท่านี้..ยังมีอาชีพอีกจำนวนไม่น้อยที่คุณผู้เล่นจำเป็นต้องหาทางทำภารกิจและได้มันมา ในส่วนนี้คุณผู้เล่นเข้าใจนะครับ..”

GM หนุ่มพูดอธิบาย ฟูเหลาพยักหน้าช้าๆเป็นเชิงเข้าใจ

‘โจรสลัดก็เป็นอาชีพที่ต้องทำภารกิจถึงจะเป็นได้สินะ’

“เมื่อผู้เล่นเลือกอาชีพหลักไปแล้วคุณผู้เล่นสามารถเปลี่ยนอาชีพได้ เพียงแต่ต้องทำภารกิจที่ได้รับในการจะเปลี่ยนอาชีพให้ผ่าน..และเมื่อพูดถึงอาชีพหลักก็ต้องมีอาชีพรองครับ..ในโซลเวิลด์นี้อาชีพรองเราจะนับว่าเป็นคล้ายๆงานอดิเรกที่คุณผู้เล่นสามารถไปฝึกฝนหาความรู้เอาเองได้..”

GM หยุดอธิบายและมองไปที่ฟูเหลาเพื่อดูว่าเขายังเข้าใจอยู่ไหม..

“แล้วก็ในส่วนสุดท้ายเรื่องการรับอาชีพที่คุณผู้เล่นถาม...ทุกอาชีพจะมีกฎตั้งเอาไว้หรือบางอาชีพอาจมีภารกิจตั้งเอาไว้เมื่อผ่านคุณผู้เล่นถึงจะสามารถรับอาชีพนั้นๆไปได้..อีกเรื่องหนึ่งนะครับผมลืมบอก..แต่ละอาชีพจะมีสมญานามของตัวเองถ้าผู้เล่นทำตามกฎหรือภารกิจของแต่ละอาชีพผ่านก็จะได้รับสมญานามนั้นและได้สิทธิพิเศษหรือทักษะพิเศษเพิ่มเติมจากอาชีพนั้นๆด้วยครับ..”

GM หนุ่มพูดจบก็ส่งยิ้มให้ฟูเหลาที่กำลังนั่งทำความเข้าใจกับระบบอยู่ ฟูเหลาเลื่อนหน้าต่างข้อมูลที่ GM ส่งให้ขึ้นลงหลายรอบเพื่อทำความเข้าใจ

‘ระบบเกมนี้มันเยอะชะมัด..คราวหลังคงต้องจดใส่โน้ตแล้วมั้งเนี่ย..’ ฟูเหลาคิดในใจ

“แล้วจากคำถามที่ผมถามไปเมื่อสักครู่ ผมจะรับอาชีพพ่อค้าผมต้องทำอย่างไรบ้างครับ?”

ชายหนุ่มเอ่ยถามขึ้นอีกครั้ง

“อาชีพพ่อค้าผู้เล่นจำเป็นต้องทำการค้าขายโดยมียอดจำนวนคนที่เกี่ยวข้องกับการซื้อขายถึง 100 คนก่อนถึงจะสามารถรับอาชีพพ่อค้าได้ครับ..ในกรณีของคุณผู้เล่นฟูเหลาเคยทำการค้าขายจำนวน 1 ครั้งผู้มีส่วนเกี่ยงข้องอยู่ที่ราวๆๆ.... 5 หมื่นคน!!”

GM หนุ่มทำท่าทางตกใจ เขามองไปที่ฟูเหลาก่อนจะสลับดูเครื่องแต่งกายและดูอาวุธแล้วทำท่าสงสัยขึ้นเล็กน้อย

“สักครู่นะครับ..”

GM หนุ่มเปิดข้อมูลตัวละครของฟูเหลาขึ้นเพื่อดูรายละเอียดการซื้อขายอย่างถี่ถ้วน ก่อนจะรีบเปิดวิดีโองานประมูลที่ทางระบบเกมบันทึกเอาไว้จารึกว่าเป็นหนึ่งในงานประมูลที่ใหญ่มากครั้งหนึ่งของโซลเวิลด์ ฟูเหลาทำท่าเก้ๆกังๆหลังจากดูงานประมูลของตัวเองผ่านวิดีโอที่ GM เปิด

“ไม่อยากจะเชื่อเลยนะครับ ว่าคุณผู้เล่นคือผู้จัดงานประมูลงานนี้..ผมต้องขออภัยจริงๆที่ต้องตรวจสอบอย่างละเอียด พอดีเห็นคุณผู้เล่นใส่อุปกรณ์เริ่มต้นผมเลยคิดว่าต้องมีอะไรผิดพลาดแน่ๆ..”

GM กล่าวขอโทษ

“พอดีเกิดเรื่องขึ้นนิดหน่อยน่ะครับ..ผมเลยเสียไอเทมทั้งหมดไป..แต่ถึงยังไงคุณ GM ก็ไม่ควรดูผู้เล่นจากการแต่งตัวนะครับ..”

ฟูเหลาพูดเตือนพร้อมกับทำหน้าดุๆเล็กน้อย

“ขออภัยจริงๆครับ..”

GM หนุ่มโค้งศีรษะเล็กน้อยเพื่อเป็นการขอโทษ

“ในกรณีของคุณฟูเหลาปัจจุบันสามารถรับอาชีพพ่อค้าเป็นอาชีพหลักได้แล้วครับ..และในส่วนที่ผมอธิบายไปในตอนแรกเรื่องสมญานาม อาชีพพ่อค้าจะมีสมญานามแบ่งเป็น พ่อค้าฝึกหัด พ่อค้าของเร่ พ่อค้าพเนจร พ่อค้ารายใหญ่ พ่อค้าผู้มั่งคั่งและสุดท้าย พ่อค้าวังหลวง..คุณฟูเหลาอยู่ในระดับสมญานาม พ่อค้าผู้มั่งคั่งครับ..”

NPCอ่านรายละเอียดทางหน้าต่างจากระบบ

“ช่วยอธิบายการขึ้นระดับสมญานามให้ที่ครับ..”

ฟูเหลาถามขึ้น

“ได้ครับ..ในระดับพ่อค้าฝึกหัดก็คือต้องทำการค้าขายและมีผู้เล่นเกี่ยวข้องกับการซื้อขาย 100 คนขึ้นไประดับพ่อค้าฝึกหัดนี้จะได้ใบประกอบอาชีพพ่อค้าและได้รับอนุญาตให้ค้าขายในเมืองที่ผู้เล่นทำการรับอาชีพเท่านั้นยังไม่สามารถทำการค้าขายภายนอกตัวเมืองได้อย่างถูกต้องตามกฎของเมืองอื่นๆ พ่อค้าเร่ ต้องมีการค้าขายและมีผู้เล่นเกี่ยวข้องกับการซื้อขายไม่ต่ำกว่า 1,000 ไป พอค้าเร่จะได้รับสิทธิในการค้าขายภายนอกเมืองที่ผู้เล่นทำการรับอาชีพอย่างถูกต้องตามกฎของทุกเมืองและยังได้สิทธิในการซื้อรถขายของเร่..”

‘ฟ้าทะลายโจรคงเป็นพ่อค้าเร่สินะ..แสดงว่าเขาเองก็ผ่านการค้าขายมาไม่ใช่น้อย..’

ฟูเหลาคิดในใจ

“พ่อค้าพเนจรจำเป็นต้องมีการค้าขายและมีผู้เล่นเกี่ยวข้องกับการค้าขายไม่ต่ำกว่า 3,000 คน ในสมญานามนี้ จะได้ค่าชื่อเสียงของพ่อค้าเพิ่มขึ้น ทำให้เมื่อไปตามเมืองต่างๆNPCที่เกี่ยวข้องกับการค้าขายทุกคนจะรู้จักผู้เล่นที่มีสมญานามอันนี้และเมื่อทำการค้าขายจะสามารถต่อรองราคาได้ง่ายขึ้น..พ่อค้ารายใหญ่จำเป็นต้องมีการค้าขายและมีผู้เล่นเกี่ยวข้องกับการค้าขายไม่ต่ำกว่า 9,000 คน สมญานามพ่อค้ารายใหญ่จะมีสิทธิทำให้ผู้เล่นคนที่มีสมญานามนี้สามารถลงทุนซื้อของจากร้านค้าNPCเพื่อกักตุนและทำร้านค้าเป็นของตัวเองได้หรือก็คือสามารถตั้งร้านค้าเป็นของตัวเองได้อย่างถูกกฎนั่นเอง..”

“สมญานามพ่อค้ารายใหญ่ปัจจุบันมีทั้งหมดกี่คนข้อมูลส่วนนี้สามารถบอกจำนวนได้รึเปล่าครับ?”

ฟูเหลาถามขึ้นระหว่างNPCอธิบาย

“สมญานามพ่อค้ารายใหญ่ตอนนี้ในโซลเวิลด์ มีประมาณ ไม่เกิน 500 คนครับ..”

GM เปิดข้อมูลก่อนพูดตอบ

‘แสดงว่ายังมีจำนวนไม่มากที่สามารถตั้งร้านเป็นของตัวเองได้..แต่ในส่วนนี้เรายังไม่เคยไปทวีปอื่นเลยไม่รู้ว่าแต่ละทวีปมีจำนวนเมืองมากน้อยขนาดไหนเพราะนครวาเรียสเองไม่ได้นับเป็นทวีปแต่นับเป็นเมืองใหญ่ๆเมืองเดียวเท่านั้น..’

ฟูเหลาคิดในใจก่อนจะพูดต่อ

“เชิญอธิบายต่อได้เลยครับ..”

“ในสมญานามพ่อค้าผู้มั่งคั่งผู้เล่นจำเป็นต้องทำการค้าขายและมีผู้เล่นเกี่ยวข้องกับการซื้อขายไม่ต่ำกว่า 40,000 คน และต้องมีทรัพย์สินมูลค่ารวมเป็นจำนวนเงินไม่ต่ำกว่า 30 ล้านยูนิต ผู้เล่นที่ได้รับสมญานามนี้จะสามารถซื้อไอเทมในร้านค้าNPC ทุกร้านในโซลเวิลด์ ในราคา 60% โดยไม่ต้องต่อรอง และยังมีสิทธิในการสร้างตลาดการค้าเป็นของตัวเองได้อีกด้วย..และสุดท้ายพ่อค้าวังหลวง จำเป็นจะต้องทำการค้าขายและมีผู้เล่นเกี่ยวข้องกับการซื้อขายไม่ต่ำกว่า 5 ล้านคน มีทรัพย์สินรวมไม่ต่ำกว่า 5 ร้อยล้านยูนิต และต้องเปิดตลาดการค้าไม่ต่ำกว่าทวีปละ 3 แห่ง สิทธิพิเศษของสมญานามระดับนี้ทางระบบไม่สามารถบอกได้ครับ..”

GM อธิบายจบก็เสกแก้วน้ำที่มีน้ำหวานออกมาสองแก้วแล้วส่งให้ฟูเหลาแก้วหนึ่ง

“สรุปทั้งหมดก็คือตอนนี้ผมสามารถรับอาชีพพ่อค้าเป็นอาชีพหลักได้โดยได้สมญานามเป็นพ่อค้าผู้มั่งคั่งใช่รึเปล่าครับ?”

ฟูเหลาถามอีกครั้งเพื่อความแน่ใจ

“ใช่แล้วครับ..ถ้าคุณผู้เล่นยืนยันในอาชีพพ่อค้าจริงๆผมจะทำการอนุมัติให้ทันทีครับ..”

GM หนุ่มยิ้ม

“งั้นตกลงครับ..ผมเลือกอาชีพพ่อค้า”

ชายหนุ่มตอบ

GM รีบเปิดหน้าต่างสถานะการค้าขึ้นแล้วรีบเรียกกระดาษสัญญาผู้เล่นออกมาแล้วยื่นให้ฟูเหลา ชายหนุ่มอ่านรายละเอียดจากกระดาษก่อนจะลงมือเซ็นชื่อลงในใบสัญญารับอาชีพพร้อมกับปั้มลายนิ้วมือ เมื่อนิ้วมือของฟูเหลาถูกประทับลง สัญญาก็เป็นอันเสร็จสมบูรณ์ ฟูเหลาเปิดหน้าต่างสถานะขึ้นเพื่อดูข้อมูลของตัวเอง

--------------------------------------------------------------------------------------------------------

ชื่อผู้เล่น: ฟูเหลา เผ่า:มนุษย์ระดับ:27

อาชีพ:พ่อค้า สมญานาม: พ่อค้าผู้มั่งคั่ง

ชื่อเสียง: 6,332

--------------------------------------------------------------------------------------------------------

ฟูเหลาอ่านหน้าต่างข้อมูลเบื้องต้นของตัวเอง เพื่อดูว่าในช่องอาชีพของเขามีชื่ออาชีพพ่อค้าขึ้นมาหรือไม่ และคิดว่าหลังจากคุยกับ GM เสร็จเขาควรจะไปเช่าโรงแรมซักที่หนึ่งเพื่อเปิดดูสถานะทุกอย่างของเขาเองอีกทีหนึ่ง เนื่องจากตอนนี้ระดับของฟูเหลาคงไม่สามารถสู้กับใครในนครวาเรียสได้แน่นอน อย่างน้อยๆคงต้องเอาตัวรอดและหาทางเก็บระดับให้ได้ซะก่อนการเรียนรู้สิ่งที่ตัวเองมีจึงเป็นสิ่ฃสำคัญ..

“เรียบร้อยนะครับ..ตอนนี้ทางระบบได้ทำการมอบทักษะเกี่ยวกับการค้าและทักษะพิเศษต่างๆจากสมญานามให้แก่คุณฟูเหลาแล้วยังไงลองตรวจเช็คได้ที่หน้าต่างสถานะทักษะนะครับ..”

GM พูดยิ้มๆ

“ขอบคุณมากครับ..เอ่อ!! ขอถามอีกสักเรื่องได้ไหมครับ?”

“ได้สิครับ..”

“เราสามารถซื้อหรือเทรดร้านค้าจากผู้เล่นคนอื่นหรือจากชาวเมืองได้รึเปล่าครับ?”

ฟูเหลายิ้มอย่างเจ้าเล่ห์

“ได้ครับเพียงแต่คุณผู้เล่นต้องทำตามเงื่อนไขของร้านที่คุณผู้เล่นจะทำการซื้อขายให้ครบก่อนครับ..”

“ครับขอบคุณครับ..”

ฟูเหลายิ้ม ภายใต้หน้ากากของเขากำลังแสดงสีหน้าพึงพอใจเป็นอย่างมาก ภายในใจของเขากำลังคิดถึงเรื่องสนุกบางอย่างอยู่และถ้าสามารถทำได้เขาอาจจะเป็นคนที่มีฐานะและมีอิทธิผลมากที่สุดในนครวาเรียสเลยก็ว่าได้..

‘ที่ไอ้จอมทัพลูก้าพูด..นครวาเรียสน่าจะมีการค้าทาสที่เป็น NPC เผ่ามนุษย์ถูกจับอยู่แน่..และถ้าเราทำการปฏิวัติได้ละก็..’